love<<<multimedia....

เนื้อเรื่อง

ในโรงเรียนเฮรุชิมาสึมีเด็กสาวคนหนึ่งที่ชื่อยูมิกิซังเธอเป็นนักคอมพิวเตอร์รุ่นจิ๋วของโรงเรียน
ที่มีความสามารถหลากหลาย
เธอมีความทันสมัยก้าวทันโลก ไม่มีเรื่องใดที่ผ่านหูของเธอไปได้.......(โห!!!ขนาดนั้นเชียว)
ยูมิกิซังจึงเป็นที่รักของเพื่อนๆทุกคน<โดยเฉพาะวิชาคอมพิวเตอร์> เธอบ่นเสมอในใจว่า \" จะมีใครมั้ยที่รักเราอย่างแท้จริง เฮ้อ!!ชีวิต \"
เธอไม่เคยมีความสุขเลยนอกจากได้อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ที่ยูมิกิซังจะได้เดินทางไปในทางที่ไกลแสนไกลที่บ้านของเธอนี่เอง.....................
มันแสนจะง่ายที่คนๆหนึ่งสามารถท่องเที่ยวทั้งในโลกอดีตและปัจจุบันหรืออาจจะเป็นอนาคตก็ได้ ซึ่งสมัยนี้มีความยอดนิยมสูงในการเล่นอินเตอร์เน็ตมากๆ และอีกอย่างหนึ่งที่เธอชอบมากคือการได้พบเพื่อนใหม่ทางอินเตอร์เน็ตเพราะยูมิกิซังจะได้เพื่อนใหม่ทางโลกยุคใหม่ถือว่าเป็นการเปิดโลกกว้างให้กับตัวของเธอเอง จะได้ไม่ต้องไปนั่งกลุ้มใจเกี่ยวกับเพื่อนที่โรงเรียนอีก

ยูมิกิซังมีเพื่อนรักคนหนึ่งชื่อว่า “เคนโกะและโฮชิว่า” ซึ่งเป็นนักคอมพิวเตอร์ที่มีความสามารถเช่นกัน ส่วนเคนโกะเป็นหนุ่มที่รูปหล่อมากทีเดียวเค้าได้แอบชอบยูมิกิซังมานาน โดยที่ยูมิกิซังไม่รู้เลยด้วยซ้ำเพราะเคนโกะเป็นหนุ่มที่ขี้อายไม่ค่อยสนิทกับใครแต่ก็มีสาวๆมารุมจีบบ้าง แต่เขาก็ไม่เคยสนใจใครนอกจากยูมิกิซัง
โฮชิว่าเป็นสาวนักคอมพิวเตอร์เธอเป็นหลานอาจารย์ผู้ควบคุมวิชาในแผนกนี้.........เธอเป็นคนน่ารัก นิสัยดี เธอจะคอยพูดแนะนำสิ่งที่เธอรับรู้มาให้เคนโกะและยูมิกิซังฟังเสมอ   ทำให้โฮชิว่าเป็นที่รักของเพื่อนและเรียบร้อยที่สุดในห้องก็ว่าได้แต่เธอไม่คนเงียบๆไม่ค่อยจะพูดจากับใครนอกจากคนที่สนิทกับเธอจริงๆเท่านั้น T_T

วันเสาร์ ณ โรงเรียนเฮรุชิมาสึ พระอาทิตย์ยามรุ่งอรุณได้เบิกแย้มแก้มบานมาในฤดูใบไม้ร่วงใกล้ถึงวันที่พวกเราจะต้องนอนแอ้งแม้งอยู่บ้านเพราะเป็นช่วงปิดเทอม แย่จัง!!!!พูดถึงช่วงปิดเทอมทีไร ^_^ เฮ้อเป็นวันที่แสนน่าเบื่อของเคนโกะ ยูมิกิซังและโฮชิว่าเพราะจะต้องแยกจากกันตั้ง 2 เดือนความคิดถึงก็เริ่มเข้ามาแทนที่ความอบอุ่นสนุกสนานที่พวกเค้าเคยมีให้กันในแผนกคอมพิวเตอร์ทุกวัน
วันพรุ่งนี้..............ก็ต้องต่างไปเที่ยวในโลกอินเตอร์เน็ตคนเดียวมันก็ต้องมีเหงาๆบ้างแหละเป็นธรรมดาของคนกลุ่มนักคอมรุ่นจิ๋ว!!!*=*
ถึงตอนเย็นของวันนี้เป็นเวลาพิเศษของเคนโกะเพราะก่อนปิดเทอมทุกที เคนโกะต้องเอาขนมญี่ปุ่นที่แม่ของเขาทำให้ นำไปมอบให้ยูมิกิซังไว้ทานแก้เหงาและเอาไว้เป็นเสบียงท่องเที่ยวโลกอันไกลแสนไกลเพียงลำพัง
ต้องมีกำลังใจจากเคนโกะส่งไปด้วย โฮชิว่ามักจะล้อยูมิกิซังเสมอๆ แต่ยูมิกิซังก็คิดกับเคนโกะได้เพียงแค่เพื่อนเท่านั้นทั้งที่เคนโกะก็ดีกับเธอมากกว่าใครๆ สำหรับเธอมิตรภาพของเพื่อนสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

ในวันอาทิตย์ของการปิดเทอมวันแรกของทั้งสามคน เคนโกะต้องไปทำธุระที่เมืองเดนจาโกกับแม่ของเธอ ส่วนโฮชิว่าก็ต้องทำงานบ้านและผู้ที่ดูจะมีความสุขกว่าใครๆก็คือยูมิกิซังเพราะเธอต้องอยู่บ้านคนเดียว พ่อแม่ของเธอไปทำงานต่างประเทศ
เธออยู่กับน้องสาวไม่แท้ของเธอ น้องสาวของเธอเป็นเด็กที่ซน ไม่ค่อยอยู่นิ่ง ยูมิกิซังจะไม่ค่อยมีสมาธิในการเล่นอินเตอร์เน็ต น้องสาวของเธอชวนไปเล่นหม้อข้าวหม้อแกงนอกบ้านจนยูมิกิซังทนกับการเล่นอะไรนอกจากอินเตอร์เน็ตไม่ได้อีกแล้ว -_- จึงต้องหลีกตัวมาอยู่ในห้องคนเดียว

เธอได้เปิดเว็บไซด์ขึ้นมาเกี่ยวกับการทำนายดวงความรักและเนื้อคู่ ซึ่งเธอจะได้เจอกับชายหนุ่มหนึ่งคนที่ใจตรงกับยูมิกิซังที่ต้องเปิดเว็บไซด์นี้ขึ้นมาพร้อมกันและต้องพูดสวัสดีทักทายกันด้วย เมื่อเธอลองเปิดเข้าไปก็ได้เจอกับชายหนุ่มที่ใจตรงกับเธอแล้ว ยูมิกิซังได้ทักทายชายหนุ่มปริศนาคนนั้นว่า \"สวัสดีค่าฉันชื่อยูมิกิซัง\"
ชายหนุ่มก็ได้ตอบว่า\"สวัสดีครับ ผมชื่อฮิโนวาซากิ\"
ยูมิกิซังแปลกใจมากที่ได้พบกับฮิโนวาซากิเมื่อเธอได้เจอและเห็นภาพเค้าเธอก็ปิ๊งเค้าและฮิโนวาซากิก็ชอบพอยูมิกิซังด้วยเช่นกัน
ทั้งสองนึกในใจว่า\"อยากจะออกเดทกับเธอแล้วสิ\"(แหมตรงกันซะด้วย)
เป็นความรักครั้งแรกของทั้งสองอาจจะรวดเร็วไปซักหน่อย แต่เมื่อรักคงไม่มีคำว่าเร็วเกินไป
ฮิโนวาซากิและยูมิกิซังได้นัดมาเจอกันที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งในเมืองซึ่งทั้งสองก็แปลกใจเมื่อบ้านของฮิโนวาซากิอยู่ในซอยบ้านเดียวกับยูมิกิซัง ช่างบังเอิญและมหัศจรรย์จริงๆ

หลังจากที่ทั้งคู่ได้พบเจอกัน พูดคุยกัน ก็เริ่มจะเกิดเป็นความรักที่แสนจะสดใสอย่างที่เธอและเค้าก็ต่างตั้งตัวไม่ติดว่าจะเจอเนื้อคู่ในโลกของอินเตอร์เน็ตนี้ได้ อาจทำให้หลายๆคนที่อ่านเรื่องนี้อยากจะเป็นแบบยูมิกิซังและฮิโนวาซากิแล้วละสิ
มาพูดถึงเคนโกะและโฮชิว่าถึงตอนแรกอาจจะไม่ได้รักกันแต่พอทั้งสามคนได้มาพบเจอกันตอนเปิดเทอมได้เล่าถึงสิ่งที่ทุกคนต่างทำมาในช่วงปิดเทอม  เคนโกะและโฮชิว่าก็ประสบเหตุเดียวกับยูมิกิซังทำให้ทั้งสามต่างตะลึงไปพร้อมๆกันว่าความรักนี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

ทำให้เรื่อง love<< และสุดท้ายก็ได้พบว่าฮิโนวาซากิก็เป็นนักคอมพิวเตอร์รุ่นพี่ของโรงเรียนเช่นกัน