การมีความเหงา กับบบบ
การมีหมาหรือเพลงเปงเพื่อนนน
ไม่เกี่ยงหรอกว่าต้องเปงเพลงเศร้าหรือม่ายเศร้า
เรารู้จักเด็กอยู่คนนึงชื่อว่าแพรรร
แพรเริ่มเกิดความเหงาเมื่อเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นแล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น
นั้นคือแม่ของแพรได้เสียชีวิตจากไปเพราะโรคมะเร็งสมองงงง
แพรเริ่มรูสึกอยูคนเดียวในโลก
แล้วก็เริ่มร้องห้ายยยร้องอย่างไม่มีสาเหตุจนกลายเปงความเคยชิน
แร้วทุกครั้งที่แพรร้องไห้
แพรจะออกไปร้องที่ระเบียงบ้านไประบายกับหมา
หรือไม่ก็ฟังเพลงไม่ว่าเพลงจะเศร้าขนาดไหนมันก็ช่วยทำไห้จิตใจของคนเหงาหายเหงาได้
แร้วก็ทำไห้เราหยุดร้องไห้ได้บางครั้งที่ไม่ฟังเพลงมานั่งร้องไห้ที่ระเบียงบ้านแพรก็จะมานั่งร้องเพลง
ฉะนั้น
ความเหงาไม่ได้ทำไห้เราท้อแท้
การคิดสั้นไม่ไช่ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับความเหงา
ความเหงาอาจเป็นช่วงชีวิตหนึ่งที่ทำไห้เราเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า
ฉะนั้นจงอย่าคิดมากกับความเหงาเพราะทุกคนล้วนมีด้วยกันทั้งนั้นอยู๋ที่ว่าใครจะเจอก่อนเจอหลัง
และถ้าเราเจอมันก็จงอย่าวิ่งหนีเราต้องเดินไปสู้กับมัน
อย่าท้อ
ปล..อาจเหมือนหนังสือนะแต่เรารับรองเราแต่งเองอะ แร้วก็จากชีวิดจิงด้วยยช่วยกานเม้นด้วยนะคะ
อ๋อเราเองนะที่ชื่อแพรอะ อิอิ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น