ผมชื่อละมุนครับ - ผมชื่อละมุนครับ นิยาย ผมชื่อละมุนครับ : Dek-D.com - Writer

    ผมชื่อละมุนครับ

    เป็นเรื่องสั้น ๆ จบเป็นตอน ๆ (ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดนะครับ) มาแปะให้อ่านคลายเครียดครับผม

    ผู้เข้าชมรวม

    325

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    325

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 ส.ค. 47 / 23:50 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ตอนที่ 1 โหมโรงกะกิ๊ก

      วันนี้เป็นวันอะไรหนอ?? ถึงได้ร้อนตับแล่บขนาดนี้
      นี่ก็อาบน้ำไปสามรอบ..ปะแป้งจนฝุ่นขาวไปทั้งบ้าน ก็ยังไม่หายร้อน
      ไม่น่าปิดเทอมเลย..อยู่บ้านเฉย ๆ มันสนุกซะทีไหนกัน
      เรื่องปิดเทอมนี่ก็แปลก แทนที่จะปิดหน้าฝน กลับมาปิดหน้าร้อน
      ความลำบากในการเดินทางไปเรียนในช่วงฤดูฝน กับความอึดอัดตอนเรียนในฤดูร้อน
      ถ้าจะให้เลือกผมเลือกเรียนฤดูร้อนดีกว่าฤดูฝน
      ยิ่งเดี๋ยวนี้แทบทุกโรงเรียน ก็ติดแอร์กันแทบจะทุกห้องอยู่แล้ว..
      กระทรวงศึกษาวิธีเด็กตีกัน(กระทรวงใหม่คับ)น่าจะเปลี่ยนได้แล้วนะนี่
      มัวทำไรกันอยู่ก็ม่ายรุ
      ……

      ผมชื่อละมุนครับ
      นายละมุน อายุสิบเจ็ดปีสี่เดือน..สูงร้อยเจ็ดสิบสอง รอบเอวสามสิบ รอบอกยี่สิบแปด รอบขาเท่าไรไม่รู้ ไม่เคยวัด
      หน้าตาหล่อไม่ต้องเหลา เจือตี๋หน่อย ๆ แถว ๆ หางตา จมูกโด่งไม่มากไม่น้อย..ปากกว้างและหนานิดหน่อยพอสังเขป
      มีสาว ๆ หลายคนบอกว่าหน้าตาผมเหมือนบิ๊ก
      กึก ๆ (เสียงหัวเราะ) เหมือนบิ๊กตอนป่วยอะคับ
      กึกึ
      ……

      ผมเรียนชั้นมัธยมห้า..ที่นี่แหละครับ..แถว ๆ นี้
      กะว่าจบหกเมื่อไรจะไปเรียนต่อกรุงเทพฯ
      บอกพ่อไว้แล้วท่านทำหน้าปุเลี่ยน
      บอกแม่ไว้แล้วท่านทำหน้าเลี่ยนปุ
      อันหมายความว่าท่านไม่เชื่อว่าผมจะเรียนจบ
      ก็โถ..การเรียนของผมเยี่ยมยอดออกขนาดนี้
      ซ่อมแล้วซ่อมเล่าเฝ้าแต่ซ่อม
      นี่ยังมีติดร.อยู่อีกสองสามตัว
      กึกึ..
      ……

      ผมยังไม่มีแฟนครับ
      ผมเป็นเด็กดี เด็กดีไม่ควรมีแฟนในวัยเรียน
      ผมมีแต่กิ๊ก..
      กิ๊กที่แปลว่าเพื่อนต่างเพศที่รู้ใจ
      กิ๊กของผมเป็นแฟนของเพื่อนของเพื่อนผมอีกที
      อย่าเพิ่งคับ..อย่าเพิ่งด่าว่าอะไรผมเลย
      ผมไม่ได้เป็นชู้กะใครเขานา..เพียงแต่คบกันไปเล่น ๆ
      ก็ผู้หญิงเขาน่ารักดีนี่นา..
      …..

      ผู้หญิงคนนั้นเรียนอยู่ชั้นมอสี่..
      โรงเรียนแถวนู้น..
      เราได้รู้จักกันก็เพราะเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนพามา
      คุยกันสองสามคำ
      แลกเบอร์โทร.กัน
      แล้วก็คุยกัน
      แค่เนี้ยแหละ..กิ๊กในความหมายของผม
      ….

      หลายวันก่อนเธอโทร.มา บ่นเรื่องแฟนของเธอให้ฟัง
      เธอว่าแฟนของเธอห่วยชะมัด ไม่ยอมไปดูโหมโรงกับเธอ
      ทั้งที่เธออยากดู ก็เธอเห็นใคร ๆ เขาก็อยากดูทั้งนั้น
      แต่แฟนเธอไม่อยากดู
      แฟนเธอบอกเขาไม่ชอบระนาด
      ไม่ชอบฉิ่ง ไม่ชอบตะโพน
      ไม่ชอบฆ้องวง
      เขาชอบกีตาร์
      ที่เสียงเหมือนควายกรีดร้องเวลาออกลูก
      เขาชอบเพลงที่มีคนร้อง
      ที่ร้องคราวใดคิดถึงลูกควายตัวตะกี้ที่เพิ่งคลอดออกมา
      เธอเลยหันมาชวนผม..
      ผมซึ่งไม่ชอบระนาด
      ไม่ชอบตะโพน ไม่ชอบฉิ่งไม่ชอบฆ้องวง
      แต่ชอบขลุ่ย
      ผมเลยตัดสินใจไปดูกับเธอ
      ……

      หนังเรื่องนี้มีดีที่มีโรงฉายน้อย..
      รอบฉายก็น้อย
      ไม่ดีตรงที่คนมาก
      และเสียงก็ดังมาก
      ตอนเขียนอยู่นี่เสียงระนาดยังดังก๊องแก๋งอยู่ในหูอยู่นี่
      ……..

      หนังเรื่องนี้ผมชอบผีเสื้อ
      ผีเสื้อเป็นนักแสดงที่แสดงเก่งมาก
      แสดงได้ธรรมชาติดีแท้
      บินก็สวย
      แต่งหน้าแต่งปีกก็สวย
      ผมชอบนักแสดงเด็กผมจุก
      ผมชอบเวลาแกวิ่งทำมือแข็งทื่อ
      ทำหน้าตาเป็นเด็กได้ธรรมชาติมาก
      เด็กที่กำลังเขินกล้องสุดที่จะกล่าว
      ….

      ผมยังชอบแมว..
      แมวกินปลาทูได้เป็นธรรมชาติมาก
      ยิ่งตอนเงยหน้ามองคนผูกคอตาย
      ดวงตาฉายแววตื่นตกใจได้เป็นธรรมชาติเหลือเกิน
      มันคงสงสัย
      แค่มือตีระนาดไม่ได้
      ก็ต้องตายซะแระ
      ……….

      หนังเรื่องนี้ผมไม่ชอบพระเอกตอนแก่
      แกแก่เหลือเกิน
      ยิ่งเวลาแกนอนก่อนตาย
      กล้องจับที่หน้าของแก
      เหมือนศพพูดได้
      บรื๊อส์
      ……..

      หนังเรื่องนี้ผมไม่ชอบนางเอก
      นางเอกเก็บดอกไม้
      นางเอกไม่ขี้สงสัย
      ว่าทำไมเสียงซอถึงดัง
      ซอออกจะไพเราะปานนั้น
      เพลงออกจะเพราะปานนั้น
      นางเอกมัวแต่เก็บดอกไม้
      ไปลอยน้ำเล่น??

      ……….

      หนังเรื่องนี้ผมไม่ชอบระเบิด
      ระเบิดเสียงดัง
      ระเบิดเลือกที่จะระเบิดตรงที่ไม่น่าจะระเบิด
      ระเบิดจากเครื่องบินลูกเบ้อเริ่ม
      ระเบิดรถพังแค่คันเดียว
      และทำให้ผู้ช่วยพระเอกได้รับบาดเจ็บ
      บาดเจ็บแต่แบกระนาดไปลงหลุมภัยได้
      ระเบิดแสดงไม่สมบทบาทเลย
      …..

      หนังเรื่องนี้ผมไม่ชอบพระเอก(ตอนโต)
      เขาเครียดเกินไป
      เวลาเครียดเข้าเกรงคอจนขึ้นเส้นเอ็น
      ผมกลัวเขาปวดคอ
      พระเอกไม่ค่อยได้ยิ้ม
      ยิ้มทีก็ไม่เห็นฟัน
      เพราะพระเอกฟันไม่สวย
      เพราะเอกเลยยิ้มไม่เป็น
      ทั้งที่เวลายิ้มแล้วหล่อมาก
      หล่อเหมือนผมเรย
      ……..

      หนังเรื่องนี้ผมสงสารพระ
      พระประธานในโบสถ์เก่า ๆ
      ต้องทนนั่งฟังคนฝึกระนาด
      ตั้งแต่คนฝึกตัวกะเปี๊ยกจนตัวโต
      จะลุกหนีก็ไม่ได้
      จะส่ายหน้าก็ไม่ได้
      จะพยักหน้าก็ไม่ได้
      ยิ้มนิ่งอย่างเดียว
      น่าสงสารจัง
      …….

      หนังเรื่องนี้ผมไม่ชอบนายอิน
      นายอินตาดุ
      อารมณ์ดุ
      ดุอย่างไม่มีเหตุผล
      คนเก่งทางดนตรี
      จะต้องมีความสุนทรีย์ทางอารมณ์
      ไม่น่าจะดุ
      ดุอย่างไม่มีเหตุผล
      คนเรียนดนตรีไทยจนชำนาญ
      ฝึกสมาธิจนสามารถละเลียดลูกระนาดดังราวฝนตกได้ขนาดนั้น
      เหตุใดจึงเก็บอารมณ์ตัวเองไม่ได้?
      เหตุใดจึงยอมให้ความอยากเอาชนะมาอยู่เหนือเหตุผลได้
      ผมไม่ชอบคนดุ
      ………

      หนังจบแล้วผมเดินซึม ๆ ออกมาจากโรงหนัง
      กิ๊กของผมทำตาแดง ๆ
      เธอคงอินกับฉากสุดท้าย
      นรชาติวางวาย..บนไทม์มิ่งที่เหมาะสม
      เธอบอกเธอชอบจังเลย
      ผมถามว่าชอบอะไร
      เธอบอกเธอชอบระนาด
      เธอบอกว่าถ้ามีซาวด์แทรคขายเธอจะซื้อ
      ผมก็ได้แต่บอกว่า..
      อือม์
      …..

      วันนี้เธอโทร.มาแต่เช้า
      เธอบอกว่าไปด้วยกันให้ได้นะ
      แฟนฉันมันไม่ว่าง
      ฉันขาดใจตายแน่ถ้าไม่ได้ดู
      วันนี้ซิลลี่ฟลูมาเล่นที่ตลาด
      ฉันจะร้องเพลง “น้ำลาย” ให้กระสาดกระเซ็น
      เชียวนะเธอ..
      ……..


      จบตอน

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×