คนที่จากไปกับความรู้สึกที่เหลืออยู่...

เนื้อเรื่อง

ภายใต้ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่  ผู้คนมากมายต่างไขว่คว้าในสิ่งที่ตัวเองต้องการ  เพื่อความก้าวหน้า  ความสำเร็จในชีวิต  เมื่อต่างต้องการที่จะก้าวไปข้างหน้า  อาจทำให้ลืมใส่ใจในเรื่องของความรู้สึกไป  การอยู่ร่วมกันการมีใครซักคนที่คอยอยู่เคียงข้าง  คอยใส่ใจความรู้สึกของเรานั้นเป็นเรื่องที่ดี  แต่ในโลกทุกวันนี้เราอาจมองข้ามความรู้สึกที่ดีที่ใครบางคนกำลังมอบให้เราอยู่ก็ได้  

เคยมั้ยที่เวลาเราทำงานหนักมีใครบางคน  คอยถามอย่างห่วงใ ย
…“ไหวมั้ย” ... หรือให้ความช่วยเหลือ...  “ส่งมาเดี๋ยวเราช่วยเอง”....
โดยที่ตัวของเขาเองก็มีสิ่งที่ต้องทำมากมายอยู่ตรงหน้า  แต่เค้ายังเอ่ยปากถามเราและความช่วยเหลือเราโดยที่ไม่ได้นึกถึงตัวเองเลย  แต่เรากลับเห็นสิ่งที่เค้าทำกับเราเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ  ตวาดกลับไปอย่างหงุดหงิด
“อย่าเพิ่งยุ่งได้มั้ยทำงานอยู่ไม่เห็นหรือไง  งานตัวเองมีก็ทำไปเถอะ”
เคยคิดบ้างมั้ยว่าคนๆนั้นจะรุ้สึกอย่างไร  ในช่วงเวลานั้นเราอาจไม่ได้คิดถึง  อาจจะมีซักวันนึงคนๆนั้นเขาได้เดินจากเราไปโดยที่เราไม่รู้ตัว  

เคยมั้ยเวลาที่เราไม่สบายร่างกายอ่อนล้าแทบแย่  ทันใดนั้นมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“เป็นไงบ้างเดี๋ยวกินยารึยัง  ไปหาหมอมั้ยเดี๋ยวพาไปนะ”
ทั้งๆที่ใครคนนั้นก็ไม่ได้สบายดีไปกว่ากันเลย  แม้เราจะปฏิเสธเขาไปแต่เขากลับบอกเราว่า
“ก็ดีแล้วไงไปหาพร้อมกันหายพร้อมกัน  จะได้มีเพื่อนฉีดยาด้วยกันไง”
แต่เวลาที่เขาไม่สบายคุณกลับบอกว่า …..“หายากินเองไปก่อนแล้วกันนะตอนนี้ไม่ว่าง”…..

เคยมั้ยเวลาที่รู้สึกท้อแท้  ล้มเหลวและสิ้นหวังเหมือนไม่มีแรงที่จะก้าวต่อไป  แต่ใครอีกคนนึงยังคอยที่จะอยู่ข้างๆ  ให้กำลังใจและปลอบใจ  และบอกกับเราอยู่เสมอว่า
“ไม่เป็นไรนะ  เอาใหม่อีกครั้งก็ได้  เราเชื่อว่าเธอต้องทำได้”
แต่คุณกลับไม่ได้รู้สึกหรือนึกถึงคำพูดของคนๆนั้นเลย  กลับทำตัวท้อแท้สิ้นหวังต่อไปเรื่อยๆ

เคยมั้ยเวลาที่คุณกำลังต้องการใครซักคน  พอหันมองไปข้างๆกลับไม่มีใครเหลืออยู่อีกแล้ว  
ไม่มีใครคนนั้นที่พยายามถามว่า   คุณไหวมั้ย??   เวลาที่คุณทำงานหนัก
ไม่มีใครคอยดูแลเวลาที่คุณไม่สบายจนแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะหยิบยากินเอง
ไม่มีใครที่คอยอยู่เคียงข้าง  จับมือคุณเอาไว้แน่นๆและพูดปลอบใจคุณในเวลาที่คุณกำลังสิ้นหวัง  
ไม่มีใครเลยที่จะบอกคุณว่ายังมีเขาที่เชื่อว่าคุณต้องทำได้
                อย่าโทษใคร  อย่าโทษที่เขาจากคุณไปเพราะเขาไม่สนใจคุณ  เขาได้ทำหน้าที่ของเขาอย่างดีที่สุดแล้วแต่เป็นเพราะตัวของคุณเองต่างหาก  ที่ไม่เคยเหลียวแลหรือสนใจความรู้สึกดีๆที่เขาได้มอบให้คุณเลย  เมื่อถึงจุดๆนึงที่คุณแสดงให้เขาได้เห็นว่าเขาไม่ได้มีความหมายอะไรต่อคุณเลย  ก็คงจะถึงเวลาที่เขาจะจากคุณไป

ถ้าวันนึงตัวคุณเองไม่เหลือใคร  ลองมองกลับไปในที่ผ่านมา  คุณก็คงจะเข้าใจได้ถึงสาเหตุที่เขาต้องจากคุณว่า...
.....เพราะอะไร...และทำไม????