รักนี้จะมีแต่เทอ

เนื้อเรื่อง

จา  เด็กสาวผู้ดีพร้อมแทบทุกอย่าง มีชีวิต เป็นคุณหนู พ่อแม่ตามใจ ครอบครัวไม่เคยมีปํญหา  เพื่อนเยอะ ร่าเริง สนุกสนาน แอ๊กทีฟ โอ้ … ทำไมเทอถึงเพรียกพร้อมไปทุกอย่างเช่นนี้ จา กำลัง ศึกษาอยู่ชั้น ม. 2 ที่ รร หญิงล้วน ในกรุงเทพ  มีทอมมาจีบบ้างแต่เทอไม่คิดจิงจัง ...
เช้าวันที่ แสนสดใส ไม่มีอะไรบ่งบอกว่า วันนี้จะเป็นวันที่เปลี่ยนแปลง
จา เดินเข้ามาใน รร กับ โอ เพื่อนสนิท ถึงแล้ว .........ห้อง ม.2/5 โต๊ะที่ 3 แถวที่ 4 ด้านซ้าย มือ  โต๊ะ ของ จา !
“ จา ๆ มาดูนิสิ มี .... เอ่อ .... กุหลาบแดงด้วย สวยเชียวนะ ดูสิว่า มีการ์ดไม๊ “  โอถาม
“  คัย กัน  ท่าจะบ๊องใหญ่เล้ว ก็รู้ว่า ฉันไม่คิดจิงจังกะคัยทั้งนั้น “  จาตอบไม่สบอารมณื
“  วันนี้ เป็นวันที่ พิเศษที่สุดสำหรับฉัน เพราะได้บอกเทอสักทีว่า .. ฉัน รัก เทอ ... จาก แก้ว “
“ เฮ้ย ไอ้ แก้ว อะหรอ “ ทั้ง ห้อง อุทานพร้อมกัน
“ โอ๊ย ฉันอยากจะขำ จัง ไม่น่าเชื่อ เอาซะเลย ทุกคนก็รู้ว่า ฉันเกลียดทอม “ จาพูดอย่างมะนาว ไม่มีน้ำ  เทอไม่รู้เลยว่า แก้วแอบมองอยู่ที่ ประตู
... ฉันรักเค้ามากขนาดนั้นเลยหรอ ทำไม ต้องเป็นจา ทำไม .....

กุหลาบแดง พร้อมการ์ดคำหวานๆ ถูกส่งมา ที่ ห้อง ม.2/5 โต๊ะที่ 3 แถวที่ 4 ด้านซ้ายมือ ทุกวัน  แต่ หลังจากนั้นไม่ถึง 1 นาที มันก็กลับไปอยู่ ที่ ถังขยะ ทุกๆ ครั้ง
“ นิ แก้ว เมื่อไหร่แกจะเลิกทุ่มเท กะคนไร้สาระ อย่าง E จา สักทีนะ แกไม่รู้รึไงว่ามันไม่มีประโยชน์อ่ะ “ มอมแมม ถามแก้ว สีหน้ารำคาญ .
“ ไม่เลย ไม่มีทางที่ฉํนจะตัดใจได้หรอก ฉันรู้ดี คนอื่นอาจมองว่า ความรักเนี้ย เป็นแค่ความรักวัยเรียน กุ๊กกิ๊กธรรมดา แต่สำหรับฉันมันไม่ใช่ มันคือความรักครั้งแรก ที่สำคัญ ฉันก็พอจะรู้ว่า จาไม่ได้คิดอะไรแบบนี้หรอก แต่ขอแค่ได้รัก ไม่ได้รึไง “
“ ไม่ได้ !!  เมื่อไหร่เทอจะเลิกยุ่งกับฉันสักที รู้ไม๊ว่า น่ารำคาญขนาดไหนอ่ะ ที่ จะต้องมาปา กุหลาบแดงเน่าๆ ของเทอทิ้งทุกวัน เมื่อไหร่ฉันจะได้อยู่ แบบมีความสุขเหมือนเดิมสักที ฉันรำคาญ เข้าใจ ไม๊  เลิกยุ่งกับฉันสักที  ฉันไม่คิดจะรักเทอได้เลย หรือว่า จะเอาแบบ หยาบคาย ที่ว่า หลอกกินกัน ให้ฉัน รักเทอเล่น ๆ แล้วเฉดหัวทิ้งเอาไม๊ “  จาที่เดินผ่านมา พูดพร้อมกับอารมณ์โมโหมาก

น้ำตาไหลลงอาบข้างแก้ม ของแก้ว น้ำตาลูกผู้หญิงคนหนึ่ง .... แก้วคิดน้อยใจกับตัวเอง ว่า ทำไมเทอไม่เกิดมาเป็นลูกผู้ชาย ทำไม ... ทำไมฟ้าต้องส่งเทอมาให้มามีความรักที่ไม่เหมือนคนอื่น ทำไม ... ไม่สงสารเทอบ้าง ว่า เทอเจ็บช้ำมากแค่ไหน เมื่อไหร่กัน ที่ จาจะรู้ว่า แก้วรักจามากแค่ไหน ไม่มีทาง ไม่มีวันใด ที่ แก้วจะเลิกรักจาได้ ... ทำไม ความรักไม่เคยสงสารใครบ้าง .... พระเจ้า .....แก้วให้หัวใจทั้งดวงกับจาไป ให้ไปหมดแล้ว ไม่มีเหลือ และ ตอนนี้ จาก็ปฏิเสธหัวใจของแก้ว อย่างไม่มีเยื่อใย  แต่ ..... ใครบ้างไม๊ที่จะรู้ว่า หัวใจของแก้ว ก็ยังอยู่ที่จาอยู่อย่างนั้น ตลอดมา.....

เช้า วันที่เปลี่ยนแปลง  หน้าห้อง ม.2/1
“ จา แก้วขอโทดได้ไม๊ แก้วรู้ ว่าแก้วผิดไปแล้ว ยกโทดให้แก้ว แล้วเรามาเป็นเพื่อนกันนะ “ แก้วพูด สีหน้าบอบช้ำ
“  ได้ แต่จำไว้นะ ... เราเป็นได้แค่ เพื่อน ถ้าเทอทำไม่ได้ ก็ จบ .. ! “  จาพูด

หลายเดือนผ่านมา พร้อมกับ ความผูกพันในฐานะเพื่อนของแก้ว และ จา  แค่เพื่อน เท่านั้น แต่ก็ผ่านมาด้วยดี แก้วตามใจจามาตลอดและไม่เคยทำให้จาเสียใจเลยแม้แต่สักครั้ง แก้วยังคิดกับจาเหมือนเดิม แต่ แตกต่างตรงที่ว่า ต้องปิดบังความรู้สึก ลึกๆ ให้ออกมาในฐานะเพื่อนกันเท่านั้น ... คงรักษามิตรภาพไว้ดีกว่า ที่จะปล่อยให้ทุกอย่างจบลงไป โดยไม่เหลืออะไรเลย  แก้วสัญญากับตัวเองว่า จะทำให้จามีความสุข และ จะรักจาตลอดไป ถ้าวันใดเค้าผิดคำพูด  เค้าจะยอม ทำทุกอย่าง ตามที่สวรรค์ลงโทษมา

“ จา จ๋า ..  แก้ว  ด้วย เสาร์นี้ไปสยามกันเถอะนะ โอจะไปซื้อของอ่ะ “  “ ได้จ้ะ โอ แก้วตกลงไปนะ “
อะไรกัน สยามอีกแล้วหรอ ไปแต่ห้าง ไม่มีสมองคิดจะไปที่อื่นกันแล้วหรอ น่ารำคาญสิ้นดี แล้วใครกันที่ จะต้องมาถือของให้ ก็ฉัน แก้ว ผู้อาภัพ เฮ้อ .... !
เสาร์ ที่สยาม
“ จา เสร็จรึยัง  แก้วหิวข้าวแล้วนะ เดินอยู่ได้ ซื้อก็ไม่ซื้อ รำคาญแล้วนะ “
“ อะไรกัน เดี๋ยวนี้ รู้จักขึ้นเสียงแล้วใช่ไม๊ หิวก็ไปกินสิ จายังไม่หิวนิ อยากทำอะไรก้ทำสิ ไปเลย ! “
“ พูดอย่างงี้ได้ไง เรามาด้วยกันนะ ดี ถ้าอย่างงี้ก็อยู่ แม้งตงนี้ ละกัน รำคาญแล้วนะโว้ย ทนมาหลายเดือนแล้วนะ ไม่รู้จักแคร์ความรู้สึกคนอื่นเค้าบ้าง สนใจจิตใจคนอื่นซะบ้างนะ คนรอบข้างเค้าจะทนไม่ได้ “

น้ำตา .....  ของจาไหลลงมา ไม่ ... ไม่เคยเลยสักครั้ง ที่ จาจะร้องไห้เพื่อแก้ว ...
แก้ว คนที่ คอยห่วงใยเทอเสมอ ไม่ว่าเทอจะอยู่ไหน เวลาใด
แก้ว คนที่ คอย ทนรับฟังเรื่องไร้สาระของเทอต่างๆ นาๆ
แก้ว คนที่ ไม่เคยหลับไม่เคยนอน ทำการบ้าน วิชาต่างๆ ให้กับเทอ
แก้ว คนที่ รักเทอ เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง
ตอนนี้ แก้วเป็นอะไรไป ทำไม ... ทำไม แก้วถึงพูดแบบนี้ หรือ ... ว่าเทอผิด เทอทำทุกอย่างพังลงไปหมด เทอ ไม่เคยแคร์อะไร ไม่เคยแคร์ว่า แก้วจะร้องไห้กี่ครั้งกี่หน ..... แก้ว ฉันขอโทด
“ แก้.................วว .. .”
แก้วไปแล้ว จารู้ ว่าแก้วจะไม่มีทางกลับมา ไม่มีทางอีกแล้ว เทอ ทำให้แก้วเสียใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว น้ำตาของแก้ว กี่ครั้งแล้วที่ให้เทอมา ................ เทอแคร์แก้วเป็นครั้งแรก ....

“ แก้วฉันรู้แล้วว่าฉันขาดเทอไม่ได้ ได้โปรดกลับมาได้ไม๊ ฉันรู้แล้วว่า ฉันไม่ได้คิดกับเทอแค่เพื่อน ไม่ ไม่ใช่ อีกต่อไปแล้ว แก้ว กลับมาหาฉันได้ไม๊ ............ ฉันขอร้อง  ฉันรักเทอนะ แก้ว “  

อยากจะขอ ขอโทด อยากให้หาย หาย โกด ผิดไปแล้ว และฉันก้อเสียจัย ก้อเพิ่งรู้ รู้สึกว่ารักเทอมากมาย ยังไม่สายเกินไปใช่ไม๊ ที่จะแก้ตัว .........

“ เราทำกับจาอย่างงี้ได้ยังไงเนี้ย จาจะรู้สึกยังไง เรานิมันโง่จิงๆ เลย ทำอะไรไม่รู้จักคิด “ แก้วคิดในใจ

วันจันทร์ ฝนตก ฟ้ามืด ไม่มีแสงสว่าง ใดๆ ที่จะนำทางให้แก้วและจาได้
    ณ  ม .2/4 แถวที่ 2 โต๊ะที่ 6 ด้านขวา โต๊ะ ของแก้ว
ดอกไม้สีแดง สวย หอม ดอกกุหลาบ ช่อใหญ่ ....... ไม่ ไม่เลย แก้วไม่เคยคิดว่าแก้วจะได้มันสักครั้ง หนึ่งในชีวิต โอ๊ะ ! ข้างๆ มันมีการ์ดสีขาว แดง รูปหัวใจด้วยนิ ....

“ ขอโทด สำหรับทุกสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ ก่อไว้ ขอโทด สำหรับ น้ำตาทุกหยดที่แก้วมอบให้จา ขอโทด สำหรับความรักที่แก้วให้จามา ขอโทด สำหรับทุกๆ สิ่ง ที่ผ่านมา แต่ขอ ขอบคุณ ความรักที่มั่นคงเสมอมา ของแก้ว  ผู้หญิงคนนี้จะไม่มีทางลบแก้วออกจากหัวใจได้ ผู้หญิงคนนี้ จะใช้ทุกเวลา ทุกลมหายใจ เพื่อ รักเทอ ....  และขอตอบแทนแก้ว ด้วย คำว่า ลาก่อน เพื่อในวันพรุ่งนี้ แก้วจะได้เจอกับคนที่ดีกว่า แต่ขอให้รู้ไว้ว่า ถึง จาจะเจอคัยที่ดีกว่านี้ แต่ แก้วจะยังเป็นลมหายใจ ของจาตลอดปัย “
                                    จา

ไม่นะ จา ............ ฉันไม่ให้เทอไปไหนทั้งนั้น ฉันรักเทอ และ ฉันก้อจะรักเทออย่างนี้ เชื่อฉันสิ ... อย่าจากฉันไป ..............

เทอไปแล้ว ไปพร้อมกับรอยน้ำตาของคนทั้ง 2 คน แต่ น้ำตาทุกๆ หยด จะยังอยู่ในความทรงจำของคนทั้ง 2 อยู่ในลมหายใจของกันและกัน จะไม่มีวันและเวลาใด ที่จะลบเลือนภาพความรัก ... ความรักที่ยิ่งใหญ่ เกิดขึ้นได้เสมอ ไม่ว่ากับใคร คนใดก็ตาม เมื่อใจ อยู่ที่ใครแล้ว การที่จะเอาใจของเราคืนมา คงยากนัก เพราะความรัก และวันเวลาที่แสนดี ได้กลืนกิน ความหวังและความรู้สึกดีๆ ลงไปพร้อมๆ กัน ...อยู่ที่ตรงนั้น ไม่อาจลบลงได้ เพราะมันอยู่ใน..... ลมหายใจ