ฉันผิดเองที่ขอคบกับเธอในวันนั้น มันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบของฉัน แต่มันกลับทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนั้นจากเพื่อนขี้เล่น กลับไปเป็นผู้ชายเต็มตัวคนหนึ่ง เธอเอาใจฉันสารพัเพราะฉันไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก เพียงนาทีแรกที่รู้ตัวว่าขอเธอเป็นแฟน ฉันก็เสียใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันไม่ได้ตั้งใจเลยด แต่ฉันไม่ดีเพราะฉันไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก เพียงนาทีแรกที่รู้ตัวว่าขอเธอเป็นแฟน ฉันก็เสียใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันไม่ได้ตั้งใจเลย
ทำไมในวันนั้นเธอไม่ปฏิเสธฉัน ทำไมเธอจึงตอบตกลง ในวันนั้นเธออาจจะดีใจ เธอคงไม่รู้ตัวว่าหลังจากวันนั้นมาเธอจะต้องเสียใจเพราะฉันตลอด ฉันที่เฝ้าย้ำนักย้ำหนาว่าไม่ได้คิดชอบเธอเลยแม้แต่น้อย ฉันที่มีแต่คนอื่นมากมายไม่เคยมีเธอในใจ ฉันที่บอกว่ามันช่วยไม่ได้ที่เธอมารักฉันเอง อาจฟังดูใจร้ายแต่มันคือความจริง ฉันไม่ได้โกหกเธอเลย
ฉันรู้สึกอายที่จะไปไหนมาไหนกับเธอ ฉันคิดเสมอว่าเธอไม่คู่ควรกับฉัน แต่ฉันยังรู้สึกเป็นทุกข์ที่หลอกลวงเธอทำให้เธอต้องเสียใจช้ำใจ
ฉันอยากทำให้เธอเกลียดฉัน
ฉันอายเพื่อนเธอที่รู้เรื่องของเรา
เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเธอคือสิ่งผิดพลาดในชีวิตของฉัน มันทำให้ฉันเศร้าหมองไม่มีความสุข อาจเป็นเพราะฉันรักอิสระไม่ชอบการมีเจ้าของ
สิ่งที่ฉันทำกับเธอ ฉันก็อาจจะทำกับเจ้าบ่าวในอนาคตของฉันก็ได้ ถ้าหากว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉันรักจริงๆ
บางทีฉันอาจรักใครจริงไม่ได้
บางครั้งฉันก็รู้สึกเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ แต่นี่คือตัวฉัน ถึงจะพยายามเปลี่ยนยังไงก็คงเปลี่ยนไม่ได้
ตั้งแต่วันนั้นฉันเสียใจตลอดมา แม้กระทั่งวันที่บอกให้เธออย่ามายุ่งกับฉัน วันที่เราเลิกกัน แต่ไม่ใช่เสียใจที่ต้องเลิกกับเธอนะ แต่ฉันเสียใจที่ ฉันตัดสินใจทำอะไรด้วยอารมณ์ชั่ววูบแล้วกลับไปทำร้ายคนอื่นและตัวเองอย่างนี้
รอยด่างในชีวิตของฉัน บาปที่ติดตัวฉัน ฉันขอไว้อาลัยณ์ให้กับเธอ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น