แทนคำขอบคุณ

เนื้อเรื่อง

บนโลกที่ดูวุ่นวายความจงเกลียดจงชังเกาะกินใจของเธอ
   นานมาแล้ว \"เอม\" มีสายตาที่ดีเยื่ยมมองเห็นทุกอย่างที่เธอต้องการได้
แต่วันนี้เพราะอุบัติเหตุทำให้เธอไม่สามารถมองเห็นได้อีก  เธอต้องจมอยู่กับ
ความมืดที่ไม่สามารถมองอะไรได้อีก  เธอเอาแต่โทษฟ้าที่ทำให้เธอเป็นอย่างนี้
  \"ทำไม เพราะอะไร\" เธอคิดอย่างนี้ทุกวันเรื่อยมา  เธอเอาแต่สวดมนต์
วิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าให้สายตาเธอกลับมาดีดังเดิม แต่ท้ายที่สุดเธอรู้ดีว่ามัน
ควรเป็นเช่นไร
   แต่ในความโชคร้ายที่เธอได้พบ เธอไม่เคยรู้เลยว่าเธอยังมีโชคอยู่มาก
   \"แฮม\" ผู้เป็นสามีของเธอ
แฮมเป็นตำรวจที่รักเอมจนหมดใจ  เขาทำทุกอย่างเพื่อจะให้คนรักของเขา
กลับคืนมีสายตาที่ดีเหมือนเดิม  แต่แล้วเขาเริ่มถอดใจกับสิ่งที่ทำไป
กับคำดุด่าของเอมผู้เป็นภรรยา
   \"อย่ามาช่วยฉัน เธอจะไปไหนก็ไปเลย
    ฉันมันตาบอด มันไม่มีค่าแล้วสำหรับเธอ
    อย่ามายุ่งกับฉัน \"  เอมพูดออกมาอย่างนี้แทบทุกวัน อาจเป็นเพราะ
ที่เธอไม่อยากให้แฮมต้องอายที่มีภรรยาเป็นคนตาบอด
    แล้ววันนึงเอมมีหัวใจที่แข้มแข็งพอ  เธอได้บอกกับแฮมว่าเธอจะไปทำงาน
แต่เธอจะไปยังไงในเมื่อเธอไม่สามารถมองเห็นได้ แฮมรับอาสาไปส่งที่ทำงาน
แต่ความคิดเช่นนั้นทำให้แฮมต้องลำบากและต้องสิ้นเปลืองมากขึ้น
เพราะที่ทำงานของเธอและเขาไกลกัน
   \"เธอจะปล่อยฉันไปคนเดียวเหรอ  ฉันตาบอดนะ
    เธอลืมไปหรือเหรอ  เธอจะทิ้งฉันเหรอ\"
   เอมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า  เอาอย่างนี้แล้วกันผมจะขึ้นรถไปส่งเธอทุกวัน
   จนกว่าที่เธอจะเริ่มชินกับการขึ้นรถประจำทาง
   แฮมเอ่ยคำสัญญาออกมา
เป็นเวลานานที่ผู้คนบนรถประจำทางเห็นตำรวจเต็มยศบนรถประจำทาง
เขายืนคู่กับเอม ผู้เป็นภรรยาโดยไม่ห่าง  เขาสอนให้เธอได้รู้ถึงความ
เคยชินต่างๆบนรถประจำทางและผูกมิตรกับพนักงานขับรถ
  และแล้วเอมพร้อมที่จะออกเดินทางไปคนเดียวโดยไม่มีแฮม
เขาส่งเธอที่ป้ายรถประจำทางกอดเธอและพาเธอขึ้นรถ
เอมรู้สึกแปลกๆเมื่อไม่มีแฮม แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี
จันทร์ อังคาร พุธ ....
จนถึงวันสุดท้ายของสัปดาห์เธอยังคงมีความมั่นใจในการเดินทางโดยไม่มีแฮมเช่นเดิม
  \"แหม ผมอิจฉาคุณจังเลย \"  เอมไม่เข้าใจในสิ่งที่พนังงานขับรถพูด  
\"ใคร..จะอิจฉาคนตาบอดอย่างฉัน\"  เอมเอ่ยถาม
  \"เป็นใครๆเค้าก็อิจฉาคุณทั้งนั้น คุณรู้ไหมตลอดเวลาหนึ่งสัปดาห์นี้ผมเห็นมี
   ชายคนนึงในเครื่องแบบรอส่งเธอทุกวันและก็รอดูจนกว่าที่คุณจะเข้าไปทำงานทุกวัน
   และพอคุณเข้าไปทำงานเขาก็คำนับและส่งจูบให้คุณตลอดทั้งสัปดาห์เลย
   ....เห็นไหมครับคุณชังโชคดีเหลือเกิน\"
น้ำตาไม่รู้ออกมาได้ไง เอมน้ำตาคลอเบ้า
มันไม่ใช่น้ำแห่งความโศกเศร้าเหมือนแต่ก่อน แต่มันคือความปิติและสุขใจยิ่ง
\"รักไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยตา แต่สามารถรับรู้ได้ด้วยหัวใจ\"