เมื่อเราพูดไม่ออก

เนื้อเรื่อง

สายฝนในยามบ่ายร่วงลงมากระทบขอบหน้าต่างทำให้เกิดเสียงดังขึ้นด้านในห้อง \" เฮ้อ \" มีเสียงถอนหายใจดังขึ้น พร้อมกับที่หญิงสาวผมยาวสวมเสื้อสีดำและกางเกงยีนดูทะมัดทะแมง นั่งมองสายฝนที่กระหน่ำตกลงมาได้ไม่ขาดสาย \" นี่ ยัยปุยฝ้าย ชาวบ้านชาวเมืองเค้ากลับกันหมดแล้วนะ จะให้กระผมรอถึงพรุ่งนี้เลยมั้ยขอรับ \" เสียงอีกเสียงนึงดังขึ้นทำลายความเงียบ \" เออ ๆๆๆ ฉันไปก็ได้ รอฉันเก็บของก่อนนะ \" หญิงสาวหลุดจากภวังค์แล้วหันมาคุยกับชายหนุ่ม \" นี่ยัยคุณหนูฝ้ายถ้าเธอหมายถึงของในล๊อกเกอร์อ่ะนะ เก็บมาให้หมดแล้วล่ะ เอ้า \" แล้วชายหนุ่มก็โยนกระเป๋าให้ฝ้าย \" นี่เธอไปค้นล๊อกเกอร์ฉันอีกแล้วใช่มั้ย หา นพ นายน่ะ นะ..... \" ฝ้ายพูดจบก็ลุกขึ้น หันกลับไปดูที่หน้าต่างอีกที แล้วสูดหายใจเฮือกใหญ่ \" วันนี้ ฉันต้องทำให้ได้ \" \" บ่นอะไรฮะยัยฝ้าย ไปเร็ว เดี๋ยวกลับดึกนะ \" นพพูดจบฝ้ายก็หันมาแล้วก็เดินออกจากห้องด้วยกัน ทั้งสองเดินออกไปจนพ้นประตูโรงเรียน ทั้งสองเดินผ่านป้ายหนังที่กำลังจะเข้าใหม่เรื่อง \"the love story\" ฝ้ายจึงตัดสินใจที่จะพูดกับนพซะที เอาน่าวันนี้แหละ \" นพ นี่ไงเรื่องนี่ที่เราอยากดูอ่ะรู้เปล่าเพื่อนเราเล่าให้ฟังนะว่า พระเอกกะนางเอกอ่ะเค้าคบกันประมาณปีนึงแล้ว......\" \" งั้นก็เหมือนคู่เราเลยอ่ะดิ อีกไม่กี่วันก็ครบปีแล้ว อิอิ \" ฝ้ายฟังดังนั้นด้วยความอายจึงหลุดปากไปว่า \" บ้าอ่ะสิ ” ฝ้ายพูดพร้อมกับตบไหล่นพอย่างแรงไปทีนึง “ ฉันเนี้ยนะเป็นแฟนกับเธอฉันไม่เคยเป็นซักหน่อย \" ฝ้ายพูดจบ ถึงรู้สึกตัวว่าเอาอีกแล้วฉันทั้งๆที่กำลังจะบอกเค้าอยู่แล้วเชียวว่ารักเค้าน่ะ ฝ้ายยังไม่ทันได้หันไปพูดอะไร นพก็วิ่งไปซะแล้ว \" นพ นพพพพ \" นพวิ่งไปจนหลุดหัวมุมถนนแล้ว \" นพ ฝ้ายยย ๆ ๆ ๆ ๆขอโทษ ฝ้ายไม่ได้ตั้งใจ \" แล้วฝ้ายก็เดินคอตกตามนพไป นพพักอยู่ที่บ้านข้างฝ้าย ตอนนี้ฝ้ายมาถึงหน้าบ้านนพ และยืนอยู่เงียบๆซักพัก \" กลับไปเลยฝ้าย ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วสำหรับเรา \" นพไม่ยอมเปิดประตูออกมาคุยกับฝ้ายทั้งๆๆที่ตัวเองยังยืนรอฝ้ายอยู่หลังประตู \" นพ ฝ้าย....... ขอโทษ ฝ้าย.......\" ฝ้ายหันหลังและพิงประตูรั้ว \" ฝ้ายรู้ว่าฝ้ายทำร้ายจิตใจนพแต่................. เอาเป็นว่าฝ้ายขอโทษก็แล้วกันนะๆๆนพนะๆ \" นพเปิดประตูออกมา ฝ้ายทรุดตัวลงนั่งแล้วในตอนนี้ \"เธอก็ยังงี้ทุกทีสิน่า ลุกขึ้น \" นพพยุงตัวฝ้ายลุกขึ้น \" ถ้าฝ้ายอยากให้นพหายโกรธพรุ่งนี้วันหยุดฝ้ายต้องไปดูหนังเรื่อง the love story กับนพนะได้มั้ย ถ้าไม่ได้ไม่หายโกรธด้วยเอ้า\" ฝ้ายดีใจยิ้มแก้มแทบปริ \" ไปตอนนี้เลยมั้ย นพ \" นพเขกหัวฝ้ายไปทีนึง \" ยายบ้า บอกว่าพรุ้งนี้ กลับบ้านได้เเล้ว เดี๋ยวแม่ก็เป็นห่วงหรอก ไปเร็วเดี๋ยวเราไปส่ง \" นพเปิดประตูออกมาแล้วเดินไปข้างหน้าฝ้าย ฝ้ายวิ่งไปกอดนพข้างหลัง \" ฝ้ายทำอะไรน่ะ \" นพพูดอย่างงง แล้วจะหันมา \" ห้ามหันมานะ นพ........... นพ............. นพ ฝ้าย........ นพฝ้าย..... โอ้ยช่างมันเหอะ \" นพหันมามองงง \" ฝ้ายเป็นอะไรรึเปล่าฮึ ไปเข้าบ้านได้แล้ว แล้วพรุ่งนี้เราจะไปปลุกนะโอเคมั้ย \" นพได้แต่มองฝ้ายเดินเข้าบ้านอย่างเงียบๆ แล้วนพก็เดินเข้าบ้านไป ไม่ทันไรตะวันสีทองก็ส่องฟ้าอีกแล้ว เมื่อคืนนพยังไม่ทันได้นอนเลย มัวแต่คิดว่า\"เมื่อคืนอยู่ๆๆฝ้ายก็เข้ามากอดเราเฉยเลยทั้งๆๆที่ไม่เคยเป็นแบบนั้นมาก่อน แถมวันนี้เรายังจะไปดูหนังกันด้วย โอยเราดีใจเหลือเกิน ไปลุกได้แล้วปานนี้ฝ้ายคงยังไม่ตี่นไปปลุกดีกว่า\" นพลุกจากเตียงบิดขี้เกียจด้วยท่าทางสดชื่นสดใสเป็นที่สุด แล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำทันที ในระหว่างนั้นฝ้ายที่นพคิดว่าสยังไม่ตื่นนั้นอาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังเลือกชุดอย่างวุ่นวาย \" พี่เอาชุดไหนดีอ่ะพี่ๆๆๆ เดี๋ยวก่อนดิ มาช่วยฝ้ายเลือกก่อนดิ พี่........\" ฝ้ายแทบจะเอาตัวมุดเข้าไปในตู้เสื้อผ้าหาชุดที่ดีที่สุด \" วันนี้แล้วนะวันนี้ในรอบ 1 ปี เราจะได้ลองบอกรักนพ ดูซักทีนึง ครั้งแรกเลย ว้าว นพ ฉันรักเธอๆๆๆๆๆ \" ฝ้ายเอาเสื้อตัวเก่งขึ้นมากอดเเละหมุนตัวไปมาอย่างดีใจที่สุด พอดีกับที่พี่สาวเข้ามาเห็นพอดี \" โอ้ยตายแล้วน้องฉัน นับวันมันยิ่งบ้าขึ้นทุกวัน เฮ้อ........ \" ฝ้ายหันมาเห็นพี่สาวพอดี เธออายจนม้ววนไปบนเตียง แล้วทั้งสองก็นั่งขำกัน \" พี่ว่านะเราใส่ตัวนี้สวยกว่านะ เอาเร็วเดี๋ยวพี่ทำผมให้นะ \" \" พี่ไม่ต้องก็ได้ ฝ้ายใส่ธรรมดาก็ได้ \" \" ไม่ได้ จะไปเดทกับแฟนทั้งที แต่งสวยๆๆหน่อย เร็ว \" แล้วพี่สาวก็จับฝ้ายแปลงโฉมแบบที่เธอเองก็ไม่เคยเห็น ทั้งคู่แต่งตัวเสร็จก็มีเสียงอ๊อดดังขึ้นพอดี \" ฝ้ายตื่นยัง นพมาแล้วนะ ฝ้าย ฝ้าย ฝ้ายยยยยยยย \" นพถึงกับอ้าปากค้างที่เห็นฝ้ายเปิดประตูออกมาในร่างใหม่ที่พี่เธอแปลงให้ \" ฝะ ฝะ ฝะ ฝะฝ้าย ฝ้ายไปทำอะไรมาอ่ะ ฝะ ฝฝฝฝฝฝะ ฝะ \" นพตะลึงที่เห็นฝ้ายแต่งตัวสวย \" เอ้า เลย ติดอ่างเลย ฝ้ายไม่สวยเหรอ ...งั้นฝ้ายไปถอดออกก็ได้นะ \" ฝ้ายหันหลังกลับ \" ฝ้าย หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ ทะ ทะ ทะ ทำไมฝ้ายของนพจะไม่สวยล่ะ ไปเราไปกันได้ยัง \" ฝ้ายเดินออกมาหานพและเดินไปขึ้นรถกัน ตลอดทางจนถึงโรงหนัง ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกันเลยแม้ซักคำเดียว \" ขอ the love story 2 ที่ครับ \" นพแอบหันมามองฝ้ายตลอดทางจนก่อนเข้าโรง \" ฝ้ายทานอะไรมั้ย \" \" เดี๋ยวฝ้ายไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ \" นพเดินไปห้องน้ำเป็นเพื่อนฝ้ายแล้วฝ้ายก็เดินแยกเข้าไป \" วันนี้ ต้อง เป็น วันนี้ เฮ้อ ไม่ได้ ยังไงก็ต้องเป็นวันนี้ อืม \" ฝ้ายพูดกํบตัวเองซักพักก็เดินออกมาหานพ ตลอดเวลเที่ดูหนังทั้งคู่แทบจะไม่ได้พูดอะไรกันเลย แต่ฝ้ายจำได้ว่า ฉากที่พระเอกบอกกับนางเอกในเรื่องว่ารัก ฝ้ายได้ยินเสียงนพ หันมากระซิบข้างหูฝ้ายพร้อมๆๆกันว่ารักเหมือนในหนัง ฝ้ายยิ่งมั่นใจว่าต้องเป็นวันนี้เท่านั้นที่เราจะบอกนพ พอหนังจบนพ เอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาปิดตาฝ้ายและพาฝ้ายไปที่ร้านอาหารหรูที่หนึ่งร้านนี้ปรกติก็ไม่ค่อยจะมีคนอยู่แล้วนพแล้วพาฝ้ายมา \" นพ แก้ผ้าผูกตาฉันออกได้รึยัง \" นพยืนมือมาจูงฝ้ายนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วค่อยๆๆแก้ผ้าผูกตาออก ฝ้ายตกใจที่เห็นรอบตัวมีเทียนจุดอยู่เต็มไปหมดทั้งๆๆที่ฟ้ายังสว่างอยู่แถมยังมีดอกกุหลาบแดงเต็มร้านไปหมด \" นพ....... ฝ้ายยยยย \" \" ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรทั้งสิ้น กินให้อร่อย แล้วก็อยู่กับเราก็พอ นพลุกมานั่งคุกเขาอยู่ข้างๆๆฝ้าย ฝ้ายเลื่อนเก้าอี้ออกอย่างเร็วแล้วก้มลงไปกอดนพไว้ พูดอะไรไม่ออกทั้งสิ้น มีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาเพราะความตื้นตันและดีใจ ทั้งคู่ทานข้าวอย่างมีความสุขกันมากแต่ฝ้ายก็ยังไม่ได้บอกรักนพซักที จนทั้งคู่ออกจากร้าน นพเดินไปส่งฝ้ายเหมือนเดิม ทั้งคู่อยู่ที่ 4 แยก นพเดินข้ามถนนไปก่อนแล้ว แต่ฝ้ายไม่เห็น \" [b]นพฝ้ายรักนพนะ[b] \" นพหันมาฟังฝ้ายทำให้ไม่เห็นรถที่วิ่งมาอย่างเร็ว \" โคร้ม...... \" \" [b]นพพพพพพพพพพพพ[b] \" ฝ้ายวิ่งเข้าไปกอดนพเอาไว้เเล้วตะโกนเรียกคนรอบข้างให้ช่วย \" เรียกรถพยาบาลที......ได้โปรด ใครก็ได้ ช่วยนพด้วยยยย \" \"ฝะ ฝะ ฝะ ฝ้ายครับ นพ ขอบ คุณ ที่ ฝ้าย บอก นพ ว่า ฝ้าย รัก นพ ขอบคุณจริงๆ ............ \" \" นพพพพพพพพพพพพพพพพพพ ......................... ไม่............... นพ ไม่นพ ตื่นขึ้นมาสินพ นพ ...ตื่นขึ้นมาฟังฝ้ายสินพ ฝ้ายบอกนพแล้วนะว่าฝ้ายรักนพ นพพพพพพพ อย่าทิ้งฝ้ายไปแบบนี้สิ นพพพพพพ ...... \" ....................................................... \" ฝ้ายเราเสียใจด้วยนะ \" \" อย่าคิดมากนะฝ้าย ทุกคนมางานศพนพเพระเราเป็นห่วงฝ้ายนะ \" \" เพื่อนๆๆ ไม่ต้องเป้นห่วงฝ้ายนะ เพราะว่าฝ้าย......... \" ฝ้ายเริ่มร้องไห้ \" ฝ้ายรู้ว่า นพไม่ได้ไปไหนแต่ ยังยืนอยู่เคียงข้างฝ้ายเสมอและตลอดไป ............ \" เธอร้องไห้หนักขึ้นๆเรื่อยๆๆ งานศพนพจบไปไม่นาน ฝ้ายก็กลับไปที่ร้านอาหารร้านนั้นอีกครั้ง ร้านดูว่างเปล่าเหมือนเดินแต่มีสิ่งนึงที่ไม่เหมือนเดิมก็คือนพ ไม่ได้มากับฝ้ายด้วย ฝ้ายเดินเข้ามานั่งลงที่นั่งตัวเดิม เปิดกระเป๋าและล้วงมือลงไป \" นพ ฝ้ายรัก นพ รักเสมอ และจะรักตลอดไป \" ฝ้ายหยิบมีดพกขึ้นมาแล้วก็กรีดลงไปที่เส้นเลือดใหญ่ที่คอฝ้ายล้มลงเหมือนตอนที่เธอก้มลงไปกอดนพ “ นพ ฝ้ารักนพ นะ ” ฝ้ายค่อยๆหลับตาลง แล้วซักพักฝ้ายก็รู้สึกเหมือนว่ามีใครมานั่งอยู่ข้างๆเธอเลย ลืมตาขึ้นอีกครั้ง “ นพ นพกลับมาหาฝ้ายแล้ว ” นพพยุงฝ้ายขึ้นมาแล้วเขกหัวฝ้ายทีนึง “ ฝ้ายทำอะไรบ้าๆ ” ฝ้ายโผเข้ากอดนพอย่างแรงจนทำให้นพเกือจะล้มไป “ นพ ฝ้ายขอโทษ ฝ้ายรักนพ ฝ้าย...... ” ฝ้ายยังพูดไม่ทันจบนพก็เอานิ้วชี้มาปิดปากฝ้ายไว้ “ ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรทั้งนั้นฝ้าย ” แล้วนพก็กอดฝ้ายไว้แน่น “ นพก็รักฝ้ายเสมอเหมือนกัน ” นพพูดพอดีกับที่เจ้าของร้านเพื่อนของทั้งคู่ออกมาจากครัวพอดี “ หนูฝ้าย เห้ย...! หนูฝ้าย ใครก้ได้เรียกรถพยาบาลที ” เจ้าของร้านอุ้มร่างไร้ของฝ้ายไปที่รถพยาบาล แล้วนั่งมองจนรถพยาบลไปโดยทิ้งคำพูดไว้ว่า “เสียใจด้วยครับ” “ หนูฝ้ายทำไมๆ ทั้งๆๆที่ไอ้นพมันเพิ่งจากพวกเราไปแล้วทำไมหนูต้องไปด้วยอีกคน หนูฝ้าย ” แล้วน้ำใสๆก็ไหลลงมาอาบแก้มของเจ้าของร้าน ลมพัดไปมาเหมือนกับว่าลมได้มาพัดเอาชีวิตของนพและฝ้ายไปอยู่ด้วยกันอีกครั้งนึง ............ จบแย้ว เรื่องเเรกของเราช่วยติชมเข้ามานะ เราจะได้เอาไปปแก้ไขเรื่องหน้าไง :)