คำขอโทด...อาจสายเกินไปที่จะบอก

เนื้อเรื่อง

\"รักเตยเสมอนะ\" เสียงของชายผู้นึงแว่วเข้ามาในหูของเตย เตยกำลังนั่งคิดถึงชายผู้หนึ่งอยู่นั่นเอง ซึ่งชายผู้นี้เขาได้รักเตยมากๆ แต่เมื่อก่อนนั้นเตยไม่เคยสนใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
\"เปนห่วงนะ\" \"คิดถึงเตยจัง\" \"ฝันดีนะครับ\" เสียงของคนๆนี้ยิ่งดังเข้ามาในหูของเตยขึ้นเรื่อยๆ เตยได้แต่นั่งโทษตัวเองว่าทำไมตอนนั้นถึงไม่รักเขา ไม่ใส่ใจเขาเลย ไม่คิดด้วยซําว่าคนๆนั้นจะรู้สึกยังไง
เขาเพิ่งจะมารู้วันนี้ว่ารักคนๆนั้นมาก ในขณะที่เตยกำลังนั้งร้องไห้อยู่นั้นก้อได้คิดไปถึงเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมา
   --------------------------------------
\"เตย! วันนี้ไปเที่ยวกับเบ็นซ์นะ เดี๋ยวเบ็นซ์เลี้ยงเอง\"
\"ไม่อ่ะเบ็นซ์ เตยไม่อยากไป เตยอยากไปกับคนอื่นมากกว่า\"
\"ไม่เปนไร ถ้าวันไหนเตยอยากไปกับเราก้อบอกนะ เรารอเตยเสมอ\"
\"อืม แต่คงอีกนานอ่ะนะ เพราะเราใกล้จะไม่ได้เจอกันแล้วนิ่\"
\"ทำไมล่ะเตย??? เตยจะไปไหน\" เบ็นซ์ถามด้วยความเปนห่วง
\"เตยจะไปเรียนที่อื่นแล้วล่ะ เบื่อเต็มทีแล้วที่เนี่ย\" เตยตอบ
\"ไปวันไหนหรอ\"
\"พรุ่งนี้เลยล่ะ\" หลังจากที่เตยพูดแล้วก้อเดินไปเลย โดยไม่สนใจเบ็นซ์ที่ยังยืนงงอยู่
แต่เบ็นซ์ก้อยังตะโกนออกไปว่า \"ยังไงเบ็นซ์ก้อยังรักเตยและรอเตยเสมอนะ\"
   --------------------------------------
เมื่อเวลาผ่านไป 3 ปี หลังจากที่ทั้งคู่จบ ม.6 ก้อได้ไปเจอกันที่มหาลัย ช่างบังเอิญจิงๆที่ฟ้ายังคงให้เตยมาพบกับเบฺนซ์
นั่นอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญและดีใจสำหรับเบ็นซ์ แต่เตยกลับไม่คิดแบบนั้น
\"เตย หวัดดี ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ เปนไงบ้าง\" เบ็นซ์ถามด้วยความดีใจ
\"ก้อดีอ่ะ\" เตยบอกอย่างเบื่อๆ
\"อื้มหรอ วันนี้เราไปกินข้าวกันนะ\"
\"ไม่อ่ะ เตยมีนัดแล้ว\" หลังจากที่พูดจบ เตยก้อเดินไปหาผู้ชายที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก
เบ็นซ์มองตามด้วยความสงสัย แต่ก้อไม่ได้พูดอะไร
  ----------------------------------------
มีอยู่วันนึง เบ็นซ์เห็นเตยนั่งรถไปกับผู้ชายคนนั้น เลยตามไปดูเพราะเห็นมีท่าทีแปลกๆ
ณ เวลานั้นก้อคํามากแล้ว เบ็นซ์ก้อยิ่งเปนห่วงเข้าไปใหญ่ เมื่อเบ็นซ์ตามเตยเจอ ก้อตกใจเมื่อเหนผู้ชายคนนั้นกำลังจะ..
ฆ่าเตย ทุบตีเตย เบ็นซ์เลยเข้าไปต่อสู้ แต่ผู้ชายคนนั้นกลับชักปืนออกมาจะยิงเตย แต่เบ็นซ์เอาตัวเข้าไปบังทำให้เบ็นซ์โดนยิงเข้าที่หัวใจเต็มๆ
ด้วยความตกใจทำให้ผู้ชายคนนั้นวางปืนแล้ววิ่งหนี เตยรีบพาเบ็นซ์ส่งโรงพยาบาล เบ็นซ์ถูกนำตัวเข้าห้อง I C U เมื่อเบ็นซ์อยู่ที่ห้อง I C U ก้อเพ้อถึงแต่เตย
หมอจึงให้เตยเข้าไปเยี่ยมได้ เบ็นซ์ก้อฟื้นขึ้นมา
\"เตย ใช่ไหม\" เบ็นซ์พูดช้าๆ
\"ใช่เบ็นซ์ นี่เตยเองนะ เบ็นซ์ต้องไม่เปนไรไปนะ\"
\"เบ็นซ์ต้องไม่เปนไรอยู่แล้ว เบ็นซ์ต้องอยู่ดูแลเตยต่อไป\" เบ็นซ์พูดออกมา ทำให้เตยร้องไห้ออกมา และรู้สึกผิด
\"...\"
\"เตย....เบ็นซ์อยากบอกอะไรเตยไว้อย่างนึง เตยต้องจำไว้เสมอนะ สัญญากับเบ็นซ์นะ\" เบ็นซ์พูดทั้งนำตา
\"ได้ เตยสัญญา\"
\"เตย...จงจำไว้ว่า...ถึงแม้ว่าเตยจะไม่เหนเบ็นซ์อยู่ในสายตา...แต่ก้อรู้ไว้ว่า...คนๆนี้ยังไงก้อรักเตย...\" หลังจากที่เบ็นซ์พูดจบ เบ็นซ์ก้อหลับตาแล้วนอนลง
มันก้อหมายความว่า เบ็นซ์ได้ตายไปแล้ว
-----------------------------------------------------
ในงานศพของเบนซ์ในขณะที่เตยกำลังนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว แม่ของเบนซ์ก้อเข้ามาหาเตยแล้วยื่นสมุดบันทึกของเบนซ์ให้เตย
เมื่อเตยเปิดอ่านมันมีข้อความอยู่ข้างในว่า....
       \"เตยจ๋าาาาา เบนซ์รักเตยเสมอนะ แต่ทำไมเตยไม่รักเบนซ์บ้างล่ะ อืมมมม ไม่เปนไรหรอก เบนซ์ขอแค่ได้รักเตย ได้ดูแลเตย ได้ห่วงใยเตยไปตลอดชีวิตของเบนซ์ก้อพอแล้ว
เบนซ์ไม่หวังให้เตยมารักตอบเบนซ์ ไม่ต้องห่วงใย ใกล้ชิด ดูแล หรืออะไรก้อแล้วแต่ เบนซ์ไม่ต้องการ และถ้าวันหนึ่งเตยได้อ่านสมุดเล่มนี้ เตยก้อไม่ต้องขอโทดเบนซ์หรือโทดตัวเองเลยนะ
เพราะยังไงเตยก้อไม่ผิดหรอกนะ เบนซ์รักเตยเสมอ......24 ม.ค. 42\"
---------------------------------------------------
\"เตยขอโทดนะเบนซ์ ถ้าวันนั้นเตยรู้ว่าเบนซ์รักเตยมากขนาดนี้ เตยก้อคงจะไม่มองข้ามเบนซ์ไปหรอกนะ ขอโทดจิงๆ เตยจะรักเบนซ์ตลอดไป\" เตยนั่งพรึมพรำกับตัวเองหลังจากที่นึกถึงอดีตที่ผ่านมา...