รักที่ต้องเก็บไว้ในใจ

เนื้อเรื่อง

ผมแอบรักผู้หญิงคนนึงอยู่ ผมรักเธอมานานมากแล้ว แต่ผมกลับไม่กล้าบอกเธอ จนเธอไปรักกับเค้าและต้องเสียใจกลับมา ผมอยากเป็นคนนั้น ที่คอยช่วยปลอบใจเธอ แต่มันก็ทำอย่างนั้นไม่ได้ เธออยู่ข้างบ้านผมนี่เอง ผมแอบมองเธอมานานแสนนาน แต่ก็ไม่กล้าคุยกับเธอ จนเราได้อยู่ โรงเรียนเดียวกัน แต่ก็คนละห้อง แต่ก็ไม่เป็นไรอย่างน้อยผมก็ยังได้มองเห็นเธอที่โรงเรียน จนวันนั้น วันที่เราได้รู้จักกัน เราได้คุยกัน เธอมาเรียนพิเศษที่เดียวกับผม แล้วความที่ผมเป็นคนคุยสนุก และเธอก็เป็นคนมีมนุษยสัมพันดี เราจึงคุยกันตลอด แล้วเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น มากขึ้น ผมรักเธอจริงๆ เธอเป็นคนนิสัยดีน่ารัก มีแต่คนมาชอบเธอ รวมทั้งผม แต่ผมไม่กล้าบอกเธอ จนวันนึง เธอมาบอกผมว่าเธอมีแฟนแล้ว \"เบียๆๆๆ เบียจ๋า เร มีแฟนแล้วละ เนี่ยเรมาบอกเบียคนแรกเลย ตามที่เราสัญญากันไว้ไง\"ผมได้ยินอย่างนั้นผมก็ดีใจกับเธอน่ะ แต่ผมก็เสียใจตอนนี้เราคงเล่นและใกล้กันเหมือนเก่าไม่ได้อีกแล้ว ผมต้องไม่ได้ใกล้ชิดคนที่ผมรัก \"หรอ ดีใจด้วยน่ะ แล้วชายผู้โชคดีคนนั้นเป็นใครละ\"ผมอยากรู้มากๆ \"ก็...เอ่อ..ออ..เอ่อ ชินไง เพื่อนสนิทของของเบียอ่ะ ไม่รู้หรอ\"ผมนั่งอึ้ง ชินเป็นเพื่อนที่สนืทที่สุดของผม เค้าเคยบ่นให้ผมฟังว่าเค้าชอบเธอ แต่เค้าม่ายเคยบอกผมว่าเค้าจะขอเธอเป็นแฟน \"หรอ ไอเพื่อนคนนี้เนี่ยใช้ไม่ได้เลย ทำไมมันไม่บอกเราเนี่ย\"เร สีหน้าไม่ค่อยดี \"ไม่รู้ซิ ถาม ชิน เองซิ\"ผมหันไปเห็นพอดี \"อ๋อๆๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่ล้อเล่นเอง แต่เดี๋ยวมันต้องมีเรื่องแน่\"เรทำน่าสงสัย \"มีอะไรหรอ\"ผมยิ้มๆก่อนพูดว่า \"ก็มันมาแย่งคนรักของเรานะซิ 5555\"แล้วผมก็ยิ้มกลบเกลื่อนเหมือนผมพูดเล่น แต่ใจจริงผมคิดอย่างนั้น \"แหม พูดเล่นแบบนี้ถ้าเราคิดจริงจะทำไงละ\"แล้วเรก็ยิ้มให้ผม \"ก็เราพูดจริงอ่ะ 555\" \"พูดบ้าๆน่า อือ เราไปแล้วน่ะ นัดชินไว้ บาย\" \"เดี๋ยวๆๆๆ เย็นนี้จะกลับบ้านพร้อมเรามั้ย\" \"คงไม่ละ เดี๋ยวชินไปส่ง ไปแล้วน่ะจ๊ะ บาย\"แล้วเธอก็ยิ้มให้ผม \"จ๊ะ บายยย\" ระหว่างกลับบ้านคนเดียวโดยไม่มีเร ผมก็คิดกะตัวเอง เห่อๆๆๆ ไม่น่าเลย ไอชินน่ะไอชิน ทำอย่างนี้กะเราได้ โอ้ย แล้วจะมองหน้ามันยังไงว่ะ เห่อ เสียดายจัง มันพึ่งเจอ เรเองน่ะ ทำไมว่ะ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่างโว้ย ผู้หญิงมีอีกเยอะ เห่อแต่จะหาคนดีๆแบบเร ได้มั้ยเนี่ย คิดแล้วแค้นนนน ช่างว่ะมันก็เพื่อน ผมนั่งรออยู่หน้าบ้าน ว่าเมื่อไหร่ไอชินจะพาเรมาส่ง 6 โมงเย็นแล้วน่ะเนี่ย มันพาเรไปไหนว่ะ และแล้วผมก็เห็นเรเดินมา \"เร ไปไหนมาอ่ะ ทำไมกลับมาช้าจัง\" \"ก็ไปกินไอติมมาอ่ะ ทำไมหรอ เป็นห่วงละซิ 555\"ผมทำหน้าเครียดใสเธอ \"อือ ก็ห่วงซิ ห่วงมากด้วย\" \"เห้ย เบีย เป็นไรรึป่าว เรากลับมาแล้วเราไม่เป็นไร\"เธอก็เครียดที่ผมเป็นแบบนี้ \"หรอ 555555555 สนุกจังแกล้ง เร ได้แล้ว\" \"หรอ สนุกนักหรอ นี่แนะ\"แล้วเธอก็ไล่ตีผม สนุกจัง ผมได้อยู่ใกล้ชิดเธอ มีความสุขมากๆเลย แล้วเราก็แยกย้ายกันเข้าบ้าน วันนั้นผมก็นอนนึกตลอดว่าทำไมน้า ทำไมผมไม่กล้าขอเธอเป็นแฟน พอตอนเช้าผมก็ไปรอเธอหน้าบ้านเพื่อไป โรงเรียนด้วยกัน แต่พอไปถึงโรงเรียน ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม เธอรีบเดินไปคุยกับชิน โดยไม่สนใจผมเลย เห่อ ผมจะต้องเสียเธอไปแล้วจริงๆน่ะเนี่ย จากวันนั้นเราก็เริ่มห่างกันมากขึ้น มากขึ้น จนวันนึง ไอชินมาเล่าให้ผมฟังว่าตอนนี้มันมีแฟนใหม่แล้ว มันจะเลิกกับ เร ผมอยากจะต่อยมันมาก แต่ผมก็ได้แต่พูดว่า อย่าเลย จะทำให้เร เสียใจ แต่มันก็บอกว่า ถ้ามันไม่เลิกกับเร เรจะยิ่งเสียใจ ผมก็ต้องยอมมัน เย็นนั้น เรซึมมาก เธอเล่าให้ผมฟังว่าชินบอกเลิก แล้วเธอก็ร้อง ผมก็ได้แต่นั่งมองเธอ ช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย ผมอยากบอกเธอจัง ว่าผมรักเธอ แต่ผมกล้าไม่พอ เรา 2 คนนั่งคุยกันจนเย็น แล้วเราก็กลับบ้าน หลังจากที่เธอได้ละบายออกมาบ้าง เธอดูสบายใจขึ้น แล้วเรา 2 คนก็เริ่มกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม ผมคิดว่าผมจะบอกเธอว่ารัก ในวันวาเลนไทที่จะมาถึงอีกอาทิตย์นึง แต่แล้ว \"นี่ๆ เบีย เราคิดว่าน่ะ เราจะขอคืนดีกะเรแหละ วันวาเลนไทเนี่ย\" \"อะไรน่ะ แล้วเด็กคนนั้นละ\" \"เลิกกันแล้วละ\" \"เลิกกะคนนึง แล้วมาคบกะอีกคนนึงใหม่เนี่ยน่ะ\" \"เออน่า\" \"อ้าว แล้วถ้าเรเค้าไม่ยอมละ \" \"ฉันก็จะรอ ถ้าวันไหนเรเค้าพร้อมจะกลับมารักฉัน ฉันจะรับเรเค้าไว้ทันที โดยไม่ฟังเหตุผลเลย\" \"อื้ม ถ้าเรเค้ารู้เค้าคงดีใจน่ะ\" \"เออ ซิ เรารู้แล้ว ว่าเราไม่เคยรักใครเท่าเร แกต้องช่วยเราด้วยน่ะ\" \"ห๋า เราเนี่ยน่ะ\" \"เออ ก็แกนั่นแหละ ต้องไปพูดกะเรให้เราด้วย\" \"อื้ม จะพยายาม\" \"ขอบคุณมาก ไอเพื่อนเลิฟ อย่างนี้ซิ คบกันได้\" \"เออ แต่แกห้ามทำให้เร เค้าเสียใจอีกเข้าใจมั้ย\" \"เออ รู้แล้วโว้ย แกเป็นพ่อเรหรือไง\" \"เออน่า ก็เรเค้าเป็นเพื่อนที่ดีนิ\" \"คับผม\" แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เห่อ ทำไมน้า ทำไมผมไม่รีบบอกเธอ แล้วผมดันรับปากไอชินอีก งานนี้ ผมกับเร คงไม่มีหวังแล้ว จนมาถึงวันวาเลนไท ผมถือดอกไม้ช่อใหญ่มาให้เร เรก็ให้ผม ผมมีความสุขจัง วันนั้นผมอยู่กะเรตลอดเวลา ผมลืมเรื่องที่จะช่วยไอชินสนิทเลย จนมันมาบอกผม ผมถึงนึกได้ แล้วมันก็เข้าไปคุยกับ เร เรไม่ยอมกลับมาคบกับมัน ผมดีใจจัง แต่มันก็บอกกับเร เหมือนที่บอกกับผมคือ มันจะรอจนกว่าเรจะมารักมัน ถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมคงดีใจแล้วก็ใจอ่อนน่ะ เพราะเค้าพูดขนาดนี้ แต่เรก็ยังใจแข็งไม่รับรักมัน ก็ดีเหมือนกันน่ะ ผมอาจจะมีหวังบ้าง แต่ไอชินก็บอกผมว่า มันจะคืนดีกับเรให้ได้ แล้วผมต้องช่วยมัน ต้องกันผู้ชายคนอื่นออกจากเร เห่อ ผมหนักใจมาก ผมต้องทำเพื่อเพื่อน สัญญาของลูกผู้ชาย ต้องทำให้ได้เห่อ จนตอนนี้ ผมยังไม่สมหวังกับเร ไอชินก็ไม่สมหวัง แต่มันก็คอยกันท่าคนอื่นอยู่เรื่อย ผมจะทำยังไงดี ผมรักเรมานานกว่ามันอีกน่ะ แต่เพื่อเพื่อน ผมถึงกับต้องยอมเสียคนรัก ผมได้แค่มองเธอแต่ก็ยังดี ไอชินมันไม่ว่าผมที่ผมเข้าใกล้เร เพราะผมมีสิทธิพิเศษ 555 แต่เมื่อไหร่ละ ที่ผมจะได้เป็นแฟนกับเร เร เรารักเรน่ะ สักวันนึง เราจะบอกรักเร แล้วเราจะเป็นแฟนเรให้ได้ แต่...เราต้องอยู่ห่างๆไอชินก่อนน่ะ รักเรจ๊ะ...เบีย