เรื่องเล่าของชายขายปลา

เนื้อเรื่อง

เรื่องเล่าของชายขายปลา

    สวัสดีครับทุกคน พวกคุณคงจะอยากจะรู้ ว่าทำไมผมถึงมานั่งเศร้า เหงาหงอย คอตก อยู่อย่างนี้คนเดียวกลางสยามแบบนี้ เฮ้อ ผมจะเล่าให้ฟังนะครับ
    ผมนะ ชื่อ หาญ ครับ ปีนี้ก็ ม.4 แล้ว เรื่องของเรื่องนะ มันเริ่มที่ผมนะ เกิดหน้าตาดี ตั้งแต่คุณแม่ท่าน คลอด แรกๆ ผมก็ว่าไม่จริง ผมว่าผมออกจะดำ ตัวก็สูงเกินไปด้วย แต่กลับกลายเป็น เข้าทาง สาวๆ ว่า dark tall & handsome อะซิครับ เฮ้อ เหนื่อยใจจริงๆ ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว มีแต่ ญ มาคอยสนใจ ทำให้ผมไปไหนก็เป็นที่แอบมองตลอดนะครับ ส่วนตัวผมนะ รัก ผู้หญิงคนนึง มาตั้งนาน ตั้งกะตอน ป.4 แล้ว ทุกอย่างก็น่าจะจบ แต่พอตอน ม.ต้น เนี่ย ผู้หญิงที่ผมรักทั้งหัวใจ ดันมาบอกเลิกเนี่ยสิครับ ทำเอาผมอึ้งไปเลย แล้วเธอก็ย้าย ร.ร. หนีผมไปเลย ผมก็เลยโสดอยุ่ ตอนนี้มี ญ ที่ ร.ร.มาสมัครดามใจผมกันมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัวอีก - - “ หนักใจจริงๆ อะครับ แล้วไอ้อีเมล์ผมนะครับ ไม่รู้พี่ๆ น้องๆ พวกนั้น เค้ารู้ได้ไง แอดผมกันใหญ่เลย พอผมออนที น่านละ ทักกันใหญ่ ทำเอาเครื่องแฮงค์เลยก็มี สาวไทยนี่ใจกล้าจังนะครับเดี๋ยวนี้ ถ้าให้พูดถึงก็มีพี่น้ำ และผองเพื่อนอะครับที่ทักผมบ่อยๆ เค้ามาแบบหวานใส่เลย แล้วคนต่อมาก็พี่ ฝัน คนนี้มาแนวกวนๆ สนุกๆ หน่อยนะครับ แล้วก็มีพี่บีม แต่ว่าคนนี้ เค้าออกจาก รร ไปแล้ว เพิ่งจบ ม.6 ไป อีกคนก็น้องแก้ว อยู่ ม.3 เอ้อ พี่น้ำ+พี่ฝันเนี่ย เค้าอยู่ ม.5 ครับ 4 คนนี้เนี่ย คนที่คุยมานานสุดก็พี่บีม แล้วมา พี่น้ำ น้องแก้ว แล้วก็ พี่ฝัน ครับ
    “ตึงตึ่งตึ่งตึ้งตึงตึ่งตึง....ตึงตึ้งตึงตึ้งตึง........” เฮ้ย ใครโทรมา โทดนะครับ ขอดูเดี๋ยว ........ เอ้อ น้อง ทราย
    “หวัดดีครับ น้องทราย”
    “ดีคะ พี่หาญ ทำไรอยู่คะ คือ วันนี้ทรายว่าง อยากชวนไปดูหนังที่สยามนะคะ”
    “อ้อ เอ่อ พี่อยุ่บ้านเพื่อนนะครับ ซ้อมดนตรีอยู่ โทดนะคับ”
    “ว้า เหรอคะ ไม่เป็นไรคะ เออ แล้ว . . . .”
    “เออ น้องครับ พี่ขอโทษนะครับ เพื่อนมาแค่นี้นะครับ  ครับๆ หวัดดีครับ ”
    คุณๆ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดซิครับ คือว่า ที่ต้องโกหกก้เพราะอยากให้วันเสาร์-อาทิตย์ น้องเค้าได้อยู่บ้านบ้างนะครับ แล้วก็ถ้าเกิดผมควงกับน้องเค้ามาสยาม แล้วเพื่อนคนอื่นๆ มาเจอเนี่ย น้องเค้าจะโดนล้อ ไม่ดีต่อน้องเค้า อีกอย่างที่สำคัญ ถ้า ญ คนอื่น มาเห็นเข้า ก็ตอ้งเสียใจ ผมไม่อยากทำร้าย ญ ที่ชอบผมนะครับ ผมแคร์ความรู้สึกของพวกเธอทั้งหมด  ไม่อยากให้พวกเธอร้องไห้เพราะต้องสูญเสียผมไป
    เอาละ มาเข้าเรื่องต่อคับ ทีนี้พอนานวันเข้า msn ก็มาเป็นสื่อ ทำให้ผมเนี่ย ได้รู้จัก กับพวกเธอๆๆๆ ทั้งหลายเนี่ยครับ เค้าก็นิสัยดีกันนะครับ ผมอะ ถูกชะตากับน้องแก้วมากที่สุด น้องเค้าคมเข้ม(มาก) ตรงสเป็ก ผมก็ยังส่ง sms ไปหาน้องเค้าบ่อยๆ เลย แต่คนอื่นๆ ถ้าเค้าส่งมาเนี่ย ผมก็ส่งคืนไปนะครับ แบบ ตามมารยาทนะครับ พวกพี่ๆ เค้าจะได้มีกำลังใจเรียนต่อ ส่วนเวลาที่ผมเรียนที่ รร  ถ้าเจอพี่ๆ ผมก้ยิ้มให้และพยายามทักนะครับ เพราะผมรู้ว่า ยิ้มของผมเนี่ย จะทำให้วันที่ยุ่งเหยิงของพี่เนี่ย สดใสขึ้นมาทันที :D เห็นมั้ยครับว่าผมเนี่ย อัธยาศัยดี ก็เค้ามีไมตรีมาทุกๆ คน ผมก็ควรจะส่งกลับไปให้ทุกๆ คนไม่ใช่เหรอครับ
    “ตึ๊ดๆ ......ตึ๊ดๆ” คุยถึงเรื่อง sms  ก็มีมาเลยนะครับ อ้อ จากพี่ปลาอะครับ แหมส่งมาน่ารักจัง ผมส่งกลับแป๊ป .......... ok เสร็จละครับ มาต่อกัน
    ทีนี้เรื่องมันก็แบบว่า มีอยู่วันนึง พี่บีมก็มาที่ รร อะครับ แล้วพี่เค้าชวนผมคุย ตอนนั้นก็เย็นมากแล้ว ผมก็เลยคุยกะเค้า อยู่หน้า รร เลย แล้วอยู่ดีๆ พี่ฝันก็มาจากไหนไม่รู้ ผมละ อยากจะบ้า พยายามยิ้มให้แต่พี่เค้าก็ขึ้นรถกลับบ้านไปเลย ผมละหน้าซีด แต่ก็กลัวพี่บีมจะจับได้อยู่ดี สุดท้าย คืนนั้นก็เลยต้องส่ง sms หวานๆ ไปชดเชยนะครับ พี่ฝันเค้าจะได้ไม่น้อยใจ แล้วคิดว่าผมไม่แคร์พี่เค้า จะว่าไป คืนๆ นึงเนี่ย ผมเสียเงินไปหลายนะครับ เพราะว่าต้องส่ง sms ไปหาพวกพี่ๆ กลับนะ ยิ่งพี่ฝัน มีช่วงนึง บ้า ส่งมา มากๆ ทุกวันเลย ผมละอึ้ง แต่ว่าบางทีก็ไม่ได้ส่งกลับหรอกนะครับ แบบมันเปลือง แต่เวลาพี่เค้าถาม แหม ผมก็ต้องบอกว่าส่งกลับทุกทีสิครับ   เดี๋ยวพี่เค้าจะคิดมาก จนเลิกชอบผม ผมรู้ครับ เวลาคนอกหัก เนี่ย การเรียนจะตกต่ำ ผมก็เป็นห่วงพี่เค้าเรื่องเรียนนี่ครับ ส่วนพี่น้ำนะ ไม่ต้องพูดถึงหายห่วง คนนี้เค้ากล้ามากนะครับ วันวาเลนไทน์ปีที่แล้ว มาหาผมถึงโต๊ะกินข้าว แล้วเอาขนมนมเนยมาให้ แต่ผมนะระมัดระวังนะครับ คนที่ผมแคร์สุดๆ ที่รองจาก น้องแก้วสุดที่รักแล้วก็คือ พี่ฝันเนี่ยแหละ มีอยู่วันนึง พี่เค้าป่วย ผมยัง sms ไปถามอาการเลยนะครับ ผมนะรู้ว่าพี่เค้าชอบผม ตั้งกะตอน ผมอยู่ ม.1 แล้ว ผมว่าพี่เค้าคงรักผมแหละมั้งครับ  แล้วถ้าพวกพี่ๆ เค้าจะหลงตัวเองคิดว่าผมชอบเนี่ย มันก็ช่วยไม่ได้อะครับ ก้พวกเค้าทอดสะพานมาก่อนเอง ผมก็แค่เดินเข้าไปหา ทำอย่างที่พวกเค้าฝันก็แค่นี้เอง พวกคุณๆ ควรจะชมผมนะครับ ที่ทำให้ฝันของ ญ หลายๆ คนเป็นจริงๆ ได้พร้อมๆ กัน จิงๆ ก็ดูเหมือนชีวิตผมจะมีความสุขใช่ไม๊ครับ แต่ว่า หลังจากนั้นนะ
    “ตึ๊ดๆ ... ตึ๊ดๆ ” sms มาอีกละ คราวนี้ พี่ฟ้าเอง ส่งของพี่ปลากลับไปดีกว่านะครับ ok
    ก็น้องแก้วนะสิครับ ดันไปปากมาก บอกเพื่อนๆ ว่าเนี่ย ผมนะจีบน้องเค้าอยู่ แล้วยังเอา sms ไปอวดเพื่อนๆ เค้าด้วย แล้วดั๊น เพื่อนของน้องแก้ว เป็นน้องสาวของพี่ฝันด้วย คนที่ผมแคร์รองลงมา ทีนี้หละ ปวดหัวเลย คืนนั้นนะ ผมรีบรอ พี่ฝัน on line เลยนะ ครับ พอพี่เค้ามา เค้าก็ไม่เห็นพูดอะไร พี่เค้าคงไม่เอะใจ + เชื่อใจผมนะครับ แต่ว่าหลังจากนั้นอีกไม่นาน น้องแก้วผมนะสิ ดันไปได้ไอเดียว่า น่าจะใช้ชื่อ ที่เป็นโคดลับกัน ใส่ไปในชื่อ msn เลย พอผมใส่ไป พอคืนที่ 2 ผมดันนึกออก นะสิครับว่า ใน list ผม มีเพื่อนของพี่ฝันด้วย ป่านนี้คงฟ้องกันไปแล้วละครับ - -“ สงสารพี่เค้านะครับ กลัวจะคิดสั้นว่า แก่แล้วยังมาโดนเด็กหลอกอีก แต่ผมไม่ห่วงหรอกฮะ ว่าพี่เค้าจะไปบอก พี่น้ำ เพราะว่า พี่ฝัน เค้าดี ครับ คงจะรู้แพ้ นะครับ  แต่ผมก็ยังคงส่ง sms  ไปเรื่อยๆ ช่วงหลังๆ เนี่ย พี่เค้าไม่ค่อยส่งกลับมาเลยอ่าครับ ระบบหมุนเวียน sms ของผมก็เลยเริ่มขัดข้อง แล้วที่ผมเริ่มจะรู้สึกแปลกๆ ก็ตอนที่ พี่บีมอ่าครับ มา รร กะพี่อีกคนนึง นักศึกษาเหมือนกัน หน้าตาก็งั้นๆ มีดีก็แค่ดำเอง  ตอนแรกก็เฮิร์ทครับ แต่หลังๆ ก็คิดว่า พี่เค้าก็แก่แล้ว ปล่อยไปก็ได้ครับ ยังเหลืออีกหลายคน แต่ผมอ่า คิดผิดครับ เพราะว่า ไม่กี่อาทิตย์ ต่อมา มีคนเค้าเอาภาพพี่น้ำยืนเต้นกับพี่ผู้ชายอีกคนที่ปาร์ตี้  แบบ ใกล้ชิด ชุดที่ใส่ก็ ช คนไหนเห็นก็ชอบอ่าครับ แต่ถ้าให้เป็นแฟน ผมก็ไม่เอา แรกผมเห็นแล้วยังอึ้งเลย ถึงแม้พี่เค้าจะบอกว่าชอบผมขนาดไหน ผมก็ไม่เอาหละครับ - - “ ทีนี้ก็ยังเหลือ พี่ฝันที่ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอยู่ แต่ทีนี้ เมื่อกี้นี้สิครับ เพิ่งเกิดเหตุการณ์สดๆ เลย คือว่า ผมเห็นพี่ฝันที่สยามโดยบังเอิญ เลยเข้าไปทัก แล้วเพิ่งเห็นว่ามา กับ ช อีกคน ตัวสูงๆ ขาวๆ หน้าตี๋ๆ เดินยิ้มด้วยกันมาตลอดทาง พี่ฝันแนะนำ ว่าเพื่อนสนิท แล้วก็เกาะแขนกันด้วย แบบ ช คนนั้น เค้าก็ยิ้มใส่ผม แบบ ผมอึ้งเลยครับ ไม่น่าเชื่อว่า ช คนนี้ของพี่ฝันจะทำให้ผมเสียความมั่นใจไปแล้วกับรอยยิ้มที่ผมภูมิใจ ก็คนนี้นะ ขนาดผมเป็นผุ้ชายด้วยกัน ยังบอกได้เลยว่า เป็นคนที่ยิ้มแล้วแบบสดใสมากๆ  ผมนะเจ็บปวดอย่างหนัก เมื่อประมาณ 2 ชม ก่อน เลยโทรไปหา น้องแก้ว แบบ คิดถึงด้วย อะครับ เดี๋ยวนี้โทรไปทีไร ไม่ติด แบต คงจะเสื่อมคุณภาพ แต่คราวนี้ติดฮะ รอบแรกเป็น ช รับ ผมก็นึกว่า เป็นพี่ชาย  พอรอบ 2 น้องแก้วเค้ารับฮะ บอกว่า เค้าอยู่บ้านไม่สบาย แต่แล้ว ผมก็ดันไปเห็น น้องแก้วกะชายอีกคน สูง คมเข้ม น่าจะแก่กว่าผม เดินสวนทางมา ช คนนั้นมันโอบเอวน้องแก้วอยู่เชียวนะครับ ขนาดมือยังถือโทรศัพท์คุยกับผมอยู่เลย ผมก็อึ้งเป็นครั้งที่ 3 ละซิครับเนี่ย เฮ้อ เศร้านะครับ เสีย ญ ให้คนอื่น ทีเดียว 4 คน รวด ยิ่งเสียคนที่ผมชอบมากๆ ไปด้วย ทำใจไม่ค่อยได้อ่าครับ
    เฮ้ย ซวยอีกแล้ว นั่งอยู๋ดีๆ มีคนมาเดินเตะขา ขอดูหน้าหน่อยดิ๊ ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่
    “อุ๊ย ขอโทษค่ะ ” สาวแขนกุด ตาโต เอ่ย
    “เอ่อ …. ไม่เป็นไรครับ ผมเองที่ยื่นขาออกมา ทำเอาคุณจะล้มไปด้วยเลย ของก็ตก เดี๋ยวผมช่วยเก็บนะครับ”
    เอ่อ…. ทุกๆ คนครับ ขอจบแค่นี้ก่อนนะครับ คือว่า ผมต้องรีบช่วยน้องเค้าเก็บของที่ทำตก ก่อนที่จะมี ใคร มา ค – ป – ด …ฮะ   ขอบคุณนะครับ ที่อ่าน ฝันดีคร้าบบบ~~~~