ความทรงจำอันม่ค่าของเธอกับเขาผู้จากไป*** - ความทรงจำอันม่ค่าของเธอกับเขาผู้จากไป*** นิยาย ความทรงจำอันม่ค่าของเธอกับเขาผู้จากไป*** : Dek-D.com - Writer

    ความทรงจำอันม่ค่าของเธอกับเขาผู้จากไป***

    เทอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อเขา............................

    ผู้เข้าชมรวม

    322

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    322

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 พ.ค. 47 / 21:38 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เรื่องราวของเธอถูกค้นพบในไดอารี่ที่เก่า ฝุ่นจับหนาเป็นนิ้วๆ วางอยู่ในบ้านที่ดุสภาพน่าจะเคยเป็นบ้านที่อบอุ่นที่สุด 13 ธ.ค.2574 บันทึกถูกค้นพบ....... .........ฉันชื่อ พลอย มีความรักกับเค้าครั้งแรก ก็ตอนชั้นมัธยมต้นนี่แหละนะ .... มันเป็ความรู้สึกที่วิเศษที่สุดในชีวต ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหา มีความทุกข์ มีความสุข หรืออะไรก็ตามที่ไม่สามารถแบกรับไว้ได้คนเดียวไหว เค้าคนนั้น \"โอ๊ต\" คนที่ทำให้ฉันรู้ว่าโลกนี้มีค่าที่สุด มีกำลังใจที่จะดำเนินชีวิตต่อไปได้............... ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////ย้อนกลับไปปี2548****** \"สวัสดีค๊าบ..ให้ผมนั่งด้วยนะ\"เสียงเด็กหนุ่มเอ่ยเมื่อที่นั่งตัวสุดท้ายของห้องมันอยู่ใกล้ๆกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง \"ได้สิ\" แน่นอนเธอคงไม่ใจร้ายเกินไป ที่จะปฏิเสธสายตาคู่นั้น ที่มองเธอในเชิงขอร้อง ในขณะที่ปาก ยิ้มเล็กน้อย ช่างเป็นรอยยิ้มที่มองไม่เบื่อจริงๆ ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ***จุดเริ่มต้นเล็กๆ ที่ทำให้เราสองคนได้คุยกันทุกครั้งที่เราไม่ถูกบังคับหรือต้องฟังอะไรๆที่สำคัญ ..... เรามักนั่งที่ใกล้กันเสมอๆ ฉันรู้สึกมีเพื่อนที่ดีที่สุด ท่ามกลางเสียงล้อของเพื่อนๆวัยเดียวกัน พี่ชาย น้องสาว ว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน ฉันกับ \"โอ๊ต\" ไม่เคยได้พูดอะไรนอกจางยิ้มอายๆ เพราะเราเคยคุยกันที่ร้านไอศครีมหลังโรงเรียนว่า \"ช่างเค้าเหอะเนอะ\" ***ตอนนี้ฉันรู้สึกว่า ไม่ใช่แล้วสินะ สิ่งที่เราคิดกับ โอ๊ต มันไม่ใช่แค่เพื่อน...... หลังจากนั้นฉันบอกกับโอ๊ตด้วยเสียงที่เบาที่สุดข้างหุเค้าถึงสิ่งที่ฉันคิด มันแทบไม่น่าเชื่อ !!!! โอ๊ตบอกว่า เค้าชอบเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ที่อยู่อีกโรงเรียนหนึ่ง วันนั้นฉันนั่งร้องๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ออกมามากที่สุด แล้วฉันก็ตามพ่อที่ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดไปเรียนอีกโรงเรียนหนึ่ง ***เวลาผ่านไปนานมากแล้วนะ !!! ที่ฉันจากเทอมา ฉันมีเพื่อนที่นี่มากมาย และไม่ต้องกลับไปคิดถึงเทออีก แม้บางครั้งเช่น เวลา กินไอศครีมก็ตาม *** ตอนนี้ฉันสอบติดมหาลัยแห่งหนึ่งที่กรุงเทพแล้วนะ เพื่อน การเรียน งานพิเศษ ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันที่ไม่ค่อยจะพอดี ทำให้ฉันเริ่มมีเวลาว่างน้อยลงๆ ไม่มีเวลาคิดถึงคนคนหนึ่งที่เคยทำให้ฉันไม่มีความเครียดในสมอง หัวเราะ ยิ้ม ได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรเลย มาเทียบกับวันนี้มันออกจะดู \" แตกต่าง \" กับวันนั้น ***ฉันมีเพื่อนสนิทคนใหม่นะ ชื่อ เอก เป็นคนที่น่ารัก ดูแลฉันทุกอย่าง ช่วยฉันทุกเรื่อง เหมือนเทอเลย \"โอ๊ต\" ***วันนี้ฉันไปดูของขวัญวันเกิดให้เค้า เพราะอีก2วันก็จะวันเกิดของ เอก แล้ว สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับฉันอีกครั้ง สายตาของฉันหันไปเจอกันหนุ่มหล่อ กับ สาวสวย ขาว น่ารัก แก้มแดง (น่ารักกว่าฉันจนเทียบกันไม่ติด) และฉันก็ยังจำได้ดีว่า ผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันกำลังจะซื้อของขวัญให้เค้า ... ความฝันแตกสลายแล้วพอกันที ***วันนี้รู้สึกแน่นหน้าอกจังเลย มันเจ็บอย่างบอกไม่ถูก ฉันเคยถามเพื่อนหลายคนแล้ว ไม่ใช่อาการของคนที่เพิ่งอกหัก เจ๊บจริงๆ แต่ยังไม่ได้บอกใครหรอก ***ยัยหวานซุ่มซ่ามมีบาดเป็นแผลลึกมาก ฉันเลยต้องพามันไปโรงพยาบาล ก็ถือโอกาสตรวจสุขภาย เพราะเป็นวันว่าง \"หมอบอกว่าฉันเป็นมะเร็งปอดขั้นเกือบสุดท้าย\" ฉันคงเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่ใจสุขภาพ จึงไม่ดุแลตัวเอง ฉันผิดเอง ***ฉันพยายามรักษามัน แต่มันไม่หาย ค่อยๆลุกลามไปเรื่อย จนทรุดหนัก ด้วยวัยเพียง 20ปลายๆ ของฉัน จะว่าไปชีวิตมันก็สั้น หรือว่าจะมีแค่ฉันคนเดียวที่อายุสั้นก็ไม่รู้ ***วันนี้วันที่ 20พ.ค.2562 เป็นวันที่ดีที่สุดของฉัน มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาแล้วมาบอกว่า \"ไปกินไอศกรครีมกัน\" ฉันส่ายหัว แล้วเขาคงจะนึกอยู่แล้วว่าฉันคงไม่ไป เข้าหยิบไอศครีมขึ้นมา แล้วพูดว่า \"ช่างเค้าเหอะเนอะ\" เหมือนสมองตีกลับ เขาคือโอ๊ต ฉันจำได้ จำได้ในเวลาไม่กี่วินาที ฉันเริ่มร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจ จนถึงตอนที่ฉันเขียนไดอารี่ตอนนี้ก็ร้องไห้อยู่นะ .....................................ร้องไห้ทั้งดีใจที่เจอโอ๊ต และเสียใจที่คงจะได้จรดปากกาลงบนไดอารี่เล่มนี้เป็นครั้ง สุดท้าย ..................... //////*//////ผมคงถือวิสาสะเกินไปที่จะมาเขียนตัวหนังสือลงบนไดอารี่ของ เธอนะพลอย ตั้งแต่วันที่เธอลาออกจาโรงเรียน เราก็ได้รู้ว่า \"ชอบ\" กับ \"รัก\" ฟังดูอาจเหมือนๆกัน แต่ในด้าน ความรู้สึนั้นผมรู้สึกว่า คำว่า \"รัก\" เหมาะที่สุดแล้วที่ผม \"โอ๊ต\" จะมอบให้กับเธอนะ \"พลอย\" มาถึงตอนนี้ ผมต่างหากที่จากคุณไป หลับให้สบายนะครับเก็บความทรงจำอันมีค่านี้เอาไว้............ ***คือที่พลอยเขียนก่อนะเขียนไดอารี่ทุกครั้ง เราจะไม่ลืมความรักอันยิ่งใหญ่ที่นายโอ๊ต รอคยจะมอบให้ พลอย เป็นสิบๆปีเลย.............(เค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริง)

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×