คุณค่าของเพื่อน

เนื้อเรื่อง

ถ้าเราจะถามอะไรสักอย่างหนึ่งได้มั๊ย...

เพื่อนตามความคิดคุณคืออะไร? เค้ามีความสำคัญกับคุณมากแค่ไหน

“เทียบกับคนรักของคุณได้บ้างรึเปล่า” ฉันมีบางอย่างอยากจะเล่าให้ฟังแค่นั้นเอง...

มีนาฬิกาปลุกอยู่เรือนนึง มันทำหน้าที่ของมันทุกวัน

ทั้งเข็มยาวเข็มสั้น…. ยังคงเดินทางรอบหน้าปัดอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ตอนเช้าๆๆๆๆๆๆๆๆ มันจะส่งเสียงกวนประสาท เสียงที่ทำให้เราต้องตื่นจากความฝันแสนหวาน เราตอบ
แทนมันโดยการเอื้อมมือไปควานหา \"ตบหรือกดมันอย่างแรง\" ด้วยความรำคาญ เพื่อให้มันเงียบ ทั้งๆที่
มันก็ช่วยให้เราไม่ไปผิดนัดสำคัญๆอยู่เสมอ และถ้ามันเผลอปลุกเราในวันพักผ่อน บางทีเราอาจจะขวาง
มันทิ้งเสียด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เราก็เป็นคนตั้งเวลาเอาไว้เอง

บางครั้งเราก็มัวทำอย่างอื่นที่เราเห็นว่าสำคัญมากเสียยิ่งกว่า “นาฬิกา” ที่มันตั้งอยู่ที่เดิมของมันทุกวัน
เราไม่ใส่ใจมันเท่าไรหรอก จะสนใจมันแค่ตอนเรา “อยากรู้เวลาก็เท่านั้นเอง” จนกระทั่งวันนึง...
นาฬิกาเดิมๆเรือนนั่นมันเงียบหายไป คุณไม่รู้หรอกว่ามันเงียบไปเมื่อไร... คุณจำไม่ได้หรอกว่าตอนมัน
เดินครั้งสุดท้าย คือ ตอนไหน... คุณได้แต่โทษมันในเช้าวันนั้นว่า...

“ไอ้นาฬิกา เฮงซวย..ทำไมถึงไม่ปลุก” ทั้งที่มันเงียบไปเพราะคุณ……… คุณว่าไหม ว่า...

เพื่อนมันเหมือน “นาฬิกาปลุก” เนอะ… ทำไมนะเหรอ………. คุณคิดดูสิ... ความรักระหว่างเพื่อนก็
เหมือนการเดินของเข็มนาฬิกานะ เดินอยู่ที่เดิมๆๆๆๆๆ แต่ก็เดินไปได้เรื่อยๆๆ ไม่เหนื่อยไม่เบื่อ

บางครั้งเพื่อนก็เตือนเรา บอกเรา แนะนำเราในบางเรื่องที่เราควรจะฟังแต่เรากลับรำคาญมัน พูดทำ
ร้ายน้ำใจเค้า หรือทำให้เค้าเสียใจ เพราะคิดว่าคำพูดเตือนของเค้าทำให้คุณรำคาญ ถึงแม้บางทีคุณก็ทำ
ไปเพราะไม่ได้ตั้งใจ

แต่ลองสังเกตสิ... สิ่งที่เพื่อนๆคุณเตือน(ด้วยความหวังดีนั้น)บางทีกลับช่วยคุณได้ หลายๆเรื่อง...
หลายครั้งหลายคราวที่คุณมัวแต่ทำเรื่องอื่น ให้ความสำคัญกับคนอื่นๆ และมองข้ามความสำคัญเพื่อน
เพราะคุณคิดอยู่เสมอว่า... ความรักของเพื่อน มันเป็นเรื่องปกติ ธรรมดา เช่นเดียวกับนาฬิกา…ที่มันจะ
เดินไปอย่างนั้น…เหมือน ทุกๆวัน แต่คุณคงลืมไปว่าสักวัน ถ่านที่คุณใส่ไว้มันก็ต้องหมด นาฬิกาไม่ได้ละเลย
หน้าที่ของมัน หากเพียงแต่เมื่อเวลาผ่านไป มันจะเอาแรงที่ไหนเดินหากไม่มี แบตเตอร์รี่

เช่นเดียวกันกับเพื่อนของคุณ แม้เค้าจะรักและปรารถนาดีกับคุณมากแค่ไหนก็ตาม หากคุณเองไม่เคยใส่ใจ
หลงลืมไปว่ายังมีเค้าอยู่ ก็เปรียบเหมือนดังนาฬิกา... ที่มันไม่ได้ละทิ้งหน้าที่ของมันหรอก หากแต่เพียง
คุณเองที่ไม่เคยจะเอาใจใส่นาฬิกาเก่าๆเดิมๆเรือนนั้นเลย... ถึงเวลาหรือยังที่คุณจะหันกลับมามอง
มองดูนาฬิกาเรือนเดิม ไม่สายไปใช่ไหมที่คุณจะใส่ถ่านให้มันอีกครั้ง และไขลานให้มันเดินดังเดิม เพื่อให้
นาฬิกาเรือนเดิม กลับมาทำหน้าที่น่าเบื่อเดิมๆ อีกสักครั้ง...

ตอบ : ในฐานะที่เป็นเพื่อนคนหนึ่งก็คิดเสมอว่าสักวันหนึ่งคนที่เคยมองข้ามคนความหวังดีของเพื่อน ที่ไม่เคยเข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่าเพื่อน สักวันเขาคงจะรู้และเข้าใจเรามากขึ้นเมื่อเขาประสบปัญหาที่ไม่สามารถบอกใครได้เราเชื่อสนิทใจเลยว่าสิ่งแรกที่จะผุดขึ้นมาในความคิดเขา คือ ****เพื่อน****
ในทางกลับกันคิดอีกแง่ก็คือ เขาเห็นคุณค่าของเพื่อนมากกว่าเราอีกเพียงแต่เราไม่เข้าใจเท่านั้น เราอาจจะคิดไปเอง ว่าเขาไสนใจเขาเพียงแต่ไม่พูดไม่แสดงออกเท่านั้น********เขียนยาวไปนิดไม่ว่ากันนะค่ะ*********



แหล่งที่มา : board thaimail
นำเสนอ : น้ำแข็งสีรุ้ง


คุยกันซักนิด

บทความข้างบนนี้เราไม่ได้คิดเองหรอกนะคะแต่บังเอิญอ่านเจอเข้าแล้วมันโดนมากๆ
                
ก็เลยเอามาเผยแพร่เพื่อเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่มีปัญหาเรื่องเพื่อนคะ

อ่านแล้วก็อย่าลืมถนอมน้ำใจเพื่อนๆของคุณให้มากๆ

ขอให้ทุกๆคนที่ทั้งหลงเข้าอ่านกับตั้งใจมาได้ข้อคิดดีๆและก็โชคดีนะคะ

สวัสดีคะ  ^o^