กว่าจะเป็นซึ่งหินอ่อน

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีเจ้าชายองค์หนึ่ง เป็นเจ้าชายที่ได้ขึ้นชื่อว่ามีความแข็งแกร่งเป็นเลิศ ในขณะเดียวกันก็มีเจ้าหญิงองค์หนึ่ง ซึ่งก็ได้ชื่อว่ามีความอ่อนโยนเป็นเลิศเช่นกัน ทั้งเจ้าหญิงและเจ้าชายต่างฝ่ายต่างก็ต้องการจะมอบของขวัญให้แก่ฝ่ายตรงข้าม โดยเจ้าหญิงต้องการจะมอบสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกให้เจ้าชาย จึงมอบหมายหน้าที่ให้ข้าราชบริพารหญิงเดินทางไปทั่วทุกดินแดนเพื่อตามหาสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุด ทางฝ่ายเจ้าชายก็ต้องการจะมอบสิ่งที่อ่อนโยนที่สุดให้แก่เจ้าหญิงเช่นกัน จึงมีรับสั่งให้ข้าราชบริพารชายเดินทางไปทั่วทุกมุมโลกเพื่อออกตามหาสิ่งที่อ่อนโยนที่สุด ข้าราชบริพารฝ่ายชายเดินทางมาทุกที่ทุกแห่งหนแล้ว แต่ก็ไม่พบอะไรที่อ่อนโยนมากไปกว่าสายน้ำเลย ซึ่งข้าราชบริพารฝ่ายชายก็ได้กวาดต้อนเหล่าสายน้ำกลับสู่เมืองของตน เพื่อจะเป็นของขวัญล้ำค่าให้เจ้าหญิง ตามรับสั่งของเจ้าชาย ทางด้านข้าราชบริพารฝ่ายหญิงที่เดินทางมาเนิ่นนานนับปี ก็ยังไม่พบสิ่งใดเลยที่จะแข็งแกร่งไปกว่าภูเขา ซึ่งข้าราชบริพารฝ่ายหญิงก็ได้กวาดต้อนเหล่าภูเขากลับสู่เมืองของตนเพื่อเป็นของขวัญชิ้นวิเศษให้เจ้าชาย ตามรับสั่งของเจ้าหญิงเช่นกัน ข้าราชบริพารทั้ง 2 ฝ่ายได้เดินทางมาพบกันโดยบังเอิญ ด้วยเจตนาที่สอดคล้องกัน ทั้ง 2 ฝ่ายจึงเดินทางร่วมกันไป แต่ระหว่างทางในการเดินทางนั้น สายน้ำก็ค่อยๆกัดเซาะภูเขาจนกลายเป็นเศษหินเล็กๆ และสายน้ำก็แห้งเหือดไป เหล่าข้าราชบริพารไม่รู้จะทำเช่นไร จึงต้องเดินทางอีกครั้งเพื่อแสวงหาผู้ที่จะช่วยเหลือให้ภูเขาและสายน้ำกลับสภาพคืนมาเช่นเดิม จนกระทั่งพวกเขาได้เดินทางมาพบกับไฟ เมื่อข้าราชบริพารขอความช่วยเหลือจากไฟ ไฟก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเช่นกัน แต่ก็ให้สัญญาว่าจะเดินทางไปกับพวกเขาและเศษหินด้วย เพื่อตามหาผู้ที่จะมาช่วยต่อไป จากการเดินทางอันแสนยาวนาน ทำให้ไฟ หลอมเศษหินเล็กๆ กลายเป็นหินสีขาวสวยงามก้อนหนึ่ง เหล่าข้าราชบริพารจึงตาสว่าง เห็นพ้องกันว่า ควรจะมอบหินชนิดนี้เป็นของขวัญชิ้นล้ำค่าให้แก่ทั้งเจ้าชายและเจ้าหญิง แล้วร่วมกันขนานนามหินชนิดนี้ว่า หินอ่อน และทั้งหมดนี้ก็คือที่มาของ หินอ่อน หินอ่อน ไม่ได้แข็งแกร่งจนเลอเลิศ หินอ่อน ไม่ได้นุ่มนวลและสวยงามจับตา แต่หินอ่อนเป็นความลงตัวที่พอดี