อย่านะ!!!

เนื้อเรื่อง

ตะวันตรงหัว น้ำตกที่ตั้งตระง่านกลางป่าใหญ่ยังคงมีน้ำหลั่งไหลมายังลำธารเบื้องล่างอย่างไม่ขาดสายเหมือนเป็นกิจวัตรของมัน เช่นเดียวกับลั่นทมหญิงสาวผู้ซึ้งมาอาบน้ำและนั่งซักผ้าที่ลำธารแห่งนี้ทุกวันๆ ลั่นทมเป็นหญิงสาวที่มีวงหน้าสวย เอวบางร่างเล็ก ปทุมถัน(หน้าอก)ดูจะใหญ่เกินอายุ17 ของเธอ ขณะนี้เธอกำลังนุ่งกระโจมอก นั่งขยี้ผ้าอยู่ริมลำธาร มือขาวเนียนไล่ไปจนถึงไหล่เปลือยเปล่า กำลังขยับขึ้นลงขยี้ผ้าในมืออย่าง ช้าๆและเบาที่สุด ราวกับว่ากลัวมันจะขาดวิ่น ปทุมถันของเธอก็กำลังขยับโยกย้ายขึ้นลงในร่มผ้าของเธอ ผมที่ยาวประบ่าขณะนี้ถูกรวบขึ้นเป็ยมวยแต่ก็ยังมีมาคลอเคลียแก้มนาลและซอกคอของเธออยู่ ชายใดได้มาเห็นเธอในตอนนี้เป็นต้องปรารถนาในตัวเธอเป็นแน่ แผ่นหลังเปลือยมีหยดน้ำเม็ดเล็กๆ เกาะอยู่ ทันใดนั้นมีลิ้นสากๆ เข้ามาคลอเคลียที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธออย่างเร่าร้อน “ว้าย!!!” เธอร้องสุดเสียงด้วยความตกใจและหันหลังไปมองหน้ากับเจ้าของลิ้นที่เร่าร้อนนั้น “เอกเองเหรอ ตกใจหมด” ใบหน้านั้นยังคงจ้องเธออยู่ด้วยความปรารถนาที่ร้อนเร่า ในใจคิดจะตะกองกอดเธอให้สมใจ ขณะที่ลั่มทมหันกลับไปซักผ้า เอกก็เริ่มนั่วเนียแผ่นหลังไล่ไปจนซอกคอและปทุถันอย่างดูดดื่ม “อย่านะเอก!!!! ไม่เอานะเอก” เธอครางออกมาแต่เอกไม่ยอมฟังที่เธอบอก เธอล้มลงกับพื้นกระโจมอกหลุดออก ร่างเปลือยเปล่าของเธอเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น ร่างของเอกขึ้นคร่อมอยู่บนร่างของลั่นทมที่เปลือยไม่มีผ้าปิด ผมที่มัดเป็นมวยของลั่นทมหลุดออกยุ่งกระเซอะกระเซิง ได้ยินเสียงเธอครางออกมาน้อยๆ \"ม...ไม่เอานะเอกชั้น...อย่านะไม่เอาเอก...ด..เดี๋ยวโดนพ่อว่า ไม่เอานะเอก\" เอกเริ่มนัวเนียที่ซอกคอของเธอเลื่อนลงมาที่ปทุมถันที่เปลือยโย้ไปเย่มาไม่มีผ้าปิด ต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบยั่วเย่าของลั่นทมและต่ำลงไปอีก... จนในที่สุดเธอใช้ขาดันตัวเอกออกห่างจากร่างเธอได้ เธอหอบเล็กน้อยและรีบคว้าผ้าที่หลุดมาปิดปทุมถันอย่างลวกๆ “ทำอะไรน่ะเอก ชั้นบอกว่าอย่า ชั้นจะกลับบ้านแล้ว” เธอฉวยเอาผ้าที่ยังซักไม่เสร็จและข้าวของ เดินกลับบ้านไป เอกมองตามลั่นทมและกระดิกหาง วิ่งตามเจ้านายของมันไปเหมือนมันจะบอกว่า กลับบ้านเร็วๆเข้าชั้นหิวข้าวแล้ว “ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะเอกชั้นเพิ่งอาบน้ำเสร็จเลอะน้ำลายแกหมดเลยเดี๋ยวโดนพ่อว่าพอดี เดี๋ยวเย็นนี้ก็ไม่คลุกข้าวให้กินซะหรอก”