เรื่องนี้ที่ว่าด้วยความรัก กับ ผู้หญิงหัวใจขยะ - เรื่องนี้ที่ว่าด้วยความรัก กับ ผู้หญิงหัวใจขยะ นิยาย เรื่องนี้ที่ว่าด้วยความรัก กับ ผู้หญิงหัวใจขยะ : Dek-D.com - Writer

    เรื่องนี้ที่ว่าด้วยความรัก กับ ผู้หญิงหัวใจขยะ

    ก้อเป็นเรื่องที่ไม่มีวันที่จะอยากลืม แต่ไม่รู้ว่าทำไมเริ่มลืมซะแล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    327

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    327

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  29 มิ.ย. 47 / 10:17 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เรื่องที่ว่าด้วย\"ความรัก\"กับ\"ผู้หญิงหัวใจขยะ\" เปล่านะค่ะอย่าเพิ่งแอนตี้ ไม่ได้กล่าวหาว่าผู้หญิงเป็นผู้หญิงขยะหรอกนะค่ะ สำหรับชื่อเรื่อง ที่ว่าด้วย \"ความรัก\"กับ\"ผู้หญิงหัวใจขยะ\" สาวไหนฟังก้ออย่าเพิ่งโวยกันนะค่ะ ก้อนะ...ผู้หญิงหัวใจขยะ สำหรับเรื่องนี้ก้อคงเป็นเรื่องราวต่าง ๆที่เกิดขึ้นกับสาวเจ้านั้นแหละนะ อยากรู้ใช่มั้ยว่าเรื่องราวที่ว่านั้นมัน เป็นยังไง ก้อติดตามกันได้เลยนะค่ะ อ่ะ...อ่ะ.. แล้วที่สำคัญอ่านแล้วช่วยกรุณาติชมนะค่ะ เพราะว่าคำติชม มันสามารถสร้างแรงและกำลังใจสำหรับคนเขียนได้ดีที่สุดเลยละค่ะ ด้วยความจริงใจ \"ผู้หญิงหัวใจขยะ\" ถ้าต้องบรรยายเรื่องราวตั้งแต่ต้นเขียน 3 ปี ก้อไม่มีจบแน่นอนเลยค่ะ เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลย ดีกว่านะ เรื่องนี้ก้อขอเป็นนางเอกสักเรื่องก้อแล้วกัน (แบบว่าเรื่องจริงร้ายมาเยอะเลยหล่ะ) ว่าเริ่มกันที่ นางเอกของเรื่องเลยนะ สาวที่ไม่สวยเอาซะเลยสิ แต่ชื่อน่ารักชะมัด เรียกง่าย ๆว่า \"จูน\" ค่ะสาวน้อยสดใส (เอ๊ะ..หรือเปล่านะ ลืมแล้วอ่ะ) กับความรักครั้งแรก กับเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่มีชื่อว่า \"เต้\" หรือว่านายถั่วตัด คนดีนั้นเองหล่ะไม่ต้องงงนะค่ะ ชื่อแรกนะชื่อเขาจริง ๆค่ะ แต่ชื่อหลังนะ จูนเขาแอบตั้งให้แล้วก้อเป็นชื่อที่ จูนเขาเรียก นายเต้ตลอดเลย เต้เหรอค่ะ เขาเป็นเด็กชายตัวกลม น่ารักมากเลย เก่งดนตรีด้วยเขาเล่นทั้ง กีตาร์และกลอง ก้อตรงนี่แหล่ะที่จูนเขาแอบปลื้มเอามากมายหล่ะค่ะ ก้อไม่รู้เหมือนกันนะค่ะว่าไปเริ่มชอบเต้ เขาเข้าตอนไหนกัน แต่เท่าที่รู้ก้อคือมารู้ตัวเองว่าชอบเขาเอามาก ๆ ก้อตอนที่เพื่อน ๆ ในห้องเริ่มแซวเอา นั้นแหล่ะค่ะ เต้เองก้อรู้นะค่ะ แต่ก้อเฉยเลย ไม่คิดอะไร แล้วก้อไม่ได้ว่าอะไรด้วย จำได้ว่าวันแรกที่จะบอกนะ เป็นวันที่อาจารย์เขาย้ายที่นั่ง แล้วถ้าเพื่อนอีกคนเขาไม่นั่งลงก่อน เราก้อคงได้นั่งคู่กันเลยตกลงว่าวันนั้จูน ก้อได้นั่งข้างหลังเต้ แต่ก้อมีความสุขมากเลย ก้อเลยเขียนในกระดาษเล่น ๆว่า ชอบเต้มาก ๆ เลย เต้บ้านะ มันดันหันมาแล้วก้อหยิบขึ้นดู จูนก้อห้ามไม่ไห้อ่าน แต่เต้ก้อขออ่านแล้วบอกว่า ไม่เป็นไรหรอกอ่านหน่อยนะ ตอนนั้นอยากจะพูดอยู่แล้วด้วย แต่ก้อไม่กล้า เต้ก้อกล่อมจนจูนก้อยอมให้อ่าน ความเลยแตกเลยค่ะ รู้ว่า ตอนนั้น รู้สึกว่ามีอาการหน้าร้อนเอามาก ๆ ก้อไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ก้อเลยฟลุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน ไม่กล้า มองหน้า แล้วเต้ก้อ หันกลับมาบอกว่า รู้ตั้งนานแล้ว เขารู้กันทั้งห้องแล้ว ก้อเลยสงสัยว่าเขารู้กันได้ไงทั้งๆ ที่เราเองยังไม่เคยบอกกับเต้เลย เต้ก้อเลยบอกว่า ท่าทางเธอนะดูออกง่ายจะตาย เท่านั้นแหละค่ะแทบจะหนี ออกจากห้องเลย อายมากไม่ได้อายแค่เต้หรอกนะอายเพื่อน ๆไม่รู้ว่าจะมองหน้าพวกนั้นยังไง วันนั้นก้อเลย หลบตาเพื่อนทั้งห้อง ทั้งวันเลยแต่ก้อไปเรื่อย ๆกับความรู้สึกตอนนั้น ก้อคงไม่วุ่นวายอะไรมาก แต่เท่าที่รู้ รู้แค่ว่าอยากเจอทุก ๆวัน อยากอยูใกล้ ๆตามความรู้สึกของคนแอบรักนะแหละค่ะ รักแรกคงไม่สดใสแต่ก้อ สดชื่นน่าดูเชียวหล่ะ เต้ก้อจริงใจแบบเพื่อนดี มีอะไรก้อคุยก้อเล่า แบบว่าแทบจะสนิทกัน เรียนก้อมีปรึกษา กันตลอด เต้เขาก้อเรียนใช้ได้ที่เดียว แต่ว่าจูนนะเรียนเก่งกว่าด้วยหล่ะ แล้วเหตุการณ์ก้อเริ่มปั่นป่วนจนได้ เมื่อเต้บ้านะเขาชอบเพื่อนในห้องอีกคนขอเอ่ยชื่อหน่อยนะ ต่ายค่ะ เต้เขาชอบต่าย ต่ายก้อเป็นคนน่ารักนะค่ะ แต่ก้อไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ ก้อเลยพยายามไม่คิดมาก ก้อนะเพื่อนนะค่ะ เพื่อนคำเดียวเลยที่มันยังค้ำคออยู่ก้อ เลยไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรนอกจากมองดูอยู่เฉย ๆ แล้ววันที่รู้สึกผิดที่สุด แล้วก้อเป็นวันที่เจ็บใจที่สุด ก้อเข้ามาถึงโดยที่ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเกิด ขึ้นโดยที่เราเองเป็นต้นเหตุ บริเวณกลางสนามฟุตบอล ถูกนักเรียน 6-7คนดัดแปลงให้เป็นสนามวอลเลย์- บอลขนาดย่อม โดยที่ล้อมวงตีลูกส่งลูกกัน วันนั้นเต้ก้อเล่นด้วย จูนเองก้อเลยลงเล่นด้วยค่ะแล้วพอบอล มาก้อมักจะส่งให้เต้คนเดียว แล้วความซวยก้อบังเกิดขึ้น เมื่อจูนเองก้อส่งบอลให้เต้ แต่ว่าโยนแรง เต้จึง ถอยหลังไปเพื่อจะพยายามรับลูกบอล แล้วก้อเป็นจังหวะที่เต้ หันไปชนกับเสาสำหรับขึงเน็ท ในสภาพที่หัน หน้าเข้าไปชนพอดี แต่ก้อยังไม่วาย ที่จะส่งบอลกลับมาให้เพื่อนเล่นต่อแต่ไม่หันหลังกลับมามองเลยจูนก้อ เลยกระโกนถามไปว่าเต้เป็นไรมั้ย แต่เต้ก้อยกมือโบกให้ว่าไม่เป็นไรแต่ก้อยังงงว่าทำไมไม่มาเล่น แถมไม่หัน หน้ามากลับมามองเลย จูนเลยวิ่งไปดูเขา แล้วภาพที่เห็นก้อทำเอากรี๊ดไม่ออกเลย เลือดค่ะเลือดเต็มหน้าเต้ เลย จึงตะโกนด้วยความตกใจเรียกชื่อเต้ เพื่อน ๆที่ยังเล่นอยู่ก้อเลยหันมองตามเสียงแล้วก้อวิ่งกรูกันเข้า มาดูมาดู ขอบอกว่าตอนนั้นจูนเองหน้าเสียมาก ๆเลยลืมความเกลียดเลือดไปหมดรู้อยู่แค่อย่างเดียวก้อคือ เต้อย่าเป็นไรนะ ๆ เพื่อน ๆ จึงวิ่งไปตามแล้วก้อช่วยกันพาไปส่งอาจารย์ อาจารย์จึงให้จูนเอาผ้าสะอาดมา เช็ดแผล จูนเองก้อจึงรีบกระวนกระวายทำด้วยแรงมือที่เบาที่สุด เพราะกลัวว่าเต้จะเจ็บ เช็ดอย่างเบาที่สุด เต้จึงดึงผ้าจากมือไปเช็ดเองแล้วก้อพูดว่าให้เช็ดแรง ๆ ก้อได้ ไม่เจ็บหรอกแล้วอาจารย์ก้อลงมือฉีดยาชา แล้วก้อเย็บแผล จูนเองก้อยืนอยู่ข้าง ๆ เตียงเต้ตลอดมือก้อดึงเสื้อเต้ตลอดเวลาเลยด้วยความกลัวว่าเต้ จะเจ็บ เมื่อทำแผลแล้วอาจารย์ก้อให้เต้นอนพัก แล้วจูนก้อยังคงยืนข้างเตียงตลอดเลย เท่าที่รู้ก้อคือมีคน ไปตามต่ายมา แล้วต่ายก้อรีบเข้ามาดูเต้ในสภาพที่หน้าซีดมาก ๆเลยหล่ะเท่าที่เห็นดูเหมือนจะตกใจมากด้วย เต้ก้อยิ้มให้ต่ายแล้วเขาทั้งคู่ก้อถามไถ่กันเป็นการใหญ่ แล้วถ้าใครเป็นจูนนะก้อคงรู้สึกเหมือนกันใช่ไหมค่ะว่า เป็นเหมือนส่วนเกินเลย แล้วเราจะยืนอยู่อีกทำไม ก้อเลยปล่อยมือจากเสื้อเต้ ก้อมองดูเสื้อ เต้ที่กำไว้มันยับ เอามาก ๆ เลย มองหน้าเต้ แล้วก้อต่าย แล้วจึงเดินหลบออกมา เดินมาเข้าห้องน้ำทั้งๆ ที่มือก้อแดงไปด้วย เลือดของเต้ผู้ชายที่รักหมดหัวใจ มันจุกในใจอย่างบอกไม่ถูก มันหมดแรงไปหมด ไม่อยากเห็นเลยว่าต่าย เขาห่วงใยเต้มากขนาดไหน.. น้ำตาที่ไม่ได้สั่งการมันเริ่มทำงาน มันไหลออกมามาก ยิ่งกว่าน้ำจากก๊อกที่กำลัง ล้างมือซะอีกนะ ความรู้สึกกลัวและเป็นห่วงเต้มันหายไปจนหมดสิ้น กลับมีแต่ความรู้สึกชาที่ใจ อย่างบอกไม่ ถูก เสียใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้ยินว่าเต้ให้ตามต่ายมา เราเองต่างหากที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ใกล้ ๆ ตลอดเวลาเลย ที่นายเจ็บ คนที่เป็นห่วงเป็นใยนาย นายคงไม่เห็นซินะหัวใจน้อย ๆ เริ่มตัดพ้อพร้อมกับการร้องไห้ เหมือนว่า กำลังพยายามเรียกร้องให้เขาได้เห็น ความน้อยใจมันเกิดขึ้น ปิดปะตูห้องน้ำ พร้อมกับปล่อยโฮ......หมดใจ .....หมดแรงกำลัง ร้องจนร้องไม่ออก เท่าที่รู้อยู่ในนั้นเกือบครึ่งชั่งโมงได้จึงออกมาล้างหน้า เช็ดน้ำตาแล้ว เดินขึ้นห้องเรียน ไม่หันไปมองที่ห้องพยาบาลอีกเลย นั่งคิดในห้องเรียน เกี่ยวกับเรื่องที่มันเกิดขึ้น คิดถึง หน้าซี๊ด ๆ ตกใจของต่ายแล้วเจ็บใจมาก \"ไปทำอะไรอยู่ เต้เจ็บอยู่ตั้งนานเพิ่งรู้หรือไง\" คำพูดตำหนิต่าย มากมายมันเกิดขึ้นมาในใจ แค้นที่สุดเลย แต่ก้อทำอะไรไม่ได้สักอย่าง...นั้นแหละที่เจ็บใจที่สุด หลังจากนั้น เต้ก้อหยุดเรียนไป เราเองก้อทำได้แต่โทร.เช็คอยู่ตลอดทุกวันเลยว่าเต้เป็นยังไงบ้าง กินอะไรแล้วหรือยัง กินยาหรือเปล่า ปวดแผลอยู่ไหม คำถามมันพรั่งพรูถามไถ่เต้ทุกวัน จนเต้หายดีแล้วก้อกลับมาเรียนเหมือน เดิม พร้อมกับความรู้สึกของจูนเองที่คิดว่าจะห่าง ๆเต้ เพราะว่าไม่อยากคิดมากอีกแล้ว แต่ก้ออีกนั่นแหละ เต้ก้อเหมือนเดิมกลับมาเป็นคนเดิมอีก คุย เล่น ปรึกษา กันดังเดิม เหมือนว่าเราไม่ได้คิดอะไร ก้อเลยทำตัว ห่าง ๆ ไป ไม่ได้เลยจนอ่อนใจ กลับไปเรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันอย่างเพื่อนอีก แต่ก้อไม่เหมือนเดิม ก้อคือ หัวใจนี่แหละ ทิ้งมันไปแล้วนะ ความรักของเต้ แต่กลับหยิบมันมาใส่ไว้ที่เดิมอีก ถึงจะอยู่อย่างเพื่อนคนหนึ่ง แต่สิ่งที่ทำให้กับเต้นั้นพิเศษกว่าเพื่อนคนไหน ๆเสมอเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิน เรื่องเล่นวันเกิดเพื่อนคนนี้ก้อ มีของขวัญพร้อมคำอวยพรทุกปี การบ้านเพื่อนคนนี้ก้อยอมให้เต้ลอกเป็นคนแรกเสมอ บางที่ก้อทำให้ด้วย เลย เข้าสอบเพื่อนคนนี้ก้อทุจริตส่งคำตอบให้นายทุกวิชา นายจะโดนทำโทษ เรื่องเอาหนังสือไว้ที่โรงเรียน เพื่อนคนนี้ก้อแอบเอา กลับไปที่บ้านแล้วก้อเอามาคืนนายทั้งที่หนักแสนหนัก เพราะว่านายไม่เคยเอาหนังสือ กลับบ้านเลย ที่ทำให้ก้อเพราะ เช้าขึ้นมาอาจารย์จะทำโทษนายไม่ได้ รายงายไม่ว่าต้องยากเย็นแค่ไหน เพื่อน คนนี้ก้อทำ 2 เล่มเสมอให้นายด้วย เพื่อนคนนี้ไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย ก้อเพราะมัวแต่เอาใจนายอยู่รู้บ้างไหม เหนื่อยใจนะที่ทำให้นายแต่ก้อยอมนะ เพราะอยากให้นายรับรู้มันบ้าง บางทีนายก้อทำเป็นไม่สนใจ เราก้ออ่อน ใจ เหมือนจะตัดใจ แต่พอจะตัดใจจริง ๆ นายก้อมาดีด้วยให้เรารักนายเพิ่มเข้าไปอีก บางครั้งก้อทำเหมือน ว่าเราสำคัญซะอย่างนั้น เรายังไม่เข้าใจนายเลย จะ 5 ปีที่คบที่รู้จักกันมา เรายังบอกตัวเองไม่ได้เลยว่านายจะ เอาไงกันแน่ โอ้ย..แล้วเราจะเลิกรักนายได้ไหมนะ ไม่อยากเหนื่อยเลย จนเราจบต่างคนต่างแยกทางกันเดินไป นายเองก้อยังดี กับเราเสมอ เจอเรานายก้อทักอย่างดี แต่กลับคนอื่น ๆเขา บอกว่านายออกจะหยิ่งกับพวก เขา แต่กับเรานายเรียก\"จูน\"เสมอ ไม่เข้าใจนายเลย แต่รู้ไว้นะนายถั้วตัด.....ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนเพื่อนายนะ นายอยากให้เราเป็นเพื่อนเราก้อทำให้เพื่อนายไง แต่ข้างในไม่มีคำว่าเพื่อนในใจเราเลยรู้มั้ยหล่ะค่ะเพราะว่านาย ก้อเป็นซึ่งคนพิเศษเสมอจ้า รู้ไว้ซะบ้างนะ นายถั่วตัดคนดีเอ้ย... เอาหล่ะเรื่องคร่าว ๆนำมาเล่าของหัวใจ ของจูนเขาหล่ะค่ะ ผู้หญิงหัวใจขยะคนนี้นะ ก้อเป็นขยะที่ รีไซเคิล ตัวเองสำหรับนายเสมอเลย เคยเลิกรัก เคยรัก แล้วก้อคิดว่าจะไม่รักอีก สุดท้ายก้อกลับมาอีกรักนาย อีกจนได้เป็นอยู่อย่างนี้เสมอจะ 5 ปีแล้วนะ ที่เป็นมาแต่ก้อเหมือนเดิม ที่เคยรักแล้วก้อยังมีรักให้นายอยู่ ขยะ ที่นายขยำทิ้งนะถ้านายยังคิดว่ามันยังใช้ได้อยู่นายก้อหยิบมันมาใช้ จะเป็นขยะสำหรับนาย คิดถึงนายอยู่รู้มั้ย ใครที่รู้จักนายศิรยุทธ เอี่ยมบรรณพงษ์ นายเต้นะ ก้อช่วยบอกด้วยนะว่าเพื่อนตัวดีเอามาเผาแล้วค่ะ........... \"มีความสุขกับความรักนะเต้ เพราะนายเคยทำให้ฉันมีความสุขเพราะว่าฉันได้รักนายไง\" แลกกันน จบแล้วค่ะเรื่องนี้ขอบคุณนะค่ะที่ยังติดตามมาจนจบจนได้ แล้วถ้าจะเป็นการกรุณา อ่านสปอร์นเซอร์ชีวิตของจูนหน่อยจะเป็นพระคุณมากเลยค่ะ อย่าลืมเขียนติชมนะค่ะ You may only one person to the world. But youmay also be the world to one person. ขอบคุณค่ะ คุณแม่.............................. ที่ไกลแสนไกลถึงต่างแดนกลับมาหาลูกสาวบ้างนะรู้เปล่าอย่าเที่ยวเพลินหล่ะลูกสาวคิดถึงจะตายอยู่แล้วนะค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ.............................. ขอบคุณที่คอยให้กำลังใจทางสายตานะ ถึงพ่อจะดุไปหน่อย แต่พ่อก้อหล่อที่สุดเลยรู้ป่ะรักพ่ออยู่แล้วค่ะพ่อ ขอบคุณค่ะ นายเต้.............................. เขียนถึงนายขนาดนี้จะรักกันบ้างก้อได้นะ ไม่ว่าหรอกขอบคุณของขวัญวันเกิดที่ไปซุกไว้ใต้โต๊ะนะมันดีมากจ้า อร่อยที่สุดในโลกเลย เราไม่ได้ให้ใครกินเลยนะ หวงมาก กินคนเดียวหมดเลยรู้ไว้ด้วยหล่ะ ว่าเราปลื้ม ๆ ๆ ๆ (คราวหลังให้กับมือจะปลื้มมากเลย) ขอบคุณค่ะ ต่าย.............................. ขอโทษที่เคยเกลียดเธอนะ วันหลังโทรมาคุยบ้างก้อได้ ยิงมาตลอดเลยนะแม่คุณน่ารักอยู่หรอกนะแต่เค็มจัง ขอบคุณค่ะ เพื่อนรักที่สุด ก้อยจัง.............................. เพื่อนผิดไปแล้ว ขอโทษนะ เรารู้ว่าเธอไม่โกรธ แต่เธอไม่เหมือนเดิมเลยรู้เปล่า เราผิดหวังมากเลยรู้เปล่าที่ เธอเปลี่ยนไป เราคุยกันอย่างเปิดใจเหมือนเก่าได้ไหม ก้อยคนที่น่ารัก สดใส เรียบร้อย แล้วก้อจะใจดีมากๆ คนนั้นหายไปไหนก้อไม่รู้ วานพี่กัสช่วยหาด้วยนะ หรือหากใครเจอช่วยบอกก้อยเขาด้วยนะค่ะ ว่าจูนตามหา เขาอยู่ อย่าปล่อยให้เพื่อนคนนี้หาจนเหนื่อยซะก่อนหล่ะ รักเพื่อนนะ ขอบคุณค่ะ พี่กัส.............................. คนดีที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่ให้คำปรึกษาจูนก้อยตลอดเลย แต่จะขอบคุณมากเลยนะ ถ้าจะหาคำอื่นนอกจากคำ ที่ว่า \"เข้าใจ\" \"คับผม\" \"อะน่ะ\" นะ ช่วยหาคำอื่นมาพูดทีเซ็ง..แล้วก้อขอบคุณที่แนะนำน้อง ๆ ให้เข้ามาใน Dek-D.com ค่ะอยากถามว่าเขาให้ค่านายหน้าเหรอค่ะ โปรให้เขาซะ...... พี่ชายเรา ไม่ขอบคุณ ยัยดรีมบ้า.............................. คนที่พี่กัสเขาจะเป็นจะตายเพราะเธอนะ เมื่อไหร่จะใช้สมองอันน้อยนิดที่เธอมีนะคิดซะทีฮะ ว่าไม่ควรมาวุ่น- วายกับพี่กัสอีก หน้าด้านสิ้นดี มีคนอื่นแล้วมายื้อเขาไว้ทำไม ไปซะทีเหอะ.... เลิกให้พี่เขาตกนรกทั้งเป็นซะที เข้าใจบ้างไหม ผู้หญิงจับปลาสองมืออย่างเธอสมควรโดนเขาหลอก ไม่ต้องมาอ้อนพี่กัสนะ... ขอบคุณค่ะ พี่ตั้ม.............................. ไม่ต้องมาทำดีด้วยเลย ไม่ต้องการ บอกไปแล้วไงว่าไม่รักใครแล้ว เลิกรักมานานแล้ว เลิกตื้อเหอะค่ะเดี๋ยว ถ้าเหนื่อยแล้วอย่ามาว่า มาโทษกันนะ บอกแล้วยังไม่ฟัง ฝันไปเหอะ ตื้อไม่เคยครองโลกค่ะ...... ขอบคุณค่ะ ปาล์ม.............................. นี่ก้อชอบโผล่หน้ามาตอนไม่มีใคร ไม่สบายใจทุกทีเป็น ฮีโร่เหรองัยย่ะ ปาล์มยังเด็กนะ อย่าเอาหัวใจมาทิ้ง ไว้ตรงนี่เลย อย่ามาหยุดตรงนี้เลย เหนื่อยเปล่านะเด็กน้อย คิดถึงกันได้แต่ห้ามให้ความรู้สึกมันเกินไปกว่า คำว่าพี่สาวนะ ด้วยหวังดี และยังเป็นห่วงน้องชายคนนี้เสมอ ขอบคุณคนอ่านด้วย ขอบคุณจริง ๆค่ะ จากใจเซอร์ ๆดวงนี้ค่ะ ขอบคุณ ขอบคุณ \"ผู้หญิงหัวใจขยะ\" จูน อมรรัตน์ เมืองทอง ******************************************************************************************

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×