กระต่ายกับเต่า มิลเลนเนี่ยม

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว น๊าน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นาน ๆมากจนผู้เล่าเกือบจะลืมไปแล้ว...มีกระต่ายหนุ่มหน้าตากวนโอ๊ยตัวหนึ่ง กำลังยืนเคี้ยวหมากฝรั่งรสแครอท พลันเหล่ไปเห็นเต่าตัวหนึ่งคลานผ่านมาช้า ๆ กระต่ายเห็นแล้วเกิดความหมั่นไส้ในความต้วมเตี้ยมเชื่องช้าของเจ้าเต่าเลยแซวว่า
    “เฮ้ย! ไอ้เต่าขาสั้น คลานต้วมเตี้ยม จะไปไหนวะ”
    “ข้ากำลังไปตรงฝั่งแม่น้ำโน่น ทางนู้นมีป่าอุดมสมบูรณ์ สัตว์ป่านานาพันธุ์ กระต่าย สาวรุ่นๆ อวบอัดเต็มไปหมด”เต่าว่า
    “อ๊า!” เจ้ากระต่ายอุทานตาโต น้ำลายไหลหยดครบสามแหมะ เสร็จก็เอามือปาดน้ำลายแล้วบ้วนหมากฝรั่งทิ้งก่อนจะถามต่อว่า“แล้วไอ้เต่าอย่างเอ็งคลานอีกเมื่อไหร่จะถึงวะ”
    “อย่าดูถูก...เอางี้ ข้าขอท้าเอ็ง”
     “เฮ้ย พูดเป็นหนังการ์ตูนไปได้ เอ็งจะแข่งกับข้า? ข้าชนะอยู่แล้ว...แล้วเอ็งจะให้อะไรข้า”
    เต่าตีหน้าเซ่อตอบว่า “ให้ข้าขี่หลังเอ็ง... แต่ถ้าข้าแพ้ ข้าจะขี่หลังเอ็งวิ่งรอบป่าโน่น”
    กระต่ายยังไม่ทันคิดก็รีบตอบ “โอ.เค. แถมถ้าข้าแพ้ จะมุดดินอยู่ในรูอีก”
    เจ้าเต่าเป็นงง  ว่ากระต่ายมันตอบตกลงได้ไงวะ?
    ครั้นถึงวันแข่งขัน  เหล่าสารพัดสัตว์วิ่งกันว่อนเต็มไปหมด  ต่างก็มาชมการแข่งขัน มีการถ่ายทอดสดผ่านดาวกระเทียมไปทุกป่า ไม่เว้นแม้แต่ป่าช้าก็รับชมได้
    “ปัง!” เสียงปืนดังขึ้น มีนกกระสาพอดีบินผ่านถูกยิงตกลงมาตายตัวหนึ่ง การแข่งขันจึงต้องเริ่มใหม่
    “ปัง!” เสียงปืนดังขี้นครั้งที่ 2 คราวนี้ไม่มีนกกระสาบินผ่าน กระต่ายหนุ่มวิ่งนำหน้าเต่าออกไปไกลมาก จนไปถึงค่อนทาง กระต่ายจึงหยุดพักแวะเข้าร้านเซเว่น จิบกาแฟรออย่างประมาท
    ฝ่ายเต่าผู้น่าสงสาร ค่อย ๆ คลาน ค่อย ๆ คลาน เริ่มเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น จากนั้นเจ้าเต่า กดปุ่มเทอร์โบ พุ่งจู๊ดผ่านหน้าเจ้ากระต่ายที่กำลังจิบกาแฟ ถึงกับตาเหลือก กาแฟพุ่งจู๊ดออกจากปาก
    ผลการแข่งขันปรากฏว่าเต่าไปถึงเส้นชัยก่อนกระต่ายเพราะติดเทอร์โบ กระต่ายหนุ่มเลยต้องทำตามสัญญาให้เต่าขี่หลัง อับอายกระต่ายสาว ๆ ในป่าใหญ่ และทั่วโลกเสียตระกูลกระต่ายแถมต้องทำตามสัญญา คือมุดอยู่ในรูตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
    นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่ากระต่ายไม่ควรไปท้าเต่าซี้ซั้วไม่ดูตาม้าตาเรือ ดันไปท้าเต่าเทอร์โบเข้า
ความประมาทเป็นหนทางแห่งความหายนะ