คนจืดๆกับใบหน้าที่จืดส์!!!

เนื้อเรื่อง

กริ๊งงงงงงงงงงงงงง!!! ผมลูบใบหนาไปมาพลางบิดขี้เกียจเพื่อให้หายง่วงนอน ผมดึงผ้าห่มลายดอก สีลวดลายปนไปกับขี้ไคลที่ดำ(บริเวณขอบผ้า) มันไม่ได้ซักมาเป็นแรมปีแล้ว แต่ก็ชั่งเถอะ ในวันนี้ผมมีนัดพิเศษกับแฟนสาว อืม ไม่ใช่ซิ ยังพูดเป็นปากไม่ได้ว่า แฟน(ที่รัก) ไม่ๆ ไม่ใช่แฟน หรอก เรียกว่า เพื่อนสาวก็แล้วกัน ผมก็พยายามจีบเธออยู่แต่ดวงเฮง(ซวย)ของผมนี้ซี่ ผมก็ไม่ใช่คนหล่ออะไร และไม่ใช่คนที่ดีเลิศ รวยมากมายอะไร แถมตอนนี้ยังอยู่ ในห้องแถวนะ ผมมาอยู่ห้องนี้ก็นับว่านานโขที่เดียว ราวๆ4 –5ปี ผมมาที่นี้เป็นลูกจ้าง ผมเป็นหมอ- - - - - - - - - - ซ่อม! สาระพัดเลย ไม่ว่าจะเป็นทีวี ตู้เย็น วิทยุ เครื่องเสียง ถึงกระนั้นผมก็ยังไม่มีบ้านเป็นของตนเองสักที่ แต่อาจเร็วๆนี้ จะได้บ้านหลังน้อยอาศัย เขาเถอะทนรออีกหน่อย จะได้ไม่ต้องหาคำแก้ตัวกับเจ้าของห้องแถว “ทำไม ไม่ย่อมจ่ายตังค่าห้องมาสักที่หะ” “เมื่อไร จะจ่าย กูก็ต้องใช้จ่ายเหมือนกันนะโว้ย” “ค้างค่าเช่ามาหลาย(วิ)ครั้งแล้วนะโว้ย” “หัวเราะอะไร” “หัวเราะอะไรมึง” ผมส่ายหน้าเปล่าๆ ภาพด้านหลังเพื่อนผม ไอ้เสก มันทำท่ายียวนกวนประสาท(ล่อเลียน) เจ้าของห้องหันไป เมื่อผมกลั้นอารมณ์ขำไม่อยู่ เพื่อนผมยืนตัวตรงไม่ทำท่าพิเรนไรให้ผม ขำ เจ้าของห้องเดินออกไปอย่างหัวเสีย ผมนั่งนึกขำค้าง ไปมาแต่ฉับพันผมก็นึกขึ้นได้ว่าใช่วันนี้มีนัดกับเพื่อนสาว มั่วนั่งนึกเรื่องขำ เมื่อวันวานไม่ได้แล้ว ต้องไปอาบน้ำให้สะอาดสักหน่อยเพื่อไม่ให้เพื่อนอับเชากับต่อมเหงื่อ ใต้รักแร้ ผมมองดูเจ้าหนูในกรงข้างที่นอน(ทั้งห้อง)ที่เลอะเทอะมากๆ ผมเดินออกไปยังชั้นล่างเพื่อน สำระร่างกายที่เหม็นราวขยะ เดินไปยังปลายห้องพบกับห้องน้ำที่เปียกปอนไปด้วยน้ำ ผมได้แต่นึก หวังว่าจะไม่เจอทองคำอยู่ในห้องน้ำเลย แต่มันก็มีทุกที่เลยที่ผมเข้าห้องน้ำนี้ อาาาาาาก้อนทองอยู่ คอหานอยู่รื่นรม ก้อนที่ทองทำลายบรรยายกาศอาบน้ำผมหมด ผมลงมือ สัมผัสพื้นผิวที่…….เอ๋!ไร อุ่นๆ เช้าๆปกติมันเย็นจะตายชัก วันนี้อุ่น แปลก มาก จริง ผมตับขันน้ำมาลาดตัว น้ำจับสัมผัส ผิวหนังกำพร้าผม น้ำใสขุ่นๆไหลผ่านซอกคอมากลางรู้สึกเย็นอก แต่ต้องทนเพราะนัดเพื่อนสาวสวยไว้แล้ว ทนความเย็นไม่กี่นาที ก็ห่มผ้าเช็ดตัว เดินตัวห่อๆไป เบียดตัวชนใครหว่า! ว่าแต่ตอนนี้ยังไท่ทีใครตื่นเลยนี่หว่า หรือว่าคราวนี้ผมจะโดนดีผีมาหลอก………ผมมอง……เฮ้ยชนประตู โธ่ตกอกตกใจหมด ยังไม่จบ ี มีต่อครับ