[fic]รักครั้งแรกของร้อยจันทร์เสี้ยว

เนื้อเรื่อง

[fic]รักครั้งแรกของร้อยจันทร์เสี้ยว โดย ~#PeNGuiNNaRaK#~
อ่านมานานค่ะ เพิ่งจะมาปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน แบบว่าเพิ่งมาบ้าอ่ะค่ะ ภาค2-4ก็ไม่เคยอ่าน อาจจะเพี้ยนๆนิดนะค่ะ ขออภัยไว้ด้วยค่ะ __/|\\__ จริงๆแล้วชอบคาโลอ่ะค่ะ แต่กลัว มดมาเดินขบวนเลยไม่แต่งเฟรินกะคาโล เอาแบบนี้ดีกว่าค่ะ

++แสงจันทรา ค่อยๆสาดเข้ามาในลานตะวันของป้อมอัศวิน ภายใต้แสงนวลของจันทร์ยังมีโซมาเนีย แห่งซาเรส ผู้คุมกฎหญิง ฉายาร้อยจันทร์เสี้ยว ของป้อมยืมมองของในมืออยู่
“ อีกวันผ่านไป…มันนานแค่ไหนแล้วนะ เรส “ เสียงกระซิบกลับสายลมของโซมาเเนีย แห่งซาเรส  แม้จะแผ่วเบาแต่กระแสเสียงก็ส่งผ่านความรู้สึกของคนพูดได้อย่างชัดเจน
    น้ำใสๆในตาค่อยๆหลั่งออกมาอย่างเงียบ มือแบสิ่งเดียวที่เกี่ยวกับเขา แหวนสีเงินมันวาวสลักไว้อย่างงดงามว่า Somania ทุกความทรงจำของเธอและเขายังกระจ่างชัดราวกับเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานทั้ง ที่มันก็ผ่านไปกว่า3ปีแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    “ ไง มาอีกแล้วนะ โซมาเนีย “ เสียงนุ่มนวลดังขึ้นจากร่างสูง คนถูกทักหันกลับไปมองต้นเสียง ใบหน้าสีขาวละเอียดกับนัยน์ตาสีเทานั้นยังคงยิ้มให้ พร้อมกับคำถามกวนๆที่ตามมา
    “ เธอเนี่ย จริงๆเลยนะ ไอ้สวนนี่มีอะไรให้มาเฝ้าทุกคืนเลยเหรอ ?” ว่าพลางยกมือขึ้นเกาผมสีน้ำเงินอย่างไม่เข้าใจ
    “ ก็ไม่มีอะไรหรอก ว่างๆเลยลงมาเดินเล่น ไม่ได้มานานแล้ว” เสียงตอบ  จากสาวเจ้า
    “ ว่างทุกคืน!? แต่เออช่างเหอะ อย่างน้อยฉันก็หาเธอง่ายขึ้น “ เด็กหนุ่มย้อนถาม ก่อนจะยื่นสิ่งหนึ่งให้เด็กสาวตรงหน้า แหวนสีเงินทอประกายระยับทันทีที่ต้องแสงจันทร์
    “ ให้ฉัน!? ทำไม? “ โซมาเนียถาม เมื่อเห็นแหวนสลักชื่อเธอ
    “ก้อวันนี้มันวันแรกที่เราเจอกันไง”เรสตอบ (แล้วที่นี่ก็ที่แรกที่ฉันเจอเธอด้วย)เรสคิดก่อนจะหันหน้าไปมองสวนดอกลิลลี่ที่สวยงามของซาเรส
    “อืม…จริงซินะฉันทะเลาะกับนักเลงแถวนี่  แล้วพอฉันอัดมันเสร็จ นายก็โผล่เข้ามาทำท่าจะช่วย” “โธ่เอ้ย ช้าไปนิดเอง” เรสแก้ตัวอาดื้อ “ แต่หลังจากนั้นเราก็สนิทกันนี่ ไปเอดินเบิร์กด้วยกัน อยู่ป้อมอัศวินเหมือนกัน “ เขายิ้ม เงียบกันไปพัก เรสก็เริ่มพูดต่อด้วยน้ำเสียงแปลกไป
    “ อ เอ่อ โซมาเนีย เอ่อ ฉ ฉัน..”
พรึ่บ!!!  “ เรสระวัง!!! ”โซมาเนียเหวี่ยงคนความรู้สึกช้าไปข้างๆก่อนที่ลูกธนูจะปลิดชีพเขา
“ ฮึ ฮึ ฮึ กลับมาได้ซะทีนะ พวกแกทำข้าขายหน้ามากที่ต้องมาแพ้เด็กผู้หญิงคนเดียว วันนี้แหละ พวกข้าจะแก้แค้น แก ตาย”
“แก!!” แล้วคนตัวใหญ่กว่าก็เอาตัวเองบังเด็กผู้หญิงที่ว่าจากคนกลุ่มใหญ่ตรงหน้าที่เขาจำได้ทันทีว่าเป็นพวกนักเลงที่ถูกโซมาเนียซัดเกลี้ยงเมื่อปีก่อน
“ แล้วแกจะได้เห็นวิชาที่พวกข้าดั้นด้นไปเรียนมาเพื่อฆ่าแก !!” ไม่ว่าเปล่าชายกลุ่มนั้นก็พุ่งเขามาหาเรสกลับโซมาเนียทันที  เกราะใสๆถูกคนจะช่วยเรียกขึ้นมากั้นอีกคนออกไปจากวงต่อสู้ทันที
“ เรส..” (รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองเป็นนักธนูที่ไม่ถนัดการต่อสู้ระยะปะชิดยังจะรั้นอยู่ได้)
หากแต่ชายตรงหน้ายังไม่ยอมแพ้ เพื่อปกป้องสตรีอันเป็นที่รัก นักธนูแห่งซาเรสใช้ดาบฟาดคู่มือ5คนกระเดนออกไป ก่อนจะถูกคนที่6พุ่งดาบใส่อย่างรวดเร็ว  
ฉึก!!  แล้วดาบใหญ่ก็เปลี่ยนเป็นสีเลือด  ก่อนคนถูกแทงจะงัดพลังเหือกสุดท้ายร่ายเวทย์ระเบิดกินวงกว้าง คร่าชีวิตผู้มุ่งร้ายนับ10 ตายเรียบ
“ เรส!!!” แล้วหญิงสาวที่ปลอดภัยจากเกราะใสที่สลายไปในทันทีที่ผู้เรียกหมดพลัง ก็วิ่งเข้าไปหาผู้ถูกเรียกทันที
( ถ้าไม่แบ่งพลังมาสร้างเกาะให้ฉันนายคงไม่ต้องเป็นแบบนี้)
“ ม ไม่ ป เป็นไร ใช่ ใช่ไหม ค ครั้ง นี้ ฉะ ฉัน ชะ ช่วย เธอทัน แล้ว น นะ”คนกำลังจะตายกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“ ตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงฉัน เวลายังงี้ยังจะเล่นอยู่ได้” คนยังอยู่ตอบพร้อมรอยยิ้มเช่นกัน…แต่เป็นรอยยิ้มทั้งน้ำตา
“ ฉัน ระ รัก ทะ เธอ นะ โซ มา เนีย “ แล้วคนเจ็บก็จากไป ทิ้งให้คนยังอยู่ปล่อยโฮอย่างเจ็บกว่า “ เรส ฉันก็รักนาย ได้ยินไหม เรส เรส !!! “
“ นึกถึงเรสอยู่เหรอโซมี่ “ เสียงกวนๆของซาตานแห่งป้อมอัศวินปลุกเธอตื่นจากภวังค์                                                        
ลูคัสยืนยิ้ม ในขณะที่ลอเรนซ์กับชิวาสนั่งจิบน้ำชากันอยู่
“มากันครบเชียว”ผู้หญิงคนเดียวยิ้มยกมือขึ้นปาดน้ำตา “ก็วันนี้มันครบรอบวันตายเรส”
ลูคัสบอก ต่อด้วยชิวาส ” แล้วมันก็เวรเธอเลยไม่อยากให้อยู่คนเดียว “ “ ถ้าไม่เป็นไรแล้วฉันจะได้ไปนอน” เดอะ พรีส ออฟ แอเรียส อย่างลอเรนซ์ตัดบท
    “ อื้อ ไปเหอะ พวกนายด้วย ขอบใจนะ”โซมาเนียตอบพร้อมกับหันไปหาอีก2หนุ่ม  พออีก3ผู้คุมกฎขึ้นไปนอน 1 สาวจากซาเรส ก็หันกลับไปหาแสงจันทร์
    “ ราตรีสวัสดิ์นะ เรส ฉันรักนายนะ” โซมาเนียยิ้มกับแหวนก่อนจะหันหลังตามเพื่อนๆไป
    “ ฉันก็รักเธอโซมาเนีย “ เสียงกระซิบตอบจากสายลมที่เฝ้ามองหญิงสาวขึ้นบันไดไป

เพราะฉันเธอเลยต้องเป็นแบบนี้
ขอโทษนะคนดีที่ต้องเจ็บเพราะฉัน
ฉันรักเธอและจะรักทุกคืนวัน
จะคิดถึงมันวันเวลาอันทรงค่าที่มีเธอ
--  จบ  --
__/|\\__ขอขอบพระคุณทุกท่านที่(ทน)อ่านจนจบ ค่ะ ฝากเม้นท์ด้วยนะค่ะ__/|\\__
~ # PeNGuiNNaRaK # ~

**  หมายเหตุ
ปัจจุบันนี้พวกโซมาเนียอยู่ปี6ค่ะ เรส ต า ย ตอนปี3 ส่วนพวกนักเลงถูกโซมี่อัดตอนปี2ค่ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++