เมื่อตัดผมแล้วจะให้ยาวเท่าเดิมมันก้อยาก

เนื้อเรื่อง อัปเดต 23 มิ.ย. 47 / 12:41

วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันที่ 3 ของภาคเรียนที่ 2 หลังจากไม่ได้เจอหน้ากันนานแล้วก็พึ่งปรับตัวได้ เย็นวันนี้ ดอส ก็โทรมาหาเราตามปกติ
\"ดอสคิดเหมือนที่เราคิดกับดอสรึป่าว\"
\"คิดไรหรอ\" เค้าทำเป็นไม่รู้
\"ก็แบบนั้นไง\" ฉันก็พูดไปแบบเขินๆ
\"แบบไหนหรอ เราไม่รู้อ่ะ\"เค้าก็แกล้งฉันต่อ
\"อืม ก็แบบที่มากก่าเพื่อนอ่ะ\"ฉันตัดสินใจพูดไป
\"อืม เราก็คิดกับเธอมากกว่าเพื่อน\"หลังจากที่เค้าเงียบไปนาน เค้าก็พูดคำนี้ออกมา ทำให้ฉันใจเต้นมาก มือเย็นไปหมด
\"อือ นายไม่ได้ล้อเราเล่นใช่มั้ย\"ฉันถามเพื่อความแน่ใจ
\"ใช่สิ เรื่องนี้เค้าไม่ล้อเล่นกันหลอก\"ตอนนั้นฉันดีใจมากที่ได้ยินคำนี้ แต่ฉันก็ไม่ได้ถามเค้าว่า...\" รัก\"   ฉันรึป่าว
      ด้วยความที่ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว เพราะดีใจมาก ฉันก็เลย บอกเค้าว่าจะวางแล้ว แล้วเค้าก็วางโทรศัพท์ไป
เรื่องความรักของเราทั้ง 2 คนเพื่อนในห้องก็คอยลุ้นกันตลอดจนพอวันรุ่งขึ้นฉันไปบอกเพื่อนสนิท ทุกคนก็ดีใจด้วย แต่เรื่องที่ฉันกลุ้มใจก็คือ ตอนนั้นฉันมีแฟนอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนั้นฉันก็ไม่ได้รักเค้าแล้ว เค้าเป็น ทอม แล้วเค้าก็นอกใจฉันบ่อยๆ ฉันก็เลยตัดสินใจอย่างไม่ลังเลว่า \" จะขอเลิกกับเค้า\"
      วันนี้อากาศค่อนข้างเย็น ฉันก็เลยสลับที่นั่งกับเพื่อนแล้วพอฉันสลับที่ไปฉันก็จะได้นั่งข้างเค้าคนนั้น คือ ดอส วันนี้อาจารย์ไม่เข้าสอนหลายคาบ แล้วก็มีคาบว่างที่ตรงกับห้องแฟนเก่าฉันๆก็เลยตัดสินใจนัดเค้ามาบอกเลิก คำๆนี้ฉันไม่รู้สึกอะไรแล้วเพราะแฟนฉันคนนี้บอกฉันอยู่บ่อยๆ พอตอนที่ฉันบอกเค้าไป เค้าก็ทำใจแข็งแต่พอเค้าลงไปข้างล่าง เค้าก็ร้องไห้ พอดีเพื่อนฉันบังเอินเห็น
เวลา 3 ทุ่ม กริ๊ง..กริ๊ง.. เวลานี้จะเป็นเวลาที่เค้าโทรมาหาฉันทุกวัน
\"ฮาโหล ซิงหรอ\"เค้าพูดมา
\"อือ มีไรหรอ\"ฉันถามเค้าอย่างนี้ทุกที
\"อือ วันนี้มีการบ้านไรอ่ะ\"เค้าก็ตอบอย่างนี้กับฉันทุกที
\"อ๋อ ไม่มีนิ\"ทั้งๆที่มันไม่มีแต่เค้าก็ถามฉันทุกวัน
“อือ เนี่ยเราจะนอนแล้วน่ะ”
“หรอ ถ้าจะนอนแล้วโทรมาทำไม”ฉันแกล้งทำเป็นงอน
“ก็เราโทรมาให้ได้ยินเสียง ซิง ก่อนนอนไง”เค้าพูดมาอย่างนี้ทำให้ฉันอึ่ง ฉันเงียบไปพักนึง
“ยังอยู่มั้ย”
“อยู่ๆ”ฉันรีบตอบกลับ
“อือ ดอสไปนอนก็ได้ เห็นว่าจะนอนไม่ใช่หรอ”ฉันแกล้งทำเป็นให้เค้ารีบวาง
“ไม่อยากคุยกับเราหรอ”
“เปล่าๆก็นายจะได้ไป รร เช้าๆไง”ฉันรีบตอบ
“งั้นแค่นี้น่ะ สวัสดีครับ”
“ค่ะ สวัสดีค่ะ” ฉันนั่งยิ้มอยู่ที่โทรศัพท์ มันเป็นอย่างนี้ทุกวันเพราะเค้าจะโทรมาหาฉันก่อนเค้านอนแล้วพอวางโทรศัพท์เค้าไป ก็ทำให้ฉันอยากเข้านอนด้วย เพื่อที่ฉันจะได้ไป รร เช้าๆ
เรา  2 คนมีความสุขกันมาก จนวันนึง ฉันก็ถามเค้าไปว่า “เราเป็นอะไรกันหรอ” เค้าก็ตอบกลับมาคำนึง ทำให้ฉันเสียใจมาก เค้าบอกกลับมาว่า
“ก้อเพื่อนไง ก็ ซิง เป็นเพื่อนเรา”เค้าตอบมาแบบหน้าตาเฉย
“แค่เพื่อนเองหรอ”ฉันถามเค้าอีกครั้ง
“อือ เพื่อนกันไง”ฉันก็เดินจากเค้าไปเลย เค้าก็เดินตามฉันๆก็ไม่สนใจ
พอเวลา 3 ทุ่มเค้าก็โทรมาอีก
“ฮาโหล ซิง หรอ วันนี้เป็นไรอ่ะ” เค้าถามแบบเป็นห่วง
“ป่าว”ฉันตอบไปทั้งๆที่ในใจฉันอยากถามเค้ามากว่า เราเป็นแค่เพื่อนหรอ
“เราไม่เชื่อ เป็นไรไปอ่ะ”เค้าถามย้ำอีก
“ป่าว จิงๆเราไม่เป็นไร แค่นี้ก่อนน่ะ พี่เราจะเล่น เน็ต”ฉันตัดบท เพราะไม่อยากคุยกับเค้าแล้วฉันก็วางโดยที่ไม่ฟังว่าเค้าจะพูดอะไร
     วันรุ่งขึ้น ฉันไม่มองหน้า ไม่คุยกับเค้า เค้าเลยให้เพื่อนมาถามว่าฉันเป็นไร ฉันก็เล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง เพื่อนฉันก็บอกว่าเค้าปากแข็งอย่างนี้แหละ จริงๆรักจะตาย แต่ว่าเค้าเคยถูกผู้หญิงทิ้งมา เค้าเลยไม่กล้าเป็นแฟนใคร
ฉันได้ยินคำนี้ฉันก็สงสารเค้า แต่ทำไมเค้าต้องเอาอดีตมารวมกับปัจจุบันด้วย ฉันไม่เข้าใจ
แล้วเพื่อนเค้าก็เดินไปบอกเหตุผลกับเค้า เค้าก็นัดฉันเข้าไปคุยที่ห้องเรียนข้างๆ ห้องเรียนนั้น นร ลงไปเรียนข้างล่าง
เค้าจับมือฉันแน่น แล้วก็บอกฉันว่าอย่าคิดมากเลยน่ะ ซิง อ่ะ เป็นเพื่อนเราก็จิงแต่เป็นมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆเลยรู้มั้ย
ฉันได้แต่นั่งฟังเค้าพูดอยู่นาน แล้วเสียงกริ่งก็ดังขึ้น เค้าเดินออกมาจากห้องนั้นพร้อมฉัน แล้วเค้าก้อเดินกอดคอฉัน ฉันก้อคิดว่าเป็นเพื่อนยังไงกันเดินกอดคอ นั่งจับมือ ไปดูหนังด้วยกัน แต่ในเมื่อเค้าว่าเพื่อนฉันก็จะตัดใจแต่เค้าก็กลับมาเข้าใกล้ฉันมากกว่าเดิมทำเหมือนว่าเรา 2 คนเป็นแฟนกัน แต่เค้าบอกกับเพื่อนทุกคนเสมอว่า เป็นแค่เพื่อน ฉันก็เสียใจกับคำพูดคำนี้ แต่ฉันก็พอที่จะทำใจได้เพราะเค้าทำกับฉันมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ
วันนึงฉันเทลาะกับเค้า ฉันไม่ค่อยพอใจเค้าเท่าไหร่ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเค้าก็มาตามง้อฉันตลอดจนฉันกลับบ้าน เค้าก็โทรมาหาฉันแล้วกก็ถามว่าเป็นอะไร
“เป็นไรไปอ่ะ โกรธเราหรอ”เค้าถามฉัน
“ป่าวนิ ไม่ได้เป็นไร ไม่ได้โกรธ”ฉันทำเป็นตอบว่าไม่มีอะไร ทั้งๆที่ฉันรู้สึกไม่ค่อยพอใจเค้า
“เราไม่เชื่ออ่ะ อย่างนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ”เค้ายังไม่เชื่อฉัน
“อือ งั้นเราบอกตามตรงน่ะ”ฉันตัดสินใจพูด
“โกรธเราใช่มั้ย เรารู้น่ะ”
“อือ”ฉันตอบไปสั้นๆ
“โกรธเราเรื่องไรอ่ะ แล้วทำไงถึงหาย”เค้ารีบถาม
“ไม่รู้สิ หลายเรื่องอ่ะ”ฉันบอกเค้าไปแบบลอยๆ ให้เค้าคิดเอง
“เรื่องไรหรอบอกหน่อย น่ะๆๆๆๆๆ”เค้าอ้อนมา
      ฉันทนเค้าอ้อนไม่ไหวเลยตอบไป ในเหตุผลที่ฉันโกรธเค้า แต่ละเหตุผล มันเป็นเหตุผลที่ไร้เหตุผล เพราะฉันงอนเค้าในเรื่องเล็กๆน้อย เค้าก็ถามฉันว่าจะให้ทำยังไง ฉันก็พูดไป ซึ่งแต่ละอย่างที่พูดไปมันเป็นการกระทำที่แฟนมีต่อแฟน แต่เค้าก้อรับปากฉันว่าจะทำ ฉันทนไม่ไหวเลยถามเค้าไปตรงๆ ในคำถามที่ฉันสงสัยมาก
“ดอส คิด กับ เรา ยัง ไง”ฉันถามเค้าไปแบบเน้นเสียง
“ก็เพื่อนไง”เค้าตอบมาแบบไม่คิด
“จริงๆหรอ”ฉันถามซ้ำอีก ตอนนี้ฉันเสียใจมากที่เค้าก็คิดกับฉันแค่เพื่อนเหมือนเดิม
“อือ ก็จริงอาดิ ทำไมหรอ”เค้าถามมาต่อ
“อ๋อ งั้นเรื่องวันนี้ที่เราพูดไปอ่ะ ดอส ไม่ต้องทำให้เราน่ะ เพราะวันนี้ที่เราบอกให้ ดอส ทำให้เราหายโกรธอ่ะ เพื่อนเค้าไม่ทำให้กันหรอก”ฉันบอกเค้าไปตรงๆ เพราะที่เค้าจะทำให้ฉันนั้น มันเป็นการกระทำของแฟน
“อ้าว ทำไมล่ะ”เค้าสงสัย
“เพื่อนเค้าไม่ทำแบบนี้ให้กันหรอกน่ะ งั้นแค่นี้น่ะ”ตอนนี้น้ำตาฉันไหลออกมาแล้ว
“ร้องหรอ”เค้ามักจะถามฉันอย่างนี้อยู่บ่อยๆทั้งๆที่ฉันไม่ได้ร้อง แต่ครั้งนี้ฉันร้องจริงๆ
“ป่าวนิ”เสียงฉันสั่น ฉันว่าเค้าคงรู้ว่าฉันร้อง
“เราไม่เชื่อน่ะ ซิง ร้องแน่ๆ”เค้ายังถามอีก
“อือ เราร้องแล้วจะทำไม แค่นี้น่ะ เพื่อน ”ฉันวางหูลงอย่างไม่ฟังเค้า
      วันนี้ฉันมา รร แบบไม่มีความสุข ฉันอยากให้เรื่องเมื่อวานเป็นความฝันแต่มันก็เป็นความจริง
เพื่อนๆฉันก็ถามว่าฉันเป็นอะไร ฉันก็บอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้เค้าฟัง เพื่อนฉันก้อบอกว่าอย่าเสียใจเลย ผู้ชายแบบเนี่ยไม่มีหัวใจหรอก เพื่อนฉันคนนี้นี่แหละที่เป็นคนทิ้ง ดอส ทำให้ ดอส ไม่กล้ารักใคร
“ซิง มีไรหรอ”เพื่อนสนิทของ ดอส มาถามฉัน
     ฉันก็เล่าเรื่องให้เค้าฟัง เค้าก็บอกว่า ดอส ปากมันไม่ตรงกับใจหรอก มันรัก ซิง จะตาย แต่เค้าพูดยังงัยฉันก้อยังทำใจไม่ได้
หลังจากวันนั้น ฉันไม่เคยคุยกับเค้าอีกเลยทั้งๆที่ฉันรักเค้ามาก ฉันก้อต้องหยุดใจตัวเองเอาไว้ ฉันพยายามตัดใจจากเค้า จนปิดเทอม ฉันคิดว่าฉันต้องตัดเค้าได้แน่ๆ และในตอนนั้นก้อมีเพื่อนในห้องเรียนเดียวกันกับฉันมาขอฉันเป็นแฟน ซึ่งเพื่อนคนนี้แอบรักฉันมา 3 เดือนแล้ว แต่เค้าไม่กล้าบอกเพราะเห็นว่าฉันรัก ดอส แล้วอีกอย่างก้อคือ คนๆนี้เป็นเพื่อนสนิทคนนึงของ ดอส เลย นั่งเรียนใกล้กันเค้าก้อกลัว ดอส ว่า แต่ฉันก้อบอกเค้าว่า ฉันกับดอสไม่ได้เป็นไรกัน วันนั้น ฉันเลยตกลงเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้เลย เพื่อลืม ดอส แล้วก้อเพื่อเริ่มชีวิตใหม่ เพราะหลังจากที่ฉันไม่คุยกับดอสฉันก้อไม่สบายใจ ก่อนนอนก้อร้องทุกคืน อยู่ ที่ รร ก้อไม่สนุกสนานเหมือนเก่า ตอนนี้ฉันเห็นว่าถ้าฉันรักกัน ทู ก้อคงดี จะได้ลืม ดอส ได้ง่ายขึ้น ฉันรักกับ ทู มากแต่ฉันก้อยังลืม ดอส ไม่ได้ และฉันก้อหลอกตัวเองว่าลืมได้
วันเปิดเรียนชั้น ม.3 เพื่อนๆตื่นเต้นที่รู้ข่าวฉันกับทู แต่ที่ฉันอยากรู้ที่สุด คือ ความรู้สึกของดอส
เปิดเรียนอาทิตย์แรก ฉันกับทู มีความสุขมากแล้ว ดอส ก้อยังเป็นปกติอยู่ในโลกเงียบๆของเขา
แต่พออาทิตย์ที่ 2 ดอส กลับเปลี่ยนไป วันนี้เค้าเงียบมาก อยู่ดีๆก้อนั่งเศร้า นั่งๆอยู่ก้อร้องเพลง “กล้าขอกล้าให้” แล้วก้อก้มหน้าลงกับโต๊ะ แล้วเค้าก้อเงียบอย่างนี้ทั้งวัน ฉันถามเพื่อนที่นั่งข้างๆเค้า เพื่อนก้อบอกว่าเหมือนคนอกหัก แต่ฉันก้อสงสัยว่าเค้าจะอกหักจากใคร วันนั้นเอง ฉันก้อด้ายคุยกับเค้าใน msn ฉันเป็นคนเดียวที่คุยกับเค้ารู้เรื่องในบรรดาเพื่อนๆของเค้า ชื่อใน msn ของเค้าก้อมีแววว่า อกหัก ฉันถามเค้าๆก้อไม่บอกว่าอกหักจากใคร เค้าพูดแต่ว่า มันสายไปแล้ว
      วันรุ่งขึ้น เพื่อนสนิทของเค้าบอกว่า ดอส คงเสียใจที่ ซิง ไปรักกับ ทู ตอนแรกฉันก้อไม่เชื่อเพราะฉันไม่คิดว่าเค้าจะรักฉัน แต่ตอนนี้เพื่อนๆในห้องเรียนที่สนิทกับเค้าก้อมาบอกฉันกันว่า เค้าเสียใจเรื่องที่ฉันมีคนใหม่ เพื่อนหลายๆคนก้อบอกว่าให้ฉันค้นหาใจตัวเองให้เจอแล้วก้อบอกเค้าไปเลยว่ารัก แล้วก้อเลิกกับคนใหม่ซะ ก่อนที่เรื่องมันจะยาวไปมากกว่านี้ อย่าหลอกใจตัวเองอีกเลย มันไม่ดีหรอก  ฉันก้อรู้ตัวว่าฉันลืมเขาไม่ลง แต่ทำไงได้ละในเมื่อเรามีคนใหม่ไปแล้ว เราจะเลิกกับคนใหม่แล้วกลับไปรักเค้า เราต้องกานทำอย่างนั้นมาก แต่มันก้อไม่ได้ เราสงสารคนรักใหม่คนนี้มาก ตอนนี้เราก้อต้องทนเก็บความรู้สึกของตัวเองว่ารัก ดอส มากเพียงใดไว้ในส่วนลึกของหัวใจ แล้วก้อต้องลืมเค้าให้ได้ แล้วเราก้อต้องดูแลเอาใจใส่คนรักคนนี้ของเราให้ดีที่สุด เราอยากบอกน่ะ ว่าเรารัก ดอส มาก เราไม่เคยรักใครเท่าดอสเลย แต่เราทำบางอย่างที่มันผิดไปแล้ว เราไม่มีทางกลับไปแก้ไขมันได้ ทั้งๆที่ตอนนี้เรารัก ดอส หมดใจ เราก้อไม่อาจจะบอก ดอส ได้ ถึง ดอส รู้ว่าเรารัก ดอส มากแค่ไหน ดอส ก้อไม่สามารถทำอะไรได้ ถึงเราจะรู้ว่า ดอสรักเรามากเท่าไหร่ เราก้อไม่มีทางจะกลับไปรัก ดอส ได้เราจะเก็บดอสไว้ในความทรงจำของเราเสมอ ถึงแม้เรารู้ว่าเราคงจะรักกันไม่ได้ แต่เราก้อขอสักวันให้ดอสเข้ามาบอกเราในคำที่เราต้องการที่สุดคือ \"เรารัก ซิง น่ะ\"

    คนเราเมื่อตัดผมไปแล้ว แล้วเราไม่พอใจ คิดว่ามันสั้นเกินไป ไม่สวย ไม่ดี เราจะทำให้มันยาวเท่าเดิมทันทีมันก็ไม่ได้ มันต้องใช้เวลา หรือถ้าเราจะไปต่อผมให้มันเท่าเดิม มันก็ต้องใช้เวลา ก็เหมือนกับความรัก ที่มันเสียไปแล้ว เราต้องใช้เวลา ในการทำให้จิตใจเราดีขึ้น ในการทำใจ และในการลืมเค้า ดังนั้นก่อนตัดผมก็ควรจะคิดให้ดี ก็เหมือนความรัก ถ้าคิดจะรัก หรือบอกรักใครควรคิดแล้วก้อถามใจตัวเองให้ดีก่อนว่าสมควรจะบอกเค้ามั้ย แล้วเรารักเค้าจิงๆมั้ย ถ้ารักครั้งนี้ไม่มีบุคคลที่ 3 เข้ามาเค้าจะรู้ใจตัวเองมั้ยว่าเค้ารักเรา....อยากให้คุณค้นใจตัวเองน่ะ แล้วก้ออยากให้ดูคนรอบข้างบ้างแล้วก้ออย่าปิดกั้นตัวเองมากไป

ปล. ถ้าคุณรักใคร คุณควรรีบบอกเค้าน่ะ บอกก่อนที่มันจะสายเกินไป ถึงรักครั้งนี้ไม่ได้มีใครตายจากกัน แต่รักของเรามันก็มีกำแพงกั้นอยู่
ปล… นี่เป็นเรื่องจริงในชีวิตเราน่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดอยู่ในตอนนี้ แล้วเราก้อยังแก้ปัญหาไม่ได้ อยากให้เพื่อนๆช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยน่ะว่าเราควรจะทำยังไงต่อไป