เพื่อนสนิท

เนื้อเรื่อง

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ในประเทศญี่ปุ่น เรื่องมันเกิดขึ้นในห้อง ม.6/6 เด็กในโรงเรียนแห่งนั้นล้วนแต่เป็นเด็กที่มีฐานะดีมากๆเลยล่ะ แต่มีเด็กหญิงอยู่คนหนึ่งชื่อว่ายูริ เป็นเด็กกำพร้าพ่อ เธออาศัยอยู่กับแม่ตั้งแต่อายุ2ขวบ เธอแทบจะจำหน้าพ่อเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่แม่ของเธอก็ได้แต่งงานใหม่กับหนุ่มใหญ่คนหนึ่ง หนุ่มใหญ่คนนี้ไม่ค่อยชอบยูริเท่าไรนัก แต่แม่ของเธอก็ไม่เคยทราบ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของม.3 ตอนเช้าตรู่เธอก็รีบมาโรงเรียนด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนใหม่ แล้วเธอก็ได้พบกับฮิเดกิ หนุ่มหล่อประจำโรงเรียน ที่สาวๆรุมกันจีบไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือโตแล้วก็ตาม ถึงใครจะชอบฮิเดกิ แต่เธอไม่เคยคิดจะชอบ แถมยังออกแนวเกลียดด้วยซ้ำ เธอเฝ้าภาวนาว่าขออย่าให้อยู่ห้องเดียวกับนายนี่เลย แต่อาจเป็นเพราะพรหมลิขิต ทำให้เค้าทั้งสองได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่เธอไม่เคยคิดอย่างนั้น เธอกลับคิดว่าเป็นกรรมของเธอที่สร้างมาตั้งแต่ชาติปางก่อน แล้วพอถึงตอนเย็น เด็กๆต่างแยกย้ายกันกลับบ้านยูริก็เช่นเดียวกัน แต่อยู่ๆฝนก็ตกลงมาหนักมากๆ ฮิเดกิเห็นว่ายูริกลับบ้านไม่ได้ฮิเดกิจึงอาสาจะไปส่งยูริ ถึงยูริจะไม่อยากไปแต่ก็ตองไป เพราะถ้าไม่ไปตอนนี้เธอก็คงต้องติดฝนอยู่อีกนาน เมื่อมาถึงหน้าบ้านยูริก็กล่าวขอบคุณ แล้วก็เดินเข้าบ้านพร้อมกับรอยยิ้ม แต่เธอก็คงไม่รู้หรอกว่าที่ฮิเดกิมาส่งเธอนั้นเพราะว่าฮิเดกินั้นรู้สึกพอใจและแอบชอบยูริตั้งแต่พบเจอ เหตุการณ์เป็นอย่างนี้เกือบทุกวันคือฮิเดกิจะขับรถมาส่งยูริที่บ้านจนทั้งสองกลายเป็นเพื่อนสนิท ยูริเริ่มที่จะยอมรับความเป็นตัวของตัวเองของฮิเดกิได้แล้ว ไม่ว่าจะไปกินข้าว ไปเที่ยวทั้งสองก็จะไปด้วยกันตลอด ฮิเดกิก็มานึก นึกว่าจะบอกยูริอย่างไรดี ว่าตัวเองกำลังชอบอยู่ แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะยูริเป็นเพื่อนแล้วอีกอย่างคือมีคนมากมายที่ชอบยูริอยู่เหมือนกัน ฮิเดกิจึงมาระบายความรู้สึกกับพื้นปูนที่โรงยิม โดยการเขียนข้อความแสดงความในใจ แต่เผอิญยูริก็ผ่านมาเห็นพอดี ยูริจึงรู้ว่าฮิเดกิชอบตัวเอง ตั้งแต่นั้นมาทั้งสองก็ห่างเหินกันมากขึ้น แทบจะไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ แต่ยูริก็ลองมาทบทวนว่าสิ่งที่เค้าทำนั้นถูกต้องหรือไม่ แล้วคำตอบมันก็คือไม่ถูก แล้วเค้ายังได้ค้นพบตัวเองอีกด้วยว่าแท้จริงแล้วเค้าเองก็รักฮิเดกิอยู่เหมือนกัน แต่ยูริก็คิดอีกว่า หากเค้าและฮิเดกิเป็นแฟนกันพอถึงจุดๆหนึ่งที่เราต้องเลิกกัน มันอาจจะทำให้เรามองหน้ากันไม่ได้ เค้าจึงมีความคิดว่าควรจะไปบอกฮิเดกิให้เลิกคิดเรื่องนี้ซะและเราทั้งสองควรจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปเรื่อยดีกว่า เวลาผ่านไปเกือบ5ปีทั้งสองยังเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม แต่มันก็มีจุดพลิกผันครั้งใหญ่ในชีวิตของทั้งสอง เมื่อทางครอบครัวของยูริ จะย้ายไปอยู่ที่อเมริกา จากนั้นทั้งสองก็แทบไม่ได้ติดต่อกันเลยเวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นสิบปีครอบครัวของยูริ เดินทางกลับมาเมืองไทย เธอได้สามีเป็นถึงท่านทูตเชียวนะ ส่วนตัวฮิเดกิ ก็มีหญิงสาวที่คบดูใจอยู่เหมือนกัน วันนั้นฮิเดกิเห็นสมุดพกที่ยูริเคยซื้อให้ฮิเดกิก็นึกถึงวันเก่าที่เค้าทั้งสองเคยเป็นเพื่อนกัน แล้วเค้าก็คิดได้ว่าถ้าหากว่าเค้ากับยูริรักกันเป็นสามี ภรรยากัน เค้าอาจจะไม่มานั่งคิดถึงยูริแบบวันนี้ก็ได้ จะว่าไปเรื่องก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากมายนัก แต่กลับกันคือจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่เรื่องนี้ก็ให้ข้อคิดและให้คำนิยามของคำว่าเพื่อนได้อย่างดีทีเดียว ได้มากมายเลยทีเดียวนะ เพียงเราคิดว่าเพื่อนโกรธกันยังไงก็ยังเป็นเพื่อน เพื่อนก็คือแบบทดสอบบทหนึ่งในชีวิตของเรา และไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเราจะยังเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะยูริ FROM ฮิเดกิ