วั น ฝ น ซ า
        ณ ขอบฟ้าไกลของแสงตะวัน 
        ใจหนึ่งใจรู้สึกหวาดหวั่นและหวั่นไหว
        อยู่ดีๆเสียงหัวเราะก็ขาดหายไป
        ที่ตรงนี้เคยมีใครๆ  แต่ใยวันนี้จาง
        มีแต่ความเงียบเหงาเข้ามาแทนที่
        อยู่ดีๆกลับต้องรู้สึกถึงความอ้างว้าง
      ไกลห่าง...ไกลผู้คน...ไกลเพื่อนร่วมทาง
      ไกลทุกๆอย่างที่ตั้งใจ  อยากให้เป็น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น