หนึ่งคืนนั้น......

เนื้อเรื่อง

คือรัก  
คือใคร่
คือ  หัวใจ  เรียกร้องถาม
รันทด...หรืองดงาม
ในความหมาย
คืออะไร?
มั่นคง หรือฉาบฉวย
อยากใช้ชีวิตด้วยหรือ...แค่อยู่ใกล้
สับสนกังวลใจ
นี่คือ  ความรู้สึกอะไร ที่ฉันเป็น
ระหว่างเรามีช่องว่าง
ในช่องว่าง
..ปราศจากเหตุผล
แค่คนปล่อยใจคิด เพียงหนึ่งคน
ปรารถนาให้เงาตนเป็นสองเงา
\"....................\"

คือรัก  หรือคือใคร่
คือพอใจ  หรือฉันเหงา
หัวใจ
ถอนใจเบาๆ
ระหว่างเรา  \"คืออะไร\"


เมื่อคืนหนึ่งของเดือนก่อน
ในการเดินทางที่จะกลับบ้านของฉัน
ที่ตรงหน้ามหาวิทยาลัยแห่งนี้
คงจะเป็นเหมือนเช่นทุกๆวันอย่างที่ผ่านมา
หากไม่มีเขา
เพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยต่างคณะ
ท่าทางเหมือนเพิ่งโดนรับน้องมา....ดูท่าทางเขาเหนื่อยมาก
แต่เอ๊ะ...ท่าทางอย่างนี้ ไม่วิศวะ..ก็เด็กวิทยาล่ะน่ะ

.......


แล้วรถปรับอากาศสายหนึ่งก็มา...
\"เอ๊ะ...นี่เค้ากลับทางเดียวกับเราเหรอ?\"ฉันถามตัวเองในขณะนั้น
ไม่เป็นไรมั้งหากเราจะทักเขาก่อนน่ะ
\"สวัสดีค่ะ....\"     \"สวัสดีครับ..\"
...........................................
\"เพิ่งเสร็จกิจกรรมเหรอคะ\"
\"ครับ...ช่วงนี้นะมีรับน้องทั้งอาทิตย์เลย...เนี่ยเพิ่งจะได้กลับบ้านนะเนี่ยแล้วคณะคุณล่ะ..เป็นไงบ้าง  ได้ข่าวว่าไม่โหดเท่าคณะผมหรอก....ใช่ไหมครับ\"
\"ค่ะ...คณะเราไม่มีระบบ Sotus มา2ปีแล้วค่ะ...แต่ก็ทำให้เรารักกันดีนะคะ\"
เราสบตา
เราพูดคุยกันอย่างหลงลืมเวลา
จนเขา....
\"อ้อ..ถึงบ้านผมแล้วครับ...เอ่อ คุณ...คุณ.......แล้วพบกันใหม่นะครับ\"

คืนนี้
เขาโทรมาหาฉัน
อไรกันนะ  
ฉันไม่อาจเข้าใจกับถ้อยคำนั้น....
เวลาล่วงเลยไปนานเพียงใดแล้ว
เหมือนโลกกำลังจะหยุดหมุนเมื่อเขาได้เอ่ยถามฉันว่า
คูณเชื่อรักแรกพบไหมครับ
ฉันคิด
ว่ามันจะเป็นไปได้มั้ย...และจะเป็นไปได้อย่างไร   ในเมื่อเราเพิ่งพบกัน
มีเพียงเสียงเงียบงันจากฉัน
ฉันไม่อาจเข้าใจ  ว่าในการคบหาของ คน..สอง..คน
แท้จริงแล้ว
ความรัก  คืออะไร...
..........
........
......
วันนี้.
ฉันได้ตั้งคำถามกับเพื่อนว่า\"การที่เราอยากได้ยินเสียงเขา  อยากเห็นหน้าเขานี่.....  แปลว่าเราชอบเขาหรือเปล่า\"
เพื่อนฉันต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า\"ใช่\"
คืนนี้
เสียงที่คุ้นเคย
ทำให้ความรู้สึกบางอย่างของฉันได้ลดลง
จะเรียกมันว่า...เป็นความคิดถึงได้มั้ยนะ
..........
.
.
.
.
.
บทสนทนาที่ 1
\"คิดถึงครับ\"
\"ไม่คิดถึงค่ะ   ตอนนี้ฉันหิว\"
ถึงแม้คำตอบที่เขาได้รับอาจทำให้ฉันดูเหมือนคนใจร้าย
แต่ไม่รู้สินะ  แต่ลึกๆแล้วในใจฉัน
ไม่ได้เป็นอย่างที่พูด
สักนิด
.
.
.
.บทสนทนาที่ 2
\"คุณไม่คิดถึงผม\"
\"คิดถึงสิ...ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันไม่คิดถึงคุณล่ะ\"
\"ก็.....คุณไม่เคยบอก\"
.
.
.
บทสนทนาที่ 3
\"คุณไม่รักผม\"
\"รู้ได้อย่างไรว่าฉันไม่ได้รักคุณ\"
\"ก็....คุณไม่เคยบอก\"
\"แล้วคุณล่ะคะ.....รักฉัน..มั้ย?\"
\"รัก\"
\"รักครับ\"
\".......................................................................................................\"
.
.
.
บทสนทนาที่ 4
\"คุณอย่าเพิ่งมีแฟนนะ\"
\"ทำไม\"
\"....รอผมนะ\"
\"นี่จะบ้าเหรอ.\"
\"ผมพูดจริงนะ   ผมไม่ให้คุณมีแฟน\"
\"นี่แนเริ่มงงแล้วนะ  ตกลงฉันกับคุณเป็นอะไรกันแน่\"
\"ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่...คุณก็คือคุณ...แต่..ผมอยากจะให้คุณรอผม....นะครับ\"

.
.
.
บทสนทนาที่ 5
\"ทำไมโทรไปแล้วไม่รับล่ะครับ\"
\"ขอโทษค่ะ...คือ  วันนี้ฉันไปลองชุดครุยมาเพิ่งจะกลับเข้าหอเนี่ยและค่ะ\"
\"อ๋อ...ใช่คณะคุณเรียน 4 ปีนี่ แหมจะรอผมอีกปีก็ไม่ได้  เราจะได้รับพร้อมกันไงล่ะครับ\"
\"โห.....คุณนี่...\"
.
.
.
และนี่คือการบอกเล่า
คือความเป็นไป
ของฉันและคุณ
.
.
.
\"คุณครับ\"
\"คะ\"
\"คือ..พรุ่งนี้แล้วสินะ.....ที่เราจะได้เจอกัน....ผมจะคอยคุณที่เดิมนะครับ  แล้วเจอกันครับ\"
.
.
.
อันที่จริงแล้ว การคิถึงใครสักคนไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับฉัน
เพียงแค่ระยะเวลา  1  ปีที่ผ่านมา
ทำให้ฉันได้รู้ว่าคุณมีอิทธิพล ทดสอบความรู้สึกฉันได้มากถึงเพียงนี้เชียวน่ะหรือ
บทสรุปของความจริงค่อยๆปรากฏขึ้นอยู่ภายในจิตใจของฉัน
คนที่ฉันรัก
คนที่ฉันคิดถึง
ทั้งหมดของหัวใจ
มีเพียงผู้ชายคนนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างยังติดอยู่ที่ใจของฉันตลอดมา
และพบว่ามันได้มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
เมื่อไม่มีคุณ
อยู่ตรงนี้
.
.
พรุ่งนี้
ฉันจะไปบอกคำๆนี้กับคุณ
...คนที่ฉันจะเรียกว่าคนรัก
.
.
.
ที่ศาลาสระแก้ว
ที่ตรงนี้ยังเป็นของเราเสมอ
ภาพของสายน้ำ..ต้นไม้...สายลม..เคลื่อนไหวอยู่รอบตัวฉัน
ทุกอย่างยังดูคงเดิม  
5 ปีแล้วสินะตั้งแต่วันแรกที่ฉันได้เข้ามา
ณ  ที่แห่งนี้
\"แต่งงานกับผมนะครับ\"
นำเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยสายตาเขาแสดงถึงความจริงใจ
ฉันสัมผัสได้
เรื่องดีๆแบบนี้เกิดขึ้นกับฉันไม่บ่อยหรอกนะ
และจะทำไงได้
ในเมื่อ...ฉันก็รักเขา
ฉันตกลงพยักหน้ารับคำ
เราทั้งสองรับรู้ถึงความอบอุ่นซึ่งกันและกัน

ท่ามกลางแสงดาวบนสะพานสระแก้ว
เขาบอกรักฉันอย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ทุกอย่างที่รายล้อมดูเหมือนเป็นใจ
สายลมพัดเบาๆพากลิ่นของต้นปีปวนเวียนอยู่รอบๆกาย
ของเราทั้งสอง
\"พรุ่งนี้..เราจะทำอะไรกันดีคะ\"
\"เอ..อย่างแรกนะ  ตอนผมตื่น.. ผมก็จะคิดถึงคุณก่อนนะ...แล้วผมจะไปเตรียมงานของเรา...คุณคิดว่าไงครับ\"
\"ก็ดีค่ะ..คุณจะได้ไปพบคุณพ่อคุณแม่ของฉันด้วย....และ..ขอบคุณนะคะสำหรับที่ผ่านมา..ขอบคุณจริงๆค่ะ..ทั้งชีวิตของฉันคุณจะเป็นคนเดียวที่ฉันรักนะคะ\"
\"ผมต่างหากล่ะที่ต้องขอบคุณ..คุณ   คนรักของผม..ผมรักคุณมากนะรู้ไหม\"
\"ค่ะ.ฉันก็รักคุณค่ะ\"
จากวินาทีนี้ไป
ความรู้สึกในใจของฉันได้บอกเล่าออกมาให้คุณได้รับรู้แล้ว
เขารักฉัน..ฉันรักเขา  เราเป็นยิ่งกว่าคนรักกัน
ฉันไม่คิดเลยว่า..
จะมีคนรัก..และทุ่มเทในเรื่องความรู้สึกภายในที่มีกว่าสิ่งอื่นใด..
หากย้อนถึงวันนั้น
ทำไมคุณถึงยอมอดทนต่อความรู้สึกของฉันได้ถึงเพียงนี้
เพียงเพราะคุณ....
ทำให้ฉันได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง
ที่บอกว่าคุณจะเป็นเช่นรักแท้..
และ..เป็น  คนรักคนเดียวของฉันตลอดไป


คืนผ่าน
.......
โต๊ะหนังสือที่ฉันใช้เขียนอักษรในยามดึก
ที่หัวเตียง ยังคงมีกรอบรูป
หนังสือเล่มโปรด เก้าอี้ทรงกลมที่ปลายเตียง
ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนสภาพจากเดิมเป็นรกระเกะระกะอยู่กลางห้อง
หน้าต่างรอบห้องถูกปิดทึบกั้นแสงสว่างจากภายนอก
ทุกสิ่งทุกอย่างในตอนนี้
ไม่มีสิ่งใด
พอให้รู้สึกว่าตรงนี้เป็นที่ของฉันเลยแม้แต่น้อย
ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือดูเวลาที่หน้าจอ
ขณะนี้เป็นเวลา 19.53  น.
ฉันมักจะเหลือบมองเวลาช่วงนี้เสมอๆ
ฉันวางโทรศัพท์ไว้ข้างหัวเตียง
แล้วเดินไปเปิดประตูที่ทางระเบียง
ขวดเบียร์เปล่า วางพิงกำแพงอย่างไม่เป็นระเบียบ
มีกระป๋องahahi และขวดวอดก้าอยู่หลายใบ
ทุกๆขวด ผ่านการสัมผัสจากริมฝีปากของฉันแล้วทั้งสิ้น
ฉันกลับเข้าห้อง...ทิ้งตัวลงบนเตียง
หยิบเสื้อกราวน์ขึ้นมาห่มตัว
ความคิดที่จะทำให้บรรยากาศห้องนอนนั้นกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ฉันยังหาไม่เจอ..
ฉันออกมาข้างนอก
เดินตามทางที่น่าจะเป็นทางของฉันในตอนนี้
สายลมเย็นมาปะทะผิวกายอีกครั้งฉันใช้สองแขนโอบตัวเอง
และลุกเข้าไปในศาลา
กลิ่นควันธูปลอยคละคลุ้งในอากาศ เสียงพระเริ่มสวดดัง
ฉันมองสบตาเขาในกรอบภาพที่ตั้งอยู่
ข้างโลงศพที่ไร้ลมหายใจ
เขา  
คนรักของฉันไม่เคยผิดคำสัญญา
วันนี้  คือวันที่เขาตั้งใจจะกลับมารักฉัน
แม้แต่เพียงสักครั้งที่เอ่ยถาม
ฉันก็ได้รู้หมดแล้ว
แต่......เขา
คงไม่รู้ว่าความจริงในความงดงามแห่งความรักที่เขามีในขณะนี้
มันเริงร่าอยู่ในน้ำตาของฉัน
\"ไม่มีอะไรสายเกินไปหรอก  ในเมื่อเขาอยู่ตรงนี้\"
     คงไม่มีอะไรสายเกินไป...
   ถ้าวันนี้ ทั้งเขาและฉันไม่ได้จากกันชั่วนิรันดร์เช่นนี้

...................................................................................................................................................................................