รักเธอ.....ตลอดไป

เนื้อเรื่อง

เช้าวันหนึ่ง.........



          กริ้งงงง.........เสียงกริ่งเข้าแถวของร.ร.มัธยมปลายแห่งหนึ่งดังขึ้น และ แน่นอนสงครามย่อมๆของ\"แนน\"(ม.4) และ \"ต่อ\"(ม.5)ก็เกิดขึ้น<อีกแล้ว>เมื่อแนนเดินชนต่อที่หน้าประตูร.ร.ที่มีคนจำนวนมากแห่กันเข้าร.ร.เพราะกลัวเข้าแถวไม่ทัน
         แนนกะจะขอโทษแต่พอเห็นว่าคนที่แนนชนกลับเป็นต่อคู่อริของเธอเอง     แนนมองหน้าต่อ
>>>แนน: อ๋อ...นี่นายเองใช่มั้ย ทำมัยนายเดินไม่ระวังเลยอ่ะ รู้ไม้ว่าฉันกำลังจะเข้าร.ร.สายนะ
>>>ต่อ  : นี่ๆ...ใครกันแน่ที่เดินชนอ่ะยัยตัวแสบ อีกอย่างนะ ถ้าเธอเข้าร.ร.สายก็เรื่องของเธอทำไมเราต้องเดือดร้อนด้วย
>>>แนน: น..น..นาย....นี่นายว่าฉันเป็นยัยตัวแสบหรอ
>>>ต่อ  : ก็ใช่หน่ะสิ ยัยตัวแสบ เราว่าชื่อนี่เหมาะกะเธอดีออก..ยัยตัวแสบๆๆๆ  5555.......
                                         แล้วต่อก็เดินจากไปแบบสะใจนิดๆ
( แต่ในใจต่อก็คิดว่าแนนน่ารักดีเหมือนกันนะ )
>>>แนน: อ..อ..ไอ้บ้าต่อ อ..อ..ไอ้ผีดิบ อ..อ..ไอ้คนบ้า จำไว้เลยนะเราไม่ปล่อยนายไว้หรอก
                                     แนนตะโกนตามหลังต่อไป แล้วเดินเข้าห้องเรียนด้วยความแค้นจัด
(แนนกะต่ออยู่คนละห้องกันนะ).............

พักเที่ยง..........
        
        กริ้งงงง.........กริ่งพักเที่ยงดังขึ้น....ต่างคนก็ลงมาหมายจะกินข้าวกัน แนน กะ ต่อ คู่พระ~นางของเราก็เหมือนกันนะ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดซะก่อน แต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความรักนะ
                                   พอแนนซื้ออาหารแล้วแนนก็เดินจะมากินข้าวแต่ว่า......มีคนเดินมาชนแนน ทำให้จานข้าวแนนตกพื้น...แนนรีบเก็บ  และแล้วก็มีมือปริศนายื่นมาช่วยเก็บจานที่ตกนั้นก็คือ.....ต่อนั้นเอง

>>>ต่อ   : นี่..ยัยตัวแสบ....เธอเป็นอะไรมากรึเปล่าหล่ะ....ซุ่มซ่ามจริงๆเลยเนี่ยเธอ.......
>>>แนน : นี่นาย........นึกว่าจะมาดี  เมื่อเช้าฉันยังแค้นไม่หายเลยนะ...ขอโทษซักคำก็ไม่มีถ้ามีไม่แน่นะเราอาจจะยกโทษให้นายก็ได้(เพราะแนนก็เห็นว่าต่อก็มีน้ำใจดีเหมือนกัน)
        ด้วยความที่ต่อก็ชอบแนนอยู่แล้ว...นี่ก็คงเป็นโอกาสดีที่ต่อจะคืนดีกะแนน
>>>ต่อ     : จริงเปล่าครับคุณหญิง...(ต่อพูดอย่างนอบน้อม...ปนกวนๆนิดๆ) งั้นกระผมก็ขอโทษขอรับ
>>>แนน  : ขอบใจนายทหาร  งั้น...ฉันยกโทษให้ก็ได้
                                    แนนพูดรับมุขพร้อมท่าคุณหญิงเต็มร้อย
>>>ต่อ    : งั้น...ข้าวที่ตกไปเราเลี้ยงแนนนะ
>>>แนน : ขอบใจนะ
               แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะให้กัน..............

เลิกเรียน.....
                
                 กริ้งงงงง.......กริ่งเลิกเรียนดังขึ้น  (รู้สึกว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนชอบนะ) ต่อไปหาแนนที่ห้องเพื่อจะรับแนนกลับบ้านด้วยกัน(บ้านแนนเป็นทางผ่านของบ้านต่อ)แนนก็กลับด้วยเพราะเห็นว่าคืนดีกันแล้วก็เลยไม่มีปัญหาอะไร...แต่เพื่อนๆของแนนกะต่อนี่ซิก็ต่างกันเง็งที่ต่อกะแนนเดินกลับบ้านด้วยกันเพราะปกติต่อกะแนนจะมีเรื่องกันทำให้น่าจดจำก่อนกลับบ้านทุกวัน...........
                           พอต่อถึงหน้าบ้านแนน
>>>ต่อ    : เราส่งแค่นี้นะยัยตัวแสบ(พูดแบบยิ้มๆ)
>>>แนน : นี่ต่อ...เราชี่อแนนนะไม่ใช่ยัยตัวแสบหัดเรียกให้มันดีๆมั่งซิ
>>>ต่อ    : ครับๆผมผิดไปแล้วคุณหญิงยกโทษให้ผมด้วยนะขอรับ(หน้ากวนๆ)
>>>แนน : ต่ออะ........แนนก็คือแนนนะไม่ใช่คุณหญิงหรอก..ต่อนี่ชักติงต้องเข้าไปใหญ่แล้ว
>>>ต่อ    : ก็ได้แนน.......งั้นต่อส่งแนนแค่นี้นะแล้วพรุ่งนี้ต่อจะมารับนะ....อย่าตื่นสายหล่ะ
>>>แนน : OK.ต่อ...แค่นี้ใช่มั้ยงั้น...บ้าย บาย  = ^_^ =
>>>ต่อ    : บาย..แนน.........



เช้าวันรุ่งขึ้น..............

ติ๊ง ต่อง!!เสียงออดบ้านแนนดังขึ้น..........แนนเปิดประตูและพบว่าคนที่กดออดเรียกแนนก็คือต่อนั้นเอง
>>>ต่อ    : หวัดดี แนน ไง,เมื่อคืนหลับสบายมั้ย?
>>>แนน : ก็ดีนะ....ไปยัง?
                แล้วทั้งคู่ก็เดินไปร.ร.ด้วยกัน
    

    แนนกับต่อเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆจนเป็นเรื่องธรรมดาของเพื่อนๆที่เห็นแนนกะต่อเดินด้วยกัน....
ต่อมารับแนนที่บ้านทุกเช้า  พอตกเย็น แนน กะ ต่อก็กลับบ้านด้วยกัน บางทีต่อก็เข้ามากินข้าวในบ้านแนนด้วย
จนตอนนี้แนนก็เริ่มชอบต่อแล้วสิ....แนนชอบต่อ....ต่อก็ชอบแนนแต่ทั้งคู่ก็คิดว่าต่างคนต่างรักเขาข้างเดียว
....................ทั้งคู่คบเป็นเพื่อนกันมาได้ประมาณ 2 ปีแล้ว....ตอนนี้แนนอยู่ม.6แล้ว ส่วนต่อก็อยู่ปี1แล้ว
จนมาวันหนึ่งต่อคิดว่า\'ถ้าต่อไม่บอกให้แนนได้รับรู้ว่าต่อชอบแนน..ต่อกลัวว่าจะเสียแนนไปให้กับคนอื่น..อีกอย่าง..แนนก็ยังไม่มีแฟนด้วย\'
แน่นอน...ต่อไม่ยอมหรอก......ว่าแล้วต่อก็โทรฯหาแนน...
กริ้งงงงงงงง.........
>>>แนน :ฮัลโหล....
>>>ต่อ    : ฮัลโหล...แนนหรอ...คือว่าต่อมีอะไรจะบอกอ่ะแนน
>>>แนน : อะไรหรอบอกมาซิ
>>>ต่อ    : คือว่าถ้าต่อบอกไปอ่ะแนนสัญญากะต่อได้มั้ยว่าแนนจะไม่โกรธต่ออ่ะ
>>>แนน : บอกมาเหอะต่อ..แนนไม่มีวันโกรธต่อหรอก
>>>ต่อ   : คือว่า...ต่อชอบแนนอ่ะชอบมานานแล้วด้วยชอบตั้งแต่แนนยังเกลียดต่ออยู่อ่ะ
        คำพูดของต่อทำให้แนนอึ้งไปเลยเพราะแนนดีใจที่ต่อก็แอบมีใจให้เหมือนกัน
        แต่ก็ไม่ค่อยเชื่อหูตัวเองเท่าใหร่ก็เลยย้ำอีกที
>>>แนน : เว่อร์หน่ะต่อเนี่ย...ชอบทำให้แนนตกใจอยู่เรี่อย
>>>ต่อ    : ต่อไม่ได้เว่อร์....ต่อชอบแนนจริงๆ
            คำพูดนี้ทำให้แนนอึ้งรอบสองอีกแล้วแนนจึงตัดสินใจบอกความในใจกับต่อ
>>>แนน : ความจริงแนนก็ชอบต่อเหมือนกัน...แต่แนนกลัวว่าต่อจะยอมรับแนนไม่ได้
>>>ต่อ    : ทำไมต่อจะยอมรับแนนไม่ได้หล่ะ........ต่อรักแนนนะ
>>>แนน : ขอบคุณนะงั้นแค่นี้นะบาย........

แค่นี้ทั้งคู่ก็มีความสุขแล้ว..........จากที่เคยเป็นคู่อริกันจนท้ายสุดกลับมาเป็นคู่รักกัน.....และคู่นี้เค้าก็หวานแหววไม่เบาด้วยนะเนี่ย....................
คิดว่าหลายคนคงเคยเห็นนะ....คนที่ตอนแรกเกลียดกันตอนหลังก็จะรักกันเนี่ย...
>>>>.....ต่อรักแนนนะ..............แนนก็รักต่อเหมือนกัน.....<<<<