เรื่องของเราอาจจะทำให้ใครบางคนเริ่มท่จะใส่ใจคนรักของตัวเองมากขึ้นก็ได้นะ
  เรามีคนรักที่รักเรามากๆคนนึง เวลาที่เราไม่สบายเค้าก็จะคอยเอาใจใส่เราตลอด เวลาเหงาเค้าก็จะพาไปที่ๆสนุก เวลาลาที่ทะเลาะเค้าไม่เคยที่จะโต้เราเลยซักครั้งมีแต่ยอมให้เราระบายอารมณ์ใส่ตลอด บางครั้งเรามานั่งคิดว่าเรานี้ก็เกินไปเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลยทำไมเราต้อง ว่าเค้าแรงๆแบบนั้น
        ถึงแม้เค้าจะเอาใจใส่แค่ใหนความรู้สึกลึกๆที่อยู่ในใจมันก็บอกว่าไม่ใช่เค้า ความรู้สึกนี้มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆจะวันนึงเราบอกกับเค้าว่า ไปหาคนที่เค้ารักนายดีกว่านะ เราก็รักนายแต่ว่า...ถึงตรงนี้เราเงียบไปแปบนึงแล้วพูดต่อว่า นายยังไม่ใช่คนที่ใช่จริงๆ พอจบประโยคปุ๊บเราก็รีบเดินหนีมาเลย จากนั้นเค้าก็ไม่เคยติดต่อมาอีกเลย ตอนแรกๆก็คิดว่าดีแล้วล่ะถึงโทรมาก็ไม่รับหรอก แต่2-3เดือนหลังมันเริ่มรู้สึกว่า เอ..ชีวิตเรามันดูเงียบๆไปกว่าแต่ก่อนนะ มาทบทวนดูก็เลยรู้ว่าที่ผ่านมาเรารักเค้ามากที่สุดและเค้าก็รักเรามากที่สุดเหมือนกัน แต่จะมาร้องโอดครวญตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เราเองนี่นาที่ทิ้งเค้าไป คิดว่าจะย้อนเวลากลับไปได้รึไงล่ะ......
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น