กาละแมที่รัก

เนื้อเรื่อง

++ฉบับปรับปรุงล่าสุด++


มีหญิงคนหนี่งชอบกินกาละแมมากๆ เธอมีสายตาที่ว่องไว สามารถสอดส่องหากาละแมได้ 180 องศา แต่วันนี้เธอตื่นเช้ามากทำให้มีอาการสลึมสลือ และยังคงตกอยู่ในความฝันบ้าบอ ที่เต็มไปด้วยกาละแมหลากสีสัน หลายรสชาติ
     วันนี้เธอยังคงเดินไปทำงานปกติเหมือนทุกวัน และเธอก็ต้องตกใจเป็นอันมาก จนไม่สามารถหักห้ามคำอุทานที่ไม่น่าพิศมัยนัก
\"อกอี่แป้นจะแตก\"
เพราะสิ่งที่เธอเห็นคือกาละแม ที่แขวนอยู่บนประตู บานสวยสะดุดตา บ้านใครก็ไม่สามารถทราบได้ แต่นั้นไม่ใช่เหตุผลที่เธอเลือบมองเห็นกาละแม แต่เป็นเพราะสีสันของถุงที่แดงเจิดจรัสต่างหาก สีสันที่เย้ายวนจนใจเธอเต้นแรง ไม่เป็นจังหวะ
เธอจึงเดินเข้าไปช้าช้า ค่อยๆย่างกราย โดยชำเลืองมองไปรอบข้างอย่างระมัดระวัง จนเธอยืนอยู่หน้าประตู ทันใดนั้นเธอไม่สามารถบังคับมือ ที่เริ่มเหี่ยวอย่างเห็นได้ชัดได้ มันค่อยๆเอื้อมไปหยิบกาละแมที่ตอนนี้ ส่งกลิ่นรันจวนใจเธออย่างไม่ลดละ แล้วนำลงใสปากอย่างตระกะตระกาน แล้วเธอก็ต้องอุทานอีกครั้ง คราวนี้ยิ่งไม่น่าพิศมัยมากยิ่งขึ้นไปอีก
อุ๋ย…..หล่น(…..เป็นเซนเซอคิดเอง)
ทำไมอร่อยอย่าง แล้วเธอก็ค่อยๆกินต่อจนหมด โดยไม่ให้ใครเห็น
ต่อจากนั้นเธอก็เดินไปทำงานตามปกติ โดยคาดว่าปริมาณกาละแมที่มากมายในถุงนั้นจะช่วยให้เธออิ่มไปจนถึงกลางวันได้อย่างสบายๆ
ระหว่างทางเดินได้มีชายหนุ่มมาถามเธออย่างร้อนใจ
****ต่อไปนี้จะเป็นคำเมือง****
ไม่ต้องกลัวนะครับเดียวผมจะมีหมายเหตุไว้ข้างหลังให้ดูสัณญาลักษณ์นี้ ++
ผมขอบอกว่าถ้าอ่านเวอชั่นคำเมืองจะตลกมาก
  
“ป้าหันถุงผมก่อ”ชายหนุ่มถาม  ++ป้าเห็นถุงผมไหม++
“ถุงบะหยัง”ป้าถาม  ++ถุงอะไร++
ชายหนุ่มไม่ตอบ
“บอกมากะ ถุงบะหยัง”ป้าไม่ละความพยายาม  ++บอกมาซิ ถุงอะไร++
ชายหนุ่มจึงรวบรวมกำลังใจแล้วตอบป้าว่า
“ถุงขี้ครับ”ชายหนุ่มตอบแบบเขินๆ
“บะหยังป้าฟังบ่ฮู้เรื่อง”ป้าบอกแบบงกๆ  ++อะไรนะป้าฟังไม่รู้เรื่อง++
ชายหนุ่มยังไม่ยอมตอบเป็นคำเมือง ยังพยายามต่อ
“ถุงขี้ครับ”ชายหนุ่มตอบอีกครั้ง
ป้าเริ่มโกรธ
“คิงจะบอกก่อถ้าบ่บอก กูจะไปแล้วเน้อ”ป้าบอกอย่างโกรธมากๆ  ++เธอจะบอกไหมถ้าไม่บอก ฉันจะไปแล้วนะ
“บอกก่อได้ครับ”ชายหนุ่มยอมแพ้   ++บอกก็ได้ครับ++
“อั้นก็บอกมากะ”ป้าบอกย้ำ  ++งั้นก็บอกมาสิ++
“ถุ๋งขี้ครับ”ชายหนุมบอกอย่างลบสายตา  ++ถุงขี้ครับ++
ทันใดนั้นป้าก็คิดทบทวนถึงเหตุการที่ผ่านมาแล้วถามว่า
\"คิง อย่าบอกหนาว่าถุงสีแดง\" ++เธอ อย่าบอกนะว่าเป็นถุงสีแดง++
\"ใจ๋แล้วป้าหันตี้ไหน\" ++ใช่แล้วป้าเป็นที่ไหน++

ทันใดนั้นป้าก็อุทานออกมาอีกครั้ง
อุ๋ย อีป้อ อีแม่
แล้วด่าชายหนุ่มอย่างไม่ยั้ง
บ่าหาปักห่ากินจุหากินขี้บ่าห่าวอก  ++ไอ้โกหกมาหลอกคนแก่ได้ มาให้ฉันกินขี้++


ป้าไม่ตอบแล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย
จากนั้นป้าก็ไม่กินกาละแมอีก สาบานได้เลยว่าตลอดชีวิต
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เห็นขี้ดีกว่ากาละแม มันเป็นอย่างไร


สุดท้ายไม่ต้องโหวตก็ได้แต่ขอให้ช่วยลงความเห็น