Exchange Story - Exchange Story นิยาย Exchange Story : Dek-D.com - Writer

    Exchange Story

    เมื่อเด็กม.ปลายธรรมด๊า ธรรมดาอย่างเธอต้องมาเจอกับเด็กม.ปลายที่ไม่ธรรมดาอย่างเขา มันจะยังไงกันล่ะเนี่ย

    ผู้เข้าชมรวม

    1,038

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    1.03K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  21 มิ.ย. 47 / 21:32 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      \"โอ๊ย!! เซ็งอะไรงี้ฟะ?? เปิดเทอมวันแรกก็ตื่นสายเลย...รถก็ดันมาติดอีก\"เสียงบ่นพึมพำมาจากฝ้าย เด็กสาวม.5 โรงเรียนมัธยมในกรุงเทพฯแห่งหนึ่ง ความจริงบ้านของเธอกับโรงเรียนก็ไม่ได้ไกลกันซักเท่าไหร่เล้ยยย..แต่ตัวเองนั่นแหละที่ตื่นสาย(ก็มันเพิ่งเปิดวันแรกอ้ะ..นิดนึงน่า:ฝ้าย) ถ้าเธอขยันๆก็เดินกลับบ้านได้แล้ว ก็มันห่างกันแค่ 3 ป้ายรถเมล์เองนี่น้า... หลังจากบ่นอุบๆไปบนรถเมล์หรือจะเรียกให้ถูกก็คือปลากระป๋องขนาดมหึมาที่ติดแหง็กอยู่บนถนน เธอก็ตัดสินใจบริหารน่องโดยลงจากรถเพื่อเดินไปโรงเรียน \"อีก 7 นาที...ตายๆ เอ้าๆ วิ่งๆๆ ถือซะว่าลดความอ้วยละกันยัยฝ้ายเอ้ย\" (เอ้อนะ..หยุดบ่นแล้ววิ่งมันก็คงเร็วขึ้นหรอกยัยหนู) ก็นั่นแหละ มัวแต่บ่น สัมภารกที่ตัวเองหอบมาจวนจะหลุดมืออยู่แล้ว (ก็มันเพิ่งเปิดเทอมอ้ะ ก็ต้องเอาของขวัญไปให้ผองเพื่อนผู้เกิดตอนปิดเทอมซะหน่อย เพื่อนที่แสนดีนะเนี่ย:ฝ้าย) มัวแต่ บ่น ขยับของเลยไม่ทันได้ดูทาง พอจะออกวิ่งอีกที เลยไปชนกะฝรั่งหัวทองที่ยืนถ่ายรูปอยู่แถวโรงเรียนของเธอ \"โอ๊ย!! อะไรเนี่ย ตัวก็สูง เดินไม่ดูคนบ้างรึไง\" เธอบ่นโดยไม่ทันได้เงยหน้าดูว่าตัวเองวิ่งไปชนใคร พอหันไปเห็นว่าเป็นฝรั่ง แทนที่เธอจะฝ่อเหมือนเด็กไทยทั่วไปที่เห็นฝรั่งเเล้วเกิดอาการช๊อค กลับใส่ต่อทันที \"Hey!! You, get away I\'m hurry now,ไม่ดูตาม้าตาเรือเล้ยยยยังจะมองอีก ฝรั่งไรถึงได้บื้องี้ฟะ?? I\'m going to late\" พูดจบก็วิ่งต่อ ไม่สนใจฝรั่งคนนั้นที่ยืนงงอยู่กับภาษาอังกฤษปนไทยของเธอ \"เฮ้อ..ทันพอดี\" ในที่สุดก็วิ่งมาราธอนมาถึงโรงเรียนโดยที่ไม่สาย หุหุหุ แต่แทนที่จะสบายใจอย่างที่ควรจะเป็น เธอกลับนั่งหน้ามุ่ยอยู่ในห้องเดิมที่เคยเรียนมาเมื่อตอนม.4 จนเพื่อนๆทัก \"เฮ้ย ฝ้ายมานเปงไรอ้ะ...นั่งหน้าบอกบุญไม่รับ กินนมบูดมารึไงสาวน้อย\"อิง เพื่อนซี้ของเธอถาม \"ก็วันนี้ชั้นเกือบจะสายแล้วอ่ะดิ วิ่งมาดีดี ดันวิ่งมาชนอีตาฝรั่งตัวเท่าตึกใบหยกนั่น...ฮึ่มๆ มันน่าโมโหจริงๆ\"บ่นต่อได้อีกอะนะ \"แกก็ไม่สายแล้วนี่ไง เปิดเทอมวันแรก สดใสหน่อยยยย เร้ววววว...มาทำการมอบของขวัญกันดีกว่ามา\"ปุ้น เพื่อนอีกคนบอก (แหมรีบบอกก่อนเลยนะยะ กลัวอดของขวัญอ่ะดิ๊ : ฝ้าย) ในกลุ่มเธอตอนนี้ที่รวมกันจนจะตั้งเป็นคณะลิเกได้อยู่มีสมาชิกอยู่ 7 คน คือฝ้าย(ก็ช้านนี่อ่ะ) ปุ้น อิง เอิร์ท โฟล์ค แน้ท ปอม กลุ่มนี้เป็นหญิงเกือบล้วน เว้นแต่น้องเอิร์ทคนเดียวที่อยากจะเป็น(ช้านเป็นนะยะ:เอิร์ท)ก็มีเกิดตอนปิดเทอมตั้ง 3 คน คือปุ้น ปอม แน้ท หลังจากพิธีรับมอบของขวัญแล้วก็มาแบ่งที่นั่งกันต่อ (เหอะๆ สบายช้าน นั่งคนเดียวอีกแล้ว: ฝ้าย) เพราะที่นั่งมันเป็นคู่ๆ กลุ่มเธอเลยเหลือเศษคนนึง คือเธอนั่นเอง แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะพอใจแฮะ เพราะบทจะนอนในเวลาเรียนก็แสนจะสบาย (นอนอีกแล้ว มานจ้องแต่จะนอนแล้วมานเก่งได้ไงฟะ:แน้ท) ความจริงฝ้ายก็ไม่ได้เก่งมากนักหรอก แต่รุสึกจะเด่นอยู่ 3 วิชาในห้อง นอกนั้นก็ปิ๋วๆ แต่ไอ 3 วิชานี่ทำให้เกรดเธอพุ่งพรวดๆ ก็คือ เคมี คณิต อังกฤษ (ก็อยากเรียนเภสัชอ้ะ:ฝ้าย) ในห้องเธอมีนักเรียน 39 คน ยังไง๊ ยังไง ก็เหลือเศษ เธอเลยได้นั่งคนเดียวสมใจ ______________อีกไม่นานหรอก ยัยฝ้าย หึหึหึ______________________

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×