...กว่าจะเป็นดาว...

เนื้อเรื่อง

ในช่วงที่กำเนิดโลกของเราระยะแรก...
ยังไม่มีมาอันซึ่งมนุษย์หรือสัตว์ใดๆ...
ทุกสิ่งทุกย่างบนโลกล้วนมีชีวิตจิตใจ...
ไม่ว่าจะเป็น ต้นไม้ ใบหญ้า ภูเขา หรือพื้นดิน...

มีก้อนหินก้อนหนึ่ง...
แอบรักท้องฟ้าที่แสนสวยงาม...
แต่ก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้...
นอกจากแหงนหน้ามองเธอ...
มองเธอเป็นอยู่คู่กับ...
นายดวงอาทิตย์...

\" มีสถานะเป็นก้อนหินเหมือนกัน...
แต่ทำไมเราไม่ได้อยู่กับท้องฟ้านะ...T_T \"
ก้อนหินน้อยใจ...
\" หรือว่าเราไม่มีไฟวะ...O_o \"
ก้อนหินเริ่มสงสัยตัวเอง...

ก้อนหินจึงได้แต่รอ...
รอสักวันเมื่อยามที่ท้องฟ้าไม่มีใคร...
และหวังว่าเธอจะมองลงมาข้างล่าง...
มองเห็นก้อนหินก้อนนี้...
รอเธออยู่...

สายลมเป็นเพื่อนสนิทของก้อนหิน...
และทนเห็นเพื่อนตัวเองเจ็บไม่ได้อีกต่อไป...
จึงตัดสินใจ...
นำเรื่องทั้งหมดไปบอกกับท้องฟ้า...

ท้องฟ้าแปลกใจมาก...
แต่เธอก็ดีใจมากเช่นเดียวกัน...
เพราะความจริงแล้ว...
ท้องฟ้าเองก็มีความรู้สึกดีๆให้กับก้อนหิน...
แต่ด้วยความเหงาที่อยากมีใคร...
+ กับความใกล้ชิดที่ได้เจอกันทุกเช้า...
ทำให้เธอตัดสินใจเป็นแฟนกับดวงอาทิตย์นั่นเอง...

ท้องฟ้านำเรื่องนี้ไปปรึกษากับดวงจันทร์...
และให้ดวงจันทร์ช่วยปกปิดเป็นความลับ...
เพื่อมิให้ดวงอาทิตย์ล่วงรู้...

สายน้ำจอมปากพล่อยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด...
ระหว่างที่ดวงอาทิตย์กำลังโผล่ขึ้นจากผิวน้ำ...
เจ้าสายน้ำก็เล่าเรื่องราวให้ดวงอาทิตย์ฟัง...
นี่กระมังเป็นเหตุให้อะไรๆที่ไม่ดีเกี่ยวกับการพูดจา...
จึงนำไปเปรียบกับน้ำเสมอๆ...
เช่น \" ปั้นน้ำเป็นตัว \", \" น้ำท่วมปาก \", \" ชักแม่น้ำทั้งห้า \"
    
เรื่องราวจากสายน้ำ...
ทำให้ดวงอาทิตย์โกรธมาก...
และการที่ดวงอาทิตย์โกรธ...
ทำให้มีกระทบต่อโลก...
โดยวันนี้จะร้อนกว่าปกติมาก...
ทำให้ต้นไม้ ใบหญ้า ภูเขา พื้นดิน...
ต่างก็บ่นเป็นเสียงเดียวกัน...

ดวงอาทิตย์ถามเอาความจริงจากท้องฟ้า...
ท้องฟ้าอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบ...
ดวงอาทิตย์จึงเค้นหนักเข้าอีก...
แต่ท้องฟ้าก็ยังไม่บอกอยู่ดี...

จวบจนกระทั่งใกล้พลบค่ำ...
ดวงจันทร์ขึ้นแล้ว...
แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังหน้าด้าน...
เค้นความจริงจากท้องฟ้าอยู่...

การที่ดวงอาทิตย์ทำO.T. ...
เป็นเหตุให้สมดุลของธรรมชาติแปรไป...
ต้นไม้ ใบหญ้าแห้งกรอบจนใกล้จะตาย...
ยอดภูเขาระเบิดออกเป็นลูกไฟ...
พื้นดินแยก แตกระแหงไปทั่ว...

ดวงจันทร์เห็นท่าจะไม่ดี...
จึงฝากบอกสายลมให้ไปบอกก้อนหิน...
ว่ารีบมาช่วยปกป้องท้องฟ้า...
และหยุดความงี่เง่าของดวงอาทิตย์ที...

ก้อนหินจนปัญญากับคำขอมาก...
เพราะไม่รู้ว่าจะไปช่วยอย่างไรได้...

สายลมเกิดนึกวิธีหนึ่งขึ้นมาได้...
เพียงแต่มันต้องแลกกับชีวิตของก้อนหินเลยทีเดียว...

ท้องฟ้าได้ยินสิ่งที่สายลมบอกกับก้อนหิน...
จึงร้องห้ามมิให้ก้อนหินขึ้นมา...

สายน้ำจอมปากพล่อยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด...
ก็สำนึกในความผิดของตัวเอง...
จึงออกมาแสดงตัวเพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่ตนทำไป...

และก้อนหินก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะขึ้นไปด้วยวิธีของสายลม...

สายลมจึงรีบหมุนตัวบิดเป็นเกลียวด้วยความเร็ว...
พัดพาสายน้ำและก้อนหินขึ้นไปยังบนท้องฟ้า...
โดยมีดวงอาทิตย์เป็นเป้าหมาย...
นี่กระมังเป็นเหตุให้เรียกสายลมที่หมุนเป็นเกลียวว่า \" พา – ยุ \"
( เพราะสายน้ำจอมปากพล่อยช่าง - ยุ - แหย่ )

ดวงจันทร์หลับตาปี๋ ลุ้นสุดขีด...
ส่วนท้องฟ้าก็มองเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิด...

\" โครม \"
เสียงดังสนั่นก้องจักรวาล...

ด้วยความเย็นของสายลมและสายน้ำ...
ทำให้เปลวเพลิงจากดวงอาทิตย์มอดไปชั่วขณะ...
ระหว่างนั้นก้อนหินก็พุ่งเข้าชนดวงอาทิตย์เข้าอย่างจัง...

ดวงอาทิตย์มีความรู้สึกเพียงคันๆ...
แต่ก้อนหินก้อนนั้น...
กลับแตกกระจุยกระจายเป็นเศษเล็กเศษน้อย...
และลุกไหม้ไปด้วยเปลวไฟจากดวงอาทิตย์...

ก้อนหินบอกกับดวงอาทิตย์ว่า...
\" อย่าทำให้ท้องฟ้าเจ็บเลย...
เพราะผมอยู่ข้างเธอเหมือนนายไม่ได้...
ผมรักท้องฟ้า แต่อยู่ไกลกันเหลือเกิน...
และผม…มาหาเพื่อ…พูดแค่นี้ล่ะครั..บ... ~ . ~ \"

ดวงอาทิตย์ได้ยินดังนั้น...
ก็เห็นถึงความตั้งใจจริง...
จึงขอโทษก้อนหินที่กำลังจะสิ้นใจ...
ขอโทษท้องฟ้าที่กำลังร้องไห้...
พร้อมทั้งยินดีที่จะไม่ยุ่งกับท้องฟ้าอีก...
และดวงอาทิตย์ก็ตกดินไป...

สายน้ำที่ถูกสายลมพัดพาขึ้นไป...
กระจายเป็นละอองเม็ดเล็กๆ...
ตกลงมายังโลก...
ให้ความชุ่มชื้นแก่ต้นไม้ ใบหญ้าที่กำลังจะตาย...
และดับความร้อนให้กับภูเขา และพื้นดิน...
นี่กระมังคือปรากฎการณ์ฝนตกครั้งแรกในโลก...
ที่นักวิทยาศาสตร์เขาคาดการณ์กันไว้...

พอตกกลางคืนเศษก้อนหินที่ลุกไหม้เหล่านี้...
ถูกเรียกว่า \" ดาว \" เพราะเคยอยู่ข้างล่างมาก่อน...

ดาวอยู่คู่กับท้องฟ้าตลอดทั้งคืน...
ไม่เชื่อลองดูคืนนี้สิ...^_^
แม้กระทั่งตอนกลางวันก็ตาม...
แต่เรามองไม่เห็นดาวในตอนกลางวัน...
เพราะแสงอาทิตย์มีมากกว่าแสงดาว...

มีบ้างที่ท้องฟ้าอยากเจอกับดาวก่อนเวลาอันสมควร...
ดวงอาทิตย์ก็ยินยอมที่จะให้ดวงจันทร์เข้ามาบดบังแสง...
เพื่อให้ฟ้ามืดเสมือนกลางคืนในเวลางานของตน...
นี่กระมังที่เขาเรียกกันว่า \" สุริยุปราคา \"

แต่จะอย่างไรก็ตาม...
ท้องฟ้าและก้อนหินก็ได้อยู่ด้วยกัน...
อย่างสมใจปองแล้วล่ะครับ...เย้ !!
( = ^ _ \' = )