เวอร์ปัยแม่

เนื้อเรื่อง

==> มีครอบครัวหนึ่งอยู่บ้านนอก

มีลูกสาวคนนึง  พอลูกสาวโตเป็นสาว

ก็หนีเข้ากรุงเทพ

จนกระทั่งได้แต่งงานมีครอบครัว

ที่กรุงเทพกับลูกผู้ดีมีตระกูล

วันหนึ่งสามีนึกขึ้นมาว่าอยากไปเยี่ยมแม่ที่บ้านนอกบ้าง

เพราะมีแต่ส่งเงินไปให้ แต่ไม่เคยเจอหน้าแม่ยายเลย

ก็เลยชวนเมียตัวเอง

==>\"เพ็ญ เรากลับบ้านเพ็ญไปเยี่ยมแม่ดีมั้ย?\"

=เพ็ญได้ยินก้อตกใจ   ! กลัวว่าสามีจะไปเห็นการพูดการจาที่บ้านของตนเอง

เพราะว่าเคยอยู่ที่นี่การพูดการจาก็เป็นอีกแบบนึง

ที่บ้านก็อีกแบบนึง  จึงกลัวว่าสามีจะรับไม่ได้เมื่อไปเห็นที่บ้าน

จึงบอกสามีว่า  

==>\"เอ่อ คุณพี่ เพ็ญว่าเราค่อยกลับช่วงกลางเดือนดีมั้ยคะ?\"

สามีก็ไม่เรื่องมาก  ก็ตอบตกลง ==>\"โอเค  งั้นกลางเดือนค่อยกลับแล้วกันนะ\"

               ==สองวันผ่านไป==

เพ็ญได้อยู่ที่บ้านแม่ตัวเองแล้ว เพราะแอบกลับมาหาแม่ร่วงหน้า

เพื่อจะกลับมาเตือนแม่ให้พูดสุภาพหน่อย

==>\"แม่ๆ กลางเดือนสามีหนู จะมาเยี่ยมแม่ที่นี่  แม่ต้องพูดสุภาพหน่อยนะ\"

แม่ก็เลยถามขึ้นว่า\"แล้วพูดสุภาพเนี่ยต้องพูดยังไงล่ะ?\"

ลูกสาวก็บอกแบบสรุปรวมๆ \"แม่ก้อพูดหั้ยมี  คุณ   นำหน้าสิ เช่น คุณลูก  ก็สุภาพแล้ว

แต่ห้ามมีกูมีมึงแค่นั้นแหละ\"

แม่ก็หัวไวมาก  ถึงบางอ้อเลย  

==>\"อ๋อ  พูดสุภาพเนี่ยไม่ยากอย่างที่คิดเลยน้อ\"

พอถึงวันจริงสามีพ่อแม่สามีและเพ็ญ

ก็มาถึงบ้านพังคอง(บ้านนอกอ่ะหุหุ)ที่ๆแม่ของเพ็ญอยู่

พอมาถึงแม่ก็เลยเรียกเพ็ญทันทีเพื่อเป็นการทดสอบ

==>\"คุณลูกมาถึงแล้วหรอ คุณแม่คิดถึงมาก\"

ซิ้วๆๆๆไป๊.. ไปสิคุณหมา (มามันนอนขวางทางอ่ะคุณแม่เลยไล่หุหุ)

พอตกเย็นทำอาหารแม่เลยบอกเพ็ญมาช่วยทำอาหาร

==>\"คุณลูกๆ   ช่วยไปหยิบคุณกะทิ  ไปเทใส่คุณกะทะ ที่ตั้งบนคุณเตา หน่อยสิ\"

พอ  พ่อกับแม่สามีได้ยินก็แอบคิดอยู่ในใจโห   \"อารัยจะผู้ดีเวอร์ขนาดนั้นอ่ะ\"

ความลับก้อเลยแตกจนด้ายยยยยยยยยยยยยย  



===>จบแล้วคร้าบ<===
อ่านแล้วอย่าลืมโพสเอาไว้ด้วยนะคร้าบ