เนโร่กะบ้านขนม

เนื้อเรื่อง

\"จากนั้นทั้ง2ก็ได้กลับบ้าน\" \"เอาล่ะจบแล้วนะนีโร่นอนได้แล้ว\" เด็กชายพูดพลางพยุงน้องขึ้นไปนอน \"ฮะ พี่เนโร่\"น้องชายพูดขึ้นพร้อมกับหลับลงภายในพริบตา เรานอนบ้างดีกว่าเนโร่คิด รุ่งเช้า....\"สวัสดีครับ คุณแม่ ผมไปก่อนนะครับ\"\"จ้า โชคดีน้า\" เนโร่วิ่งไปพลางฮัมเพลง  -----แว้บ---- \"อ้าวที่นี่?มีงานโรงเรียนเหรอ แต่กลิ่นขนมห้อมหอม\" \"ว้ากกก\"เนโร่รีบวิ่งไปหาเจ้าของเสียงด้วยความอยากรู้ ว่าใครทะเลาะกับใคร  \"เหวอออ อลิส??\"ถึงตาเนโร่ร้องบ้าง\"เนโร่ บอกชั้นมาเดี๋ยวนี้น้า ว่าที่นี่คือที่ไหน\"\"แล้วชั้นจะไปรู้เหรอ ชั้นเองก้อยากรู้เหมือนกันนะ\"เนโร่ตวาดกลับไป ไม่ต้องห่วงอลิสที่ว่า คือ เพื่อนสาวสุดแก่นแก้วของเนโร่เอง \"แต่ที่นี่หอมดีนะ\"เนโร่เอ่ยพลางน้ำลายยืด
\"เชอะ ยังกะเรื่องบ้านขนมอะไรนั่นน่ะ\"อลิสพูดพร้อมกับเชิดหน้า เนโร่มองอย่างเอือมระอา \"เนโร่เราตามกลิ่นนี้ไปกันเถอะ\" อย่าคิดมาก.....อลิสตื่นสายเลยไม่ได้กินข้าวเช้ามา สักครู่ก็ถึงต้นตอของกลิ่นมันเป็นบ้านที่ทำด้วยขนม เผลอแปปเดียวอลิสก็เข้าไปแทะ ---แอ้ด---ประตูบ้านเปิดอย่างช้าๆ ร่างของยายแก่พูด \"สวัสดีจ้ะ ท่าทางจะหิวกันนะ\"ยายแก่พูดพร้อมกับแสยะยิ้มให้เห็นฟันหลอและผุของเธอ อึ๊ย รู้สึกสยองยังไงชอบกล เนโร่คิด \"อะไรนะจ๊ะ\"ยายแก่พูดยังกับว่าอ่านใจเนโร่ออก\"เชิญเข้ามาสิจ๊ะ\"ยายแก่เอ่ย\"เอ่อ..คือว่า แบบว่า\"เนโร่พูดไม่ออกเพราะสายตาของยายแก่จ้องเขม็งมาที่เนโร่ ยายแก่ยิ้มหวานพร้อมกับพูดว่า\"เข้ามาเถอะ เพื่อนหนูคนนั้นเดินไปรอที่โต๊ะอาหารแล้ว\"ยัยอลิสT^Tเนโร่แทบร้องไห้เพราะจำใจเดินเข้าบ้านตามอลิส \"อ้าวเนโร่เป็นไร\"อลิสถามเนโร่ ยังมีหน้ามาถามอีกยัยอลิส เนโร่คิด --ฮ้าว--หลังจากกินเสร็จ จู่ๆก็ง่วงขึ้นมาเฉยๆ\"ง่วงเหรอ?\"ยายแก่ถาม\"ครับ รบกวนด้วยครับ\"จากนั้นเนโร่ก็ล้มฟุ้บลงบนเตียงที่ยายแก่เตรียมให้ เมื่อยายแก่กลับมาเก็บโต๊ะก็พบว่า...อลิสหลับคาโต๊ะเนื่องจากกินมากไป ลุกไม่ได้  --ฮึ้บ--ฮึ้บ--ยายแก่ลากอลิสจากโต๊ะถึงเตียง แฮ่ก แฮ่ก เกือบตายยายแก่คิด และดำเนินการตามแผนที่เตรียมไว้ --ฮ้าว--อ้าวที่นี่ที่ไหนเราจำได้ว่าเรานอนบนเตียงนี่ แล้วนี่ลูกกรงอะไรเนี่ย เนโร่คิด ฮ้า คุก เนโร่ได้สติเต็มที่แล้วพร้อมร้องขอความช่วยเหลือ แต่เพราะฤทธิ์ยาทำให้ไม่มีแรง \"เฮ้ออลิสเป็นไงบ้างน้า\"เนโร่พูดด้วยเสียงเอื่อยๆ ทางด้านอลิส\"อะไรกันจะมาใช้ชั้นงั้นเหรอ?เร็วไปล้านปีม้าง\"อลิสตะโกนลั่นบ้าน \"ชั้นบอกให้แกล้างจาน\"ยายแก่ตะคอกกลับ\"เป็นที่ไหนล่ะ เป็นแม่มดก็ไม่กลัวหรอกนะ เนโร่ไปไหนล่ะจะได้กลับกลับกันซะที\"ไม่ปล่อยให้กลับกันง่ายๆหรอกหน่า\"จากนั้นยายแก่เริ่มวิ่งไล่อลิส ฮึ รู้จักอลิสคนนี้น้อยไปซะแล้ว อลิสคิดพร้อมกับวิ่งไปรอบๆบ้านและทำบ้านพังไปเป็นแถบๆ \"หน็อย\"ยายแก่เริ่มมีน้ำโห\"ตายยยย\"ยายแก่เริ่มร่ายเวทย์ แต่อลิสหลบได้ตลอด ยายแก่โมโหร่ายเวทย์ลูกไฟขนาดยักษ์ แต่อลิสก็หลบได้อีก ลูกไฟไผบ้านยายแก่ ยายแก่ตกใจ ทั้งโกรธทั้งตกใจจึงทำอะไรไม่ถูก
ไฟจึงภายในพริบตา ด้วยความมือไวของอลิสจึงหยิบกุญแจติดมาด้วย ฝ่ายเนโร่เห็นควันไฟจึงคิดว่า ยัยอลิสไปทำอะไรกับยายแก่เนี่ย \"มาแล้วๆ^o^รอแปป เดี๋ยวชั้นจะช่วยเอง\"\"ละ แล้วเธอรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี่?\"\"ทำตามลางสังหรณ์ของอลิส\"อลิสยิ้มอย่างภูมิใจ \"อ๊า--ยายแก่ เร็ว
อลิส\"\"นายนี่ขี้โวยวายจริง เอาล่ะออกไปห่างๆประตูนะ\"อลิสพูดพร้อมกับยืนขึ้น \"หาO_O\" ----ย้าก---- ตูม เท้าของอลิสลงเข้าเต็มๆประตู \"อึ๊ย\"เนโร่หน้าซีด อลิสจับมือเนโร่วิ่ง ยายแก่วิ่งตามแทบตามทันแล้ว \"อ๊า\"ทั้งสองร้องขึ้น ----แว้บ---- \"เนโร่ตื่นๆ\" \"หา ยายแก่\" \"ยายแก่ที่ไหนแม่เอง\" \"อ้าว\"เพล้งเนโร่หน้าแตก ขณะเดินไปโรงเรียน\"เนโร่ อรุณสวัสดิ์จ้ะ\"\"ใครอ่ะเสียงหวานดีจัง\"--ควับ--เนโร่หันไป O_o
\"อะ อลิส\" \"ชั้นเอง เมื่อคืนสนุกเนอะ\" จากนั้นอลิสก็เดินไป ปล่อยให้เนโร่งง เพราะวันนี้อลิสดูเป็นกุลสตรีมากขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าความฝันเปลี่ยนแปลงคนได้ถึงขนาดนี้...
                                                                                           จบ