**สิ่งมีชีวิตที่มีค่า**

เนื้อเรื่อง

\"มันนี่\" พุลเดิ้ลทอย สีน้ำตาลอ่อน ตัวเมีย ปัจจุบันอายุได้ 2 ขวบแล้ว ลูกสาวคนเล็กของบ้าน ไม่รู้ทำไม ถึงรู้สึกผูกพันธ์กับมันขนาดนี้ หลายวันก่อนฝันว่ามันตาย แล้วที่บ้านไม่มีใครกล้าบอกเรา ตื่นขึ้นมาเลยนั่งร้องห่มร้องไห้ คิดว่าเป็นจริง แต่ก่อนเคยคิดเสมอว่าจะมีความผูกพันธ์กับสัตว์เลี้ยงได้ยังไง ปัจจุบันนี้เริ่มไม่สงสัยคำถามนี้อีกแล้ว ก้อมันน่ารัก ซื่อสัตย์ ไร้เดียงสา และขี้อ้อนขนาดนั้น ใครไม่รักก้อบ้าแล้ว วันนี้กลับมาถึงบ้าน มันก้อวิ่งออกมารับเราหน้าบ้านเหมือนเดิม กระโดดเย่งๆ อยากให้อุ้มเหลือหลาย แต่มือเรา ไม่ว่าง เพราะถือของมาเยอะเหมือนกัน ปรากฏว่ารถหกล้อวิ่งสวนมาอย่างเร็ว แล้วเจ้าตัวเล็กก้อหลบรถไม่เปงอีก เราคิดอะไรไม่ออกเลย ตะโกนเสียงดังอย่างเดียว จนคนขับเบรกดังเอี๊ยด อีกนิดเดียว \"มันนี่\" ชื่อนี้จะกลายเป็น อดีตไปทันที....เราตกใจ ตัวสั่น ขาอ่อน..มันตกใจมากเลย เพราะเราคิดเสมอว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีค่าสำหรับเรา มันไม่มีใครน่ะ มันมีแต่ครอบครัวเรา ถ้าเราไม่รักมัน ไม่ดูแลมันดีๆ แล้วใครจะดูแลมัน รักมันอีกล่ะ เพราะงั้น ถ้าสักวันนึงมันต้องจากฉันไปด้วยอุบัติเหตุหรืออะไรก้อตามแต่ ฉันไม่กล้าคิดเลยว่าตัวเองต้องใช้เวลานาน เท่าไหร่จึงจะลืมมันได้น่ะ ...ตัวมันิดเดียวเอง แต่มันน่ะขี้อ้อน และ ขี้ประจบเป็นที่สุด...ไม่ว่าเราจะด่าจะตีมันยังไง มันก้อไม่เคยงอนเราเลย...ก้อหวังว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวน้อยนี้จะอยู่กับเราไปนานๆ น่ะ......