แล้วผมก็ได้พบเธอ - แล้วผมก็ได้พบเธอ นิยาย แล้วผมก็ได้พบเธอ : Dek-D.com - Writer

    แล้วผมก็ได้พบเธอ

    การที่เราได้เจอกันมันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ และการที่เราได้เจอกันอีกมันยิ่งเหลือเชื่อ

    ผู้เข้าชมรวม

    610

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    610

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  23 มิ.ย. 47 / 22:32 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ผมไปแข่งโครงงานกับพวกเพื่อนๆแล้วไอ้โครงงานนี่มันก็ดันติดอันดับได้ไปแข่งระดับภาค ก็สนุกดีเหมือนกันได้เดินทางไปต่างจังหวัด ไม่ต้องเรียนตั้ง 3 วัน แถมได้เจอคนตั้งเยอะ ระหว่างนั่งรถไปก็มีพวกน้องๆ ม.2 โรงเรียนอื่นขึ้นรถมาด้วย <ผมอยู่ ม.5> น้องเค้าน่ารักกันทั้งนั้น แล้วพวกเราก็ได้คุยกันบ้าง ก็นั่งแซวน้องเค้าไปสนุกไปอีกแบบ นั่งรถก็หลายชั่วโมงก็มีหลับกันบ้าง ไอ้ผมมันก็พวกแปลก ไม่ค่อยหลับค่อยนอน ก็นั่งแกล้งคนในรถ แอบถ่ายรูป แต่ก็สะดุดตา สะดุดใจกะน้องคนนึง น่ารักมาก ตอนหลับยิ่งน่ารัก ผมก็แอบถ่ายรูปไว้เต็มหมดเลย อีกอย่างน้องเค้านั่งคนเดียว ผมก็ถือโอกาสเลย ไปนั่งข้างๆน้องเค้า น้องเค้านอนนิ่งมาก ไม่มีเลยที่จะเอียงมาซบไหล่ผมแต่ก็ไม่เป็นไร ผมก็นั่งมองหน้าน้องเค้าไปเรื่อยๆ จนมาถึงที่พัก น้องเค้าตื่นขึ้นมาก็น่ารัก น้องเค้ายิ้มให้ผมอีก ไม่รู้คนอะไรน่ารักขนาดนี้ ที่พักก็อยู่ที่ๆแข่งนั่นแหละ นอนในมหาลัย ก็นอนในห้องเรียน รวมกันหมดเลยเพราะมาจากจังหวัดเดียวกัน ผมก็เลือกที่ตรงข้ามกะน้องเค้า เพราะอาจารย์ไม่ให้นอนข้างๆ ก็ไม่เป็นไร ผมก็เริ่มแผนการ อาจารย์บอกว่าให้ไปหาของกินกันเอง เพราะช่วงนี้มีงานของมหาลัยของกินมีเยอะ ผมก็สุภาพบุรุษ พาน้องเค้าไปเพราะผมเคยมาที่นี่แล้ว พวกเราก็ไปด้วยกันทั้งหมดก็ 8 คนได้ พวกน้องเค้า 3 พวกผม 5 ก็เดินไปก็แวะหาของกินไปเรื่อย ผมก็เอาแต่มองน้องเค้า บริการแต่น้องเค้า ชื่อก็ยังไม่รู้เรียกแต่ น้องๆ จนผมตัดสินใจ \"เอ่อ น้องครับ ชื่ออะไรครับ\"ผมยิ้มให้น้องเค้า \"ปุ๋ย ค่ะ เอ่อ แล้วพี่ละ\" \"ชื่อ เจมส์ คับ\"แล้วผมก็ส่งยิ้มหวานๆให้น้องเค้า \"ค่ะ แล้วพี่มาแข่งกี่ครั้งแล้วค่ะ\" \"ก็นี่ครั้งแรกครับ แต่ก็ดีน่ะ ครั้งแรกแล้วได้มาเจอเด็กน่ารักแบบน้อง\" \"ขอบคุณค่ะ\"แล้วน้องเค้าก็ยิ้มแบบอายๆ พอหันหลังไปดูไอพวกเพื่อนๆอีกที ไม่เหลือแล้วสักคน มันทิ้งให้ผมกับน้องเค้าเดินด้วยกัน 2 คน แต่ก็ดีเหมือนกัน แต่น้องเค้าก็ยังอายๆ ผมก็เลยได้โอกาส ว่าจะขอเบอโทรน้องเค้าแต่ก็ไม่กล้า ก็ได้แต่ขอ e-mail น้องเค้าก็ให้มา เป็นเด็กที่น่ารักจริงๆ แล้วเราก็เดินเที่ยวกันอีกสักพักก็กลับที่พัก พอวันที่ 2 พวกเราก็ตั้งของเตรียมประกวดโครงงานกันผมก็เดินไปช่วยน้องเค้าตั้งโต๊ะ แล้วพอตอนเที่ยงก็ไปรับพวกน้องเค้าไปกินข้าว เพราะที่น้องเค้ามาไม่มีอาจารย์มาเลย อาจารย์ของน้องเค้าฝากน้องเค้ากับอาจารย์ผม ส่วนอาจรย์ผม ก็ฝากน้องเค้ากับพวกผม มันดีจริงๆเลย พอกินเสร็จก็มายืนประจำที่โครงงานของตัวเอง และที่ของน้องเค้ากับผมมันมองเห็นกันได้ ผมก็คอยมองน้องเค้า ตอนน้องเค้าบรรยายให้พวกกรรมการฟัง น้องเค้าดูสง่ามาก เป็นเด็กที่ดูแล้วเพรียบพร้อมมาก ทั้งสวยและฉลาด พอตอนเย็น เก็บของเสร็จไม่มีอะไรทำพวกเราก็ไปที่ห้องพัก ไปนั่งเล่น นั่งคุยกัน พอเย็นๆ ก็ไปหาของกินกัน พอกลับมาที่ห้องพักก็มานั่งเล่นไพ่ แล้วผมก็ขอน้องๆเค้าถ่ายรูป แล้วมานั่งคุย นั่งปรึกษาเรื่องโครงงาน และตั้งคำถามถามอีกฝ่าย แล้วก็เข้านอนกัน พอวันที่ 3 เราก็เอาโครงงานไปตั้งไว้ แล้วก็ไปเดินดูโครงงานของคนอื่น พอคณะกรรมการมาก็ไปยืนให้กำลังใจกัน พอตอนเย็นก็กลับบ้าน ตอนอยู่บนรถผมก็ใช้เวลาช่วงที่เหลือไม่กี่ชั่วโมงคุยกับน้องเค้า ตอนมาผมคิดว่ารถขับนานมาก แต่ไม่รู้ทำไมตอนกลับมันเร็วจัง ผมยังคุยกับน้องเค้าได้ไม่มากเลย แล้วน้องเค้าก็ลงที่ โรงเรียนของน้องเค้า ไม่รู้เมื่อไหร่ผมจะได้เจอน้องเค้าอีก แล้วผมก็ add น้องเค้าใน MSN แล้วผมก็ออนบ่อยๆเพื่อรอน้องเค้า น้องเค้าไม่ค่อยออนเลย หรือถ้าออนก็แค่แป๊บเดียวทำให้ผมไม่ค่อยได้คุยกับน้องเค้า ผมคิดถึงน้องเค้ามาก แต่ก็ยังดีที่ผมมีรูปของน้องเค้าอยู่ ผมดูรูปน้องเค้าก่อนนอนทุกคืน จนวันนึงที่น้องเค้าออน ผมได้คุยกับน้องเค้า 3 ชม ผมมีความสุขมาก แล้วเราก็ได้คุยกันมากขึ้นเพราะมันอยู่ในช่วงปิดเทอม แล้วเราก็คุยกันบ่อยๆ ผมขอเบอโทรของน้องเค้าแล้วผมก็โทรไปหา แล้วผมก็ตัดสินใจขอน้องเค้าเป็นแฟนน้องเค้าก็รับผมเป็นแฟน เราก็คบกันทั้งๆที่ไม่ได้เจอหน้ากัน จนผมเข้ามหาลัย ผมก็มีเวลาน้อยลง แล้วก็เริ่มห่างๆกับน้องเค้าแต่เราก็เป็นแฟนกัน และวันนั้นก็มาถึง วันที่เราได้เจอกัน ปีนี้โครงงานมาจัดที่ มหาลัยของผม แล้วผมก็ไปดูโครงงานต่างๆจนผมได้เจอกับน้องเค้า น้องเค้าเอาโครงงานมาแข่งอีกครั้ง แต่น้องเค้าไม่ยอมบอกผม พอผมเจอน้องเค้าผมก็เดินเข้าไปคุยกับน้องเค้า แล้วน้องเค้าก็ยิ้มให้ผมและขอโทษที่ไม่ได้บอกว่าจะมาแข่ง เพราะตอนแรกน้องเค้าไม่รู้ว่าติด แต่ผมก็ดีใจที่ได้เจอน้องเค้าอีก และมก็พาน้องเค้าไปเที่ยว ไปกิน ผมมีความสุขมาก พอตอนเย็นที่เค้าปล่อยให้ว่าง ผมก็พาน้องเค้าไปดูหนัง ผมมีความสุขมากๆ แล้วน้องเค้าก็กลับไป ผมคิดถึงน้องเค้าจัง แต่ก็ไม่เป็นไรอย่างน้อยเราก็ได้เจอกัน และตอนนี้ เราก้รักกันดีอยู่ เรายังเป็นแฟนกัน ตอนนี้น้องเค้าอยู่ ม.6 และผมอยู่ ปี3 น้องเค้าบอกว่าจะมาอยู่ที่ มหาลัยเดียวกับผม ผมดีใจจัง ตอนนี้เราก็คบกันมา 5 ปีแล้ว ผมรักน้องเค้ามากๆๆ และความรักของเราก็ยังดำเนินต่อไป ผมรอเวลาอีก 1 ปีที่ผมจะได้เจอน้องเค้า รักปุ๋ยมากๆๆ...พี่เจมส์

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×