เรื่องนี้ของอุทิศให้กับ สุดที่รักที่จากไป
[i] กริ๊งงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงง[/i]
เสียงนาฬิกาปลุกสี่เรือนประสานเสียงดังกังวาน ทำให้สาวขี้เซาหลุดจากความฝัน
เปลือกตาอันหนักอึ้ง ขนตาที่ยังติดกันราวกับมีคนมาทากาวไว้ แขนขาติดขัดและหนักราวกับตะกั่ว นี่หรือ อาการของคนนอนไม่พอ
ต้องเป็นเพราะไอ้โทรศัพท์บ้าๆเมื่อคืนแน่ๆ
เธอนอนหงายเอามือกดลูกตาทั้งสองไว้ ในหัวสมองนึกถึงประโยคสนทนาของเธอกับเขา... ชายแปลกหน้าที่โทรมาเมื่อคืน
\"สวัสดีค่ะ\"
\"สวัสดีครับ เอ่อ... แอร์ใช่ไหม\"
\"อืม.... เธอเป็นใครล่ะ ไม่คุ้นเบอร์เลย\"
\"เอ่อ... จำเราไม่ได้เหรอ\"
\"......(ใครวะ) โทษนะเราจำไม่ได้แหละ เธอคือใครเหรอ\"
\"เอ่อ... เราเอกไง\"
\"อ้อ นายเอกห้อง 2 ศิลป์-คำนวณใช่ปะ\"
\"เปล่าเราอยู่ศิลป์ญี่ปุ่น\"
\"....(โรงเรียนเรามีศิลป์ญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่)\"
\"เธอคงจำเราไม่ได้หรอก เรา เราไม่เคยคุยกันเลย เราอยู่โรงเรียน y \"
\"......(อ้าว ไอ้บ้า แล้วมาให้เราทายว่านายเปนใคร)\"
\"คือ เธอคงตกใจ แต่เราว่าเธอน่ารักดี เราเลยไปขอเบอร์กับเพื่อนเธอน่ะ\"
\"เฮ้ย แป๊บนึง คือนาย....\"
[i]ตรู๊ดๆๆๆๆ[/i]
โอย ปวดหัวๆๆๆ ใครก็ไม่รู้โทรมาได้ แอร์พลิกตัวกลับไปนอนคว่ำเอาหน้าซุกหมอน
เธอไม่เคยมีคนมาบอกรัก มาจีบเลยตลอด 16 ปี ที่ผ่านมา และแล้ว ก้อมีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้โทรมา แล้วก้อวางไป... ถ้าน่ารักๆ ก้อน่าสนใจนะ แต่ดูๆแบบนี้ ให้ตายเหอะ สงสัยหน้าเหมือนขี้เกี้ยม!!!!
หลังจากนอนพลิกตัวไปมาได้ซักพักเอาพอให้หายมึนหัว แอร์ก้อพยายามลากสังขารตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัว การศึกษาของไทยก้อแปลก มีโรงเรียนที่ต้องเรียนถึง สี่ซ้าห้าโมงแล้ว ยังต้องไปขวนขวายหาที่เรียนพิเศษอีก เรียนทีก้อเสียเงินไปมาก เรียนก้อดึก วันหยุดก้อต้องตื่นเช้า จะมีวันไหนที่เราได้นอนเต็มอิ่มบ้าง.....
แอร์รีบอาบน้ำถูสบู่แล้ววิ่งออกมาหยิบกางเกงยีนส์คู่ใจที่นานๆซักที เคยได้ยินคนพูดมาบ่อยๆว่า กางเกงยีนส์นี้ ยิ่งดองไว้ จะยิ่งสวย นี้เธอดองไว้ 6 ครั้งแล้ว ยีนส์มันก้อนิ่มขึ้นสวยขึ้นจริงๆแหละ แต่ถ้าดองไว้มากกว่านี้ ขี้กลากขึ้นตูดแน่
[i]กรุ๊กกรู กรุ๊กกรู[/i]
\"โอ๊ย 9 โมงแล้ว สายแล้ว เรียนต้อง 9โมงครึ่ง นี้ 9 โมงยังไม่ออกจากบ้านเลย เพราะนายนั้นแท้ๆ ใครแกล้งเราวะ\"
แอร์รีบคว้ากุฐแจรถและบึ่งไปที่เรียนพิเศษ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วิสุทธานี แหล่งรวมสถาบันติวหลากชนิดย่านลาดพร้าว มีนักเรียนหลายคนแห่กันเดินเข้าไป หนึ่งในนั้นคือเอก ชายหนุ่มจากโรงเรียน y เขากำลังชะเง้อมองหาสาวหน้าหวานที่เขาเพิ่งโทรไปหา แต่ก้อไม่มีแม้วี่แววของรถนิสสันสีเขียวของเธอ
ตั้งแต่วันนั้น วันที่แบตรถของเขาหมด วันที่ฝนตกอย่างไม่ลืมหุลืมตา ราวกับจะมาซ้ำเติมความโชคร้ายของเขา เธอที่ขับรถผ่านมาก้อใจดีมาพ่วงแบตให้ ตั้งแต่วันนั้น เขาก้อไม่ลืมภาพเธอ และคอยตามหา จนได้รู้จักชื่อเธอจากพี่หน้าเคาว์เตอร์ที่สถาบันกวดวิชา เขาจึงไม่รอช้าที่จะมาจองที่นั่งข้างๆกัน แค่ให้ศอกกระทบกันนิดๆ ระหว่างเรียนก้อชื่นใจ
[i]เฟี้ยว เอี๊ยด[/i]
นั้นไง เธอมาแล้ว สาวที่ฉันรอคอย หัวเหอยุ่งอย่างนี้ คงตื่นสายอีกแล้วล่ะซิ
เขาชอบเวลาที่เธอมาสายแบบนี้ ทุกอย่างในตัวเธอดูวุ่นวายไปหมด แต่น่ารัก เห็นแล้วอยากเข้าไปช่วย แต่ก้อไม่กล้า ภายนอกเขาอาจจะดูซ่า แต่หนุ่มซ่าอย่างเขา จะมีสาวดีๆ เรียบร้อยที่ไหนยอมคบค้าสมาคม
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ภายในห้องเรียน ทุกอย่างมีนเงียบเชียบ มีเพียงเสียงอาจารย์ที่มาจากวีดีโอเทปเท่านั้น แอร์ สาวหน้าหวานรีบจัดแจงไปนั่งที่ของตนเอง
\"ไงยะ มาสายอีกแล้วนะเธอ ตื่นสายรึไง\"
นู๋เมย์ สาวหน้าหมวยยื่นหน้ามาถาม ความจริงเธอกับเมย์ก้อไม่ได้สนิทอะไรกันมากที่โรงเรียน แต่พอมากวดวิชาที่เดียวกัน ทำให้เธอทั้งสองรู้ใจกันมากขึ้น ราวกับสนิทกันมาเป็นสิบๆปี
\"ป่าว แต่เมื่อคืนดิ มีโทรศัพท์โรคจิต โทรมาตอนเที่ยงคืน ให้ตายเหอะ ไม่รู้จักหลับจักนอนรึไง\"
\"อะไรๆ โทรศัพท์โรคจิตเหรอ น่ากลัวว่ะ ทีหลังนะให้ปาป้าแกด่าเลย\"
\"อืมๆ กะอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวเหอะ ครั้งหน้ามันจะรู้สึก\"
เขา... เขามานั่งอีกแล้ว ชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวขาวหน้าคม ตรงสเป็คเราเลย ติดตรงที่ชอบใส่กางเกงหลุดตูดนี้สิ แต่ไม่เป็นไร ยังไงก้อดูดีจริงๆเขามักจะเข้าเรียนหลังเราเสมอ สงสัยเป็นโรคตื่นสายเหมือนกัน เราไม่กล้าที่จะสบตา ไม่กล้าหันไปมองตรงๆ กลัวเขาจะรู้ว่าเราสนใจ ให้ตายเถอะ ให้ผู้หญิงไปจีบผู้ชายก่อน มันน่าอายจัง อุ๊ยๆ ศอกเราแตะกันอีกแล้วนะ เธอรู้บ้างไหม รู้ตัวหรือเปล่า ว่ามีคนแอบมองอยู่ เธออยู่โรงเรียนอะไรเหรอ ฉันไม่เคยเห็นเธอในเครื่องแบบเสียที
เวลาค่อยๆหมุนผ่านไปช้าๆ การเรียนการสอนของอาจารย์ยังคงเข้มข้นเหมือนเดิม มีการจับเวลาทำแบบฝึกหัด เพื่อทักษะที่ดีในการเอนทรานซ์ ความเครียดพุ่งเข้ามาภายในสมอง อัดแน่น ราวกับจะระเบิดออก แต่ยังไม่ได้ ยังระเบิดตอนนี้ไม่ได้ ต้องรอให้เอนเสร็จก่อน แล้วค่อยว่ากัน
\"นักเรียนค่ะ วันนี้พอแค่นี้ กลับบ้านไปทบทวนศัพท์นะค่ะ อย่าลืม เวลากลับบ้านให้ดูแลตัวเองดีๆ รักษาสุขภาพด้วย ครูเป็นห่วงหนูทุกคนนะ\"
เด็กนักเรียนชายหญิงค่อยๆทยอยกันออกไปรวมทั้ง เธอ... สาวหน้าหวานขวัญใจของผม
\"เอ่อ... คุณๆ เอ่อ.... เธอนั้นแหละ แอร์ๆๆๆ\"
เอ๋ ใครเรียกเรา หรือเขาคนนั้น ใช่แน่ๆ เขากำลังวิ่งมาหาเรา เขารู้จักเราได้ยังไง
\"คือ... ขอโทษสำหรับเมื่อคืนนะ ผมโทรไปดึกมาก คือจะโทรไปตั้งแต่หัวค่ำแล้วแต่ไม่กล้า\"
\".....\"
\"คือผม เอ่อ... เราเอกไง ที่โทรไปหาเมื่อคืนน่ะ\"
\"หา?\"
\"คือเราเอก โรงเรียน y\"
อะไรกันนี้ ฉันหูอื้อตาลายไปหมดแล้ว พ่อหนุ่มหน้าใสคนนี้หรือ ที่ชื่อเอก คนที่ฉันเพิ่งด่าว่าโรคจิตไปแหมบๆ
\"เมย์ๆ เมื่อกี้ที่พูดถึงโทรศัพท์โรคจิตเป็นโมฆะนะ\"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่ร้านอาหารบรรยากาศดี ราคาเป็นกันเองในซอยวิสุทธานี นักเรียน และหนุ่มสาววัยทำงานหลายคน มาฝากท้องกันไว้ ที่นี้ได้ชื่อว่าอร่อยและราคาเป็นกันเอง เพียงแต่การบริการค่อนข้างช้าได้เรื่องเชียว
\"แล้วเธอไม่บอกตั้งแต่แรกเล่า ว่านั่งข้างๆกัน เราก้อตกใจหมด เฮ้อ....\"
\"คือเราคิดไม่ทัน ไม่สิ ไม่ทันคิดน่ะ\"
\"อ๋อ....\"
ความเงียบเข้าครอบคลุม พาเอานู๋เมย์สาวหมวยช่างพูดพลอยอึดอัดไปอีกคน
\"คือเราขอโทษนะ ที่จู่ๆก้อโทรไป\"
\"อืม ไม่เป็นไร\"
\"เอ่อ... มันอาจจะดูเร็วไป แต่เราว่าเราสองคนน่าจะลอง คบกัน\"
\"หืม????\"
แอร์กับนู๋เม์หันมามองหน้ากัน เชิงปรึกษา เขาก้อเป็นเสป็คเธอทุกอย่าง จะเสียตรงที่ดูซ่าๆ ดูเกเรนิดๆ เธอไม่ค่อยชอบตรงนี้ แต่ท่าทางเขาเป็นคนดี แต่ก้อขับรถแต่ง กระโปรงดำ มันขัดแย้งกันชอบกล
\"คือเราว่าเร็วไปจริงๆนั้นแหละ\"
\"แต่เรามองเธอมานานแล้วนะ\"
\"ไม่รู้สิ แต่เราไม่ค่อยรู้จักเธอเลย เพิ่งรู้ชื่อเธอก้อเมื่อคืนเอง\"
\"แต่เรา....\"
\"ไก่อบซ๊อสได้แล้วค่า 3 ที่นะค่ะ ชาเย็น 1 ชาเขียว 2 นะค่ะ อาหารครบแล้วนะค่ะ\"
\"...........เอ่อ...ค่ะ\"
พนักงานบ้า มาขัดเราได้ โอ๊ย......ทำไงดี
\"เราจะพูดต่อแล้วนะ แต่เราเจอกันมานานแล้วนะ ตอนนั้นวันที่ฝนตกรถเราแบตหมด แล้วเธอเลยมาพ่วงแบตให้ไง จำได้ไหม\"
พ่วงแบต เราพ่วงแบตให้เขาด้วยเหรอ จำไม่ได้เลยแฮะ จะมีก้อแต่ เด็กนักเรียนใส่แว่น เด็กโรงเรียน... ใช่แล้วโรงเรียนy
\"เธอหนุ่มแว่นคนนั้น\"
\"ใช่ๆเราเอง วันนั้นคอนแทคเลนส์เราตกหายไปข้างนึงเราเลยใส่แว่น\"
\"โอย..........วันนั้นสะบักสะบอมมากเลย เราไม่มีร่มด้วยเนอะ นายต้องเอา jacob มาบังฝนให้เรา\"
\"ใช่ๆ ชีทเราเละหมดเลย ไม่มีงายส่งครู ต้องไป x-rox ของเพื่อนแทบไม่ทัน\"
บรรยากาศเริ่มดีขึ้นอีกครั้ง นู๋เมย์ได้แต่ทำหน้างงๆ และก้มหน้าก้มตากินไก่ต่อไป สองคนนี้มันจะอะไรนักหนาวะ???
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เพลงคนข้างล่างจากมือถือของหญิงสาวดังขึ้น
\"มาแล้วๆๆๆ อย่าเพิ่งวางนะจ๊ะ\"
สาวเจ้ารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่เสียงเพลงจะขาดหายไป
\"ฮัลโหล สวัสดี หนีห่าว ใครพูด\"
\".........\"
\"ฮัลโหลใครพูดจ๊า\"
\"เอ่อ...วันนี้แอร์อารมณ์ดีกว่าเมื่อคืนก่อนแฮะ\"
\"เอก\"
กริ๊ดๆๆๆ เราก้อดันเล่นไม่ลืมหูลืมตาดูเบอร์เลย ใครจะไปรู้ล่ะ ก้อปกติเวลานี้ เพื่อนๆของเธอมักจะโทรมาขอลอกการบ้านนี่นา
\"เอ่อ... คือเราจะมาขอคำตอบเมื่อตอนบ่ายน่ะ\"
\"........\"
\"คือเรารู้ว่าเร็วไป แต่แอร์น่าจะให้โอกาศเรา\"
\"เอางี้ดีไหม เรามาเป็นเพื่อนกันก่อนนะ\"
\"เพื่อนเหรอ\"
\"ใช่เพื่อนเป็นเพื่อนไปก่อน แล้วค่อยว่าอีกที\"
\"ได้ๆ เป็นเพื่อนก้อได้\"
\"เอกเราอยากรู้ ว่าทำไมอยู่ๆนายถึงเปลี่ยนตัวเองขนาดนั้น ตอนแรกนายดู เรียบร้อย รถของนายก้อไม่แต่ง\"
\"ก้อ....คนเรามันโตขึ้น ก้อเริ่มค้นหาตัวตนของตัวเองใช่ม๊า แล้วอีกอย่าง พอวันนั้น รถเราก้อเสีย เราเลยไปให้พี่เราเอาไปซ่อมให้ พี่เราเลยเอารถไปแต่งด้วยแหละ แต่เราก้อชอบนะ\"
\"อ้อ.... ก้อดี\"
\"แล้วแอร์ล่ะ ชอบไหม\"
\"อืม ไม่รู้สิ เฉยๆนะ แต่กลัวว่าขับๆไป จะโดนท้าแข่งล่ะซิ น่ากลัวออก\"
เวลาผ่านไปรวดเร็ว เขาและเธอแลกบทสนทนาเรื่องต่างๆอย่างเมามัน
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี แอร์และเอกรู้จักกันมาเป็นปีแล้ว แต่การคบของเขาและเธอ ยังไม่มีคำว่ารัก หรือแฟน
เอกไม่คิดที่จะรบเร้าถามแอร์ เขามั่นใจว่า เมื่อไรที่แอร์พร้อม เธอจะบอกเขาเอง ขอเพียงมีเธออยู่ข้างๆ แบบนี้เขาก้อพอใจ
แอร์เป็นหญิงสาวหัวดี เธอขอบที่จะสรรหาที่เรียนใหม่ๆมาประเทืองปัญญาเสมอ เขาชอบเธอที่เธอเป็นเธอ ไม่มีอะไรที่พิเศษไปกว่านี้
และเธอก้อชอบเขา ที่เป็นเขาเช่นนี้ พวกเขาคุยกันอย่างเมามัน มีความคิดคล้ายๆกัน แนวเพลงที่ชอบเหมือนๆกัน
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่สนามสอบเอ็นทรนซ์
\"วันนี้เอนวันสุดท้าแล้วนะ พรุ่งนี้แอร์อยากไปเที่ยวไหน\"
\"ไปเที่ยวเหรอ ไม่รู้สิ ไปสยามก้อเบื่อแล้ว เราไปเรียนฝรั่งเศสทุกอาทิตย์เลย\"
\"เอางี้ไหม เอารถไปจอดที่เซ็นลาด แล้วถ่ายรูปที่ u-smile กัน เสร็จแล้วไปจตุจักร\"
\"ดีๆๆ เราไม่ได้ไปจตุจักรนานมากกกกกกกกกกแล้ว\"
เด็กสาวลากเสียงยาว ให้ชายหนุ่มรู้ว่า เธอไม่ได้ไปเที่ยวนานมากขนาดไหน
ฝ่ายชายหนุ่มก้อได้แต่หัวเราะจนแก้มบุ๋ม เธอชอบมองดูเขาแบบนี้ ลักยิ้มทั้งสองของเขาทำให้เธอใจแทบละลาย
เสียงประชาสัมพันธ์เรียกเด็กเข้าห้องสอบ วิชาสุดท้ายนี้เป็นวิชาวิทย์-กาย เธอกับเขาถูกแยกให้สอบกันคนละตึก แอร์รีบวิ่งขึ้นไปเบียดอัดกับฝูงชน พลางมองลงมาที่เอก เขาเอามือล้วงกระเป๋าแล้วยิ้มให้ ทำให้เธอมีความสุขขึ้นเป็นกอง
\"ชีวิตนี่ดีแฮะ\" เธอและเขาคิดพร้อมกัน
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ระหว่างทางกลับบ้านของเอก เขาขับรถคันเก่งของเขาด้วยความเร็วสูง บนถนนวงแหวนรอบนอก น่าตลก ที่ตอนแรกเขาภูมิใจที่ได้รถกระโปรงดำมาครอบครอง แต่หลังจากการรบเร้าของเธอผู้เป็นที่รัก เขาก็ยอมพ่นสีเดิมของรถทับไป
\"ผู้หญิงก้อคิดมากอย่างนี้แหละ\"
เอก ได้แต่ยิ้มอยู่คนเดียว เสียงเพลงที่เป็นเพลงแห่งรักของทั้งสองดังขึ้นจากลำโพงด้านหลังรถ
[i]Nothing gonna change my love from you you oughta know by now how much I love you.............[/i]
ใช่ ไม่มีอะไรเปลี่ยนความรักของเราได้ พรุ่งนี้ ที่เขาจะลองถามคำถามเดิมกับเธออีกครั้ง ถ้าคำตอบของเธอคือตกลง เขาจะมอบสร้อยคอที่เธออยากได้เป็นที่สุดแก่เธอ เขาชอบรอยยิ้มของเธอ เขาจะขอสัญญาว่า เขาจะดูแลเธอเอง
ทันใดนั้น รถบรรทุกคันนึงก็ปาดหน้ารถเขาทันที ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนเขาไม่ทันตั้งตัว
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่บ้านของแอร์ มีข่าวด่วนตัดหน้าละครโปรดของเธอ
\"โอ๊ย อะไรเนี้ย ไม่ชอบเลย เดี๋ยวก็มีข่าว มีโฆษณา\"
\"\"ได้มีอุบัติเหตุอันน่าสลดใจนะค่ะ เหตุเกิดบนทางวงแหวนรอบนอก รถบรรทุก ได้ชนกับรถเก๋ง หมายเลขทะเบียน กท xxxx มีผู้เสียชีวิต 1นาย คือ นาย........... นักเรียนจากโรงเรียน y หลังจากเขาได้รับการสอบประเมินผลนะค่ะ ทางผู้พบเห็นเหตุการณ์เล่าว่า รถบรรทุกของได้ปาดหน้ารถเก๋งคันดังกล่าว..........\"
\"อะไรกัน ....... อะไรกัน ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม ไหน ไหนว่าจะไปเที่ยวกันพรุ่งนี้ล่ะ\"
ทุกอย่างข้างหน้าของแอร์มืดมน หูอื้อตาลาย เหมือนมีลมตีเข้ามาเป็นระยะๆ ปลายนิ้วเริ่มชา น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย
\"ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงง\"
เสียงร้องไห้แห่งความทุกระทมดังไปทั่วบ้าน แม่ของเธอได้แต่ปลอบประโลม และกอดเธอไว้ แม่รู้ว่าแอร์และเอก มีความสัมพันธ์กันแบบไหน น้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสาย แอร์ทำอะไรไม่ได้นอกจากกรีดร้องเหมือนคนบ้า ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีเอกคนดีอีกแล้ว ทำไม ไอ้รถบรรทุกบ้าต้องมาขับปาดหน้าเขา ทำไม ความตายต้องมาพรากเขาไป ทำไม ..............
คำถามลอยวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ มีแต่คำว่า ทำไม ทำไม คืนนี้ แม้แต่จะข่มตานอนก็ยากเหลือเกิน น้ำตาเจ้ากรรมมันเอาแต่ไหล ได้โปรดหยุดเสียทีเถอะ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่วัดมหาบุศย์ แอร์ได้แต่นั่งนิ่งๆ มองดูรูปเอก ที่พึ่งจากไป น้ำตายังคงไหลลงมาช้าๆ ทำไมทุกอย่างต้องเป็นเช่นนี้
แม่ของเอกก็ร้องไห้ปานจะขาดใจ รวมถึงพี่ชายของเอกด้วย แม่ของเอกเป็นลมแล้ว เป็นลมอีก จนต้องพาไปให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาล
\"น้องแอร์ครับ\" พี่ชายของเอกเรียกเธอด้วยเสียงแหบพร่า
\"ตำรวจเจอกล่องของขวัญนี้ที่เก๊ะหน้าคนขับ พี่มั่นใจว่านายเอกต้องการให้น้อง\"
แอร์รับกล่องของขวัญมาด้วยมืออันสั่นเทา เมื่อเธอเปิดออก เธอก็พบสร้อยคอลายที่เธอต้องการ เป็นล็อกเกตรูปวงกลม ด้านหน้ามีประทับแบรนด์เซิร์ฟ ยี่ห้อดังขวัญใจเด็กสาว น้ำตาไหลมาอีกครั้ง เธอจำได้ วันนั้นที่เธอไปดูสร้อยเส้นนี้กับเอก แต่มันแพงมากเหลือเกิน เขาเสนอจะซื้อให้ แต่เธอไม่รับ เพราะเห็นว่ามันแพงไป นี้เขาแอบไปซื้อมาให้เธอหรือนี่ แต่ของขวัญไหนๆ ฉันก้อไม่ต้องการ ไม่ต้องการเท่าเธอ กลับมาหาฉันได้ไหม เอก...................
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันเวลาผ่านมา 4 เดือนแล้ว ขณะนี้ แอร์ได้อยู่ในสถาบันอุดมศึกษาที่เธอกับเอกหวังไว้ เธอจะมีชีวิตต่อไป อยู่เพื่อตัวเธอและเอก เอกจะอยู่ในใจฉันตลอดไป
\"ทุกครั้งที่ฉันนั้นคิดถึงเธอ ใจมันคอยบอกตัวเองอยู่เสมอ ว่าเธอนั้นเป็นสุขไปแล้ว
ทุกครั้งที่ฉันนั้นเห็นภาพเธอ วันคืนเก่าๆก็กลับมาเสมอ และเธอที่จะไม่กลับมาแล้ว
* ยังมีอีกหลายสิ่ง ที่ฉันยังไม่เคยพูดซักที ยังมีอีกหลายอย่าง ที่ไม่เคยทำจนวันนี้
** รัก รักเธอทั้งหมดของหัวใจ สิ่งเหล่านั้นเก็บไว้ข้างใน เธอได้ยินไหมคนดี
อยากขอ ให้ความรู้สึกที่ฉันมี ส่งไปถึงเธอที่แสนดี ว่าชีวิตนี้ฉันมีเธอดั่งความฝัน จะพบกันอีกได้ไหม.............
แล้วซักวันจะไปหา\"
เอก ซักวัน ฉันจะไปหาเธอ ไปบอกคำที่ๆฉันควรบอกเธอตั้งแต่แรก แล้วเราจะไม่พรากจากกัน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น