กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าชายท้องฟ้าที่คอยคุ้มครองฟ้าอันว่างเปล่า  และมีเจ้าหญิงพื้นดินที่คอยดูแลสิ่งที่มีชีวิตต่างๆที่อยู่บนพื้นดิน
เจ้าชายชอบความว่างเปล่าส่วนเจ้าหญิงชอบความสวยงาม    วันหนึ่งเจ้าชายเห็นเศษฝุ่นผงปลิวว่อนมาที่ท้องฟ้าของตนเจ้าชาย  จึงกล่าวว่าเจ้าหญิงว่า  เจ้าดูแลพื้นดินของเจ้าอย่างไรถึงทำให้ฝุ่นปลิวมาบนฟ้าได้  เจ้าหญิงจึงโกรธมากจึงโยนก้อนหินใหญ่สีเหลืองขึ้นไปบนท้องฟ้า
เจ้าชายโมโหเช่นกัน จึงทุบก้อนหินห้อนนั้นให้เป็นชิ้นเล็กๆหวังว่า จะให้ตกลงมาที่พื้นดินแต่มันไม่ตกลงมาแต่มันยังลอยคว้างอยู่
แต่ก่อนท้องฟ้าที่เคยสว่างตลอดแต่เมื่อเจ้าชายนั้นโมโหเมื่อไรท้องฟ้าก็จะดับ  แต่เจ้าชายจะอารมณ์ดีเมื่อฟ้าสว่างไม่เห็นก้อนหินก้อนใหญ่และเล็กเมื่อเจ้าชายอารมณ์ดีเป็นพิเศษ  วันหนึ่งเจ้าหญิงได้จากไปเจ้าชายถึงแม้จะไม่ชอบเจ้าหญิงเท่าไรเเต่ก็เศร้าใจที่เจ้าหญิงจากไป
เจ้าชายจึงให้ท้องฟ้ามืดทุกวันเพื่อที่จะให้เจ้าหญิงได้เห็นดาวและจันทร์(ชื่อนี้เป็นชื่อของเจ้าหญิงและเจ้าชายซึ่งเจ้าชายได้ตั้งชื่อของจันทร์ซึ่งเป็นชื่อของผู้หญิงแทนก้อนหินก้อนใหญ่ส่วนดาวเป็นชื่อเจ้าชายแทนพวกก้อนหินก้อนล็กๆพวกนั้น)  บางทีเจ้าชายร้องไห้คิดถึงเจ้าหญิงจนดาวร่วงหลนมาจากฟ้า  คุณลองมองดูซิคะเจ้าชายเขาไปนั่งอยู่ที่ดวงจันทร์และบางทีเจ้าหญิงก็ไปคุยกับเจ้าชาย  จนคนบนโลกเรียกเจ้าชายและเจ้าหญิงว่า  ตายาย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น