ดวงตาแห่งความรักกับคำถามใหม่ของวันพรุ่งนี้

เนื้อเรื่อง

ดวงตาแห่งความรักกับคำถามใหม่ในวันพรุ่งนี้ เรื่องของความรักบนโลกใบนี้มันมีหลากหลายรูปแบบ มันไม่มีอะไรที่ลงตัวเหมือนกับการตัดสินใจเวลาที่เราจะต่อจิ๊กเซอร์นั้นแหละ ถ้าไม่ใช่ตำแหน่งของมันต่ออย่างไงภาพที่ออกมาก็ดูไม่ดีอยู่ดี แต่ถ้าเป็นตำแหน่งของมันภาพที่ออกมามันก็จะดูดี เธอผู้หญิงคนหนึ่งที่ธรรมดาทั้งรูปร่างและหน้าตา เธอมีเพียงสิ่งเดียวที่เหนือว่าใครๆก็คือหัวใจที่บริสุทธิ์ เธอเป็นเหมือนสาวที่แสนจะสดใจ ร่าเริง แต่สิ่งเหล่านี้มันอยู่ข้างในที่ใครก็อยากที่จะไปถึง มีแต่เพียงเขาคนเดียวที่สามารถเดินไปถึงส่วนลึกของหัวใจเธอได้ เขาคนนั้นคือผู้ชายที่ก้าวเข้ามาทำเธอรู้จักคำว่ารักแล้วก็ก้าวออกไปจากเธอโดยทิ้งคำถามต่างๆมากมายเอาที่เธอ การที่เธอนั้นรักเขามันเริ่มมาจากการแอบชื่นชอบอยู่ห่างๆแล้วกลายมาเป็นชอบเขาขึ้นมาในที่สุด โดยที่ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้เลยว่ามันเริ่มต้นที่ตรงไหนกัน ตอนนี้เธอเองก็ยังสับสนกับตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมนะอยู่ๆคนที่เธอเคยชื่นชอบในใจก็กลับกลายมาเป็นคนที่ชอบเธอและบอกกับเธอว่าชอบเธอ แต่เขาคนนั้นจะรู้ไหมว่าความจริงแล้วเธอก็ชื่นชอบเขาอยู่เหมือนกัน ยิ่งนานวันเข้ามันกลับทำให้จิตใจของเธอเริ่มหวั่นไหวกลายเป็นว่าเธอรักเขา รัก รักมากซะด้วยซิ จะถอนตัวอย่างไงดีเล่าเราคราวเมื่อหัวใจมันอยู่ที่เขาแล้ว เธอไม่รู้ว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไปดี เรื่องทั้งหมดของเธอมันเริ่มขึ้นตอนที่เธอขึ้นม.ปลาย เขาและเธออยู่คนละห้องกัน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนประจำจังหวัด เป็นโรงเรียนเล็กๆไม่ค่อยมีคนรู้จักมากนัก ห้องที่เธอและเขาอยู่นั้นเป็นห้องคิงของสายชั้นเลยก็ว่าได้ เขาอยู่ห้อง 1 ส่วนเธออยู่ห้อง 2 ทั้งคู่ไม่เคยรู้จักไม่เคยพูดคุยกันมาก่อนเลย เธอและเขาเจอกันครั้งแรกก็ต้อนรับน้องใหม่ของโรงเรียน เธอนั้นไม่ถือว่าเป็นน้องใหม่หรอกเพราะว่าเคยอยู่ที่นี้มาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ส่วนเขาเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่ ทั้งสายชั้นมีนักเรียนชายน้อยมาก สายที่เธอและเขาเรียนมีนักเรียนชายแค่ 2 คนเองก็คือเขากับเพื่อนเก่าของเธอที่ชื่อว่าจิ๊บ เธอกับจิ๊บแต่ก่อนเป็นเพื่อนสนิทกันมาก จิ๊บดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงแต่ความจริงแล้วใจของเขาเป็นผู้ชาย 100 % จิ๊บเป็นคนที่เข้ากับผู้หญิงได้ เขาและจิ๊บอยู่ห้องเดียวกัน เธอมักที่จะคุยกับจิ๊บและเขาเป็นประจำทุกวันที่เขามาเข้าแถวเคารพธงชาติทัน เพราะเขามักจะมาโรงเรียนสายเป็นประจำเพราะมัวแต่ไปส่งสาวๆอยู่ล่ะมั้ง วันหนึ่งเธอมีเหตุจำเป็นบางอย่างที่จะต้องผ่านไปแถวหน้าโรงเรียนหญิงอีกแห่งหนึ่ง วันนั้นเธอนั่งรถยนต์ไปกับพี่สาวของเธอ(ญาติ) เธอเห็นเขากำลังคุยกับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มหนึ่งอย่างสนิทสนม ตอนนั้นเธอไม่ได้คิดอะไรจึงเอาเรื่องนี้มาเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟังกันเล่นๆ แต่ดันมีจิ๊บอยู่ด้วย มันเลยเอาเรื่องนี้ไปบอกเขา ตั้งแต่วันนั้นเวลาที่เธอกับเขาเจอกันเขาก็ชอบมองหน้าเธอทำเหมือนว่าเธอทำอะไรผิดประมาณนั้น เธอคิดว่าที่เขามองหน้านั้นเป็นเพราะว่าเขาโกรธที่เธอเอาเรื่องของเขามานินทา มีอยู่วันหนึ่งเธอและเพื่อนอีกคนหนึ่งกำลังจะไปดื่มน้ำที่โรงเรียนเตรียมไว้ให้ เขากับเพื่อนก็เดินมาเพื่อจะดื่มน้ำเหมือนกัน ตู้ดื่มน้ำใบนี้มีแก้วอยู่ 2 ใบ เธอกับเพื่อนของเขาเรามาถึงตู้พร้อมกัน เธอกำลังจะดื่มน้ำพอดีเชือกที่ผูกติดกับแก้วมันดันหล่นไปในแก้วที่เธอกำลังจะรินน้ำอยู่ \"เชือกนี้มันสกปรกนะ\" เสียงของผู้ชายคนหนึ่งบอกฉันพร้อมกับมือๆหนึ่งได้นำเชือกออกจากแก้ว เธอหันไปมองหน้าว่าคนๆนั้นคือใคร ปรากฏว่าเป็นเขากำลังพูดอยู่กับเธอ มองเธอด้วยสายตาที่แปลกมากเลย เธอไม่ได้พูดอะไรเมื่อดื่มน้ำเสร็จฉันก็รินน้ำจะไปให้เพื่อนที่มาด้วย \"เดี๋ยวเราดื่มต่อนะ\" เสียงนั้นอีกแล้วเขาพูดกับเธอ เธอก็พูดต่อไปว่า \"อืม อะ อืม อะ\" เธอจะพูดเป็นภาษาได้อย่างไงก็เพราะว่าเธออมน้ำที่พึ่งดื่มไป เธออยากที่จะบอกเขาว่า \"เดี่ยวนะเราเอาให้เพื่อนเราดื่มก่อนนะ\" หลังจากที่เธอส่งแก้วน้ำให้เพื่อนเธอก็เดินออกมารอเพื่อน เธอคิดในใจว่าเราทำอะไรลงไปนี้น่าขายหน้าจังนะ บ้ามากเลยนะเรานี้ \"ครีม! ครีม! ไปกันยัง\" เสียงเพื่อนของเธอเรียกแล้ว \"อืม อืม จ๊ะไปจ๊ะ\" หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ทุกวันที่แถวเธอกับเขาจะได้พูดคุยกัน เธอไม่ได้คุยกับเขาสองคนแต่ยังมีเพื่อนๆด้วย โอ้!!ถ้าคุยกันสองคนโดนล้อแน่นอน ซึ่งเธอไม่ยอมแน่เราไม่ได้เป็นอะไรกันโดนล้อได้ไง ถ้าเป็นอะไรกันมาโดนล้อจะไม่ว่าเลย ไม่ช่ายๆๆๆๆ ในใจจริงๆของเธอนะชื่นชอบเขาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเธอชื่นชอบเขาเอาแล้วซิ เพราะอะไรนั้นหรอก็ไม่รู้เหมือนกัน เธอยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้เลย เธอและเขาคุยกันทุกวันทั้งเรื่องเรียน เรื่องการสอบ เรื่องเพลง เรื่องหนัง เรื่องต่างๆมากมาย แต่ก่อนเธอไม่ค่อยกล้าที่จะคุยกับเขาหรอกแต่เดี่ยวนี้เธอกล้าที่จะคุยกับเขาเพราะเธอคิดว่าเขาคือเพื่อนคนหนึ่ง ความรู้สึกที่เคยชื่นชอบนั้นไม่มีแล้ว มีแต่ความรู้สึกของเพื่อนเท่านั้นเอง ด้วยเพราะเหตุนี้จึงทำให้เธอกล้าที่จะคุยกับเขาละมั้ง แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเธอ แต่สำหรับเขานั้นดูเหมือนจะไม่ค่อยดีเลย เขาชอบที่จะหลบสายตาเธอเวลาที่เธอคุยกับเขา ในใจเธอนั้นมันบอกกับตัวเองว่า \"อีตาบ้า บ้าหรือเปล่านี้เราอุตสาห์คุยด้วยยังทำเหมือนไม่อยากคุยกับเราอีกบอกกันตรงๆซิว่ะไม่อยากที่จะคุยด้วยแล้ว เบื่อจริงๆเลยนายเป็นคนแบบไหนกันนี้ เรางงๆๆๆ\" เธออยากที่จะบอกเราตรงๆแบบนี้ซะจริงเลย เวลาก็ผ่านไป 1 เทอมแล้ว วันที่เราจะได้รู้เกรดที่เราทำมาว่าจะเป็นอย่างไงกันก็มาถึง \"ว้าวันนี้แล้วซิที่เราจะได้รู้เกรดของเราที่เราอุตสาห์ทำมา เป็นไงบ้างนี้ จะดีหรือแย่คราวนี้นะ ฮือๆๆๆ\"เธอคิดในใจคนเดียวก่อนที่จะลงไปทานข้าวเข้าข้างล่าง เธอมัวแต่นั่งดูทีวีไปเรื่อยๆจนถึงเวลาเที่ยงวันเธอก็รีบอาบน้ำแต่งตัวทานข้าวกลางวันแล้วก็นั่งรอแม่มารับไปโรงเรียนพร้อมกัน \"กริ่ง! กริ่ง! กริ่ง!สวัสดีค่ะ\" เธอพูดทักทาย \"ครีมลูกมาโรงเรียนเองได้ไหม แม่กำลังติดธุระเดี่ยวจะตามไปนะจ๊ะลูก\"เสียงของแม่เธอพูดตอบ \"ค่ะแม่ ครีมไปเองได้ค่ะ\"แล้วแม่ก็วางสายไป \"โฮ้!!ต้องไปเองอีกด้วยเรา\" เสียงแห่งความหดหู่ \"กริ่ง! กริ่ง!สวัสดีค่ะ\" เธอพูดด้วยควมไม่สบายใจนัก \"อืมเราอิ่มนะเมื่อไรจะมาย่ะ\" อิ่มเพื่อนสาวที่สนิทของเธอ \"มารับเราหน่อยซิเราอยู่บ้านนะ\" \"อืมเดี่ยวจะไปรับ\" \"จ๊ะขอบใจ\" \"อืม\" \"ติงต่อง! ติงต่อง! หวัดดีจ๊ะไปกันดีกว่านะ\" \"อืมเร็วซิ\" แล้วฉันก็มาถึงโรงเรียน ฉันก็ไปหาเพื่อนๆที่ห้องประจำชั้นของเราแล้วก็โทรหาแม่ว่าอยู่ที่ไหน \"แม่ค่ะอยู่ที่ไหนค่ะครีมมาถึงโรงเรียนแล้วนะค่ะ\" \"จ๊ะลูกแม่อยู่ที่ห้องประชุมโรงเรียนลูกแล้วนะ\" \"ค่ะแค่นี้ก่อนนะค่ะ\" พออาจารย์มาถึงพวกเราก็ขอให้อาจารย์แจกสมุดพกให้ อาจารย์ก็ใจดีแจกให้เราดูก่อน พร้อมดูเกรดนะก็ \"ว้า!ว้า!เกรดเรา ฮือ! ฮือ!\" ไม่ดีหรอครีม\" \"ดูซิย่ะ\" \"ยายครีมเธอนี้นะ เกรดก็ดีนี้น่าทำเป็นร้องไห้\" \" เราไม่ได้ร้องไห้นะเราแค่ฮือ! ฮือ!นะ\" ห้องเรารู้เกรดกันแล้วแต่ห้องของเขายังไม่รู้เกดเลย จนพ่อแม่ของพวกเราขึ้นมาที่ห้อง เราก็ออกมารอนอกห้อง จนเราจะกลับบ้านแล้วห้องเขาพึ่งรู้เกรด เราเลยไปถามเพื่อนของเราและก็ร่วมถึงเขาด้วย \"อืม รู้เกรดแล้วหรอ\" \"อืม\" เขาไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วก็เงียบไปอีกด้วย \"อืม บอกเราได้ไหมว่าได้เท่าไร\" \"ได้ 4.00\" \" ไม่จริงมั่งนี้ อย่าโกหกเราซิ\" \"อืม เราได้….\"ไม่บอกนะจ๊ะคิดเอาเองนะว่าเขาจะได้เกรดเท่าไร เราไม่บอกนะให้เดาเอาเองนะ \"อืม ก็สมควรแล้วนี้ได้เท่านี้ก็ดีแล้วนะ ก็อย่าไม่ตั้งใจเรียนนี้จะมาโทษใคร55555\" แล้วฉันก็เดินจากไป เขาไม่ได้พูดอะไรได้แต่มองตาเราแล้วก็เงียบไป มันเงียบมากๆๆเลย ก่อนที่จะกลับบ้านฉันก็เดินไปหาเขาแล้วบอกว่า \"เราขอโทษนะที่บอกไปเมื่อกี้นะ เราล้อเล้นนะ อย่าคิดมาก\" เขาไม่ได้คุยอะไรได้แต่หลบสายตาของเราอีกตามเคย เราก็ไม่รู้จะคุยว่าอะไรดี เขายิ่งหลบเราก็ยิ่งมองตาเขามองจนเขาหน้าแดงไปเอง แล้วเราก็เดินไปทางอื่นแต่สายตาเขายังมองเราไม่ห่าง เราเลยยิ้มให้เขาก็หน้าแดงแล้วก็เดินไปที่อื่น เราอยากที่จะบอกว่าเราขำมากๆๆเลย อยากที่จะหัวเราะให้ดัง 5555555555 เวลาช่วงของการปิดเทอม 1 ก็มาถึงเธอสนุกสนาน ร่าเริงกับเวลาที่แสนจะอบอุ่นนี้อย่างมีความสุข โดยไม่ได้หันหลังกลับไปคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตอนเปิดเทอมเลยว่ามันเป็นอย่างไรบ้าง \"ว้า! จะเปิดเทอมอีกแล้วซินะ\" \"หมดเวลาสนุกแล้วเรา\"เธอบ่นกับตัวเองหลังจากที่ตื่นเช้าขึ้นมาของวันหนึ่ง วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วของการปิดเทอมของเธอทุกๆปีเธอมักอยากที่จะให้เปิดเทอมเร็วเพราะเธออยากที่จะเรียนและอยากที่จะคุยกับเพื่อนๆ แต่ปีนี้เธอไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับเพื่อนๆเลยยังไม่มีเรื่องที่น่าสนใจเท่าไรนัก ระหว่างที่เธอกำลังจัดเตรียมข้าวของไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ \"กริ่ง! กริ่ง!สวัสดีค่ะ\" \"ครีม ครีมรับโทรศัพท์ลูกอิ่มโทรมา\" เสียงแม่เรียกให้มารับโทรศัพท์ \"ค่ะแม่ ขอบคุณค่ะ\" \"หวัดดี ไม่ยอมโทรหาเราเลยนะ ไม่รักเราแล้วซิ\" \"เปล่าไม่ใช่อย่างนั้น มันไม่มีเวลา\" \"ก็บอกว่าไม่มีเวลามั่วแต่คุยกับใครอยู่นะซิ\" \"เปล่าๆ เราเลิกเล่นกันดีกว่า55555\" \"อืมเราก็ว่างั้ย\" เธอกับเพื่อนมักจะเล่นกันเป็นนี้ประจำจนใครๆเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นแฟนกัน ปกติเราจะพูดมากกว่านี้เองอ่ะพูดยิ่งกว่าแฟนกันซะอีก แต่เราไม่สนใจหรอเพราะว่าเรารู้กันดีอยู่แล้วว่าเราเป็นอะไรกันนะ แฟนไม่ใช่เพื่อนกัน \"โทรมาหาเรามีไรหรอ\" \"ก็พรุ่งนี้ไปโรงเรียนใส่ชุดไรไปนะ\" \"โอ้อะไรชุดนักเรียนซิถามได้\" \"อืมขอบใจแค่นี้นะ\" ตูด! ตูด! ตูด! อิ่มมักจะถามเธอแบบนี้ประจำและก็มักจะโดนเธอพูดแบบนี้เสมอเลย ก็เราเป็นเพื่อนกันนี้เราเลยเล่นกัน \"ว้า!พรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมแล้ว ฉันต้องรีบเตรียมตัวให้พร้อมเสียแล้วล่ะ\" \"พรุ่งนี้ที่โรงเรียนจะเป็นอย่างไงบ้าง ทุกอย่างจะแปลงเปลี่ยนไปไม่ พรุ่งนี้เราจะคุยเรื่องอะไรกันดี ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวนอนดีกว่า\"หลังจากที่เธอคิดๆๆๆมากแล้วก็หลับไป เช้าวันรุ่งขึ้น \"สวัสดีค่ะแม่ วันนี้มีอะไรทานบ้างค่ะ\" \"ก็มีข้าวต้มกุ้งจ๊ะ ไปอาบน้ำ แต่งตัวก่อนคอยมาทานจ๊ะ\" \"ค่ะ\"เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวและมาทานข้าวเช้าแล้วไปโรงเรียน สายลมบางเบาพัดมากระทบตัวฉันเป็นความรู้สึกที่สดชื่น สบาย บรรยากาศยังเก่าๆเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง อาคารทุกอาคารยังเหมือนเดิม นักเรียนก็ยังเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากความรู้สึกตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ความรู้สึกในคราวนั้นมันรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เข้ามาเรียนแต่ในวันนี้ความรู้สึกนั้นไม่มีมีแต่ความรู้สึกเหมือนมีความผูกพันธ์กับสถานที่แห่งนี้มากกว่า เธอนั้นบอกได้เลยว่ารักโรงเรียนนี้มากเลย \"ครีม ครีม ยายครีม\" \"ใครว่ะ ยายอิ่มนี้เองคิดว่าใครเรียกซะอีก\" \"จะใครซะอีกล่ะ\" \"อืมเราไปหาเพื่อนๆที่ห้องกันดีกว่า\" แล้วครีมกับอิ่มก็ไปหาเพื่อนที่ห้องประจำชั้นของเรา เพื่อนๆมาถึงห้องจะครบแล้วเหลือแต่บ้างคนที่เวลามาเรียนก็มาสายวันนี้ก็ยังไม่เห็นมา ก้าวแรกที่ครีมเดินเข้ามาในห้องเสียงของเพื่อนดังกระหึ่มไปทั่วทั้งห้อง เพื่อนๆต่างพากันเล่าเรื่องราวที่ได้ไปพบเจอตอนปิดเทอมมาเล่าสู่กันฟัง รู้สึกว่าเพื่อนๆจะได้ไปเที่ยวหรือไม่ก็ทำกิจกรรมกันทุกคน ส่วนเพื่อนๆกลุ่มของเธอนั้นยังไม่มีใครมาที่ห้องเลย คงมีแต่เธอกับอิ่มสองคนละมั้งที่มาก่อน เธอเลยชวนอิ่มไปเล่นเดินแล้วก็เลยไปเข้าแถว วันนี้แปลกมากเลยนายนั้นมาเข้าแถวในเช้าวันนี้ด้วย ปกติแล้วเขาจะไม่ค่อยมาเข้าแถวซักเท่าไร อยู่ในแถวตามประสาคนที่รู้จักกันเธอก็เลยชวนเขาคุยเรื่องตอนปิดเทอม เขาบอกว่าเขาไม่ได้ไปเที่ยวไหน ฉันเลยแซวเขาว่ามัวแต่ไปอยู่ที่บ้านสาวๆมาล่ะซิ เขาก็ได้แต่ยิ้มตามเคย อีตาหมอนี้ชอบที่จะยิ้มไม่ว่าเพื่อนจะว่าหรือคุยเรื่องอะไรเขาก็มักจะชอบยิ้มไว้ก่อนเสมอเลย \"ว้าวันนี้ปิดเทอมวันแรกจะเป็นอย่างไงบ้างนะ\" \"ไม่รู้ซิวันนี้คงไม่ค่อยได้เรียนหรอก\" \"อืมเราก็ว่างั้น\" เธอคุยกับเพื่อนๆในกลุ่ม เรามาโรงเรียนและเรียนหนังสือทุกวันๆการเรียนของเราก็สนุกๆไม่เครียดอะไรกันนั้น คงจะมีแต่แยมคนหนึ่งที่ดูเครียดๆ เวลาการเรียนของเราก็พาไปเลย จนกระทั้งมาถึงงานกีฬาสีโรงเรียน ปีนี้พวกกลุ่มเราต้องช่วยอาจารย์ทำงานเป็นคณะกรรมการ การกีฬาสีปีนี้พวกเราทำงานกันเป็นทีม ไปไหนก็ไปกันเป็นทีม ก็ดีเหมือนกันพวกเราจะได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้นไปอีก มันทำให้เราสนิทมากขึ้น หลังจากผ่านงานกีฬาสีไปแล้วพวกเราก็กลับมาตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันต่อไป จนถึงการสอนมิดเทอมพวกเราก็มาสอบกัน วันสอบนั้นฉันจะกลับบ้านไวทุกวัน วันสอบวันสุดท้ายฉันก็ไปเที่ยวกับเพื่อนก่อนที่จะกลับบ้าน ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรผิดปกติ เธอดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆอย่างมีความสุข ถึงแม้บางครั้งจะมีเรื่องที่มาทำให้เธอไม่สบายใจแต่ก็พามันไปได้ด้วยดี เวลามันก็เดินไปอย่างรวดเร็วผ่านช่วงเวลาแห่งปีใหม่ไปแล้ว กลับมาเรียนกันอีกที คราวนี้เธอได้เรียนวิชาเกษตรรู้สึกว่าจะมีห้องเธอและห้องเขาที่ต้องมาปลูกแปลงผักละมั้ง เธอก็ได้ข่าวว่าห้องของเขาก็ปลูกเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก แล้ววันหนึ่งระหว่างที่เธอกำลังจะเดินขึ้นไปเรียน เพื่อนๆห้องเขาก็เรียกเธอแล้วก็บอกว่า \"ครีม อ๊อฟมันบอกว่าชอบแก\" \" หรอจริงอ่ะอย่าหลอกเล่นซิ\" \"เปล่าจริงนะ\" เธอยังไม่ได้พูดอะไรเพราะจะรีบไปเรียนแต่ในใจคิดว่าเพื่อนของเขาโกหกเล่นแน่ เพราะยายพวกนี้ชอบที่จะแกล้งเธอเป็นประจำเลย ระหว่างที่เพื่อนเขาคุยกับเธอเขาก็ยืนยิ้มแล้วมองด้วยสายตาแปลกอีกแล้ว เธอไม่ได้สนใจอะไรแล้วก็เดินขึ้นไปเรียน หลังจากวันนั้นแล้วเขาก็ไม่ค่อยกล้ามองหน้าเธอ เธอมักที่จะเป็นคนชวนเขาคุยเพราะว่าเขาคงไม่กล้าที่จะคุยกับผู้หญิงมั้งเธอคิดว่าเป็นแบบนี้ หลังจากที่เธอว่านเมล็ดผักในแปลงที่อาจารย์ให้ทำในวิชาเกษตรไปฉันก็มาคอยดูแลมันทุกวันไม่ว่าจะเป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็ตาม \"วันนี้เป็นวันอะไรครีม\" \"วันศุกร์จ๊ะอิ่ม\" \"ถามทำไมล่ะ\" \"แล้วพรุ่งนี้ล่ะวันอะไร\" \"วันเสาร์ซิจ๊ะถามได้ทำไมกัน\" \"โฮ้!อะไรกันวันพรุ่งนี้นะ\" \"อืมวันเสาร์\" \"ไม่ใช่วันวาเลนไทน์จ๊ะ\" \"อืมใช่แล้วทำไมล่ะ\" \"ครีมว่าจะมีใครเอาดอกกุหลาบมาให้บ้างไหมนะ\" \"อยากได้หรอเดี๋ยวเราเอามาให้\" \"ไม่ได้หมายความอย่างนั้น\" \"อิ่มไม่รู้เป็นอะไรอยู่ๆก็มาพูดเรื่องนี้สงสัยอยากที่จะได้ดอกกุหลาบละมั้ง\" ฉันพูดกับตัวเองในใจ \"บ่ายนี้เราเรียนอะไรต่ออ่ะ\" \"ภาษาอังกฤษ ไปเรียนกันดีกว่าไหม\" \"ยังไม่ถึงเวลาเลยนะ\" \"ไปนั่งเล่นก่อนก็ได้\" \"ครีม! ครีม!\" เพื่อนเก่าที่อยู่ห้องเดียวกับเขาเรียกเธอ \"อืมว่าไงปรางทำไรอยู่อ่ะ\" \"การบ้านห้องเทอทำเปล่า\" \"เปล่านี้เราเรียนกันคนละอาจารย์\" \"อืมดีนะ\" \"ครีมรู้ไหมว่าอ๊อฟชอบอ่ะ\" \"ถามอะไรกันตอนนี้ว่ะอ๊อฟเขานั่งทำงานอยู่ข้างๆฉันจะให้ฉันตอบว่าอะไรดีล่ะ\"ฉันคิดในใจแล้วก็ตอบไปว่า \"อย่าล้อเล่นแบบนี้ซิ\" \"เราพูดจริงนะไม่เชื่อถามอ๊อฟซิ\" \"อย่าเอาเรื่องจริงมาล้อเล่นแบบนี้ซิ\"เขาพูดตอบกลับว่ามันทำให้ฉันอึ้งแล้วก็รีบที่จะตอบไปว่า \"พูดแบบนี้เดี๋ยวเพื่อนเข้าใจผิดหมดหรอ\" หลังจากที่เธอพูดจบเขาก็เดินไปทำงานที่อื่นโดยไม่ได้พูดอะไรเลยซักคำ แล้วเธอก็ชวนเพื่อนขึ้นไปรอเรียน อยู่ๆอะไรกันก็ไม่รู้เพื่อนห้องเขาก็เอาดอกกุหลาบสีชมพูมาให้เธอแล้วก็บอกว่าอ๊อฟให้เอามาให้ เธอก็งงแต่ไม่รับจะให้รับได้ไงก็เขานั่งอยู่แถวๆนั้น เพื่อนที่แสนดีของเธอก็ต่างพากันเอาเจ้าดอกกุหลาบนั้นมาให้เธอแต่ก็ไม่ยอมรับ ในใจเธอคิดว่าถ้ารับไปโดนเพื่อนล้อแน่ๆเขาคงโดนใครบังคับให้ทำแบบนี้แน่เลย เธอไม่รู้จะทำอย่างไงเลยหนีเข้าห้องไป มันไม่ได้เรียกว่าหนีนะแค่เดินเข้าไปในห้องเฉยๆเท่านั้นเอง แล้วยายอิ่มเพื่อนที่แสนดีมากๆๆๆก็ดันไปบอกเขาว่าถ้าอ๊อฟอยากให้ครีมจริงๆก็ต้องเอามาให้กับมือไม่งั้นครีมจะไม่รับดอกกุหลาบนี้ และแล้วเขาก็ทำตามที่อิ่มบอกจริงๆ เขาก็ถือดอกกุหลาบนั้นมาแล้วก็มองหาเธอ แต่จะเห็นได้ไงก็เธอเข้าไปในห้องแล้วนี้ เพื่อนต่างก็พากันส่งเสียงล้อเขาจนหน้าแดงเลย ว้าไปก็น่าสงสารนะ เสียงของเพื่อนดังมากมักเลยทำให้อาจารย์มาว่าเอาแล้วทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนปกติ เขาก็ไปเรียน ส่วนเพื่อนก็เข้าห้องมา ส่วนเธอนั้นไม่รู้เรื่องอะไรเลย จนอาจารย์มาพูดในห้องมามันเกิดอะไรขึ้นแล้วเธอถึงรู้เรื่อง เธออึ้งแล้วก็งงเล็กน้อยมามันคืออะไรกัน แต่ตอนแรกเธอก็ยังไม่เชื่อหรอกนะ จนหนึ่งสัปดาห์ต่อมาเพื่อนต่างๆก็บอกว่าจะไปพิสูจน์ให้ดู เพื่อนของเธอตั้งแต่เราคบกันมาไม่เคยโกหกเลย แล้วสิ่งที่เพื่อนนั้นไปพิสูจน์ก็ทำให้เธอถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน พวกนั้นบอกว่าสิ่งที่ครีมบอกว่าเขานั้นโกหก ไม่จริงเขาบอกมาว่าเขาไม่ชอบโกหกใครแล้วก็ไม่ชอบทำในสิ่งที่โดนบังคับด้วย อืมนะเธออึ้งมากเลยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เพราะเธอเชื่อใจในตัวของเพื่อนของเธอว่าไม่ได้โกหกแน่ เธออยากที่จะรู้ว่าสิ่งที่เขาบอกนะเป็นจริงหรือเปล่า เธอเคยคิดที่จะถามเขาเหมือนกันแต่ก็มีเหตุให้ไม่ได้ถามทุกที่เลย เรื่องของเขากับเธอมีเวลาช่วงปิดเทอมมาคั่นกลางเอาไว้ เธอไม่รู้ว่าเปิดเทอมหน้าจะเป็นอย่างไรบ้าง รู้แค่ว่าเธอไม่อยากที่จะเชื่อเลยเธอเคยแอบชื่นชอบเขาอยู่ๆเขาก็มาบอกว่าชอบเธออะไรกันนี้ งงไปหมดแล้วนะ แต่เธอก็รู้สึกดีนะที่เขาชอบ เพราะว่ามีคนชอบเราดีกว่าที่มีคนเกลียดเราใช่ไหมล่ะ คุณว่าถ้าเปิดเทอมไปเธอจะทำอย่างไงดีกับเรื่องนี้ดี คุณคิดว่าเขาจะยังชอบเธออยู่ไหม เธอจะทำอย่างไงดีเวลาเจอหน้าเขาอ่ะ หาคำตอบได้จากเธอและเขาใน\"ดวงตาแห่งความรักกับคำถามใหม่ในวันพรุ่งนี้\"ตอนหน้า