โอ้...ชีวิต

เนื้อเรื่อง

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผู้เขียนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่ค่อนข้างเศร้าสำหรับเด็กชายชาวรถตู้ แต่เป็นเรื่องราวที่ตลกขบขันของพวกเราชาวรถตู้ด้วยกันเอง เรื่องมีอยู่ว่า........... พงศกรเด็กชายผู้มีความกวนฝ่าเท้าเป็นเลิศ ลักษณะที่สังเกตได้ง่ายที่สุดก็คือ เขาจะใส่รั้วกันหมา ( หรือเหล็กดัดฟัน แต่ที่เรียกกันว่ารั้วกันหมาก็เพราะว่า พงศกรที่ปากของเขาจะชอบมีสุนัขเพ่นพ่านอยู่ในปากเสมอ บางทีมันก็หลุดออกมาด้วยเราเลยเรียกกันว่ารั้วกันหมา ) 2ชั้น (ขนาด 2 ชั้นหมามันยังหลุดออกมาเพ่นพ่านนอกปากได้เลย )ตัวค่อนข้างสูงและผอม กินเก่งมาก (แต่ไม่ยักอ้วน) นี่คือลักษณะคร่าว ๆ ของเขา ประมาณว่า เจอที่ไหน Yes ใช่เลย ในรถตู้ก็มีชาวรถตู้อีกคนนามว่าชนุท( หรือเรียกอีกอย่างว่าหมูอวกาศ หมูราชา หรืออื่น ๆ อีกมากมายแต่ในที่นี้ขอเสนอชื่อหมูอวกาศ) สาเหตุที่ชนุทได้รับฉายาเกี่ยวกับหมู ๆ เพราะว่าเขาเป็นคนผิวขาวและอ้วน เตี้ยกว่าเด็กชายพงศกร แต่น้ำหนักมากกว่ากัน 2 เท่าได้มั้ง ชนุทเป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าเด็กชายพงศกร 2 ปีมีนิสัยชอบวางอำนาจ แล้วเรื่องก็เกิดขึ้น วันหนึ่งขณะที่เด็กชายพงศกรทำหมาหลุหออกจากปากตามปรกติ ชนุทก็ลมออกหูเพราะโกรธมาก ( ไม่รู้เด็กชายพงศกรไปพูดว่าอะไรเขา )ชนุทจึงจับปกคอเสื้อของเด็กชายพงศกร แล้วเหวี่ยงติดเบาะรถตู้ เออ ลืมบอกสภาพรถตู้ไป รถตู้คันนี้แอร์เย็นเท่ามดตด เย็นก็ไม่ทั่วคัน แถมมีเสียงหึ่งดังยิ่งกว่าการปล่อยขีปนาวุธอีก เบาะเก่าและโทรมมาก ประตูรถเคยหลุดมาแล้ว สรุปว่าเป็นซุปเปอร์รถบุโรทั่งเลยล่ะ ในระหว่างที่เด็กชายพงศกรพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากน้ำมือยมทูตหมูราชา ก่อนจะสิ้นใจ ชาวรถตู้คนนอื่น ๆ ก็ไม่ได้สนใจมากนักเพราะคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดาจนกลายเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประจำจนชินแล้ว ในระหว่างนั้นเด็กชายพงศกรอึดอัดทรมานเหมือนจะหมดลมหายใจ พูดจริง ๆ ก็คือ ถ้าจะร้องขอไว้ชี้วิตจากหมูยมฑูต มันก็เสียฟอร์มมันเลยไม่พูด แต่เด็กชายพงศกรก็พยายามจนถึงที่สุดแม้จะรู้ว่าตัวเองไม่รอดแล้ว ก่อนที่เด็กชายจะหมดลมหายใจและความอดทน เด็กชายพูดอย่างอ้อนวอนขอร้องความตายว่า \" โอ้..............ชี.......................................วะ...............วิต.................. จบแล้วคร๊าบ เหอ ๆ ๆ