มีผู้หญิงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุ
> >>ทำให้ต้องตาบอดทั้งสองข้าง และเธอก็ทุกข์ทรมานกับการสูญเสียการมองเห็น
> >>แต่สามีเธอก็พยายาม ปลอบใจ และให้กำลังใจเธอตลอด
> >>พยายามสอนให้เธอใช้ประสาทสัมผัสให้มากขึ้น
> >>ที่ทำงานของเธอกับสามีอยู่คนละทาง แต่เขาก็ขับรถไปส่ง
> >>และไปรับอยู่เสมอ จนวันหนึ่งสามีเธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก
> >>เขาจึงพูดกับเธอว่าให้เธอลองพยายามขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง
> >>โดยที่เขาไม่ต้องไปรับไปส่งได้ใหม นาทีนั้น
..
> >>เธอรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว และน้อยใจสามีเธอ
> >>แต่เธอก็พยายามทำตามที่เขาขอ เธอพยายามขึ้นรถเมล์เอง
> >>พยายามไปทำงานด้วยตัวเอง จนในที่สุดเธอก็สามารถทำได้
> >>วันหนึ่งก่อนที่เธอจะลงรถไปทำงานตามปกติ
> >>คนขับรถเมล์ก็เข้ามาจับแขนเธอและพูดกับเธอว่า
> >>ผมช่างอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆครับ เธอก็เลยถามว่า อิจฉาเธอเรื่องอะไร
> >>คนขับรถเมล์ก็เลยบอกว่า สามเดือนที่ผ่านมา
> >>ผมจะเห็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งเขาจะขึ้นรถเมล์ตอนเช้า
> >>มานั่งตรงเบาะหลังคุณ เฝ้ามองดูคุณด้วยความห่วงใย และตามคุณลงรถไป
> >>และเฝ้าดูคุณเดินเข้าไปที่ทำงานอย่างห่วงใย
> >>และตอนเย็นทุกๆเย็นเขาก็จะมาเฝ้ารอดูคุณขึ้นรถ และคอยดูคุณจนคุณลงรถ
> >>พอเธอได้ยินดังนั้น เธอก็นำตาไหลด้วยความตื้นตัน
> >>เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยทิ้งเธอไปไหน
> >>เขายังอยู่ดูแลเธออย่างใกล้ชิด
> >>เขาเหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่เขาต้องคอยมารับมาส่งเธอซะอีก
> >>หวังว่าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้แล้ว ช่วยกลับไปมองความรักของเราอีกทีว่า
> >>ทุกวันนี้เรารักเขาหรือเธอแบบไหน จงมองความรักด้วยความอ่อนโยน ....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น