หนุ่มอินเตอร์ กับ สาวน้อยห้องสมุด

เนื้อเรื่อง

กรี๊ดๆๆๆ……” เสียงกรี๊ดดังกระหึ่ม ทั่วทั้งเวทีกลางโรงเรียน “นี้ เจน เธอรู้มั้ยว่าต้นเหตุเสียงเนี้ยมาจากใครหรอ” สาวน้อยห้องสมุดสุดน่ารักพูดกับเพื่อนสาวอย่างใสซื่อ “แหม..ก็จะใครซะอีกหล่ะ ก็คุณหนุ่มรุ่นพี่ที่ชื่อ มาร์ค นะซิ เดี่ยวเนี้ยร้องเพลงโชว์สาวทุกวันเลยหล่ะ ยัย มาย” “หรอ งั้นฉันไปห้องสมุดก่อนนะ ว่าจะไปหาความรู้หน่อยนะ” “ นี้ มาย เธอไม่เบื่อบ้างหรือไงเนี้ย วันๆ อยู่แต่ในห้องสมุด สวมแว่นหนาเตอะ ไม่แต่งหน้าแต่งตาชอบทำตัวเชยรึไงจ๊ะ” “เธออย่ามายุ่งน่า ฉันก็เป็นของฉันอย่างเนี้ยทุกวันแหละ” มายไม่เคยสนใจคำพูดของเจนเลย เพราะเธอไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง พักเที่ยง “ นี้ มาร์คฉันว่านะเดี๋ยวเนี้ย ไม่ค่อยมีน้องใหม่ หน้าตาน่ารักๆเลยอ่ะ ฉันว่านะนายน่ะ หน้าจะเปลี่ยนรสนิยมมาชอบ ยายสาวน้อยห้องสมุดนะ ฉันคิดว่านายน่ะ อาจได้แฟนก็ได้นะ”เพื่อนสุดก่วนในกลุ่มกล่าวเสนอความคิดเห็น “ฉันว่านะเรามาพนันกันดีกว่าภายในเวลา หนึ่งสัปดาห์ ถ้าฉันจีบ น้องมายได้นะ พวกแกจ่ายมาห้าร้อยแต่ถ้าฉันจีบไม่ได้ฉันจะให้พวกแกทุกคนเลย ห้าร้อยเอามั้ย”มาร์คพูดอย่างมั่นใจ “เออ…เอาสิ นานๆจะมีเรื่องสนุกอย่างเนี้ย” ****************************************** ที่ห้องสมุด “อ้าวๆๆ น้องมาย ยังไม่กลับบ้านอีกหรอครับ นี้ก็ หกโมงเย็นแล้วนะครับให้พี่ไปส่งมั้ยครับ” มาร์คพูดอย่างปากหวาน “ อ๋อ…ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวมายกลับเองได้ค่ะ” “แต่พี่ว่า กลับกับพี่ดีกว่านะครับน้องมาย ถ้ากลับคนเดียวอาจเป็นอันตรายได้นะครับ” “ก็ได้ ค่ะ แต่ที่มายตกลง เพราะมายไว้ใจพี่มาร์คนะค่ะ” “คร้าบ..ๆๆ งั้นก็เชิญ ขึ้นรถเลยครับ” มาร์คพูดพร้อมเปิดประตูรถคันหรู ระหว่างทางกลับบ้าน มาร์คได้พยายามทำความรู้จักกับมายแต่มายไม่สนใจเลย ระหว่างทางมายไม่ได้ถามอะไรเกี่ยวกับตัวของมาร์คเลย เธอพูดถึงแต่เรื่องราวในห้องสมุด และสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้มาร์คเริ่มสนใจในตัวของมายเข้าแล้ว “ถึงแล้วคร้าบ….” “ขอบคุณนะค่ะ” “ไม่เป็นไรคร้าบ….”. ********************************* เช้าวันศุกร์ มาร์คไม่รอช้ารีบวิ่งไปหา มาย ถึงที่ “สวัสดี ครับ น้องมาย มานานแล้วหรอครับ วันนี้ น้องมายจะไปไหนมั้ยเอย เดี๋ยวพี่จัดให้นะครับ” แต่แล้วน้องมายก็ตอบเหมือนเดิมและอย่างเดิมว่า”ห้องสมุดค่ะ” “ผมก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมน้องมายไม่เคยเบื่อห้องสมุดเลย” “ตกลง พี่มาร์คจะพามายไปไหมค่ะ” “โธ่..น้องมาย พี่ก็ต้องพาไปซิครับ ถ้าน้องมายอยากไป” มาร์คพูดแหยงๆ “งั้นก็ไปเลยนะค่ะ” ************************************ ระหว่างทางเดินไปห้องสมุด “นี้ ยัยแว่นหนาเตอะ เธอกล้าดียังไง มาควงพี่มาร์คของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน” แฟนคลับ ของมาร์ค พูดหาเรื่องมาย “แต่ พี่มาร์คมาหามายเองนะค่ะ”มายพูดอย่างซื่อๆ “แก้ตัวได้โง่ มากเลยนะ ยัยเฉิ่ม คนอย่างพี่มาร์คนะหรอจะมาชอบเธอ จ้างก็ไม่เชื่อ” แฟนคลับของมาร์คไม่ยอมแพ้ยังพูดไม่หยุด “นี้ยัยเฉิ่ม พวกฉันอยากรู้จริงๆเลยว่าเธอไปทำยังไงให้พี่มาร์คหลงเธอขนาดนี้มาให้พวกฉันตบซักสองสามฉาดหน่อยเถอะ”แฟนคลับของมาร์คไม่รอช้ารีบตั้งถ้าจะตบมายอย่างรวดเร็ว แต่..ช้ากว่ามาร์ค “พี่มาร์ค มาห้ามพวกเราทำไมค่ะ หรือข่าวลือที่ว่าพี่มาร์คชอบยัยเฉิ่มนี้ก็จริงซิค่ะ” แฟนคลับของมาร์ค พูดทักทวง “ใช่..แล้วใครว่าไม่ใช่หล่ะ ไปเลยไปให้พ้นเลยนะและห้ามมายุ่งกับน้องมายอีก” มาร์คพูดชี้คำขาด แฟนคลับของมาร์ควิ่งลุกลี้ลุกลนหนีไป “ไม่เป็นไรนะครับน้องมาย” “ไม่เป็นไรค่ะ” และในเหตุการณ์นี้เองที่มาร์คมีความรู้สึกแปลกๆกับมาย มาร์ครู้สึกว่าตัวเองห่วงมายยิ่งกว่าเก่า ************************************* เลิกเรียน “ให้พี่ไปส่งนะครับน้องมาย” “ก็ดีค่ะ มายก็ขี้เกียจเดินกลับ” “แต่ วันนี้พี่ขออนุญาต พาน้องมายไปเที่ยวก่อนกลับบ้านได้ไหมครับ” “อืมไปไหนค่ะ” “ก็เดินช้อบปิ้งแถวๆห้างนะครับไปนะครับ” “อืม……ก็ได้ค่ะ” **************************************** ห้างสรรพสินค้า “เออ.. น้องมายจะไปแถวไหนก่อนดีครับ” “ร้านหนังสือค่ะ” “แต่พี่ว่า ไปหาเดินซื้อพวก กระเป๋า รองเท้า เครื่องสำอาง หรือไปร้านอาหารจะดีกว่าไหมครับน้องมาย”มาร์คเสนอความคิดเห็น “อืมก็ได้ค่ะ แต่พี่มาร์คต้องพามายมาซื้อหนังสือนะค่ะ” “คร้าบ…” ******************************************* ร้านเครื่องสำอาง “พี่ว่า มายใช้ยี่ห้อนี้ดีกว่านะครับ” “แต่มายว่า ซื้อไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะเพราะมายไม่ได้แต่งหน้าอยู่แล้ว” “โธ่….น้องมายก็แต่งสิคร้าบ…” “อืมลองดูก็ได้ค่ะ” **************************************** ร้านแว่นตา “น้องมายทำไมไม่ใส่คอนแทกเลนส์ หล่ะครับ” “คอนแทกเลนส์นี้มันเป็นยังไงหรอค่ะ” “โธ่.น้องมาย ถ้าน้องมายใส่คอนแทกเลนส์ น้องมายก็ไม่ต้องใส่แว่นตาดีมั้ย ครับ” “ก็ดีค่ะ ใส่ก็ใส่” และไปร้านต่างๆอีกมากมายและจบลงด้วย “ร้านหนังสือ” ********************************* เช้าวันเสาร์ มาร์คก็มาหามายตามปรกติเหมือนทุกวัน แต่..วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน “อ้าว หวัดดี เจน เห็นมายป่าว “ “ก็นี้ไงมาย นั่งอยู่ข้างๆฉันนี้ไง” มาร์คไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เพราะคนที่เจนบอกว่าเป็นมายนั้น เธอ ขาว สวย น่ารัก ปากสีชมพู ผมหยิกเป็นหลอน แถมไม่มีแว่นตาอีกด้วย “หวัดดีค่ะ พี่มาร์ค” “หวัดดีครับ น้องมาย วันนี้น้องมายสวยจังเลยนะครับ” “ขอบคุณค่ะ” และในขณะนั้นเองพวกเพื่อนๆของมาร์คก็ผ่านมาเห็นน้องมาย เพื่อนๆของมาร์คอิจฉาที่มาร์คได้อยู่ข้างๆกับน้องมาย เพื่อนๆของมาร์คไม่รอช้า รีบเดินเข้ามาพูดถึงเรื่องที่พนันกันไว้ “อ้าว..มาร์คเพื่อนรัก ไหนๆข้าว่านายนะก็จีบน้องมายติดแล้วหล่ะนะพวกข้าเลยมาเอาตั้งให้นายนะ”เพื่อนๆของมาร์คพูดพร้อมหยิบแบงค์ห้าร้อยให้มาร์คเป็นแถว “พนัน… พนันอะไรหรอค่ะ”มายพูดอย่างงงๆ “อ้าว..น้องมายก้พนันกันว่า ถ้ามาร์คจีบน้องได้พวกเราจะจ่ายให้มันน่ะห้าร้อย แต่ ถ้ามาร์คจีบน้องไม่ติดมันก็ต้องจ่ายพวกพี่ไงครับ”เพื่อนของมาร์คพูดอย่างซะใจ “จริงหรอค่ะพี่มาร์ค” “เออ……..จริงครับ” มายก้มหน้าเงียบไปซักพักหนึ่ง แล้วเงยหน้ามาพูดว่า “มายเกลียดพี่มาร์ค เกลียดๆๆเกลียดที่สุดในโลกเลย”มายขว้างข้าวของใส่ มาร์คแล้ววิ่งหนีไปที่ห้องสมุด “แต่..น้องมาย”มาร์คพยายามแก้ตัวแต่มายก็วิ่งหนีไปก่อน “โธ่ๆๆ เพื่อนรัก นายไม่ต้องทำท่าเสียใจแล้ว เพราะเกมมันจบแล้ว” “เพราะพวกนายนั้นแหละ ทำไมพวกนายถึงทำอย่างนี้ฉันขอบอกไว้ก่อนนะ ว่า ฉันชอบน้องมายจริงๆ “ มาร์คพูดจบก็ผลักเพื่อนของเค้าจนล้มไถล มาร์คไม่รอช้ารีบวิ่งตามน้องมายไปทันที *********************************************** ห้องสมุด “น้องมาย คือพี่ขอโทษ พี่จะไม่ทำอีกแล้ว ยกโทษให้พี่นะครับ” “คือมาย มายปวดหัว อย่ามายุ่งกับมายได้มั้ย ขอมายอยู่คนเดียวในห้องสมุดสักแปบนะค่ะ”มายพูดพลางจับที่หน้าผากของตัวเอง “ก็ได้ครับ ถ้ามายต้องการ” มาร์คพูดจบก็เดินออกไปจากห้องสมุด ******************************************** 1 ชั่วโมงผ่านไป มายค่อยๆเดินออกมาจากห้องสมุดช้าๆเธอพยายามตามหา มาร์ค แต่ก็หาไม่เจอ ฝนค่อยๆตกลงมาอย่างช้าๆและแรงขึ้น ๆ มายนั่งร้องไห้อยู่กลางสายฝนคนเดียว มายรู้สึกกลัวมาก แต่แล้วก็มีมือๆหนึ่งมาประครองมายไว้ มายรู้สึกอบอุ่น แล้วหลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย เมื่อตื่นมาอีกทีมายก็มาอยู่ที่ห้องสมุด เธอเจอมาร์ค มาร์คเล่าให้เธอฟังว่า “คือพี่เห็นน้องมาย เป็นลมก็เลย” มายร้องไห้ไม่หยุดแล้วพูดว่า”พี่มาร์คๆ อย่าทิ้งมายให้อยู่คนเดียวอีกนะมายกลัว” “จ๊ะ พี่จะไม่ทิ้งมายไปไหนอีกเลย” ในที่สุดความรักเล็กๆก็ต้องจบลงที่”ห้องสมุด” จบ