ฤดูร้อน แสนเศร้า

เนื้อเรื่อง

....ณ ใจกลางกรุงเทพฯ  เมืองที่มีแต่รอยยิ้ม เมืองที่มีผู้คนมากมายและเมืองที่น่าเศร้าสำหรับใครหลายคน.....


\"หวัดดีคับพี่ เอก\" ลูกน้องคนหนึ่งกล่าว เมื่อผมเดินเข้ามาในห้องจัดรายการ
\"อ้าวหวัดดี หวัดดี  เป็นไงมั่งล่ะเมื่อคืน\" เอกกล่าวตอบ
\"ก็ดีคับ    อ้อ!! พี่เอกๆ เช้านี้พี่นกสั่งมานะคับว่า ให้พี่เอกแทนพี่เค้าไปก่อน\" รุ่นน้องพูดขึ้น
\"อ้าว แล้วพี่นกไปไหนล่ะ\" เอกถามด้วยความสงสัย
\"ไม่รู้คับ แต่ว่าให้พี่ เปิดเพลงให้ผู้ฟัง\" รุ่นน้องได้ตอบทันที
\"อ้า ก็ได้  ไหนดูสิ++ วันนี้มีคิวอะไรบ้าง\" เอกรับคำทันที

+++ณ ห้องรายการ+++

.......\"สวัดดีครับท่านผู้ฟัง ผม ดีเจเอก มาทำให้ท่านผู้ฟังมีความสุขนะครับ  เราจะอยู่กับท่านจนถึง เที่ยงตรงนะครับ

ขอเชิญโทรขอเพลงได้เลย  แต่ว่า ช่วงนี้เป็นช่วงพี่เศษ ขอเพลงต้องบอกด้วยนะครับว่า ทำไมถึงฟังเพลงนี้

หรือชอบเพลงนี้เพราะอะไร หรือเลือกเพลงที่ตรงใจของคุณแล้วบอกว่าเพลงนั้นเหมือนคุณอย่างไร\" ดีเจเอกพูดทำรายการ

.....\"อ้าสายที่ 1 มาแล้วคับ     สวัสดีครับคุณอะไรครับ\" เอกพูดทันที่ที่สายแรกเข้า
\"สวัสดีค่ะ ชื่อนุ่นค่ะ \"  ผู้ฟัง
\"อ้า สวัสดีครับคุณนุ่นครับ  จาขอเพลงอารายครับ\"
\"นุ่นอยากจะขอเพลง น้ำตา ของ BigAss ค่ะ\"
\"น้ำตานะครับ  ..เอ่อ แล้วทำไมขอเพลงนี้ล่ะครับ\"  เอกถามกลับทันที
\"..ก็เพราะดีค่ะ แบบว่าฟังแล้วอยากร้องไห้  แล้วอีกอย่างค่ะ เพื่อนนุ่นเพิ่งอกหักเมื่อวานนี้เอง เลยอยากขอเพลงนี้ปลอบในเค้าค่ะ\"
\"อ๋อ หรอคับ   ......งั้น ถ้าเพื่อนคุณนุ่นฟังอยู่ล่ะก็ ขอให้เพลงนี้คอยปลอบใจนะครับ\"

\"สำหรับใครหลายคนที่กำลังอกหัก ก็ใช้เพลงนี้คอยปลอบใจนะครับ\"
\"ขอบคุณมากครับคุณนุ่น สวัสดี ครับ\"  เอกพูดจบขณะที่เพลง น้ำตา กำลังบรรเลงขึ้น

\"ทำไมทุกคนต้องมีความสุข ความทุข และก็ความเศร้าด้วยน้า\"  เอกบ่นๆ กับตัวเองขณะเพลงกำลังเล่นอยู่


\"ต่อมาสายที่2 นะครับ    สวัสดีครับคุณ โจ้ ครับ\" เอกทักสวัสดี
\" ดีครับ\" โจ้ตอบแบบเสียงเศร้าๆ
\"อยากฟังเพลงอารายครับ\" เอกถาม
\"ผม ว่า สำหรับผม ไม่ว่าเพลงอะไรก็คงแทนที่คนที่รักคนนี้ได้หรอกครับ\" โจ้ตอบเสียงสั่นๆ เหมือนกับว่าโลกนี้มีเทออยู่คนเดียวเท่านั้น
\"อ้าว++ ทำไมล่ะครับ\" เอกถามทันทีด้วยความส่งสัย
\"ปะ....ประโยคเพียวประโยคเดียวมันทำให้ชีวิตผมเปลี่ยน มันทำให้ผมไม่มีเทอคนนั้นอีกแล้ว\" โจ้พูดความรู้สึกของตัวเอง
\"คุณโจ้ครับ++  คุณโจ้เลยมาขอเพลงให้เทอช่ายไหมครับ\" เอกพูดปลอบ
\"ผมไม่ได้มาขอเพลง แต่ผมอยากมาร้องเพลง เป็นเพลงเดียวที่สาสมกับผม..\"โจ้พูดความคิดตัวเอง

เสียงซะอึกซะอื้นขอ โจ้ ทำให้ผู้ฟังหลายคน รวมทั้งเอก งง ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้น

......บ่อยครั้งที่ใจ   เดินออกไปไม่มองข้างทาง  หยดน้ำตา

อยู่กับการไม่มีค่า  ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน  สับสนวุ่นวาย..

หันไปหาเทอ ไม่เจอผู้ใด  เมื่อเทอมาจากฉันไป..

............ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย  ฤดูร้อนไม่มีเทอเหมือนก่อน
เหมือนก่อน  ขาดเทอ...

............ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย  ฤดูร้อนไม่มีเทอเหมือนก่อน
เหมือนก่อน  ขาดเทอ...


.....หยุดทั้งหัวใจ  ไม่มีแสงดาว..........                          



โจ้ร้องเพลงนี้ น้ำเสียงที่สั่นๆๆ และพยายามจะร้องต่อให้จบ

ตอนนี้ทุกคนที่ฟัง เงียบสนิท  ในขณะที่เอกกำลังคิดว่า ทำไม มันเกิดอาไรขึ้นเนี่ย

\"คุณโจ้ครับ ๆ เอ่อ....   มีอารายที่อยากจะระบายไหมครับ แล้วทำไมถึงร้องเพลงนี้ให้พวกเราฟัง\" เอก พลางพูดเปลี่ยนเรื่อง
\"ผมไม่ได้ร้องเพลงนี้ให้ใครฟัง  ผมร้องให้เทอฟังคนเดียว\"  โจ้ตอบด้วยเสียงเศร้าๆ
\"คุณโจ้ครับเกิดอะไรขึ้น ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ\" เอกถามด้วยความอยากรู้
\"ได้ครับ\" โจ้ตอบพลางเช็ดน้ำตาที่ไหนออกมา ตอนนี้โจ้เริ่มหายร้องไห้แล้ว


.. เทอ คนนั้นชื่อ แอน  เทอเรียน นิเทศ และเทอเรียนเก่งมาก สวนผมเรียน บริหาร
..เราเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันเป็น  ม.เอกชน ย่านเพรชเกษม
..เรารู้จักกันตอนที่รับน้อง เพราะตอนรับน้องจามีการบูมตามคณะ
..เทอชอบผม แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอาไรกับเทอ

..ตอนที่ผมเรียน เทอก็จะมานั่งเป็นเพือน ทั้งๆ ที่เทอไม่มีเรียนหรือ ไม่เกียวอะไรกับวิชานั้นเลย
ช่วงนั้นเป็นช่วงเรียน summer เป็นช่วงที่หลายคนอยู่บ้านพักผ่อน  เป็นช่วงที่หลายคนลงเรียน summer
สำหรับผม ผมเรียนไม่เก่งเลยต้องมาลง summer ต้องมานั่งทนเรียนกับวิชาที่น่าเบือ  ส่วนแอนก็น่าจะพักผ่อนอยู่บ้าน
แต่เทอก็ยังมา   ก็มีแอนนี่แหละที่เวลา
ไปไหนมาไหนเทอก็จามาคอยผมตลอด  แม้กระทั้งกินข้าว เทอก็จาคอยถาม \"กินข้าวยังค่ะ\"
เทอจะมาคอยเทคแคร์ผมตลอด  หรือในบ้างครั้ง ผมไม่สบายมาเรียนไม่ได้ เทอก็ยังมาเรียนแทนผม ค่อยจดแลคเชอให้
และก็จามาค่อยดูแลผมตอนที่ผมไม่สบาย  ตื่นเช้า ก็จะโทรมาปลุก \"โจ้ อย่าลืมแปลงฟันนะ\"   ตอนเที้ยง ก็จาคอยบอกให้กินข้าว
ก่อนนอนก็ บอกว่า\"หลับฝันดีนะ\"
..เทอจะมานั่งเรียนกับผมเกือบทุกวิชา จนเพื่อนๆ เริ่มแซว  บ้างก็ว่าเป็นแฟนกันมั่ง หรือคอยแกล้งให้เรา 2 คน
อยู่ด้วยกันตามลำพังบ่อยๆ  

..จนวันนึง ผมรู้สึกว่าผมเริ่มลำคาญ แอน เพราะว่าไม่อยากให้เพื่อนล้อหรือไม่อยากให้ตามเวลาไปไหนมาไหน
ผมเลยบอกเทอไปว่า \"เราไม่อยากให้แอนมาคอยตาม เรารู้สึกว่ามันไม่มีอิศระแอนไม่ต้องตามเรามานะ\"

ช่วงนั้น เวลาผมเรียน แอนก็ไม่มานั่งเรียนจนเพื่อนๆ เริ่มสงสัยว่าทำไม
แต่ว่าแอนก็จะออกมารอผมกลับบ้านอยู่หน้ามหาลัย ทั้งๆ ที่แอนไม่รู้เลยว่าผมจะเลิกกี่โมง ไม่รู้ว่าจะออกมาเมื่อไหร่
แอนไม่ยอมกินข้าว ไม่ยอมที่จะไปไหนห่างไกลจากหน้า ม. เลย แอนรอผมทุกวันแต่ผมก็ไม่เคยจาออกไปหา หรือโทรไปบอกเลย

..จนมีวันนึงแอนโทรมาหา  ตอนนั้นผมได้พูดทำร้ายจิตใจแอนมากๆ แต่ก็ไม่ได้คิดเลยว่าคำพูดทำนั้นจะทำให้ผมเป็นแบบนี้
แอนโทรมาว่า \" โจ้ วันนี้แอนไม่รอโจ้นะ\" ทั้งๆ ที่ผมไม่เคย ไปเจอแอนซักวันผมไม่อยากออกไปเจอ ผมเบื่อ
\" อืม ก็ไม่ได้ให้รออยู่แล้วนิ แล้วจะรอเราทำไม จะไปไหนก็ไป แล้วทีหลังก็ไม่ต้องโทรมาอีก \"  ผมพูดกับแอนแบบนี้
\"งั้น ต่อไปนี้ โจ้ดูแลตัวเองดีดีนะ  ป่วย ก็กินยา  แล้วก็อย่าตืนสายล่ะ หิวก็กินด้วยนะค่ะ\"  แอนพูด

ตอนนั้นผมไม่คิดอะไร  คิดว่าเดี๋ยวแอนก็โทรมาอีก ไม่นาน.......


หลังจากวันนั้น..
แอนก็ไม่โทรมาหาผมอีกเลย  ไม่เห็นอีก  ผมรู้สึกสบายใจมากๆ สบายใจไปเป็นอาทิต
มีวันนึง ผมไม่สบาย  (น้ำตาโจ้เริ่มคลออีกแล้ว)  ผมเริ่มรู้สึกตัวเองแล้วว่า เมื่อก่อนจามีแอนมาคอยดูแล
คอยป้อนข้า ป้อนน้ำ ดูแลผม นอนเฝ้าผม  แล้วผมล่ะ  ตอนนี้ยังช่วยตัวเองไม่ได้เลย  แล้วเวลาจะไปช่วยคนอื่นมันเหนื่อยขนาดไหน
ผมเริ่มคิดถึงแอน คิดว่าทำไมเราถึงได้โง้อย่างนี้

..รู้ไหมครับ ว่าตอนที่แอนโทรหาผมครั้งสุดท้าย แอนไปไหน  แอนโทรมาจะชวยผมไป โรงพยาบาล แอนเป็นโรคกระเพาะ
แอนต้องการผมให้ไปเป็นเพื่อน  แต่ผมกลับทำให้แอน เสีย

.....ผมเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่า  ผมก็รักเค้าเหมือนกัน  เหมือนกับที่เค้ารักผม  เค้ารอคำๆ นี้ รอผมมาตลอด
ผมเสียใจที่พูดอย่างนั้น  ผมไม่คิดว่า แอนจะหนีไปอย่างจิงๆ   ผมรักแนน   รักแนนมากๆ
คิดถึงตอนที่แอนทำอะไรหลายๆ อย่างให้ผม  มันผ่านมาแล้ว 1 ปี..     ..1 ปีที่มันเหมือนกับว่าผมฝันไป  ผมไปตามที่ที่เราเคยไปด้วยกัน
เคยไปที่ที่แอนชอบ  เคยไปที่โรงพยาบาลที่แอนเคยไปหา แล้วถามเค้าว่า
มีคนชื่อนี้ไหม  มันเป็นความลับของโรงพยาบาลไม่สามารถบอกได้  ผมได้อ้อนวอนกับทางโรงพยาบาลเพื่อที่จะหาที่อยู่ของแอน
ทั้งที่จิงๆ ผมไม่เคยไปส่งแอนเลย  มีแต่แอนที่ไปส่งผมตลอด  ทุกวันนี้ผมไปที่มหาลัย ไปนั่งคอย เหมือนที่แอนเคยคอยผม
คอยจนกว่าจะได้เจอแอนอีก...


พี่รู้ไหม(หายถึงเอก)   ว่าทำไมผมถึงโทรมาที่นี่ ทำไมถึงมาร้องเพลงนี้
\"เพราะอะไรหรอคับคุณโจ้\" เอกถาม
\"ผมมาที่นี่ก็เพื่อจาบอก เค้าว่า  ผมก็รักเค้าเหมือนกัน รักเค้ามาก\" โจ้ปล่อยโห ออกมาแล้วเงียบไปซักพัก
\"เพลงนี้ เป็นเพลงเดียวที่ผมอยากจะให้แอนได้รู้ว่า แอน สำคัญสำหรับผมมากๆ เพราะว่า  \"ฤดูร้อนไม่มีเทอเหมือนก่อน\"




เพลงๆ นี้ปกติแล้วผมฟังเพราะว่ามัน  มันดี  แต่ในตอนนี้ ผมฟังแล้วมันเป็นเพลงเศร้าที่สุดสำหรับผม......