เริ่มจากวันแรกที่เราได้ก้าวเข้าไปในโรงเรียนแห่งหนึ่ง
เธอพอจะจำได้รึเปล่าแต่เราจำได้เสมอ
เพราะวันแรกวันนั้นเธอคือเพื่อนคนแรก
ที่ยิ้มให้เรานักเรียนใหม่อย่างจริงใจ
เธอคงไม่รู้เพราะเราไม่เคยเปิดเผยความจริง
แต่เรารู้ว่าเธอคบกับเราด้วยความจริงใจ
เรารู้ในหลายๆอย่างที่เธอได้เปิดใจกับเรา
ถึงเราจะรู้จักเธอมาไม่นานแต่เราก็รู้สึกดีนะ
เราก็อยากเปิดใจกับเธอแต่เราคงไม่กล้าพอ
มีอยู่หลายอย่างที่เรารู้สึกได้ถึงตัวของเธอ
รู้สึกดีกับสิ่งที่เธอทำให้
แต่เธอรู้รึเปล่าว่าเธอทำให้เราถอนตัวไม่ขึ้น
เพราะเธอทำดีกับเรามากเกินไปแล้ว
เรายอมรับว่าเราชอบเธอ
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้
เราอยากเอ่ยปากกับเธอจัง
แต่เราก็กลัว
กลัวว่าเธอจะห่างเราไป
ถ้างั้นเราสู้ไม่พูด
แล้วเธออยู่ให้เรารักเธอโดยเธอไม่รู้ถึงมันจะเจ็บ
แต่ความรู้สึกดีดีก็คงจะมีระหว่างเรา
ตลอดไป
ทำไมเราบอกเธอไม่ได้ทำไมมันเป็นไปไม่ได้เธอรู้ไหม
เพราะเราเป็นเพื่อนผู้หญิงเพระเราเป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจยังไง
เธอคงไม่รู้ว่ามันเจ็บปวดนะแต่เราก็ยัง...รักเธอ.....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น