เช้าที่มีฝนตกลงมาตลอดสาย เป็นที่รู้กันว่า  เมื่อไหร่ก็ตามที่มีฝน หลังฝนสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ...
                                                            \"สายรุ้ง\"
ร่างผอมบางขยับตัวลุกจากเตียง พร้อมเอื้อมมือขาวซีดนั้น หยิบกระดาษเเผ่นเล็กๆ ที่มีเเต่รอยยับขึ้นมาอ่าน
\"มีชีวิตอยู่กับความเป็นจริงเถอะนะ\" เค้าอ่านมีมันอยู่ซำๆประโยคเดิม
จากนั้นก็หลับตานิ่ง เขาเริ่มคิดว่า..เมื่อตื่นขึ้นมาทุกเช้าที่ฝนตก\"เค้าอ่านประโยคนี้มานานเท่าไหร่เเล้วนะ\"
เค้าวางกระดาษเเผ่นนั้นเบาที่สุดเเละยิ้มให้มัน มันเป็นสิ่งทีเค้าต้องทำทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน
ฝนได้หยุดตกเเละปรากฏรุ้งในระหว่างทางที่จะไปโรงเรียน เเวบนึงที่เค้าเกิดความคิดว่า...ใต้รุ้งนั้นต้องมีสมบัติลำค่าอยู่เเน่...
ปรากฏร่างของเด็กผู้หญิงหน้าตาดี สูงโปร่ง รูปร่างผอมบาง อายุราวเด็กมัธยมต้นน่าจะได้ ยืนยิ้มให้เค้าอยู่เเต่ไกล ภาพเบื้องหลังของเธอคือ [B]สายรุ้ง[B] เค้ามองภาพผู้หญิงคนนั้นจนเด็กคนนั้นลับตา ความรู้สึกเวลานั้นเมื่อมีเด็กคนนั้นในสายตา มันเหมือนเค้าพบสิ่งที่หามานาน
เค้ากลับมาในโลกที่ต้องเป็นไปทุกวัน นั้นคือ การเป็นคนที่สมบูรณ์เเบบเเบบที่..คนส่วนมากไม่สามารถเป็นได้..
\"ครูภูมิใจในตัวเธอมากนะ ทั้งหน้าตาดี เรียนเก่งดูสิ สอบได้คะเเนนดีอีกหล่ะ\"
\"กรี๊ด!!คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งหล่อ กีฬาก็เยี่ยม เพอร์เฟ็คสุดๆเลย\"
นั้นคือตัวอย่างประโยคในความเป็นจริง ที่เค้าต้องมาทนนั่งฟังทุกวัน เค้ารู้อยู่เเก่ใจว่า [B]เค้าไม่ใช่คนสมบูรณ์เเบบอะไร[B]
ม้านั่งตัวเก่า ข้างถนนที่มีรถวิ่งขวักไขว่ เค้านั่งอยู่คนเดียวพร้อมมองไปทางที่พบเด็กผู้หญิงคนนั้นเมื่อเช้า...
\"ฟ้าเริ่มครึ้มอีกเเล้ว ขอนั่งด้วยคนนะค่า\" เสียงใสๆ พูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มสดใส
\"เชิญครับ\"เค้าตอบรับโดยไม่มองหน้าเด็กสาว เเต่ถึงอย่างนั้น เค้าก็รู้สึกว่ามีบางอย่างที่เค้าคุ้นเคยจากเสียงนั้น
เวลาผ่านไปนานเเค่ไหนน่ะ ที่เค้านั่งอยู่บนพื้นที่ชื้นเเฉะหลังฝนตกกับเด็กผู้หญิงคนนี้...
\"คุณชอบรุ้งไหมค่า?\" เสียงใสๆถามมา ทำลายความเงียบ
\"อืมผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เพราะเวลาเห็นรุ้งฝนต้องตกก่อน มันทำให้เราเปียก มันทำให้เราท้อ มันทำให้ผมเห็นอะไรพล่ามัว มันทำให้ผมรู้ว่า..ทุกคนไม่รักผม เเม้เเต่ความรักมันยังหนีไป\"
\"เเย่จัง!!ฉันกะจะบอกความลับของฉันให้ฟังเเล้วเชียว\"
\"ความลับอะไรหล่ะ\"
\"มันเป็นความลับจากสวรรค์คุณต้องสัญญานะว่าจะไม่บอกใคร\"
ผมสัญญา
\"ที่ปลายรุ้ง..มีสมบัติลำค่าอยู่อย่างนึง นั้นคือ........ความรัก........ คนที่ไม่ศรัทธาในความรักเเล้ว ความรักก็ไม่มีที่อยู่ เฉกเช่นคุณ ความรักไม่ได้ทิ้งคุณ เเต่คุณกำลังหนีความรัก คุณคิดว่า ทุกคนไม่รักคุณไม่ใช่หรอก เพราะคุณไม่เคยลองเอาใจสัมผัสความรู้สึกที่คนอื่นมีให้คุณต่างหาก ถ้าคุณลองขยับผ้าที่ปิดตาตัวเองอยู่สักนิดเเล้วจะพบว่าความรักอยู่ข้างคุณตลอดเวลา\"
ความเงียบเข้าครอบงำอีกครั้ง ชายหนุ่มนั่งนิ่งพร้อมใช้ความคิดตรึกตรองในสิ่งที่เด็กสาวพูดมา...
\"ฉันคงต้องไปเเล้วหล่ะ มีคนต้องการฉันอีกมาก\"
\"เดี๊ยว!!ผมจะพบคุณได้ที่ไหน\"
\"ลองมองไปที่หัวใจสิ ฉันอยู่ข้างคุณตลอดเวลา\" เด็กสาวตอบด้วยเสียงที่เบาด้วยเสียงที่เหมือนอยู่ไกลมาก
\"คุณเป็นใครกันเเน่\"ชายหนุ่มตัดสินใจเงยหน้าขึ้นมามองเด็กสาว พร้อมถามอย่างกำลังค้นหาคำตอบ
\"ฉันคือความรัก\"
เเละภาพของเด็กสาวก็หายไป.......เหลือไว้เพียงภาพสายรุ้งที่อยู่เบื้องหน้า
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*จบ*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น