สังคมสี่เหลี่ยม

เนื้อเรื่อง

สังคมห้องสี่เหลี่ยม บ่อยครั้งที่ฉันเกิดปัญหาที่ไม่สามารถบอกกับใครได้ ฉันสับสน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคน เราต้องพยายามทำอะไรที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจอย่างนี้ ฉันเองไม่เข้าใจว่าทำไมคนเราเชิดชูคนมีอำนาจ ทำไมต้องทำงาน จนดึกดื่น ทำไมนิยมเข้ามหาวิทยาลัยดังๆ ทำไมต้องมุ่งมั่นทำธุรกิจมากมายจนมีเงินมีรายได้ เป็นล้านๆ บาททั้งที่ชีวิตนี้ไม่มีทางใช้หมด ทำไมต้องท่องจำเศรษฐศาสตร์ ตรีโกนต่างๆ ทั้งๆที่ชีวิตจริงไม่ได้ ใช้เลยทำไมต้องแบ่งชนชั้นวรรณะทั้งที่ก็เป็นคนเหมือนกัน คำถามเหล่านี้ยังมีอีกมากมาย ในความคิดของฉัน ทำไมคนเราไม่มองว่าเราเป็นเพียงส่วนหนึ่งเล็กๆของโลก ไม่ใช่โลกเป็นส่วนหนึ่งของเรา สิ่งที่พวกเราทำอยู่ เผชิญอยู่เป็นเพียงการทำตามกระแสของสังคมเท่านั้น และกระแสสังคมเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่มนุษย์พยายาม สร้างขึ้น มาล้อมกรอบตัวเองเอาไว้ และมนุษย์ก็เต้นอยู่ในกรอปที่เรียกว่า สังคม ทั้งที่จริงนั้นถ้าเรามองออก มาจะรู้ว่า ธรรมชาติ โลก นั้นกว้างใหญ่มากนัก มนุษย์เองคงเป็นเพียงมดตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในโลก นี้เท่านั้นเอง ปัญหาของฉันต่อให้หนักหนาอย่างไร ก็คงเป็นเพียงปัญหาของมดตัวหนึ่งเท่านั้นเอง เมื่อเทียบ กับความยิ่งใหญ่ของโลก . . .มันไม่ได้ใหญ่โตอย่างที่ฉันนึกคิดไว้เลย