ความรักข้างบ้าน

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่ง..... \"นี่แพรจ๊ะ ตื่นได้แล้วลูก\" แม่แพรพูดขณะที่แพรยังแกล้งทำเป็นหลับอยู่ \"เอ..นี่ลูกแพร ตื่นได้แล้ววันนี้ต้องย้ายบ้านนะ\" แม่แพรกระซิบ \'จริงเหรอ อืม..ลืมไปซะสนิทเลยอ่ะ ว่าวันนี้แม่จะให้แพรย้ายบ้านนี่นา\' แพรคิด พ่อของแพรตายตั้งแต่แพรยังไม่เกิด จึงไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แล้ววันนี้แม่แพรเคยบอกกับแพรไว้ว่าจะย้ายบ้าน นี่เป็นการย้ายบ้านครั้งที่สองของแพร ครั้งแรกก็มีคนมายึด ครั้งที่สองนี่ก็เพราะไม่สามารถติดต่อกับผู้อื่นได้เนื่องจากนี่คือบ้านชั่วคราวของแพรและแม่แพร เพราะยังหาที่อยู่ไม่ได้ \"ไม่เป็นไรนะ ลูกแพร ถ้าไม่พอใจอะไรแม่ก็ไม่เป็นไร แม่จะมาปลุกอีกที\" แม่กระซิบ แพรชอบคิดว่า แม่ ทำให้พ่อแพรตาย อาจเป็นเพราะหย่ากัน พ่อจึงฆ่าตัวตาย แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่ เป็นเพราะโรคร้าย(มะเร็ง) .............................................. \"แม่คะ เราจะย้ายไปบ้านแบบไหนกันคะ\" แพรถาม \"ก็บ้านที่เป็นบ้านแฝดจ่ะ\" แม่ตอบ \"แล้วใครอ่ะคะ ที่อยู่บ้านข้างๆ\" แพรถาม \"เห็นเค้าบอกว่าครอบครัวที่มีลูกคนเดียวเหมือนเรา แต่ว่าเป็นผู้ชาย อยู่ปี 1 จ่ะ\" แม่แพรตอบ \"เหรอ น่าเสียดายอ่ะ\" แพรบอก \"ทำไมแหละลูกแพร\" แม่แพรถาม \"ก็คนละวัยกันแล้วจะรู้ใจกันได้ไงอ่ะ\" แพรถาม \"เดี๋ยวก็คงชินเองแหละ แม่เชื่อนะว่าลูกต้องเข้ากันได้กับเค้า\" แม่แพรบอก \"ทำไมอ่ะค่ะ\" แพรถาม \"ก็เค้าอะ เป็นคนใจดี มีน้ำใจมากเลยนะ\" แม่แพรบอก \"เหรอคะ\" แพรยังคงงง เพราะแพรไม่เคยคุยกับคนที่อยู่คนละวัยกับแพรยกเว้นแม่กับครูที่โรงเรียนเท่านั้น \"แพร มาขึ้นรถได้แล้ว\" แม่แพรตะโกนหาแพรที่กำลังยกของ \"ค่า แพรมาแล้วคะ\" แพรตะโกนตอบ แล้วในที่สุด แม่ของแพรก็ขับรถพาแพรไปตามถนนเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงบ้านใหม่ ............................................. \"ว้าว สวยกว่าบ้านเก่าตั้งเยอะแน่ะ\" แพรบอก \"เห็นไหม แม่ว่าแล้วว่าแพรต้องชอบ ลองเข้าไปดูก่อนสิ\" แม่แพรบอกแพรด้วยความดีใจ \'สวยมากๆ เลย เอ..ใครกันน้าที่อยู่บ้านข้างๆ ไปดูดีกว่า\' แพรคิด แพรก็ต้องตะลึงที่มองผ่านกระจกไปเห็นชายคนนึง อายุราว ๆ 19-20 ปี หน้าตาดี กำลังโบกมือให้แพร \"เอ่อ..ขอโทษนะคะ นี่คุณใช่ลูกชายของบ้านนี้หรือเปล่าคะ\" แพรถาม \"ครับ ใช่ครับ\" ชายคนนั้นตอบ \"นี่ น้องคงเป็นคนที่มาอยู่ใหม่ใช่ม้า\" ชายคนนั้นถาม \"คะ ใช่คะ\" แพรตอบ \"พี่ฃื่อกายนะ ยินดีที่ได้รู้จัก\" กายบอก \"หนูฃื่อแพรคะ\" แพรพูด \"งั้น..พี่ขอเรียกว่าแพรนะ ไม่เรียกว่าน้องแพรแหละ มันยาว\" กายบอก \"คะ ยินดีคะ\" แพรบอก จากนั้น...ทั้งคู่ก็เริ่มสนิทสนมกันเรื่อยๆ จนกระทั่ง.... \"นี่ แพร วันนี้พี่ไปเดินเล่นบ้านแพรได้มั้ย\" กายถาม \"ได้สิ พี่กาย มาได้เลยคะ\" แพรตอบ \'ว้าว ดีจังเลยนะที่พี่กายมา ตายแล้ว...เราอดยิ้มไม่ได้แล้วอ่ะ\' แพรคิดแล้วก็ยิ้ม \"แพร เป็นไรไปอ่ะ\" กายถาม \"เปล่าคะ เอ่อ....ไม่สบายนิดหน่อยเอง\" แพรตอบ \"งั้น..พี่จะพาแพรขึ้นไปบนห้องนะ จะได้พักผ่อน\" กายบอก \"ไม่ต้องคะ ว๊ายยยย\" แพรพูด \'เค้าอุ้มฉัน เค้าอุ้มฉัน เค้าอุ้มฉัน\' แพรคิด \"ไม่เป็นไรแล้วนะแพร เดี๋ยวพี่ไปเรียกแม่แพรมาก่อนนะ\" กายพูด \'จะบ้าเหรอ แพร เค้าแค่หวังดีอยากอุ้มฉันขึ้นมาแค่พักผ่อนเฉย ๆ\' แพรคิด \'ก็เค้าไม่ได้ชอบฉันนี่นา โถ๋..แพรงี่เง่า ถึงฉันจะชอบเค้าแต่เค้าก็ไม่ได้ชอบฉัน\' แพรคิด \'เรานี่คิดอะไรไม่ได้เรื่องเล้ย\' แพรคิด .............................................. หลังจากนั้น 1 วัน แพรก็เดินไปหากายที่บ้าน \"แพรหายดีแล้วคะ พี่กาย\" แพรบอก \"โอ้โห ดีจัง แค่วันเอง แพรหายแล้ว เก่งจังเลย\" กายบอก \"ไม่เท่าไหร่หรอกคะ นี่พี่กาย\" แพรบอก \"อะไรเหรอ แพร\" กายถาม \"คือว่า..เอ่อ....เอ่อ..คือ...\" แพรไม่กล้าบอก \'แพรเอ๋ย แพรบ้าจะพูดทำไม\' แพรคิด \"คืออะไรแหละ ไม่ยอมบอกสักที\" กายถาม \'เอ้า พูดก็พูด แต่ว่า..\' แพรคิด \"มีอะไรแหละแพร ว่ามาเลย\" กายถาม \"คือว่า..แพร....แพร..แพรรัก....พะ...พะ...แพรรักพระพุทธศาสนาคะ\" แพรบอกด้วยความอาย \"เอ่อ..อืม..ก็แพรเป็นชาวพุทธนี่นา\" กายตอบด้วยความงุนงง \'เกือบไปแล้ว ทำไงดีอ่ะ เราไม่กล้าพูดเลยอ่ะ ว่า \"รัก\" ทำไงดี เอาไว้วันหลังแล้วกัน\' แพรคิด \"นี่แพร มีอะไรจะบอกพี่อีกหรือเปล่า\" กายถาม \"เห็นทำหน้าอยากจะบอกอะไรบางอย่างให้กับพี่อ่ะ\" กายถามต่อ \"เอ่อ..อ๋อ ใช่คะ..เอ่อ พี่กายค่ะ เราไปเดินเล่นกันมั้ย\" แพรถามด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก \"อ๋อ ได้สิ ได้อยู่แล้ว\" กายถาม \'ว๊ายยยยยย ตายแล้ว ดูพูดเข้าสิ\' แพรคิด \'พูดไปได้ไงเนี่ย หน้าแบบเนี้ย\' แพรคิดแล้วโทษตัวเอง แล้วทั้งสองก็เดินเล่นกัน จนกระทั่งเดินไปถึงถนนแห่งนึง แพรคงจะมีความสุขมากกว่านี้ ถ้าไม่มี...... โครม.....ปัง.....โครม....... กายถูกนักเรียนช่างมีทุบ มาตี(โดนลูกหลง เนื่องจากตอนนั้นมีการตีกันอย่างรุนแรงระหว่างสถาบัณ) \"พี่กาย พี่กายเป็นอะไรหรือเปล่า พี่กาย\" แพรร้องถาม วี้ ว๋อ วี้ ว๋อ วี้ ว๋อ เสียงรถพยาบาลและรถตำรวจก็ดังขึ้น ทำให้กลุมนักศึกษาที่ตีกัน วิ่งหนี แตกกระจายกันไปหมด ทิ้งให้แพรร้องไห้อยู่กับชายที่ตนเองรักมาก ถูกลูกหลง .......................................... ที่โรงพยาบาล \"เป็นยังไงบ้างคะหมอ\" แพรถาม \"ผมทำสุดฝีมือแล้ว แต่คนไข้สายเลือดมากไป เขาเสียชีวิตแล้ว เสียใจด้วยนะครับ\" หมอตอบ \"ไม่จริง\" แพรวิ่งพรวดเข้าไปไหนห้อง ICU \"พี่กาย พี่กายคะ พี่กายลุกขึ้นมาคุยกับแพรก่อนสิคะ พี่กาย\" แพรร้องไห้ \"พี่กาย ตื่นขึ้นมาฟังเสียงแพรก่อนสิ\" แพรร้องไห้ \"แพรรักพี่กายนะ\" แพรพูด \"พี่กาย ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง\" บรรยากาศตอนนั้น ทำให้บรรดาหมอและผู้ช่วยต่างก็อยากร้องไห้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนนิ่ง ทิ้งให้เด็กหญิงคนหนึ่งร้องไห้อยู่บนร่างของชายผู้ที่จากไป ..........................................