Anniversary Story

เนื้อเรื่อง

Anniversary Story [ เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เขียนให้โต้ ในโอกาสครบรบ 1 ปี ที่คบกัน ซึ่งก้อคือ วันนี้ในปีที่แล้วค่ะ ถึงวันนี้ มันจะเป็นอดีต ที่เอามาลง แค่อยากทำเหมือนกันทุกปี มันรู้สึกดีนะ เพราะเรื่องนี้มันออกมาจากใจเรา มันเป็นงานเขียนชิ้นแรกที่ออกมาจาก ความรู้สึกจริง และไม่ว่าวันนี้ ในอีกกี่ปี มันก้อจะยังอยู่ คู่ไปกับความรู้สึกนั้น ตลอดไป... อ่านแร้วก้ออย่าคิดมาก เราไม่เป็นไรหรอก ขอโทดจิง ๆ นะ ^_^] : เรื่องของผู้หญิงคนนึง ที่อยากตอบแทนความรักแด่คนที่ทำเพื่อเธอมาตลอด : ‘ เราชอบส้ม ‘ เมื่อเค้าพูดคำนี้จบ ฉันรู้สึกได้ มากกว่าคำว่า ’ ดีใจ ‘ มันดีใจ ดีใจ ดีใจ..มาก เหมือนต่อจากนี้ชีวิตของฉันมันจะมีแต่ความสุข ความสุขที่ช่วงชีวิตหนึ่งของวันรุ่นจะมีได้ แค่นั้น เค้าชื่อโต้ค่ะ เราเริ่มจาก อยู่ในห้องเดียวกัน พ่อแม่ของเรารู้จักกันก่อนเราทั้งคู่ซะอีก แต่ตอนที่รู้ว่าพ่อแม่รู้จักกัน ฉันรู้สึกเฉย ๆ กับเค้ามาก รู้สึกว่า เป็นแค่ผู้ชายหน้าตาธรรมดาคนนึง ( คิดเหมือนกันนะว่าน่าจะหล่อกว่านี้ ) มีเพื่อนคนนึงบอกฉัน ว่าเค้าชอบมองฉันแล้วก็เคยได้ยินเค้าพูดถึงฉันด้วย ฉันไม่สนใจหรอกตอนนั้นฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว และวันนั้น ตอนเข้าค่าย เราบังเอิญสบตากัน ต่างคนก็ต่างจ้อง โต้เป็นคนไม่ชอบหลบสายตาคน แต่ฉันกลับมองด้วยความสงสัย แล้วเราก็ขำกลิ้งด้วยกันทั้งคู่ ตอนนั้นฉันคิดว่า ‘ตาคนนี้ เพี้ยนรึเปล่า‘ และไม่นานฉันก็รู้สึกว่า ‘ ทำไมฉันต้องมองนายเพี้ยนนี่ด้วย ‘ จากนั้น ความรู้สึกนั้นก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนฉันมั่นใจมาก ๆ ในใจฉันคิดเสมอว่า ‘ ฉันไม่อยากยุ่งกับนายคนนี้เลย อยู่ในห้องเรียน กลุ่มของเค้าก็คอยก่อกวนอยู่เรื่อย ทำไมต้องเป็นเค้านะ ‘ ห้องเรียนของเราเป็นห้องพิเศษมีแต่เด็กเรียนดี แต่ก็จะมีพวกแสบ ๆ ก็คือเค้าเนี่ยแหละ เวลาโต้อยู่กับเพื่อน ดูมีความสุขมาก ยิ่งเวลาเตะบอลกับเพื่อน โต้ดูเท่มากด้วย จนฉันแปลกใจว่าคนอย่างโต้ที่ตอนแรก ฉันไม่สนใจเท่าไร จะเท่ได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ อีกอย่างฉันไม่ได้คุยกับโต้มากนัก แต่ก็รู้สึกได้ว่าโต้เป็นสุภาพบุรุษ และอ่อนโยนกับผู้หญิง จนผู้หญิงหลายคนรู้สึกถึงเสน่ห์ของเค้า และชอบเค้าด้วย และฉันก็มั่นใจแล้วว่าฉันก็เป็นอย่างนั้น นับวันก็เห็นความน่ารักและอบอุ่นของโต้มากขึ้น จนความรู้สึกที่ว่า ‘ เค้าเป็นนายตัวแสบ เพี้ยนด้วย ‘ ค่อย ๆ จางไป และกลับรู้สึกว่า ‘ เค้าเป็นคนอบอุ่น ใจดีเหมือนกันนะ ‘ โต้พูดคำ คำ นั้นออกมาแล้ว วันนั้นฉันรู้สึกว่าโลกนี้ดีไปหมดเลย ห้องนอนที่แสนรก ก็ดูดีขึ้นมาทันที เค้าบอกฉันทางโทรศัพท์ เพราะเราได้คุยกันทางโทรศัพท์เค้าจึงรู้จักฉันมากขึ้น แล้วฉันก็ตอบเค้าว่า “ ขอโทษนะ เรา……..เราไม่ได้ชอบโต้ “ เงียบ……………เงียบนานมาก ๆ “ เหรอ…อืม…ไม่เป็นไร “ “ เราเป็นเพื่อนกันได้นี่……..เนอะ “ ทำไมฉันถึงใจดำอย่างนี้นะ “ ใช่……อืม…ได้สิ “ เงียบอีก……………คราวนี้นานกว่า “ นี่โต้……..เราล้อเล่น “ แล้วเราก็หัวเราะด้วยกันทั้งคู่ ฉันยังจำวันนั้นได้ดี โต้งอนด้วยล่ะ เค้าบอกว่าช็อกมาก เพราะเค้าใช้เวลาตั้งนานกว่าจะพูดออกมา และโต้ก็จริงจังด้วย โต้บอกว่าจะเตะบอลให้เข้า 40 ลูกเลย แต่ถึงเหตุการณ์คราวนี้จะจบลงด้วยเสียงหัวเราะและความสุข แต่ฉันก็รู้ว่าฉันทำร้ายจิตใจเค้าแล้ว ฉันมักจะทำให้โต้เสียใจเสมอ โดยนิสัยแล้ว โต้เป็นคนคิดมากกับคนที่ตัวเองรักและแคร์ แล้วฉันก็เป็นคนชอบแกล้งคน และล้อเล่นอยู่เสมอ ซึ่งทำให้โต้เสียใจหลายครั้ง เวลาฉันพูดเล่น โต้ก็รู้ว่าฉันไม่ได้พูดจริงหรอก แต่เค้าก็เชื่อและก็คิดมาก เพราะกลัวว่ามันจะเป็นจริง บางครั้งก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้เป็นประจำ แล้วโต้ก็มาง้อทุกที แล้วทุกทีก็จบลงด้วยคำว่า ‘ ก็เรารักส้มนี่ ถ้าไม่รักจะเป็นงี้มั๊ย ‘ โต้ก็น่ารักอย่างนี้เสมอแหละ แต่ฉันก็ไม่รู้ทำไม มีเรื่องให้โต้เสียใจทุกที จนบางทีพยายามทำตัวให้น่ารัก เอาใจสารพัด ก็ยังมีเรื่องจนได้ คงเป็นเพราะฉันเป็นลูกสาวคนเดียวเลยขี้งอน เอาแต่ใจตัวเอง ก็เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อย ฉันเคยถามโต้ว่าทำไมถึงรักฉัน โต้ตอบมาแบบเดิม ๆ ทุกที ‘ ก็เพราะส้มเป็นแบบนี้ ขี้งอน เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ แล้วก็เลยน่ารักแบบนี้ แล้วก็มีน้ำใจมาก ถ้ามีใครที่คล้ายส้มมากแค่ไหนก็แทนไม่ได้ ‘ ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าชอบสิ่งไหนในตัวฉัน ชอบความเอาแต่ใจของฉันเหรอ แต่ฉันก็รู้สึกได้ว่าโต้รักฉันมาก เค้าทำเพื่อฉันได้เสมอ อีกอย่างโต้ขี้หึงมาก ๆ แล้วก็หวงมากด้วย ใครที่มายุ่งก็เดือดร้อน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเราจะมาได้ถึงขนาดนี้ ตอนนี้จะครบปีแล้ว ฉันยังไม่เคยทำอะไรให้โต้ประทับใจมากเลย แต่สิ่งที่โต้ทำเพื่อฉันมันมีมากมายค่ะ วันวาเลนไทน์แรกของเรา ฉันยังจำได้ดี เค้าบอกว่า จะไม่ให้ดอกไม้ฉัน เพราะมันไม่มีประโยชน์ เค้าจะให้สิ่งที่มีประโยชน์กับฉัน โต้ให้หนังสือนวนิยายเยาวชนเรื่อง ‘ โรงงานชอกโกแลต ‘ มันสนุกมาก แต่ฉันอยากได้ดอกไม้บ้างนี่นา มันเป็นวาเลนไทน์แรกของเรานะ ฉันจะไม่ได้ดอกไม้เหรอ ฉันไม่ต้องการดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่อลังการอะไรเหมือนคนอื่น ๆ แค่อยากได้ดอกไม้จากคนรัก ก็ผู้หญิงชอบดอกไม้นี่นา โต้บอกว่า ‘ วาเลนไทน์ก็เหมือนวันอื่น ๆ เราก็รักส้มทุกวันอยู่แล้ว ‘ ถึงวันวาเลนไทน์ ฉันไม่เห็นเค้าจะเอาอะไรมาเลย วันนั้นฉันพยายามทำให้มันเป็นวันพิเศษ และฉันก็รู้ด้วยว่าเค้าก็พยายามเหมือนกัน ให้เราไม่ต้องทะเลาะกัน แต่มันก็มีได้ทั้งวัน โต้ชอบพูดอยู่เรื่อยว่า ’ ส้มอยากได้ดอกไม้ใช่ม๊ะ ‘ ยังจะมาถากถางกันอีก ‘-_-‘ วันนั้นฉันงอนนิดนิดทั้งวันเลย แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด จนตอนก่อนพักเที่ยง ในห้องเรียน โต้เดินมา ในมือที่อบอุ่นของเค้าก็มีดอกกุหลาบเล็กๆ สีขาว ปลายก้านของมัน มีถุงน้ำหล่อเลี้ยงไว้ด้วย มันดูตลกจริง ๆ เพื่อน ๆ แซวกันใหญ่ แล้วโต้ก็ลงมานั่งบนพื้นข้าง ๆ เก้าอี้ฉัน แล้วส่งให้ วินาทีที่สัมผัสมือโต้ ฉันเห็นน้ำใส ๆ ออกมาจากตาเท่ ๆ ของเค้าด้วย “ โต้ เป็นอะไร เราชอบมันนะ โต้รู้ได้ไงว่าเราชอบสีขาว เราดีใจนะ “ “ เรารู้ว่าเราทำได้ไม่ดี มันไม่สวยเหมือนที่คนอื่นได้ เราให้ส้มได้แค่นี้เอง [b] แต่เราจะรักส้มให้มากกว่าใคร[/b] เราขอโทษนะ “ ฉันรู้สึกว่าโต้ทำไมน่ารักอย่างนี้นะ ดอกกุหลาบดอกนั้น ออกจะดูช้ำนิด ๆ แต่มันเป็นดอกไม้ที่สวยที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย “ มันสวยออก เพราะโต้เป็นคนถือมาไง โต้น่ารักจังเลย อย่าคิดมากสิ เราดีใจที่สุดเลย “ ตอนนั้นฉันอยากบอกว่ารักเค้ามาก แต่ทำไม ปากมันไม่พูดออกไปนะ โต้บอกว่า เมื่อวาน เค้าให้แม่ซื้อดอกกุหลาบมาให้ แม่ซื้อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มา แต่โต้ไม่เอา โต้บอกว่าส้มชอบสีขาว เอาแค่ดอกเดียวด้วย โต้ก็เลยรีบไปซื้อมา ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เค้าพยายามทำให้มันไม่ช้ำ ถุงน้ำหล่อเลี้ยงนั่นโต้ก็ทำเอง มันตลกมากค่ะ และฉันเพิ่งนึกได้ว่าฉันเคยบอกโต้ว่า ‘ ไม่เคยอยากได้ดอกไม้ช่อใหญ่เลยแบกไปแบกมา เหมือนเอาภาระมาให้อีก แค่ดอกกุหลาบสีขาวดอกเดียวยังดูจริงใจกว่า ‘ ฉันงงมากที่โต้ยังจำมันได้ ตอนนี้จะครบปีแล้วนะคะโต้ โต้ชอบถามเสมอว่ารักโต้มั๊ย ฉันตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ไม่ว่ายังไง เค้าก็ย้ำกับฉันเสมอ ทุก ๆ วัน ทุกครั้งที่คุยกัน ทุกครั้งที่เจอหน้า บางครั้งก็เที่ยวบอกคนอื่น ๆ ไปทั่ว ว่าโต้รักส้ม บางทีฉันก็คิดว่าเค้าเพี้ยน แต่ก็น่ารักนะ ปีเดียวของเรา ทำไมมันมีเรื่องมากมายอย่างนี้นะ ทั้งเรื่องที่ประทับใจ มีความสุข หรือเรื่องที่เสียใจ ร้องให้ด้วยกัน โต้ทำให้ฉันมีความสุขมาก ชีวิตที่เกิดมา ฉันเพิ่งรู้ว่า ผู้ชายที่ดีแบบนี้ก็มี ผู้ชายที่เหมาะกับฉัน ที่ไม่เหมือนใคร ที่ทำให้ฉันหัวเราะได้แม้จะเสียใจ เค้าทำให้ฉันมั่นใจว่าไม่ว่าฉันจะเสียใจหรือดีใจ เค้าก็จะอยู่ตรงนี้ ข้าง ๆ ฉัน ทุก ๆ วันฉันรู้ว่าเค้าอยากฟังคำว่ารักจากฉัน ที่มันออกมาเองโดยที่เค้าไม่ต้องถาม แต่ฉันก็ไม่เคย ไม่เคยที่จะบอกเค้าเลย [b] รักโต้มากนะคะ ขอบคุณมากที่ทำให้ฉันมีความสุข [/b] ฉันอยากทำให้โต้มีความสุขบ้าง มันคงไม่มาก แต่อยากให้รับมันไว้ ฉันอาจไม่เคยทำเพื่อใคร ไม่รู้ว่าจะทำได้แค่ไหน แต่มันเป็นความพยายามของผู้หญิงคนนี้ ที่อยากตอบแทนความรักที่ชายคนนึงให้มาเสมอ เรื่องที่เขียนขึ้นมาไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ อยากให้ผู้หญิงทุกคน รู้ว่า [b] คนที่รักเราจริงมีอยู่เสมอ แต่เค้าจะรอเราอยู่ ไม่ว่าเมื่อไร คุณจะได้เจอเค้าแน่นอน [/b] อาจมีอุปสรรคบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่มันก็ทำให้เรารู้จักนิสัยกัน รักและผูกพันธ์กัน มากกว่าที่จะราบรื่นเสมอ [b] อย่าคิดว่าขัดแย้งกันมากจะเข้ากันไม่ได้ แต่เป็นเพราะว่าคุณปรับตัวเข้าหากันได้เร็วต่างหาก[/b] และสำหรับฉัน ฉันเจอแล้ว คนที่รักฉัน ฉันไม่ได้คิดแค่จะมีความสุขในช่วงวัยรุ่นอีกแล้ว แต่ต่อจากนี้ ผู้ชายคนนี้ คงทำให้ชีวิตฉัน มีความสุขตลอดไป…ขอบคุณมากค่ะ…เจ้าชายของฉัน…..^ ^ 12/05/2004 somz_in_nowz