ตัวแทน

เนื้อเรื่อง

(เราชอบเพื่อนชายอยู่คนหนึ่งชื้อพี )วันนี้เปนวันที่เราต้องไปอบรมแถวบึงกุ่ม รถที่เรานั่งไปนั้นเปนห้อง14ตลอดเวลาที่นั่งรถมาจะมีเสียงแซวอะไรบางอย่างมาตลอดเราจึงสงสัย เลยลองหันไปมองข้างหลังก็เห็นผู้หญิงและผู้ชายนั่งด้วยกันกำลังหวานกันอยู่เลย(มิน่าเพื่อนเค้าแซวกันใหญ่)เราก็แบยิ้มเพราะทั้งคู่หวานกันมากจริงๆไนใจก็นึกอิจฉาเค้าเหมือนกัน พอถึงที่เราก็ได้ไปนั่งไนห้องประชุมใหญ่ แล้วแฟนคู่นั้นก็ได้มานั่งไก้เราเค้าจับมือกันตลอดมันทำไห้เราอิจฉามากๆเลยนะแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเค้าเปนแฟนกันหนิ และแล้วก็อบรมเสร็จแยกย้ายกันกลับบ้านหลังจากนั้นจึงได้รู้ว่าผู้ชายชื่ออามผู้หญิงชื่อเม (วันนี้เปนวันจัน)  เฟเพื่อนฉันชอบไปเล่นกับอามจึงทำไห้มีเรื่องกับเม เฟฝากเราเอาจดหมายไปไห้อามฝากไห้เมเกี่ยวกับเรื่องอามนั่นแหละเฟจะบอกเมว่าเฟไม่ได้คิดอะไรกับอามจริงๆเราก็ตกลง พอเจออามเราก็เข้าไปหา
เรา )  อาม อาม นายชื่ออามไช่ปะ
อาม)  ใช่
เรา)  เฟฝากจดหมายให้เมอะอามช่วยเอาไปให้หน่อยสิ
อาม) ได้สิ
เรา) ห้ามแอบอ่านนะ
อาม) ลับหรอแล้วเปนเรื่องเกี่ยวกับอะไรอะ
เรา) ลับสิไม่งั้นเค้าจะใส่ซองแน่นหนาขนาดนี้หรอ แล้วนายมาถามเราทำไมมันไม่ใช่ของเราซะหน่อยเราก็ไม่รุเหมือนกันแต่เราว่าเอ่อๆ
อาม)เรื่องที่มีเรื่องกันวันไปอบรมไช่ปะ
เรา) เราบอกนายแล้วไงว่าเราไม่รู้ งั้นเราไปแล้วนะอย่าลืมหละ
อาม) อืม
เรา) แน่นะห้ามลืมถ้านายลืมเราโดนเฟเล่นงานตายเลย
อาม) ค้าบผม
ตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็นเราเห็นอามนั่งหน้าเครียดอยู่คนเดียว
เรา) อามนายเอาจดหมายไปให้เมยัง
อาม)เรากะจะให้แล้วแต่ทะเลาะกันซะก่อนเลยยังไม่ได้ให้
เรา) ฮะนายว่าไงนะยังไม่ได้ให้แล้วตอนนี้เมอยู่ไหน
อาม) เหนเดินออกไปนอก รร แล้วเมื่อกี้เอง ไม่เข้ามาทักเราด้วย
เรา) จดหมายหละเรวๆอามเรวๆ
อาม)เอา แล้วจะทันหรอ
เรา)ต้องทันสิอามนะอาม
เรารีบวิ่งไปทันทีโชคดีเมยังไปไม่ได้ไกลเราเลยให้จดหมายทัน
อาม) ทันปะเหนื่อยมาเชียว
เรา)ก็วิ่งไปหนะสิไม่งั้นไม่ทันแน่
อาม)เราขอโทด
เรา)ไม่เปนไรหรอกน่า
อาม)นั่งสิ
พีเดินมา(คนที่เราแอบชอบ)แต่ไม่ทักเราเลยเราเลยก้มหน้าไม่พูดกับใคร
อาม)คนนั้นไช่มั้ยที่เธอชอบ
เรา)นายรู้ได้ไงอะ
อาม)เฟบอก
เรา) อ่อยัยเฟนะยายเฟ เค้าไม่ได้ชอบเราหรอก ไม่มีทางเปนไปได้ด้วย ว่าแต่นายเหอะนั่งเส้าอยู่ได้เชื่อปะพรุ่งนี้นะเมก็หายโกรธนายแล้วเพราะเราเชื่อว่าเมได้อ่านจดหมายแล้วก็เข้าไจนายเองนั่นแหละหน่าอย่าคิดมากสินี้ก็เย็นแล้วเรากลับบ้านก่อนนะบ้ายๆ
อาม) เดี๋ยวคุยกันมาตั้งนานเธอชื่ออะไร
เรา) จริงด้วย เราชื่อ ฝ้าย
                     วันอังคารตอนเช้า
เรา) อามเมหายงอนแล้วใช่ปะ
อาม)  (ไม่พูด) เอาแต่ก้มหน้า
เรา) เปนไรอาม
อาม) เมบอกเลิกเราแล้วเค้าบอกว่าเข้าไจแล้วเรื่องเฟแต่เค้าบอกว่ายังไงเรากับเขาก็ไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี
เรา) อามไม่ตายก็หาใหม่ได้อย่าคิดมากเลยนะ
อาม)เมมีแฟนใหม่แล้วอยู่ม5ตอนนั้นเค้าบอกว่ายังไม่มีคนอื่นแต่ทำไมเค้าเดินจูงมือกับพี่ ม5 หละ
เรา)อย่าคิดมากเลยเดี๋ยวไม่หล่อนะ ไปเข้าแถวได้แล้วไปเพลงจะขึ้นแล้ว
  ผ่ามมา 2 อาทิดเรากับอามสนิทกันมากขึ้น
คาบนี้เราเรียนสังคมอยู่แต่คาบหน้าเปนวิชาอิสระคาบหน้าอามก็อิสระอามมารอเราหน้าห้อง
เรา) อ่าวอามมีอะไรรึป่าว
อาม) คาบนี้ไปกับเราได้ปะ
เรา) ได้มั้งแล้วจะไปไหนหละ
อาม)มาเหอะ
               อามพาเราไปนั่งที่สนามบาส
เรา)มีไรอาม
อาม) ไม่มีอะไรหรอกแค่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย
เรา) เรื่องอะไรอะเรื่องเมปะ
อาม) ไม่เกี่ยวกับเมเราลืมเมได้แล้วนะแต่เกี่ยวกับเรา 2 คน
เรา)แล้วเรื่องอะไรหละ
อาม) ฝ้ายยังไม่มีใครใช่ปะ
เรา) เราจะมีใครได้ไงหละเราแอบชอบพีอยู่หนิแต่ยังไงก็เปนไปไม่ได้อยู่ดีเพราะพีเค้าคบกับแอไปแล้วตอนนี้ เรียกว่าอกหักเลยแหละถามทำไทหรอ
อาม) ฝ้ายคบกับเราได้ปะไม่ไช่แบบเพื่อนนะแต่แบบแฟน
เรา) เอ่อเราขอคิดดูก่อนได้มั้นอาม
ตอนนั้นเราเขินมากเพราะก็แอบมีใจไห้กับอามนิดๆเหมือนกัน
อาม)อย่านานนักนะ เราจะรอ
เรา) นั้นเราไปนะนัดเพื่อนไว้
อาม) คับ
เรากับไปนั่งคิดนอนคิดแล้วก็ตัดสินใจจะคบอามเพราะพีนั้นมีแฟนแล้ว
มีเสียงโทรศัพท์มาไม่รุเบอไค
เรา) ฮัลโหลฝ้ายพูดค่ะ
คนโทร) ฝ้ายหรออามนะ
เรา)อ่าวอามหรอรูเบอฝ้ายได้ไง
อาม)คนพิเศษของอามจะไม่รุเบอได้ยังไงหละ แล้วเรื่องวันนี้ฝ้ายจะให้คำตอบอามได้ยังครับ
เรา) เอ่อๆเราลองคบกันดูก็ได้
อาม)จริงๆหรอฝ้ายอย่าหลอกอามนะ
เรา) อืมอามอย่าถามมากสิฝ้ายเขินนะ
อาม)ครับผม
เรา) อามแม่ฝ้ายเรียกแล้วพรุ่งนี้ไว้เจอกันที่รรนะ
อาม) จะเจอกันที่ไหนอะ
เรา) ที่ที่ห้องฝ้ายไปรวมตัวกันนั่นแหละฝ้ายจะนั่งอยู่ที่นั่นทุกวัน
อาม)ครับผมฝันดีนะครับ
เรา)ค่ะเช่นกันนะอาม
      ตอนเช้าเรามานั่งกับเพื่อนที่เดิมอามเดินเข้ามานั่งข้างๆเราๆแบบใกล้ชิดกันมากทำให้เพื่อนแปลกใจจึงถามว่าชอบกันอยู่ป่าวเนี่ยหรือว่าเปนแฟนกันแล้ว ต้องไช่แน่ๆเลยเราไม่ได้ท้วงเพื่อนเพราะมันเปนความจริงและเราก็เขินมาก อามเลยจับมือเราวิ่งไปที่อื่นเพื่อนก็ยิ่งแซวกันใหญ่เพราะเหนอามจับมือเราอามพาเรามานั่งที่สนามบาสเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆอามจับมือเราไว้ตลอด มือของอามอบอุ่นมาก
เพื่อนคนหนึ่งพูด )  หวานกัยใหญ่เลยเหมือนตอนแกคบเมเลยหวะ
            พอเราได้ยินมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รุ
อาม) เฮ้ยพูดไรวะ     ฝ้ายไม่ต้องไปฟังมันนะยังไงอามกับเมก็จบกันไปแล้ว
เรา) ฝ้ายเชื่อ
เรากับอามคบกันได้ประมาณ 2อาทิด เม กับพี่ ม 5 ก็เลิกกัน
เรา) อามรู้เรื่องเมปะ
อาม) รู้ทำไมหละไม่เกี่ยวกับอามซักหน่อยฝ้ายถามทำไมหรอ
เรา) ไม่มีไรหรอกทั้งที่จริงอยากบอกว่าเรากลัว กลัวเมจะกลับมาหาอาม
และแล้วความกลัวของเราก้อเปนจริงเมร้องไห้มากอดอามเล่าเรื่องพี่ม5ทิ้งไห้ฟังแล้วหันมาบอกเราว่าขอคุยกับอามแปปนึงเราก็ตอบตกลงแล้วรีบวิ่งไปทันทีวิ่งไปห้องนำแล้วก็ร้องไห้เพราะความกลัว กลัวอามจะกลับไปหาเม
เรามารออามที่เดิมเพาะจะได้กับบ้านด้วยกันแต่วันนี้อามไม่มาเราโทไปก็ปิดเคื่องเราเริ่มแน่ไจแล้วว่าอามกำลังจะกลับไป
   ตอนเช้าของอีกวัน
เราเหนอามกับเมเดินจับมือกันมาเราไม่คิดเลยจะเปนแบบนี้เพราะอามยังไม่พูดอะไรกับเราเลย  อามกับเมเดินผ่านหน้าเราไปโดยไม่ทักเราเลยเรางงมากอามเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ และแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเอง
....) เธอๆอามไห้ฝากจดหมายมาไห้
เรารับมาแล้วรีบเปิดอ่านทันที
อาม
         ฝ้ายลืมอามเหอะนะ เราไปด้วยกันไม่ได้หรอกฝ้าย ตอนนี้เมเค้าต้องการคนปลอบไจ เค้าขาดอามม่ได้ และตอนที่เราคบกับเมเค้าก็ดีกับเรามาก อามจึงอยากดีกับเมอามรู้ฝ้ายไม่เปนอะไร ฝ้ายทำไจได้อยู่แล้วจำได้มั้ยฝ้ายเคยบอกอามไงไม่ตายก็หายไหม่ได้ไช่ปะโชคดีนะขอไห้ฝ้ายเจอคนที่ดีกว่าอาม
                                  ไห้ฝ้าย
เราเสียไจมากทำไมอามไม่บอกกับเราเองเราร้องไห้ทุกวัน
อาม)ฝ้ายๆอย่าเดินหนีอามสิ
อามจับมือเราไว้ไม่ไห้เดิน
เรา) ปล่อยเดี๋ยวเมมาเหนมันไม่ดี
อาม)ไม่ปล่อยเมไม่อยู่กับบ้านไปแล้ว
เรา) อ๋อมิหน้าเข้ามาหาเราได้และแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา ปล่อยบอกไห้ปล่อย
อามเอามือมาเช็ดน้ำตาไห้เราแต่เราปัดมืออามทิ้ง
อาม) ฝ้ายอามขอโทด
เรา)อามไม่ต้องมาพูดอะไรตอนนี้พูดแล้วมันได้อะไรขึ้นมา อามอยากกับไปหาเมอามก็ไปแล้วอย่ามายุ่งกับฝ้ายได้มั้ย อามบอกเมดีกับอามเมขาดอามไม่ได้แล้วฝ้ายหละอามเคยห่วงฝ้ายบ้างมั้ย
อาม) ฝ้ายยยยยยยย
เรา)อามไจร้ายอามเหนฝ้ายเปนอะไรมาหลอกไห้ฝ้ายรักอามทำไมอ๋อฝ้ายมันก็แค่ตัวสำรอง แค่คนผ่านทางไช่มั้ยฮือๆๆๆ
เรา) ปล่อย
เราสะบัดมือหลุดแล้วรีบวิ่งไปทันทีจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับอามอีกเลย
ตอนนี้เรายังลืมอามไม่ได้เพราะไห้ไจกับอามไปหมดแล้ว
เวลาเจออามก็ทำเป็นไม่เคยรู้จักเรา
เราเสียไจนะอยากไห้อามรู้ทุกวันนี้เรายังร้องไห้และอยากบอกอามว่า
ฝ้ายไม่แข็งแกร่งอย่างที่อามคิดหรอก ฝ้ายไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตดีเพราะทางที่ฝ้ายเดินในตอนนี้ไม่มีอาม ไม่มีอามคอยอยู่เคียงข้างเหมือนวันก่อนถ้าอามผิดหวังกับเมอามกับมาหาฝ้ายได้นะแต่เราคงจะเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ความรู้สึกที่จะไห้ได้ก็แค่ความเปนเพื่อน สัญญาจะเปนเพื่อนที่ดีของอามแม้อามจะเคยทำไห้ฝ้ายเสียไจก็ตาม