ครั้งหนึ่งเคยได้รู้จักคนคนหนึ่งมีความสามารถในการตอบปํญหาได้ทุกเรื่องที่เราอยากรู้จากนั้นเราก็เริ่มอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเรียกง่ายว่าพระคัมภีร์เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่สิ่งหนึ่งคือจงให้แล้วคุณจะได้รับ เรื่องของเคราะห์กรรมเป็นความเชื่อส่วนบุคคล การเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน
เป็นเรื่องที่ยากเพราะเราไม่สามารถเดาได้ว่าวันนี้เราจะมีความรู้สึกอะไร เรากำหนดไม่ได้ว่าวันนี้เราจะหัวเราะหรือเราอาจจะร้องไห้ทั้งวันก้เป็นได้
ทุกวันนี้อยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเดือดร้อนมั๊ยตอบได้เลยว่าไม่  แต่ถ้าเรามองจะเห็นได้ว่าเราเดือดร้อน วันนี้เรามีบ้านอยู่ เรามีเงินใช้ เรามีคนหาข้าว
ให้กิน มีคนจ่ายค่าสารพัดที่คนต้องจ่าย ถ้าเราตายก่อนก็โชคดีสำหรับคนอื่น  แต่ถ้าคนอื่นตายก่อนเรา  เราจะอยู่อย่างไร  นี่คือสิ่งที่เกิดคำถามว่าเราเกิดมาทำไมเพือใคร เพืออะไร  ตัวเราเองไม่อยากมีไม่อยากได้ แต่การดำรงค์ชีวิตคุณต้องมีไม่เช่นนั้นแล้วคุณหาค่าไม่เจอทุกวัน
เราร้องขอ ขอสิ่งศักดิ์ขอให้ยกโทษอภัยในผิดบาปที่เราเคยทำมาทั้งที่เราไม่รู้ว่าแล้วทำอะไรที่ผิดบาป  ถึงขนาดที่ทุกวันนี้เราอยู่อย่างคนมีเรื่องไม่เว้นแต่ละวันนั้นมันคือเรื่องใด แต่อย่างน้อยเช้านี้เราก็
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น