คำที่จะใช้ในชีวิต

เนื้อเรื่อง

หากไม่รู้จักตัวเอง  เที่ยวเอาตัวเองไปเปรียบกับคนโน้นคนนี้  ไม่นานก็จะเห็นตนเองน่าเกลียด
กำลังทำหนังสั้นอยู่ แต่บทไม่ผ่านซะที และเข้ามา Fw คำดีๆน่ะ ไม่มีอะไรหรอก อ่านไปก็ซ้ำกะคนอื่นนะ แต่ยังไงก็ขอขอบคุณเจ้าของความคิดนะ ถ้าทำเป็นหนังออกมาได้ ก็ขอบคุณหลายๆเด้อ
หนังสือ  คนรู้ใจ 2  ของ ศ.ดร.นายแพทย์วิทยา  นาควัชระ
8 ก.ค. 46

- อย่าเดินนำหน้าฉัน  ฉันไม่อาจเดินตาม
  อย่าเดินตามหลังฉัน  ฉันอาจจะไม่นำทาง
  แต่จงเดินเคียงข้างฉันและเป็นเพื่อนกับฉันเถิด
หนังสือ  คนรู้ใจ 2 ของ ศ.ดร.นายแพทย์วิทยา  นาควัชระ
8 ก.ค. 46
- มีแต่วันนี้ที่มีค่า  ไม่มีวันหน้าวันหลัง  เมื่อวานก็สายเกินแก้  พรุ่งนี้ก็สายเกินไป
อ.เพียงใจ   บุญประสาท
[จำวันที่ไม่ได้]
เพราะเรามักคิดว่า  \'จุดหมาย  ก็คือการเดินไปให้สุดปลายทาง\'
…แต่เคยทบทวนให้ดีมั้ยว่า..
จุดหมาย  อาจไม่ได้รอเราอยู่ที่นั่น…เสมอไป

อย่าสนใจว่า..เมื่อไหร่จะสุดปลายทาง  อย่าสับสนและเดินไปทางนั้น
ที่ต้องใส่ใจในการไปให้ถึงคือ  จุดหมาย  ต่างหาก

…บนถนนสายนี้…
สิ่งหนึ่งที่เรารู้ดีและฝากความหวังไว้คือ…จุดหมาย
แต่อีกสิ่งที่เราไม่รู้และคาดเดาไม่ได้เลยคือ…ปลายทาง

มีคนเดินไปจนสุดปลายทางโดยไม่พบจุดหมายตั้งเท่าไหร่….
และคนที่พบจุดหมายโดยที่เส้นทางยังไม่สิ้นสุดอีกเท่าไหร่….
ถามตัวเองว่าจะเดินไปเพื่อสิ่งไหน  แล้วค่อยมุ่งหน้าไปก็ยังทัน
มันไม่เสียเวลาเท่าการเดินไปทั้งที่ยังสับสนอยู่

“ทุกย่างก้าวของฉัน  ก็ด้วยความหวังจะไปให้ถึง ‘จุดหมาย’
ไม่ใช่เพียงแค่ให้สุดปลายทาง….”