โลกนี้เป็นของใคร  มิใช่คนทั้งโลกหรือ  ใยรื้อทิ้งด้วยมือ  ที่เคยถือโอบอุ้มมา
ฆ่ากันเพื่อแย่งชิง  ถึงสิ่งที่ว่าล้ำค่า  ค้นหาด้วยสายตา  ไร้ราคาแห่งจิตใจ
วันใดถึงจะหยุด  ถึงที่สุดการทำร้าย  มโนคล้ายใกล้สูญหาย  ธรรมมลายคล้ายสิ้นใจ
อะไรคือความจริง  อันไหนสิ่งที่เที่ยงแท้  อดีตผ่านไร้ทางแก้  อย่าให้วันพรุ่งนี้  หายไป
หมายเหตุ - อาจจะแปลกสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคย  อันนี้เป็นการแต่งร่ายสุภาพนะฮับ  ไม่ใช่กลอน - เพื่อความเข้าใจ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น