คนนี้สิรักจริง

เนื้อเรื่อง

\" นี่พี่บอยทำไมพี่เป็นคนแบบนี้\" ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อเฟิร์นพูดพร้อมตบหน้าผู้ชายคนหนึ่งทีชื่อบอย
\"ไม่ใช่อย่างนั้นนะเฟิร์น อย่าเชื่อเค้าสิ เชื่อพี่เถอะ มันไม่ใช่อย่างนั้น\" บอยพูด
\" แล้วถ้ามันไม่ใช่อย่างที่เค้าบอก ถ้าพี่ไม่ได้มีคนอื่นน่ะ แล้วเค้าจะมาบอกเฟิร์นทำไมล่ะ\" เฟิร์นพูดพร้อมร้องไห้ออกมา ด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีและจิตใจที่ย่ำแย่มาก..........
\" เอ่อ…… คือ…..\" บอยกล่าวขึ้นแบบติดๆขัดๆ เพราแก้ตัวไม่ได้ เพราว่าเค้าไม่รู้จะทำยังไงให้เฟิร์นเชื่อ แต่เรื่องจริงก็ถูกเปิดแล้ว พูดไปก็ไร้ประโยชน์
\" จริง…..ด้วย พี่บอยมีคนอื่น \" น้ำตาที่ไหลเอ่อออกมาเริ่มมากขึ้น.........มากขึ้นเรื่อยๆ
\" เอ่อ …. พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ตั้งใจ\" เสียงบอยกล่าวขึ้น หน้าตาที่ซื่อของเขาตอนนี้ก็ไม่มีใครหลงอีกแล้ว ตบตากันไม่ได้แล้ว
\" ไม่ได้ตั้งใจ! พูดออกมาได้ไง จำไว้ตั้งแต่วันนี้ไป เราไม่เคยรู้จักกัน\" เฟิร์นพูดพร้อมวิ่งออกไป พร้อมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาดั่งสายน้ำ
\" เดี๋ยวก่อน ……. เฟิร์น!\"
บอยนั่งเสียอารมณ์อยู่ระหว่างนั้น เขาคิดว่าควรทำยังไงดี ก็สมควรแล้วที่โดนเข้าอย่างนี้ ก็เค้าไปมีคนอื่นเอง
เฟิร์นวิ่งไปโดยไม่ดูต้นทาง ทำให้ตัวเธอนั้นไปกระทบกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างบังเอิญ เขาชื่อ…ว่า แทน แต่เธอนั้นก็ไม่ได้ใส่ใจจึงลุกขึ้นแล้วก็……
\"..ขอโทษค่ะ\" เธอพูดด้วยความตื่นตะหนกด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม แล้วก็รีบวิ่งจากไป
\"เอ่อ ….คุณครับอย่าพึ่งไป…… \" แทนพูด เพราะว่าตกใจเหมือนกัน แทนคิดว่าไม่รู้ว่าจะรีบไปไหนกัน
\" เฮ้ย….. ผ้าเช็ดหน้าคุณคนนั้นนี่นา…… แล้วจะให้คืนยังไงดี\" แทนพูดแล้วเค้าก็เดิน
กลับบ้าน แต่เค้ายังคงค้างคาใจ กับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ( เฟิร์น)
รุ่งเช้า เฟิร์นก็จำได้ว่าทำผ้าเช็ดหน้าตกไว้ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเธอก็ไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เธอเดินซื้อของอยู่แล้วก็ได้พบกับชายคนนั้นโดยบังเอิญ
\" คุณ! คุณนั่นเอง\" แทนพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดังพอสมควร
\" เอ่อ. .. มีอะไรเหรอคะ\" เฟิร์นพูด พร้อมงงนิดๆ กับท่าทางที่ซึมของเธอ
\" นี่ใช่ ผ้าเช็ดหน้าของคุณไหมครับ\"
\"อ๋อ.........ใช่ค่ะ แล้วคุณไปได้มายังไงเหรอคะ\"
\" คุณคงจำไม่ได้ล่ะสิ เมื่อวานคุณวิ่งหนีอะไรมา ผ้าเช็ดหน้าถึงหล่นได้\"
\" อืม...........จำได้แล้วล่ะค่ะ\"
\" แล้วคุณวิ่งทำไมครับ\"
\" เอ่อ ......... ป่าวค่ะ ก็วิ่งเฉยๆ\" เฟิร์นพูดทั้งที่ในใจก็คิดเรื่องบอยขึ้นมาอีกทันที
\" มีอะไรเหรอป่าวคับ ดูหน้าตาคุณซีเรียสจัง\" แทนถามด้วยความสงสัย
\"อ๋อ....ป่าวๆค่ะไม่มีอะไร อืม.....เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงข้าวคุณเป็นการตอบแทนดีกว่า\"
\" จะดีเหรอครับ งั้นไปเลยดีกว่า\"
\"อ้าว.........เอาไงแน่\" เฟิร์นพูดพร้มยิ้มขึ้นมาคงจะเป็นการยิ้มครั้งแรกของวันนี้
\" ไปครับ\"
\".....อืม....แล้วคุณชื่ออะไรเหรอคะ\" เฟิร์นถาม
\" อ๋อ.......ผมชื่อแทนครับ แล้วคุณล่ะ\"
\"ฉันชื่อเฟิร์นคะ ยังไงๆก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ\"
\"เช่นกันค่ะ\"
ที่ร้านอาหาร MM JAPAN FOODSHOP…. เฟิร์นและแทนก็มาทานอาหารที่นี่
\" จะทานอะไรดีคะ นี่ค่ะเมนู\" เฟิร์นพูด
\"แล้วแต่คุณดีกว่าครับ ผมทานอะไรก็ได้\"แทนพูด
\" งั้นก็ได้ค่ะ\"
\" จะสั่งอะไรครับ\" พนักงานกล่าวขึ้น\"
\" ขอเป็นเสต็กหมู 2ที่นะคะแล้วก็เครื่องดื่มก็เอา Spy 2 แก้วแล้วกัน\" เฟิร์นพูด
\" ขอบคุณครับ\" พนักงานพูด
\" อืม...........มิทราบว่าคุณเรียนที่ไหนคะ\" เฟิร์นถามระหว่างรออาหาร เพราะเธอคุ้นหน้าแทนมากเหมือนเรียนที่เดียวกัน
\" อ๋อ....... รู้สึกว่าผมจะเจอคุณหลายทีนะ ก็ไม่รู้สิ ผมเรียนที่ม.ธรรมศาสตร์น่ะครับ ปี1คณะวิศวฯคอม แล้วคุณล่ะ\"
\" ใช่จริงๆ เรียนที่เดียวกันเลย ดีจังนะคะจะได้เจอกันบ่อยขึ้น ดิฉันเรียนคณะมนุษยศาสตร์ ปี1 เหมือนกันค่ะ\"
\" อืม...........ถ้าไปมหาลัยอย่าลืมทักกันบ้างนะครับ\" แทนพูดไป ตอนนี้แทนดูท่าจะหลงรักเฟิร์นเข้าไปแล้วล่ะ ดูท่าทีคงรู้
\" ค่ะ จะทักทุกๆวันเลย ตึกเรียนก็ใกล้ๆกันเอง อืม.......อาหารมาแล้ว ทานสิคะ\"
\" ครับ อืม.........ดูคู่นั้นสิครับน่ารักจังเลยนะครับ\" แทนพูดเพราะอยากให้เฟิร์นคิดลึก ก็เหมือนนายแทนเค้าจะบอกชอบทางอ้อมนั่นแหละ แต่.........
\" ไหนคะ.......\" เฟิร์นถามด้วยความสนใจ
\"ก็คู่ที่นั่งอยู่ทางโน้นน่ะ\"
\" ฮะ........อะไรกัน\" เฟิร์นมองไปเห็น จึงคิดเรื่องเก่าขึ้นมาทันทีเลย เธอเสียใจนิด ตาเธอเริ่มแดงขึ้นมา แต่ตอนนี้ก็กลั้นน้ำตาได้อยู่
\"มีอะไรรึป่าวครับ...........\" แทนถามด้วยความสงสัย
\"เอ่อ...... ป่าว....ค่ะ พอดีเป็นเพื่อนเก่าเฉยๆ\" เฟิร์นตอบพร้อมก้มหน้า
\" ไม่เข้าไปทักหน่อยเหรอครับ\"
\"ไม่ต้องหรอกคะ เค้าคงจะมีความสุขกันอยู่\"
\" เหรอคับ เฟิร์นเป็นอะไรรึป่าวคับ สีหน้าไม่ดีเลยครับ ไม่สบายป่าว\" แทนกล่าวขึ้น
\" ป่าวคะ งั้นเรารีบทานกันเถอะค่ะ พอดีมีธุระ\" เฟิร์นพูดพร้อมหลบหน้าเพราะน้ำตาเธอซึมออกมาแล้ว
\"อืม...............ก็ได้ครับ\" แทนพูดพร้อมงงนิดๆๆ แล้ว
\" เฟิร์นร้องไห้ทำไมครับ\" แทนพูดด้วยเสียงตกใจ
\" ป่าวค่ะ.........ไม่ได้ร้องสักนิดนิคะ\" เฟิร์นพูดพร้อมยิ้มทั้งที่น้ำตาอาบแก้ม\"
\" คุณมีอะไรก็บอกผมได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ\"
\"พอดีแสบตานิดนึงค่ะ น้ำตามันเลยไหล\" เฟิร์นตอบแทนด้วยรอยยิ้มปนน้ำตา ลึกๆเสียใจมากๆเลย แต่ก็ต้องฝืนยิ้มไม่ให้มีพิรุธไปมากกว่านี้
\"อ๋อ........ เหรอครับ แล้วไป\"
จากตอนนั้นนายแทนก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าทำไมเฟิร์นต้องร้องไห้ เขารู้ว่าไม่ใช่แสบตาหรอก ถ้าแสบตาน้ำตาคงจะไม่ไหลมาขนาดนั้น
ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะวิศวฯคอม
\" แทน วันนี้ว่างไหมวะ\" อั๋นถาม
\"ไม่ว่างเลยหวะไอ้อั๋น\"
\" มีอะไร พอดีว่าจะชวนไปทานข้าวหน่อย\"
\" เหรอ โทษทีพอดีไม่ว่าง ข้าต้องไปทานข้าวเหมือนกัน\"
\" ทานกับใครวะ\"
\" ใคร........ก็ได้แล้วกัน\"
\"อ๊ะ.ๆ......สาวที่ไหนวะ\"
\"อืมๆ...........ไม่ต้องถามหรอก\"
ที่ตึกคณะมนุษยศาสตร์
\"อ้าว แทนเองเหรอ\"
\"อืม คับ\"
\" เราว่า ไม่ต้องมีหางเสียงกับเราก็ได้ พูดกันธรรมดาดีกว่าจะได้ดูเป็นกันเอง\"
\" อืม.......ก็ได้ครับ เอ้ย.......ก็ได้\"แทนพูดพร้อมหัวเราะตัวเอง
\" เดี๋ยวเราไปเก็บของที่คณะก่อนนะ รอได้ป่าว\" เฟิร์นพูดพร้อมยิ้ม
\" ได้สิ เชิญตามสบาย\"
เฟิร์นมาเก็บของที่คณะ ก็เห็นบอยกับแฟนกำลังคุยกันอยู่ พอบอยแยกทางก็เลยเข้าไปคุย กะจะทักให้เข้าใจเรื่องที่ค้างคากันอยู่
\" ว่าไง พี่บอย\" เฟิร์นทักบอยด้วยท่าทีมีเชิง
\" อ้าว...........เฟิร์น เอ่อ........\" บอยพูดแบบไม่เต็มปาก
\" นี่เหรอพี่บอย ที่บอกว่าไม่ได้มีคนอื่น\" เฟิร์นตะคอก แล้วน้ำตาที่กลั้นไว้ ไม่พอที่จะรั้งอีกต่อไป
\" เอ่อ......\" บอยไม่มีคำแก้ตัว
\"อย่างนี้ มันหมายความว่าไงล่ะ\"
\" พี่.........ขอโทษ\"
ขณะเดียวกัน แทนคิดว่าเฟิร์นหายเข้าไปนานเกินไป เลยเข้าไปดู เลยเห็นเหตุการณ์ด้วย
\" ขอโทษเหรอ ไม่นึกเลยนะว่าพี่จะเป็นคนแบนี้ แสดงว่าตลอดเวลาพี่ไม่เคยรักเฟิร์นเลยใช่ไหม ? โกหกเฟิร์นหมดทุกอย่างเลยเหรอ\" เฟิร์นร้องไห้มากขึ้น
\"เอ่อ.........พี่ขอโทษ\" บอยพูดไม่ออก
\"พี่จะพูดอะไรได้บ้างนอกจากคำว่าขอโทษน่ะ\" เฟิร์นพูดพร้อมร้องไห้
\"แล้ว.........เฟิร์นจะให้พี่ทำยังไงล่ะ………..\"
\"พี่บอย.......ฮือ..... ไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่อย่ามายุ่งกับเฟิร์นอีกก็พอ\"
\" เฟิร์น...........\" บอยพูดทั้งเสียใจเหมือนกัน
\" แล้วก็อย่ามาหลอกเฟิร์นอีก ตั้งแต่นี้ไป เราเลิกกัน\" เฟิร์นพูดพร้อมวิ่งหนีไป น้ำตาที่ไหลออกมา ก็ไหลมากขึ้น เธอพยามยามเช็ดน้ำตาและกลั้นไว้
\" โถ่...........เฟิร์น\" บอยพูด
ฝ่ายแทนเห็นดังนั้นก็เลยรีบกลับไปยังที่ที่เฟิร์นให้รออยู่ เห็นเฟิร์นร้องไห้จึงถาม
\"เฟิร์น.....เป็นอะไร ถึงร้องไห้มา\" แทนถามด้วยความเป็นห่วงทั้งที่ในใจรู้อยู่แล้ว
\"ป่าว.............\" เฟิร์นตอบด้วยคำพูดที่ติดๆขัดๆ
\"เราเห็นหมดแล้ว เมื้อกี้น่ะ\"
\" อะไร..........เห็นหมดแล้วที่เฟิร์นทะเลาะกับ.\" แทนพูดแทรกต่อว่า
\" ใช่ ….. เค้าไม่น่าเป็นคนอย่างนี้เลยนะ\"
\" ช่างมันเถอะ เรื่องมันแล้วมาแล้ว\" เฟิร์นพูดแบบหมดอารมณ์
\" อืม………….\"
\"ตอนนี้เราคงไม่เหลือใครอีกแล้วล่ะ เค้าก็ทิ้งรไปแล้ว จะเหลือใครอีก\"
\"อย่าพูดอย่างนั้นสิ ยังไงก็ยังมีเราอยู่\"
\" อะไรน่ะ.......... \" เฟิร์นพูดพร้อมงงแต่ก็พอเข้าใจ
\" เราอยากเข้าไปในใจเธอจริงๆ ถ้าดีเราอยากจะแทนที่ความทรงจำของเค้าคนนั้น\"
\"เอ่อ.........จะให้ว่าไงล่ะ\" เฟิร์นไม่รู้จะตอบยังไง
\" ไม่ต้องว่าไงหรอก ถ้ายังไม่เชื่อใจก็คบๆกันไปก่อนก็ได้นะ เราจะไม่มีวันทำให้เฟิร์นเสียใจเลย\"
\"อืม.............เรารู้ว่าแทนเป็นยังไง\"
\" แล้วคำตอบล่ะ\"
\" เอ่อ........อืม..คบกันไปก่อนก็ได้นะ\" เฟิร์นพูดพร้อมยิ้มขึ้นมา
\"จริงเหรอ เราดีใจมากเลย ขอบคุณมากเลยนะเฟิร์น\"
แทนพูดพร้อมยิ้ม ทำให้น้ำตาที่อาบแก้มบนหน้าเฟิร์นเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่สดใส
3 เดือนต่อมา มีการประกวดวงดนตรี เค้าขอให้เฟิร์นไปดูด้วย
วันประกวดมาถึงคิวเล่นของแทน เค้าเห็นเฟิร์น แล้วเพลงที่จะร้องก็มองให้เฟิร์นด้วย
\" สวัสดีครับ เพลงที่ผมจะร้องต่อไปนะครับ จะมองให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรัก และจะรักตลอดไป ไม่ว่าจะห่างไกลกันแค่ไหน ก็ฝากแทนนี้แทนคำพูโของผมก็แล้วกันนะครับ\"
ดนตรีเริ่มบรรเลง อั๋นเพื่อนของแทนก็ยิ้มให้แทนเพราะเค้ารู้เรื่องทั้งหมดเหมือนกัน
\"คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ......ไม่เจอะเจอกันกับฉัน..... คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ.......เหงาใจ คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอไม่มีใครให้หัวเราะ ไปไหนก็ไม่มีไรให้เกาะ แล้วเธอคิดถึงใคร..... .......
................บอกหน่อยได้ไหม ตอบฉันหน่อยว่าเธอคิดถึงกัน ไม่ต้องหวานต้องแหววหรอก อยากถามแค่ให้เธอตอบหน่อยได้ไหม ตอบฉันก่อนว่าเธอคิดถึง...ฉันอย่างที่ฉันมันคิดถึง......คอยเธอกลับมา...........................................\"
พอร้องจบ เฟิร์นได้ฟังก็รู้ และมั่นใจในตัวแทนมากขึ้น แทนก็ยิ่งรักเฟิร์นมากขึ้นเช่นกัน
นับตั้งแต่นั้นแทนกับเฟิร์นก็คบกันมาเรื่อยๆ แต่ว่าจากวันนั้นและวันนี้ แทนยังคงให้สัญญาเช่นเดิมว่า จะไม่มีวันทิ้งเฟิร์นเหมือนเค้าคนนั้น ความรักของทั้งสองตอนนี้ยังคงสดใสเช่นเดิม ในอนาคตจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ได้ ที่รู้ปัจจุบันมีกันละกันอยู่ก็เพียงพอ



                                                                            The  End..........