คุณไม่ทางเลือกเมื่อคุณต้องอยู่คนเดียว

เนื้อเรื่อง

ความรักที่คุณมีกับใครคนหนึ่งมานาน นานจนคุณคิดว่าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย หรือเป็นรักแท้จริงของคุณ
หรือคุณคิดว่ามันมากพอที่จะหยุดอยู่ตรงนี้ได้แล้ว แต่มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้
..............................................................
คุณจำความรู้สึกครั้งแรกที่คุณจับมือเขาได้ไหม มันช่างอบอุ่นและแสนตื่นเต้น ทำให้หัวใจคุณพองโตมากกว่าที่เคยเป็นเหมือนเป็นการให้สัญญาต่อกันและกัน
แต่พอมาถึงเวลาหนึ่งมือคู่เดิม เมื่อคุณจับแล้วเป็นความรู้สึกที่แตกต่าง เมื่อเป็นการบอกเลิกความรู้สึกบางอย่างออกไป ให้ที่จะไม่มีมือคู่นั้นอีกแล้ว มือคู่เดียวกันแต่ความรู้สึกช่างแตกต่างเหลือเกิน
.............................................................
มันไม่ได้เป็นการผิดถ้าใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป หรือคิดจะออกห่างจากสิ่งเดิมๆ ความรักมันก็มีกติกาของตัวมัน
คือ ต้องมีคนสองคน และมีหัวใจ ที่พร้อมจะให้อีกคนเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตคุณ
แต่ถ้าวันใดวันหนึ่งมีคนใดคนหนึ่งทำผิดกติกา มันก็เหมือนกับการยกเลิกสัญญาที่คุณเคยทำต่อกัน
.............................................................
ไม่แปลกถ้าวันหนึ่งใครหนึ่งที่อยู่ในสัญญาจะยกเหตุผลต่างๆนานา มาบอกคุณ ในการยกเลิกสัญญานั้น
เพราะนั่นคือสิ่ง เกิดจากสัญชาตญานของมนุษย์ ที่สร้างขึ้นมาเพื่อใช้ในการตีจาก
............................................................
สิ่งที่คุณเคยทำในครั้งก่อน ตอนที่อยู่กับเขาคำพูดที่ฟังดูอบอุ่น ที่ดูลึกซึ้ง
หากวันนี้มันเปลี่ยนไป เหลือเพียงคำพูดที่ฟังดูเฉยชา โดยที่เขาจะไม่ใส่คำพูดของคุณแม้คุณจะพูดคำเก่าที่เขาเคยบอกว่าดีเพียงใดที่ได้ฟัง
..............................................................
คุณต้องยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น รักมีกติกาของตัวมันเมื่อกติกานั้นถูกละเมิด คุณต้องยอมรับและเป็นไปตามนั้น ถึงแม้คุณรู้สึกเจ็บตรงก้อนเนื้ออกข้างซ้ายของคุณมากเพียงใดก็ตาม
มียาชนิดเดียวเท่านั้นที่เรียกว่าเวลาที่จะรักษาคุณได้
...............................................................
คุณไม่มีสิทธิเลือก เมื่ออีกคนหนึ่งเป็นฝ่ายที่เลือกก่อน คุณทำได้แค่เพียงเป็นคนที่ยอมรับในสิ่งเขาเลือก
...............................................................
คุณอาจจะกำลังเสียใจ หรือเศร้า เจ็บปวด อ้างว้าง เดียวดาย เหมือนในโลกนี้ว่างเปล่าเสียเหลือเกิน
คุณต้องการใครซักคนที่เข้าใจและพร้อมที่จะคุยกับคุณ นั่นเพราะคุณกลัวการที่จะอยู่ตัวคนเดียว กลัวที่จะเผชิญความจริงที่ต้องทำอะไรคนเดียว ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปจากที่เคยมี
.....................................................................
เมื่อคุณตัวคนเดียวคุณ และต้องส่องกระจกดูตัวเอง คุณจะพบว่าคุณนึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่เคยอยู่ด้วยกัน นึกถึงวันเวลาที่เคยผ่าน สถานที่ที่เคยไป ความอบอุ่นที่คุ้นเคย มันจะกลับมาหาคุณทุกครั้งที่คุณนึกถึงและคิด เหมือนได้ฟังเพลงเก่าๆ ดุหนังเรื่องที่คุณคุ้นเคย แต่ตอนนี้คุณไม่อยากฟังและดูมันอีกแล้ว
......................................................................
คุณอยากจะลบภาพเหล่านั้นทิ้งไปจากสมองแต่ก็ทำไมได้ มันเหมือนภาพที่ติดตาไม่อาจจะลืม
เพราะภาพพวกนี้เกิดขึ้นจากหัวใจคุณ ที่มันจะวนเวียนกลับมาหาคุณไม่รู้จักจบ ยิ่งคิดถึงเท่าไหร่คุณยิ่งเจ็บช้ำมากเท่านั้น
......................................................................
เมื่อคุณไม่ทางเลือก คุณต้องเผชิญกับมันคนเดียว คุณก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ เพราะก่อนที่จะเจอใครคนนั้นคุณก็ไม่มีเขาในชีวิต คุณไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยได้ยินเสียง คุณยังอยู่ได้มาเลย แล้วถ้ากลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่งเราก็ต้องทำให้ได้ เพราะยังมีคนอีกมากมายที่รอคุณ คนที่อยู่รอบๆข้างคุณที่พร้อมจะเจ็บพร้อมคุณ พ่อ แม่ พี่ น้องและเพื่อนของคุณ พวกเขาคือยาบรรเทาความเจ็บปวดของคุณได้ดีที่สุดเมื่อคุณนึกถึง เรื่องเก่าๆ
..........................................................................
ชิวิตเป็นของตัวคุณคนเดียว ไม่มีใครเป็นเจ้าของคุณได้อย่างแท้จริง การที่คุณให้ใครเข้ามาในเส้นทางของคุณ เขาก็คือคนที่จะเดินไปข้างๆคุณแต่ไม่ใช่เป็นคนๆเดียวกับคุณ ต้องมีซักวันหนึ่งที่ต้องถึงทางแยก ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉะนั้นไม่มีใครเป็นเจ้าของหัวใจของคุณได้อย่างแท้จริง เว้นแต่ตัวคุณคนเดียว
อย่าให้เขามาทำลายตัวคุณ และอย่าให้เขาใช้คุณทำร้ายตัวเอง
คุณต้องยอมรับและเข้าใจ และสู้ต่อไป ถึงแม้การกระทำมันจะยากกว่าการพูดนัก แต่ถ้าคุณยิ่งเจ็บช้ำเท่าไหร่ก็คือตัวคุณคนเดียวที่ต้องแบกรับ ไว้มากที่สุด ยิ่งคุณเข้มแข็งเท่าไหร่ คุณก็จะกลับเป็นคนเดิม หายเจ็บหัวใจได้เร็วเท่านั้น
.......................................................................